Gids voor het diagnosticeren en behandelen van depressie

Depressie is een toestand van neerslachtigheid en afkeer van activiteit. Geclassificeerd als een mentale en gedragsstoornis, depressie beïnvloedt iemands gedachten, gedrag, motivatie en gevoelens. In dit artikel zullen we beschrijven hoe depressie door artsen wordt gediagnosticeerd en behandeld.

Depressie kan een langdurige behandeling vereisen. Maar laat je niet ontmoedigen. De meeste mensen met een depressie voelen zich beter met medicatie, psychotherapie of beide.

Diagnose van depressie

Uw arts kan een diagnose van depressie bepalen op basis van:

Fysiek examen. Uw arts kan een lichamelijk onderzoek doen en vragen stellen over uw gezondheid. In sommige gevallen kan depressie verband houden met een onderliggend lichamelijk gezondheidsprobleem.
Lab testen. Uw arts kan bijvoorbeeld een bloedonderzoek doen dat een volledig bloedbeeld wordt genoemd, of uw schildklier testen om er zeker van te zijn dat deze goed functioneert.
Psychiatrische evaluatie. Uw beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg vraagt naar uw symptomen, gedachten, gevoelens en gedragspatronen. Mogelijk wordt u gevraagd een vragenlijst in te vullen om deze vragen te beantwoorden.
Criteria voor depressie.

Soorten depressie

Symptomen veroorzaakt door een ernstige depressie kunnen van persoon tot persoon verschillen. Om het type depressie dat u heeft te verduidelijken, kan uw arts een of meer specifieke kenmerken toevoegen, zoals:

Angstig leed — depressie met ongewone rusteloosheid of zorgen over mogelijke gebeurtenissen of controleverlies
Gemengde functies – gelijktijdige depressie en manie, waaronder een verhoogd zelfbeeld, te veel praten en meer energie
Melancholische kenmerken — ernstige depressie met een gebrek aan reactie op iets dat vroeger plezier bracht en geassocieerd met vroeg wakker worden, verslechterde stemming in de ochtend, grote veranderingen in eetlust en schuldgevoelens, opwinding of traagheid
Atypische kenmerken – depressie die het vermogen omvat om tijdelijk opgevrolijkt te worden door gelukkige gebeurtenissen, verhoogde eetlust, overmatige behoefte aan slaap, gevoeligheid voor afwijzing en een zwaar gevoel in de armen of benen
psychotische kenmerken — depressie gepaard gaande met wanen of hallucinaties, waarbij mogelijk sprake kan zijn van persoonlijke ontoereikendheid of andere negatieve thema’s
Catatonia — depressie die motorische activiteit omvat die ofwel oncontroleerbare en doelloze bewegingen of een vaste en inflexibele houding omvat;
peripartum begin — depressie die optreedt tijdens de zwangerschap of in de weken of maanden na de bevalling (postpartum)
Seizoenspatroon — depressie gerelateerd aan seizoenswisselingen en verminderde blootstelling aan zonlicht

Andere aandoeningen die depressiesymptomen veroorzaken

Verschillende andere aandoeningen, zoals de onderstaande aandoeningen, veroorzaken depressie als symptoom. Het is belangrijk om een nauwkeurige diagnose te krijgen, zodat u de juiste behandeling kunt krijgen.

Bipolaire I en II stoornissen. Deze stemmingsstoornissen omvatten stemmingswisselingen die variëren van pieken (manie) tot dieptepunten (depressie). Het is soms moeilijk om onderscheid te maken tussen bipolaire stoornis en depressie.
Cyclothymische stoornis. Cyclothymische stoornis omvat een hoge stemming en een lage stemming die milder zijn dan die van een bipolaire stoornis.
Disruptieve stemmingsdysregulatiestoornis. Deze stemmingsstoornis bij kinderen omvat chronische en ernstige prikkelbaarheid en woede met frequente extreme woede-uitbarstingen. Deze stoornis ontwikkelt zich meestal tot een depressieve stoornis of angststoornis tijdens de tienerjaren of de volwassenheid.
Aanhoudende depressieve stoornis. Soms wordt dit dysthymie genoemd, dit is een minder ernstige maar meer chronische vorm van depressie. Een aanhoudende depressieve stoornis kan ervoor zorgen dat u niet normaal functioneert in uw dagelijkse routine en het leven ten volle kunt leven.
Premenstruele dysforische aandoening. Deze aandoening omvat depressiesymptomen die gepaard gaan met hormoonveranderingen die een week ervoor beginnen en binnen een paar dagen na het begin van uw menstruatie verbeteren, en die minimaal zijn of verdwenen zijn na voltooiing van uw menstruatie.
Andere depressiestoornissen. Het gebruik van recreatieve drugs, sommige voorgeschreven medicijnen of een andere medische aandoening kan depressie veroorzaken.

Depressie behandelen

Medicijnen en psychotherapie zijn effectief voor de meeste mensen met een depressie. Uw arts of psychiater kan medicijnen voorschrijven om de symptomen te verlichten. Veel mensen met een depressie hebben echter ook baat bij het bezoeken van een psychiater, psycholoog of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg.

Als u een ernstige depressie heeft, moet u mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen of moet u deelnemen aan een poliklinisch behandelprogramma totdat uw symptomen verbeteren.

Hier is een nadere blik op de behandelingsopties voor depressie.

medicijnen

Er zijn veel soorten antidepressiva beschikbaar, waaronder de onderstaande medicijnen. Bespreek eventuele belangrijke bijwerkingen zeker met uw arts of apotheker.

Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s). Artsen beginnen vaak met het voorschrijven van een SSRI. Deze medicijnen worden als veiliger beschouwd en veroorzaken over het algemeen minder vervelende bijwerkingen dan andere soorten antidepressiva. SSRI’s omvatten citalopram (Celexa), escitalopram (Lexapro), fluoxetine (Prozac), paroxetine (Paxil, Pexeva), sertraline (Zoloft) en vilazodon (Viibryd).
Serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SNRI’s). Voorbeelden van SNRI’s zijn duloxetine (Cymbalta), venlafaxine (Effexor XR), desvenlafaxine (Pristiq, Khedezla) en levomilnacipran (Fetzima).
Atypische antidepressiva. Deze medicijnen passen niet netjes in een van de andere categorieën van antidepressiva. Deze geneesmiddelen omvatten bupropion (Wellbutrin XL, Wellbutrin SR, Aplenzin, Forfivo XL), mirtazapine (Remeron), nefazodon, trazodon en vortioxetine (Trintellix).
Tricyclische antidepressiva. Deze medicijnen – zoals imipramine (Tofranil), nortriptyline (Pamelor), amitriptyline, doxepin, trimipramine (Surmontil), desipramine (Norpramin) en protriptyline (Vivactil) – kunnen zeer effectief zijn, maar hebben de neiging om meer ernstige bijwerkingen te veroorzaken dan nieuwere antidepressiva. Dus tricyclische middelen worden over het algemeen niet voorgeschreven, tenzij u eerst een SSRI heeft geprobeerd zonder verbetering.
Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers). MAO-remmers – zoals tranylcypromine (Parnate), fenelzine (Nardil) en isocarboxazid (Marplan) – kunnen worden voorgeschreven, meestal wanneer andere geneesmiddelen niet hebben gewerkt, omdat ze ernstige bijwerkingen kunnen hebben. Het gebruik van MAO-remmers vereist een strikt dieet vanwege gevaarlijke (of zelfs dodelijke) interacties met voedingsmiddelen – zoals bepaalde kazen, augurken en wijnen – en met sommige medicijnen en kruidensupplementen. Selegiline (Emsam), een nieuwere MAO-remmer die als een pleister op de huid blijft plakken, kan minder bijwerkingen veroorzaken dan andere MAO-remmers. Deze medicijnen kunnen niet worden gecombineerd met SSRI’s.
Andere medicijnen. Andere medicijnen kunnen aan een antidepressivum worden toegevoegd om de antidepressieve effecten te versterken. Uw arts kan aanbevelen om twee antidepressiva te combineren of medicijnen toe te voegen, zoals stemmingsstabilisatoren of antipsychotica. Anti-angst en stimulerende medicijnen kunnen ook worden toegevoegd voor kortdurend gebruik.

De juiste medicatie vinden

Als een familielid goed heeft gereageerd op een antidepressivum, kan het een medicijn zijn dat u kan helpen. Of misschien moet u verschillende medicijnen of een combinatie van medicijnen proberen voordat u een medicijn vindt dat werkt. Dit proces vereist geduld, omdat sommige medicijnen enkele weken of langer nodig hebben om volledig effect te hebben en om bijwerkingen te verminderen naarmate uw lichaam zich aanpast.

Erfelijke eigenschappen spelen een rol bij de invloed van antidepressiva op u. In sommige gevallen, indien beschikbaar, kunnen resultaten van genetische tests (uitgevoerd door middel van een bloedtest) aanwijzingen geven over hoe uw lichaam op een bepaald antidepressivum kan reageren. Andere variabelen dan genetica kunnen echter van invloed zijn op uw reactie op medicatie.

Risico’s van abrupt stoppen met medicatie

Stop niet met het gebruik van een antidepressivum zonder eerst met uw arts te overleggen. Antidepressiva worden niet als verslavend beschouwd, maar soms kan fysieke afhankelijkheid (wat anders is dan verslaving) optreden.

Het abrupt stoppen van de behandeling of het overslaan van meerdere geneesmiddeldoses kan ontwenningsverschijnselen veroorzaken, en plotseling stoppen kan een plotselinge verergering van depressie veroorzaken. Werk samen met uw arts om uw medicijndosis geleidelijk en veilig te verlagen.

Antidepressiva en zwangerschap

Als u zwanger bent of borstvoeding geeft, kunnen sommige antidepressiva een verhoogd gezondheidsrisico vormen voor uw ongeboren kind of kind dat borstvoeding geeft. Praat met uw arts als u zwanger wordt of van plan bent zwanger te worden.

Antidepressiva en verhoogd zelfmoordrisico

De meeste antidepressiva zijn over het algemeen veilig, maar de Food and Drug Administration (FDA) vereist dat alle antidepressiva een black box-waarschuwing dragen. Dit is de strengste waarschuwing voor geneesmiddelen op recept. In sommige gevallen kunnen kinderen, tieners en jongvolwassenen jonger dan 25 jaar een toename van zelfmoordgedachten of -gedrag vertonen bij het gebruik van antidepressiva, vooral in de eerste paar weken na het starten of wanneer de dosering van het geneesmiddel wordt gewijzigd.

Iedereen die een antidepressivum gebruikt, moet nauwlettend in de gaten worden gehouden voor verergering van depressie of ongewoon gedrag, vooral bij het starten van een nieuw medicijn of bij een verandering in de dosering van het geneesmiddel. Als u of iemand die u kent zelfmoordgedachten heeft bij het gebruik van een antidepressivum, neem dan onmiddellijk contact op met een arts of zoek noodhulp.

Houd er rekening mee dat antidepressiva op de lange termijn meer kans hebben om zelfmoord te plegen door de stemming te verbeteren.

Psychotherapie

Psychotherapie is een algemene term voor het behandelen van depressie door te praten over uw toestand en gerelateerde problemen met een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg. Psychotherapie wordt ook wel gesprekstherapie of psychologische therapie genoemd.

Verschillende soorten psychotherapie kunnen effectief zijn bij depressie, zoals cognitieve gedragstherapie of interpersoonlijke therapie. Uw beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg kan ook andere soorten therapieën aanbevelen. Psychotherapie kan u helpen:

Aanpassen aan een crisis of andere huidige moeilijkheid
Identificeer negatieve overtuigingen en gedragingen en vervang ze door gezonde, positieve overtuigingen en gedragingen
Onderzoek relaties en ervaringen en ontwikkel positieve interacties met andere mensen
Vind betere manieren om problemen het hoofd te bieden en op te lossen
Identificeer problemen die bijdragen aan uw depressie en verander gedrag dat het erger maakt
Krijg weer een gevoel van voldoening en controle in uw leven en help depressiesymptomen, zoals hopeloosheid en woede, te verlichten
Leer realistische doelen voor je leven te stellen
Ontwikkel het vermogen om stress te tolereren en te accepteren door gezonder gedrag te gebruiken

alternatieve methoden

Alternatieve methoden voor persoonlijke kantoorsessies zijn beschikbaar en kunnen voor sommige mensen een effectieve optie zijn. Therapie kan bijvoorbeeld worden gegeven als een computerprogramma, door online sessies of door middel van video’s of werkboeken. Programma’s kunnen worden begeleid door een therapeut of gedeeltelijk of volledig onafhankelijk zijn.

Bespreek, voordat u een van deze opties kiest, deze methoden met uw therapeut om te bepalen of deze methoden nuttig voor u zijn. Vraag uw therapeut ook naar een vertrouwde bron of programma. Sommige programma’s worden mogelijk niet gedekt door uw verzekering en niet alle ontwikkelaars en online therapeuten hebben de juiste referenties of training.

Smartphones en tablets die mobiele gezondheidsapps bieden, zoals ondersteuning en algemene voorlichting over depressie, zijn geen vervanging voor een bezoek aan uw arts of therapeut.

Ziekenhuisbehandeling en residentiële behandeling

Bij sommige mensen is de depressie zo ernstig dat een ziekenhuisopname nodig is. U moet in het ziekenhuis blijven als u niet goed voor uzelf kunt zorgen of als u direct gevaar loopt uzelf of iemand anders iets aan te doen. Psychiatrische behandeling in een ziekenhuis kan u helpen kalm en veilig te blijven totdat uw humeur verbetert.

Gedeeltelijke ziekenhuisopname of dagbehandelingsprogramma’s kunnen ook sommige mensen helpen. Deze programma’s bieden de ambulante ondersteuning en begeleiding die nodig is om de symptomen onder controle te krijgen.

Andere behandelingsopties

Voor sommige mensen kunnen andere methoden, soms hersenstimulatietherapieën genoemd, worden voorgesteld:

Elektroconvulsietherapie (ECT). Bij ECT worden elektrische stromen door de hersenen geleid om de functie en het effect van neurotransmitters in uw hersenen te beïnvloeden om depressie te verlichten. ECT wordt meestal gebruikt voor mensen die niet beter worden met medicijnen, om gezondheidsredenen geen antidepressiva kunnen nemen of een hoog risico lopen op zelfmoord.
Transcraniële magnetische stimulatie (TMS). TMS kan een optie zijn voor mensen die niet op antidepressiva hebben gereageerd. Tijdens TMS stuurt een behandelspoel die tegen je hoofdhuid wordt geplaatst korte magnetische pulsen om zenuwcellen in je hersenen te stimuleren die betrokken zijn bij stemmingsregulatie en depressie.