Hepatitis B: oorzaken, symptomen en behandeling

Overzicht

De ziekte van hepatitis B is een ernstige leverinfectie die wordt veroorzaakt door het hepatitis B-virus (HBV). Bij sommige mensen wordt de hepatitis B-infectie chronisch, wat betekent dat het langer dan zes maanden duurt. Het hebben van chronische hepatitis B verhoogt het risico op het ontwikkelen van leverfalen, leverkanker of cirrose (een aandoening die permanent littekens in de lever veroorzaakt).

De meeste volwassenen met hepatitis B herstellen volledig, zelfs als hun symptomen ernstig zijn. Baby’s en kinderen hebben een grotere kans op het ontwikkelen van een chronische (langdurige) hepatitis B-infectie.

Een vaccin kan hepatitis B voorkomen, maar er is geen genezing als u de aandoening heeft. Als u besmet bent, moet u bepaalde voorzorgsmaatregelen nemen om verspreiding van het virus naar anderen te voorkomen.

Symptomen van hepatitis B.

Symptomen van hepatitis B variëren van mild tot ernstig. De symptomen verschijnen meestal ongeveer één tot vier maanden nadat u bent geïnfecteerd. In sommige gevallen verschijnen de symptomen slechts twee weken na infectie. Jonge kinderen hebben mogelijk geen symptomen.

Hepatitis B-symptomen kunnen zijn:

• Buikpijn
• Donkere urine
• Koorts
• Gewrichtspijn
• Verlies van eetlust
• Misselijkheid en overgeven
• Zwakte en vermoeidheid
• Gele huid en gele ogen (geelzucht)

Wanneer moet je naar een dokter?

Als u weet dat u bent blootgesteld aan hepatitis B, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Een preventieve behandeling kan het risico op infectie verkleinen als u de behandeling binnen 24 uur na blootstelling aan het virus krijgt.

Als u denkt dat u symptomen van hepatitis B heeft, neem dan contact op met uw arts.

Oorzaken

Hepatitis B-infectie wordt veroorzaakt door het hepatitis B-virus (HBV). Het virus wordt van persoon op persoon overgedragen via bloed, sperma of andere lichaamsvloeistoffen. Het verspreidt zich niet door niezen of hoesten.

Veel voorkomende manieren waarop HBV zich kan verspreiden zijn:

• Seksueel contact. U kunt hepatitis B krijgen als u onbeschermde seks heeft met iemand die geïnfecteerd is. Het virus kan op u worden overgedragen als het bloed, het speeksel, het sperma of de vaginale afscheiding van die persoon uw lichaam binnendringt.
• Delen van naalden. HBV verspreidt zich gemakkelijk via naalden en spuiten die besmet zijn met geïnfecteerd bloed. Als u drugsparafernalia deelt, loopt u een hoog risico op hepatitis B.
• Per ongeluk prikken naald. Hepatitis B is een punt van zorg voor gezondheidswerkers en iedereen die in contact komt met menselijk bloed.
• Moeder op kind. Zwangere vrouwen die met HBV zijn geïnfecteerd, kunnen het virus tijdens de bevalling doorgeven aan hun baby’s. In bijna alle gevallen kan de pasgeborene echter worden gevaccineerd om infectie te voorkomen. Praat met uw arts over het testen op hepatitis B als u zwanger bent of wilt worden.

Acute hepatitis B versus chronische hepatitis B

Hepatitis B-infectie kan een kortdurende (acute) of langdurige ziekte (chronisch) zijn.

Acute hepatitis B-infectie duurt minder dan zes maanden. Uw immuunsysteem kan waarschijnlijk acute hepatitis B uit uw lichaam verwijderen en u zou binnen een paar maanden volledig moeten herstellen. De meeste volwassenen die hepatitis B krijgen, hebben een acute infectie, maar het kan een chronische infectie worden.

Chronische hepatitis B-infectie duurt zes maanden of langer. De ziekte is nog niet voorbij omdat uw immuunsysteem de infectie niet kan bestrijden. Chronische hepatitis B-infectie kan een leven lang duren, wat mogelijk leidt tot ernstige ziekten zoals cirrose en leverkanker.

Het risico op chronische infectie hangt samen met de leeftijd bij infectie: ongeveer 90% van de zuigelingen met hepatitis B ontwikkelt een chronische infectie, terwijl slechts 2% – 6% van de volwassenen die hepatitis B krijgen chronisch geïnfecteerd raakt.

Chronische infectie wordt pas decennia lang ontdekt voordat iemand ernstig ziek wordt als gevolg van een leveraandoening.

Risicofactoren

Hepatitis B verspreidt zich door contact met bloed, sperma of andere lichaamsvloeistoffen van een besmet persoon. Uw risico op een hepatitis B-infectie neemt toe als u:

• Heb onbeschermde seks met meerdere sekspartners of met iemand die besmet is met HBV
• Deel naalden tijdens drugsgebruik
• Een man zijn die seks heeft met andere mannen
• Leef samen met iemand die een chronische HBV-infectie heeft
• Zijn een baby geboren uit een besmette moeder
• Heb een baan waarin u wordt blootgesteld aan menselijk bloed
• Reis naar regio’s met hoge besmettingspercentages van HBV, zoals Azië, de eilanden in de Stille Oceaan, Afrika en Oost-Europa

Complicaties van hepatitis B

Het hebben van een chronische HBV-infectie kan tot ernstige complicaties leiden, zoals:

• Littekenvorming in de lever (cirrose). De ontsteking die gepaard gaat met een hepatitis B-infectie kan leiden tot uitgebreide leverlittekens (cirrose), wat het functioneren van de lever kan aantasten.
• Leverkanker. Mensen met chronische hepatitis B-infectie hebben een verhoogd risico op leverkanker.
• Leverfalen. Acuut leverfalen is een aandoening waarbij de vitale functies van de lever worden uitgeschakeld. Wanneer dat gebeurt, is een levertransplantatie nodig om in leven te blijven.
• Mensen met chronische hepatitis B kunnen een nieraandoening of een ontsteking van de bloedvaten krijgen.

Preventie van hepatitis B.

De beste manier om hepatitis B te voorkomen, is door u te laten vaccineren. U wordt binnen 6 maanden 3 of 4 keer met het hepatitis B-vaccin geïnjecteerd. U kunt geen hepatitis B krijgen van het vaccin.

Het hepatitis B-vaccin wordt aanbevolen voor:

• Pasgeborenen
• Kinderen en adolescenten die bij de geboorte niet zijn gevaccineerd
• Degenen die werken of wonen in een centrum voor mensen met een ontwikkelingsachterstand
• Mensen die samenwonen met iemand die hepatitis B heeft
• Gezondheidswerkers, hulpverleners en andere mensen die met bloed in aanraking komen
• Iedereen met een seksueel overdraagbare aandoening, inclusief hiv
• Mannen die seks hebben met mannen
• Mensen met meerdere seksuele partners
• Seksuele partners van iemand die hepatitis B heeft
• Mensen die illegale drugs injecteren of naalden en spuiten delen
• Mensen met een chronische leverziekte
• Mensen met nierziekte in het eindstadium
• Reizigers die van plan zijn naar een deel van de wereld te gaan met een hoog percentage hepatitis B-infectie

Tref voorzorgsmaatregelen om HBV te vermijden

Andere manieren om uw risico op HBV te verminderen zijn:

• Ken de HBV-status van elke seksuele partner. Heb geen onbeschermde seks, tenzij u er absoluut zeker van bent dat uw partner niet is geïnfecteerd met HBV of een andere seksueel overdraagbare infectie.
• Gebruik elke keer dat u seks heeft een nieuw latex- of polyurethaancondoom als u de gezondheidsstatus van uw partner niet kent. Onthoud dat hoewel condooms het risico op HBV kunnen verkleinen, ze het risico niet elimineren.
• Gebruik geen illegale drugs. Als u illegale drugs gebruikt, zoek dan hulp om te stoppen. Als u niet kunt stoppen, gebruik dan een steriele naald elke keer dat u illegale drugs injecteert. Deel nooit naalden.
• Wees voorzichtig met piercings en tatoeages. Als je een piercing of tatoeage krijgt, zoek dan een gerenommeerde winkel. Vraag hoe de apparatuur wordt schoongemaakt. Zorg ervoor dat de medewerkers steriele naalden gebruiken. Als je geen antwoorden kunt krijgen, zoek dan een andere winkel.
• Vraag naar het hepatitis B-vaccin voordat u op reis gaat. Als u naar een regio reist waar hepatitis B veel voorkomt, vraag dan vooraf uw arts naar het hepatitis B-vaccin. Het wordt meestal toegediend in een reeks van drie injecties gedurende een periode van zes maanden.

Diagnose van hepatitis B

Uw arts zal onderzoeken en zoeken naar tekenen van leverschade, zoals een gele verkleuring van de huid of buikpijn. Tests die kunnen helpen bij het diagnosticeren van hepatitis B of de complicaties ervan zijn:

• Bloedtesten. Bloedonderzoek kan tekenen van het hepatitis B-virus in uw lichaam detecteren en uw arts laten weten of het acuut of chronisch is. Een eenvoudige bloedtest kan ook bepalen of u immuun bent voor de aandoening.
• Echografie van de lever. Een speciale echografie, transiënte elastografie genaamd, kan de hoeveelheid leverschade aantonen.
• Leverbiopsie. Uw arts kan een klein stukje van uw lever verwijderen om te testen op leverschade. Tijdens deze test steekt uw arts een dunne naald door uw huid en in uw lever en haalt hij een weefselmonster weg voor laboratoriumanalyse.

Screening van gezonde mensen op hepatitis B.

Artsen testen soms bepaalde gezonde mensen op hepatitis B-infectie, omdat het virus de lever kan beschadigen voordat het symptomen veroorzaakt. Praat met uw arts over screening op hepatitis B-infectie als u:

• Zijn zwanger
• Leef samen met iemand die hepatitis B heeft
• Veel seksuele partners gehad
• Seks hebben gehad met iemand die hepatitis B heeft
• Zijn een man die seks heeft met mannen
• Een voorgeschiedenis hebben van een seksueel overdraagbare aandoening
• Hiv of hepatitis C hebben
• Laat een leverenzymtest uitvoeren met onverklaarbare abnormale resultaten
• Ontvang nierdialyse
• Neem medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken, zoals medicijnen die worden gebruikt om afstoting na een orgaantransplantatie te voorkomen
• Gebruik illegaal geïnjecteerde drugs
• Zijn in de gevangenis
• Zijn geboren in een land waar hepatitis B veel voorkomt, waaronder Azië, de eilanden in de Stille Oceaan, Afrika en Oost-Europa
• Ouders of geadopteerde kinderen hebben uit plaatsen waar hepatitis B veel voorkomt, waaronder Azië, de eilanden in de Stille Oceaan, Afrika en Oost-Europa

Behandeling van hepatitis B

Behandeling om hepatitis B-infectie na blootstelling te voorkomen

Als u weet dat u bent blootgesteld aan het hepatitis B-virus en niet zeker weet of u bent gevaccineerd, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Een injectie met immunoglobuline (een antilichaam) binnen 12 uur na blootstelling aan het virus kan u helpen beschermen tegen hepatitis B. Omdat deze behandeling alleen bescherming op korte termijn biedt, moet u tegelijkertijd ook het hepatitis B-vaccin krijgen. als je het nooit hebt ontvangen.

Behandeling voor acute hepatitis B-infectie

Als uw arts vaststelt dat uw hepatitis B-infectie acuut is, wat betekent dat het van korte duur is en vanzelf overgaat, heeft u wellicht geen behandeling nodig. In plaats daarvan kan uw arts rust, goede voeding en veel vocht aanbevelen terwijl uw lichaam de infectie bestrijdt. In ernstige gevallen zijn antivirale middelen of een ziekenhuisopname nodig om complicaties te voorkomen.

Behandeling voor chronische hepatitis B-infectie

De meeste mensen met de diagnose chronische hepatitis B-infectie hebben de rest van hun leven behandeling nodig. De behandeling helpt het risico op een leveraandoening te verkleinen en voorkomt dat u de infectie doorgeeft aan anderen. Behandeling voor chronische hepatitis B kan zijn:

• Antivirale medicijnen. Verschillende antivirale medicijnen – waaronder entecavir (Baraclude), tenofovir (Viread), lamivudine (Epivir), adefovir (Hepsera) en telbivudine (Tyzeka) – kunnen het virus helpen bestrijden en het vermogen om uw lever te beschadigen vertragen. Deze medicijnen worden via de mond ingenomen. Bespreek met uw arts welke medicatie voor u geschikt is.
• Interferon-injecties. Interferon-alfa-2b (Intron A) is een door de mens gemaakte versie van een stof die door het lichaam wordt geproduceerd om infecties te bestrijden. Het wordt voornamelijk gebruikt voor jonge mensen met hepatitis B die een langdurige behandeling willen vermijden, of voor vrouwen die binnen een paar jaar zwanger willen worden, na het voltooien van een eindige therapie. Interferon mag niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt. Bijwerkingen kunnen zijn: misselijkheid, braken, ademhalingsproblemen en depressie.
• Levertransplantatie. Als uw lever ernstig beschadigd is, kan een levertransplantatie een optie zijn. Tijdens een levertransplantatie verwijdert de chirurg uw beschadigde lever en vervangt deze door een gezonde lever. De meeste getransplanteerde levers zijn afkomstig van overleden donoren, hoewel een klein aantal afkomstig is van levende donoren, die een deel van hun levers doneren.

Er worden nog andere geneesmiddelen ontwikkeld om hepatitis B te behandelen.