Wat is positionele plagiocephalie?

Wat is positionele plagiocephalie?

Positionele plagiocephalie is de afvlakking van de achterkant of zijkanten van het hoofd van een baby. Deze veel voorkomende aandoening, die ook posterieure of deformatieve plagiocefalie en platkopsyndroom wordt genoemd, is voornamelijk te wijten aan de slaaphouding en strakke nekspieren, torticollis genaamd. Strakke of zwakke nekspieren voorkomen dat een pasgeborene zijn hoofd draait, wat kan leiden tot overmatige slijtage en gewicht op één plek.

Hoewel het alarmerend kan zijn om afgeplatte gebieden op het hoofd van uw baby op te merken, heeft de aandoening geen invloed op de ontwikkeling van de hersenen. In de meeste gevallen wordt de schedelvorm uiteindelijk weer normaal naarmate uw baby groeit, meestal op de leeftijd van 1. Zolang de vlakke plek wordt veroorzaakt door positionering (in plaats van een onderliggend probleem), is de aandoening zelden medisch zorgwekkend.

Symptomen

Naast de veelbetekenende platte plekken op de achterkant of zijkant van het hoofd, kan positionele plagiocefalie in extremere gevallen er ook toe leiden dat andere delen van het gezicht misvormd raken. Soms lijkt een oor naar voren te worden geduwd als reactie op het afplatten van de schedel. Het voorhoofd en/of de ogen van de baby kunnen iets naar voren uitpuilen. Het haar kan ook van het afgeplatte gebied worden afgesleten.

Diagnose

Kinderartsen controleren routinematig op vlakke plekken op het hoofd tijdens bezoeken aan een goed kind. Een diagnose van positionele plagiocefalie wordt gedaan via visueel onderzoek van de schedel van het kind en metingen. De asymmetrische vorm van het hoofd is meestal gemakkelijk te herkennen en ouders hebben de aandoening vaak opgemerkt voordat de diagnose door een arts is gesteld.

De aandoening wordt meestal voor het eerst opgemerkt wanneer een baby ongeveer 2 tot 3 maanden oud is, maar kan na ongeveer 6 weken merkbaar zijn. De gevallen variëren van licht tot ernstig. Hoe eerder behandelingen beginnen, hoe beter en sneller de schedel teruggroeit naar zijn typisch symmetrische, ronde vorm.

Hoewel het meestal niet nodig is, kunnen aanvullende tests worden uitgevoerd als de diagnose onduidelijk is, vooral als uw kinderarts vermoedt dat er een ander probleem speelt. Deze test kan een schedelröntgenfoto of een CT van het hoofd omvatten, die betere opties zijn dan een gewone röntgenfoto om te detecteren of de hechtingen van de schedel (de fibreuze gewrichten waar de botten met elkaar verbonden zijn) nog open zijn en om craniosynostose en andere mogelijke aandoeningen.

Craniosynostose

Een andere mogelijke oorzaak voor de craniale vlakke plekken van een baby is een gelijkaardige maar ernstiger aandoening die craniosynostose wordt genoemd. Craniosynostose is een geboorteafwijking waarbij de botten van de schedel voortijdig zijn samengesmolten, wat problemen veroorzaakt naarmate de hersenen en de schedel groeien.

Bij zuigelingen met coronale synostose, een type craniosynostose, smelten de coronale hechtingen van de schedel vroeg samen, waardoor de ene kant van het voorhoofd plat wordt en het voorhoofd aan de andere kant gecompenseerd wordt. In vergelijking met positionele plagiocefalie lijken de ruggen van de hoofden van deze baby’s normaal en helemaal niet plat of misvormd.

Een andere vorm van craniosynostose, waarbij de lambdoïdale hechtdraad vroeg sluit, kan een afvlakking van de ene kant van de achterkant van het hoofd van een baby en uitpuilen van het voorhoofd aan de andere kant van het hoofd veroorzaken. Dit in tegenstelling tot wat er gebeurt bij positionele plagiocephalie, waarbij de platte plek en de uitstulping zich beide aan dezelfde kant van het hoofd van de baby bevinden.

Sagittale craniosynostose of scaphocephaly is een ander type craniosynostose waarbij baby’s van voren naar achteren een lange, dunne schedel hebben. Ten slotte kunnen kinderen trigonocephalie of metopische craniosynostose hebben, die wordt gekenmerkt door een driehoekig voorhoofd.

U kunt een verwijzing krijgen naar een craniofaciale specialist als uw kinderarts niet zeker weet of uw kind positionele plagiocefalie of craniosynostose heeft.

Oorzaken

Pasgeborenen hebben zachte schedels met zachte plekken en niet-gefuseerde botten, kenmerken waardoor ze via het relatief smalle bekken en het vaginale kanaal kunnen worden afgeleverd. Deze eigenschappen maken ze echter ook vatbaar voor het ontwikkelen van platte plekken op hun hoofd. Dit geldt met name voor premature baby’s met een nog zachtere schedel, maar zelfs voldragen baby’s lopen risico op deze veel voorkomende aandoening.

De oorzaken van positionele plagiocefalie zijn gecompliceerd, omdat ze verband houden met het veilig houden van baby’s tijdens de slaap. De Back to Sleep-campagne van de American Academy of Pediatrics om baby’s op hun rug te laten slapen, heeft het aantal SIDS-sterfgevallen drastisch verminderd sinds de start in 1992. Helaas is een gevolg van deze praktijk een dramatische toename van gevallen van positionele plagiocefalie. .

Op hun rug slapen

Afgeplatte hoofden zijn gekoppeld aan het op hun rug laten slapen van baby’s, omdat het in rugligging moeilijker is voor baby’s om hun hoofd heen en weer te bewegen. Het hoofd kan dus uren achter elkaar op dezelfde plek blijven. Te lang in één houding blijven kan veel kracht uitoefenen op het hoofdje van een baby, waardoor een platte plek ontstaat en de vorm van het hoofd asymmetrisch wordt.

Harde hoofdsteunen

Baby’s kunnen ook risico lopen op positionele plagiocefalie als ze te lang in een autostoeltje, springkussen of schommel blijven. Men denkt dat het risico het grootst is wanneer het hoofd van de baby tegen hardere oppervlakken aanligt, zoals het harde plastic dat wordt gebruikt om stoelen of schommels te maken.

Voorkeur voor één kant

Bovendien kunnen veel baby’s positionele plagiocefalie ontwikkelen omdat ze er gewoon de voorkeur aan geven de hele tijd in één positie te liggen.

Strakke nekspieren

Andere baby’s hebben dit probleem omdat ze een beperkte nekbeweging hebben vanwege aangeboren torticollis en het niet kunnen helpen om in dezelfde positie te liggen. Deze kinderen hebben beperkte beweging aan één kant van hun nek en kunnen een harde massa op hun nekspieren hebben, waardoor het hoofd gemakkelijk heen en weer kan bewegen.

Behandeling

De beste behandeling voor positionele plagiocefalie is om te voorkomen dat de aandoening optreedt – en dezelfde strategieën zullen werken voor zowel preventie als behandeling. Omdat de aandoening wordt veroorzaakt door te veel continue druk op een deel van het hoofd van uw baby, kunt u dit vaak inperken door de houdingen waarin uw baby blijft af te wisselen.

Bovendien worden de afgeplatte plekken meestal vanzelf gladder naarmate de hersenen van uw kind groeien en de schedelbotten samensmelten en verharden. Tot die tijd kunnen de volgende behandelingen helpen:

Hoofdpositie variëren

Het verhoogde risico op het ontwikkelen van platte plekken op het hoofd betekent niet dat u uw kind niet meer op de rug moet laten slapen. Wat u moet doen, is de positie van het hoofd van uw kind afwisselen elke keer dat u het in slaap brengt. Door van kant te wisselen, kunnen ze geen druk uitoefenen op dezelfde plek en kan de nekmobiliteit worden verbeterd.

Tijd om je baby op de buik te leggen

Streef ernaar dat uw baby zo min mogelijk tijd op zijn rug doorbrengt terwijl hij wakker is. Het is ook een goed idee om meer tijd op de buik (buikligging) door te brengen in buiktijd als uw baby wakker is en onder toezicht staat. Naast het verminderen van het afvlakken van het hoofd, versterkt de buiktijd de nek, armen en kernspieren van uw baby.

Draag je baby

Een ander alternatief voor stijve babyzitjes is het gebruik van een draagdoek, draagzak of draagdoek, omdat deze minder druk uitoefenen op het hoofd van uw kind. U kunt uw kind ook gewoon in uw armen houden en/of een vast wipstoeltje gebruiken (gebruik geen rollators omdat deze niet veilig zijn) als uw kind oud genoeg is om erop te zitten.

Helmen en banden

Wanneer positieveranderingen niet tot voldoende verbetering leiden, kunnen meer opdringerige mechanismen worden geprobeerd. Deze opties omvatten schedelvormhelmen of bandtherapie, waarbij de helm of band geleidelijk wordt aangepast om de schedelgroei in afgeplatte gebieden te stimuleren en uitpuilende gebieden te ontmoedigen. Artsen raden aan om met deze behandelingen te beginnen op de leeftijd van vijf maanden.

Hoewel uit onderzoeken blijkt dat bij deze apparaten vaak verbetering op korte termijn wordt waargenomen, zijn de uiteindelijke resultaten meestal hetzelfde als bij baby’s die geen helm hebben gebruikt. Omdat het gebruik van helmen ernstige nadelen kan hebben, zoals geur, huiduitslag of ongemak, raden veel beoefenaars ze niet aan voor milde of matige gevallen. In ernstige gevallen zijn helmen echter vaak gunstig.

Fysiotherapie

Zuigelingen met torticollis hebben meestal ook nekoefeningen nodig als onderdeel van hun behandeling. Deze kinderen houden vaak hun hoofd in dezelfde positie en hebben moeite om hun hoofd en nek te draaien. Nekoefeningen, misschien met de hulp van een kinderfysiotherapeut, kunnen deze baby’s helpen hun nekmobiliteit te verbeteren.

Chirurgie

Chirurgie is zelden nodig, maar kan worden overwogen in ernstige gevallen die met andere maatregelen niet verdwijnen. Hoewel een misvormde hoofdvorm in de eerste plaats een esthetische kwestie is, kunnen gevallen met uitgebreide uitpuiling rond de ogen, het voorhoofd, de wang of de kaak het gezichtsvermogen, het kauwen en de integriteit van de kaak aantasten. In deze situaties kan een operatie worden gebruikt om eventuele functionele problemen te corrigeren.

timing

Preventie- en behandelingsmaatregelen kunnen vooral belangrijk zijn voor baby’s met een hoger risico op positionele plagiocefalie, waaronder prematuren, veelvouden en baby’s met een slechte spierspanning. Begin idealiter met het implementeren van preventiestrategieën tijdens de pasgeboren periode, wanneer de schedel van een baby maximaal vormbaar is.

Wanneer er inspanningen worden gedaan om de tijd dat een baby in een positie is die onnodige druk uitoefent op eventuele afgeplatte plekken op het hoofd te verminderen, treedt er gewoonlijk verbetering op over een periode van twee tot drie maanden.Als u geen verbetering ziet of de misvorming blijft verergeren, dan zal uw kind waarschijnlijk een evaluatie door een craniofaciale kinderchirurg of een kinderneurochirurg nodig hebben.

Ontdekken dat het hoofdje van je baby misvormd is, kan schokkend zijn. Gelukkig kunnen eenvoudige positionele behandelingen positionele plagiocefalie voorkomen, stoppen en omkeren. De meeste baby’s zullen alle afgeplatte schedelvlekken volledig ontgroeien – en haar zal waarschijnlijk eventuele resterende effecten bedekken. Het belangrijkste is dat je erop kunt vertrouwen dat als je ze op hun rug legt om te slapen (zelfs als ze een vlakke plek krijgen) ze heel goed hun leven kunnen redden.