Hoe pijn herkennen en beoordelen?

Zorgen voor iemand met een levensbedreigende ziekte vereist een zorgvuldige en grondige evaluatie, of “beoordeling”, van hun pijn en andere symptomen. U bent de ogen en oren voor de zorgverlener en verpleegkundigen die zorgen voor uw naaste.

U geeft belangrijke informatie over de pijn en symptomen van uw geliefde terug aan het zorgteam, dus hoe kunt u dit op de best mogelijke manier doen? Het beoordelen van pijn en het communiceren ervan aan het zorgteam is een van de belangrijkste dingen die u kunt doen als u voor een geliefde zorgt.

Pijn begrijpen

Bij het beoordelen van pijn is het belangrijk om te begrijpen wat pijn precies is. Er zijn verschillende categorieën pijn. Pijn kan acuut (van recent begin) of chronisch zijn. Het kan gelokaliseerd zijn, of het kan diffuus zijn.

Er zijn ook verschillende manieren waarop pijn wordt gegenereerd, waarbij deze mechanismen leiden tot verschillende pijnervaringen. Het belangrijkste om te onthouden is dat pijn altijd is wat de persoon die ervaart zegt dat het is, optredend wanneer en waar hij het beschrijft.

Als een persoon zijn pijn kan communiceren, zal het gemakkelijk zijn om het op te nemen en terug te sturen naar zijn zorgverlener. Als ze niet kunnen communiceren wat ze voelen, kan het moeilijker zijn om hun pijn te beoordelen, maar het is nog steeds mogelijk. Om dit te doen, moet u zich bewust zijn van fysieke tekenen en symptomen die aangeven wat ze voelen.

Het beoordelen van pijn is iets dat uw zorgverlener bij elk bezoek of elke afspraak zal doen, maar het is aan u om de pijn van uw geliefde tussen professionele bezoeken te beoordelen. De volgende informatie zal u helpen als u de pijn zelf beoordeelt.

Ernst van pijn

De eerste stap bij het beoordelen van pijn is om erachter te komen hoe erg het op dit moment is. Er zijn hulpmiddelen die iemand kunnen helpen die kan communiceren over de ernst van zijn pijn.

Voor volwassenen wordt dit meestal gedaan met een numerieke schaal van 0-10. Nul zou de afwezigheid van pijn beschrijven en 10 zou de ergst denkbare pijn symboliseren. Vraag je geliefde om hun pijn ergens op die schaal te beoordelen.

Er zijn een aantal verschillende pijnbeoordelingsschalen die kunnen worden gebruikt om dit proces gemakkelijker te maken.Een schaal die de FLACC-schaal wordt genoemd, gebruikt bijvoorbeeld een beschrijving van verschillende tekens die de persoon mogelijk laat zien, om een ​​getal tussen 1 en 10 te schatten.

Deze symptomen omvatten gezichtsuitdrukking, benen (ongeacht of ze ontspannen, gespannen of trappend zijn), activiteit (stil liggen, kronkelen of gebogen en schokkend), huilen en troost.

Bij het vragen aan jonge kinderen of non-verbale volwassenen om hun pijn te beschrijven, is de meest gebruikte tool door zorgverleners de Wong-Baker FACES Pain Rating Scale.Het wordt aanbevolen voor personen van 3 jaar en ouder.

Met deze schaal zou je naar elk gezicht wijzen met de woorden om de pijnintensiteit te beschrijven. Vraag het kind het gezicht te kiezen dat het beste hun pijn beschrijft, of kijk naar het gezicht van een non-verbale volwassene om te beslissen welk gezicht op de tafel het meest overeenkomt met dat van uw geliefde.

Aanvaardbaar niveau van pijn

Iedereen heeft zijn eigen acceptabele pijnniveau. Voor sommigen is het misschien geen pijn en anderen tolereren een pijnniveau van 3 op een schaal van 0-10. Het is belangrijk om erachter te komen wat het acceptabele niveau is voor de persoon voor wie u zorgt.

Als uw geliefde gelukkig is met een pijnniveau van 3, zou u ze niet willen mediceren tot het punt van sedatie om ze op een pijnniveau van nul te krijgen. Aan de andere kant proberen sommige mensen pijnniveaus boven een 4 te tolereren, hoewel deze pijnniveaus vaak de kwaliteit van leven verminderen.

Locatie van pijn

De locatie van de pijn kan elke keer dat u ernaar vraagt ​​dezelfde zijn. Iemand met een eindstadium leverziekte kan altijd pijn hebben in de rechterbovenhoek van hun buik. Het is echter belangrijk om te vragen, omdat er nieuwe pijn kan ontstaan.

Palliatie en provocatie

Palliatie en provocatie zijn belangrijke beoordelingen bij het evalueren van pijn. Ten eerste kun je je geliefde vragen wat hun pijn beter maakt, of ‘verzacht’. Dit mogen alleen pijnstillers zijn. Het kan van houding veranderen of alleen op hun linkerkant liggen.

Als u erachter komt wat pijn vermindert, kunt u niet alleen dingen doen die het comfort van uw geliefde helpen, maar het kan de zorgverlener ook belangrijke aanwijzingen geven over de oorzaak van pijn als deze nog niet bekend is.

Vraag ook wat de pijn verergert of veroorzaakt. Nogmaals, het kan beweging zijn of op een bepaalde kant liggen. Het kan ook eten of aanraken zijn. Dit zal u opnieuw helpen dingen te vermijden die ongemak veroorzaken en geeft belangrijke aanwijzingen voor de zorgverlener.

Non-verbale signalen beoordelen

Zoals eerder vermeld, kan het moeilijk zijn om iemands pijn in te schatten als ze deze niet kunnen verwoorden en/of niet kunnen verwijzen naar de FACES-schaal. Er zijn enkele tekenen en symptomen die een persoon kan vertonen als ze pijn hebben en die u kunnen wijzen op:

• Gezichtsuitdrukkingen of een frons
• kronkelen of constant verschuiven in bed
• Kreunen, kreunen of jammeren
• Rusteloosheid en opwinding
• Er ongemakkelijk en gespannen uitzien, misschien hun benen optrekken of schoppen
• Het gebied van pijn bewaken of zich terugtrekken uit aanraking met dat gebied

Hoe meer symptomen een persoon heeft, en hoe intenser ze lijken te zijn, hoe meer je een idee krijgt van de mate van pijn die ze ervaren. U kunt hun pijn dan opnemen als “mild”, “matig” of “ernstig”.

Psychosociale factoren

Vooral bij patiënten met gevorderde aandoeningen spelen onderliggende psychologische en sociale factoren vaak een rol bij pijn. Dit maakt de pijnervaring niet minder reëel, maar nodigt juist uit tot een meer holistische benadering van pijn om een ​​interventie effectief te laten zijn.

Patiënten met vergevorderde kanker hebben bijvoorbeeld vaak pijnsensaties met angst en isolatie. Openstaan ​​voor de emotionele onderbouwing van het lijden van de patiënt voor wie u zorgt, is de sleutel tot effectieve en humane zorg.

Houd een record bij

Een van de belangrijkste dingen die u kunt doen voor de persoon voor wie u zorgt, is om hun pijn en pijnbehandelingen nauwkeurig bij te houden. Nadat u hun pijn hebt beoordeeld, noteert u de ernst en locatie en eventuele medicijnen of behandelingen die u hen geeft.

Let op of de medicijnen of behandelingen effectief waren. Schrijf ook alle nieuwe dingen op die ze je misschien hebben verteld over waardoor het beter of slechter voelt. Dit is een geweldige manier om samen te werken met uw zorgverleners om de best mogelijke palliatieve zorg te bieden.

Uw pijnlogboek hoeft niet gedetailleerd te zijn, maar een paar componenten helpen uw zorgverleners om zowel de locatie en de ernst van de pijn als behandelingen die al dan niet effectief zijn, beter te beoordelen.

Onderstaande tabel is een voorbeeld van een pijnlogboek voor iemand die buikpijn heeft: