Gevoelloosheid in beide dijen samen met zwakke benen kan ontstaan door verschillende aandoeningen die de zenuwen, spieren of bloedsomloop aantasten. Het verlies van normaal gevoel treedt vaak op wanneer zenuwen signalen niet goed doorgeven. Zwakte treedt meestal op wanneer spieren niet met normale kracht kunnen samentrekken vanwege zenuw- of bloedproblemen.
Oorzaken van gevoelloosheid in beide dijen en zwakke benen
1. Perifere neuropathie
Perifere neuropathie treedt op wanneer perifere zenuwen beschadigd raken. Deze zenuwen vervoeren signalen tussen de hersenen, het ruggenmerg en de ledematen. Schade aan deze zenuwen kan sensorische en motorische signalen onderbreken, wat leidt tot gevoelloosheid, tintelingen of zwakte in de benen en dijen.
Veel voorkomende oorzaken van perifere neuropathie zijn langdurige diabetes, vitamine B12-tekort, alcoholmisbruik, nierfalen, bepaalde medicijnen en blootstelling aan giftige stoffen. Wanneer zenuwvezels hun beschermende myelineschede verliezen of degenereren, vertragen of stoppen elektrische signalen. Dit zenuwletsel veroorzaakt gevoelsverlies en zwakte in de aangetaste spieren.
Diagnose: Je arts stelt de diagnose perifere neuropathie aan de hand van je medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek. De arts beoordeelt het gevoel, de reflexen en de spierkracht. Bloedonderzoek kan diabetes, vitaminetekort of nieraandoeningen vaststellen. Elektromyografie en zenuwgeleidingsonderzoek meten hoe goed zenuwen signalen doorgeven. In sommige gevallen kan de arts een huidbiopsie laten doen om de dichtheid van de zenuwvezels te evalueren.
Behandeling: De behandeling richt zich op het beheersen van de onderliggende oorzaak en het beschermen van de resterende zenuwen.
- Handhaaf de bloedsuikerspiegel in het doelbereik als er diabetes bestaat.
- Stop met het drinken van alcohol en vermijd blootstelling aan giftige stoffen.
- Neem vitaminesupplementen als er een tekort is.
- Gebruik voorgeschreven medicijnen zoals gabapentine of duloxetine om zenuwpijn te verminderen.
- Doe fysiotherapeutische oefeningen om spierkracht en evenwicht te behouden.
2. Lumbale wervelkanaalvernauwing
Lumbale wervelkanaalstenose treedt op wanneer de ruimte in de lagere wervelkolom nauw wordt en de spinale zenuwen samendrukt. De vernauwing is vaak het gevolg van leeftijdgerelateerde veranderingen zoals overgroei van het bot, hernia’s of verdikte ligamenten. De druk op de zenuwen kan gevoelloosheid in beide dijen, zwakte in de benen of pijn veroorzaken die verergert tijdens het lopen en verbetert tijdens het zitten.
Diagnose: Voor de diagnose zijn beeldvormende onderzoeken nodig. Je arts kan beginnen met een neurologisch onderzoek om reflexen, spiertonus en gevoel te beoordelen. Een magnetische resonantiebeeldvorming of een computertomografiescan toont het vernauwde wervelkanaal en de samengedrukte zenuwen. Röntgenfoto’s kunnen helpen om botveranderingen op te sporen.
Behandeling: De behandeling hangt af van de ernst van de zenuwcompressie.
- Milde gevallen verbeteren met fysiotherapie, houdingscorrectie en ontstekingsremmende medicijnen.
- Epidurale steroïde injecties kunnen de ontsteking rond de zenuwen verminderen.
- Ernstige of progressieve zwakte kan een operatie vereisen zoals laminectomie om het wervelkanaal wijder te maken en de druk te verlichten.
3. Lumbale hernia
Een lumbale hernia treedt op wanneer het gelachtige materiaal aan de binnenkant van een wervelschijf door een scheur in de buitenste laag drukt en een ruggenmergzenuw samendrukt. De gecomprimeerde zenuw verliest zijn vermogen om signalen door te geven, wat leidt tot gevoelloosheid, tintelingen of zwakte in de dij en het been aan één of beide kanten. Deze zenuwcompressie treedt vaak op bij L3-L4 of L4-L5.
Diagnose: De diagnose wordt gesteld met lichamelijk onderzoek en beeldvorming. Je arts zal een beenheftest en reflextest uitvoeren om zenuwirritatie vast te stellen. Beeldvorming met magnetische resonantie geeft duidelijke beelden van de schijf en toont de locatie van zenuwcompressie.
Behandeling: De meeste gevallen verbeteren zonder operatie.
- Rust gedurende een korte periode om de ontsteking te verminderen.
- Gebruik pijnstillers en ontstekingsremmers zoals voorgeschreven.
- Doe aan lichte stretching en fysiotherapie om de rugspieren en buikspieren te versterken.
- Een operatie zoals discectomie kan nodig zijn als de zwakte verergert of als de symptomen langer dan zes weken aanhouden.
4. Meralgia paresthetica
Meralgia paresthetica treedt op wanneer de laterale femorale cutane zenuw bekneld raakt wanneer deze door het bekken naar de dij loopt. Deze zenuw geeft gevoel aan de buitenkant van de dij maar stuurt geen spieren aan. Compressie veroorzaakt een doof of tintelend gevoel aan de buitenkant van het dijbeen. Veel voorkomende oorzaken van meralgia paresthetica zijn overgewicht, strakke kleding, zwangerschap of langdurig staan.
Behandeling: Behandeling is gericht op het verlichten van de druk op de zenuw.
- Afvallen als je overgewicht hebt.
- Draag losse kleding en vermijd strakke riemen of korsetten.
- Gebruik niet-steroïde ontstekingsremmers om het ongemak te verminderen.
- In hardnekkige gevallen kan de arts corticosteroïden injecteren in de buurt van de zenuw of een operatie uitvoeren om de zenuw vrij te maken.
5. Slechte bloedcirculatie (perifere slagaderziekte)
Perifere vaatziekte treedt op wanneer vetafzettingen slagaders in de benen vernauwen of blokkeren, waardoor de bloedtoevoer naar de spieren en zenuwen vermindert. De verminderde zuurstoftoevoer veroorzaakt pijn, kramp, gevoelloosheid en zwakte in zowel de dijen als de benen, vooral tijdens het lopen.
Diagnose: De diagnose wordt uitgevoerd door het controleren van de pulsaties in de benen en het vergelijken van de bloeddruk in de enkel en in de arm (enkel-brachiale index test). Doppler echografie en angiografie tonen de mate van arteriële verstopping.
Behandeling: De behandeling richt zich op het verbeteren van de bloedcirculatie.
- Stop met roken en beweeg regelmatig om de bloedcirculatie te verbeteren.
- Controleer cholesterol, bloeddruk en bloedsuiker.
- Neem voorgeschreven medicijnen zoals bloedplaatjesremmers of vaatverwijdende medicijnen.
- Bij ernstige verstopping kan een angioplastiek of bypassoperatie nodig zijn om de bloedstroom te herstellen.
6. Multiple sclerose
Multiple sclerose is een auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem de beschermende myelinebekleding van zenuwvezels in het centrale zenuwstelsel aanvalt. Deze demyelinisatie verstoort de communicatie tussen de hersenen en het lichaam, wat leidt tot gevoelloosheid, zwakte of verlies van coördinatie in beide benen.
Diagnose: Diagnose vereist magnetische resonantie beeldvorming van de hersenen en het ruggenmerg, die gebieden van demyelinisatie toont. Een lumbaalpunctie kan abnormale eiwitten, oligoklonale banden genaamd, aantonen in het hersenvocht. Neurologisch onderzoek helpt bij het beoordelen van reflexen, kracht en coördinatie.
Behandeling: Behandeling is gericht op het verminderen van ontsteking en het vertragen van de ziekteprogressie.
- Gebruik corticosteroïden om acute terugvallen te behandelen.
- Neem ziektemodificerende medicijnen zoals interferon-bèta of glatirameeracetaat om toekomstige aanvallen te verminderen.
- Doe regelmatig aan fysiotherapie om de mobiliteit op peil te houden en spierstijfheid te voorkomen.
7. Vitamine B12-tekort
Vitamine B12 speelt een essentiële rol in het behoud van de myelineschede die zenuwen beschermt. Vitamine B12-tekort veroorzaakt zenuwdegeneratie, wat leidt tot gevoelloosheid, tintelingen en zwakte in de dijen en benen. Dit tekort komt vaak voor bij mensen met een slecht dieet, een malabsorptietoestand of na een maagoperatie.
Diagnose: Bloedtesten helpen bij het meten van het vitamine B12 gehalte. Artsen kunnen aanvullende tests bestellen om het methylmalonzuurgehalte en het homocysteïnegehalte te meten, die stijgen bij een tekort.
Behandeling: Behandeling zal de vitamine B12-spiegels herstellen.
- Ontvang vitamine B12 injecties of orale vitamine B12 supplementen zoals voorgeschreven.
- Behandel onderliggende oorzaken zoals maagproblemen of darmziekten.
- Zorg voor een uitgebalanceerd dieet met voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine B12, zoals vlees, vis, eieren en zuivelproducten.
8. Diabetische neuropathie
Diabetische neuropathie ontstaat wanneer een langdurig hoge bloedsuikerspiegel kleine bloedvaten beschadigt die de zenuwen van zuurstof en voedingsstoffen voorzien. De zenuwen in de dijen en benen raken verstoken van voedingsstoffen en zuurstof, wat leidt tot gevoelloosheid of zwakte.
Diagnose: De diagnose wordt gesteld met lichamelijk onderzoek, vibratietests en monofilamenttests om het gevoel te beoordelen. Bloedtests bevestigen de niveaus van diabetescontrole.
Behandeling: De behandeling richt zich op het controleren van de bloedsuikerspiegel en het voorkomen van verdere zenuwschade.
- Houd de bloedsuikerspiegel binnen het streefbereik door dieet, lichaamsbeweging en medicatie.
- Bescherm voeten en benen tegen verwondingen omdat verminderd gevoel het risico op zweren verhoogt.
- Gebruik pijnstillers indien nodig.
Samengevat kan gevoelloosheid in beide dijen en zwakke benen het gevolg zijn van zenuwcompressie, stofwisselingsstoornissen, slechte doorbloeding of auto-immuunziekte. Vroegtijdige diagnose en gerichte behandeling zullen blijvende zenuwschade voorkomen en de beenfunctie verbeteren.
Discussion about this post