Hoge bloeddruk komt voor bij ongeveer 15% van de bevolking van ons land. Mensen met een hoge bloeddruk moeten er zorgvuldig mee omgaan om ernstige complicaties voor de gezondheid te voorkomen. Artsen schrijven verschillende soorten medicijnen voor om patiënten te helpen hun verhoogde bloeddruk onder controle te houden en het risico op hartaandoeningen, beroertes en andere cardiovasculaire problemen te verminderen. In dit artikel leggen we uit welke medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk en hoe ze werken.
Medicijnen die gebruikt worden bij de behandeling van hoge bloeddruk
Bloeddrukmedicijnen richten zich op verschillende mechanismen in je lichaam om de kracht van bloed tegen slagaderwanden te verminderen. Uw cardiovasculaire systeem omvat uw hart, bloedvaten en het volume bloed dat door uw lichaam circuleert. Medicijnen kunnen elk van deze componenten beïnvloeden om de bloeddruk effectief te verlagen.
1. Angiotensine-converterende enzymremmers
Angiotensine-converterende enzymremmers voorkomen dat je lichaam angiotensine II aanmaakt – een hormoon dat de bloedvaten vernauwt en de bloeddruk verhoogt. Deze medicijnen zorgen ervoor dat de bloedvaten ontspannen en wijder worden, waardoor het bloed gemakkelijker door de slagaders stroomt.
Gangbare angiotensine-converterende enzymremmers zijn onder andere lisinopril, enalapril, captopril en ramipril. Artsen schrijven deze medicijnen vaak voor als eerste keuze omdat angiotensine-converterende enzymremmers een uitstekende cardiovasculaire bescherming bieden die verder gaat dan alleen het verlagen van de bloeddruk.
Angiotensine-converterende enzymremmers kunnen bij sommige patiënten een droge hoest veroorzaken, die optreedt omdat deze medicijnen het bradykinineniveau in de longen beïnvloeden. Als u een aanhoudende hoest ontwikkelt, kan uw arts u overschakelen naar een andere medicatieklasse. Andere mogelijke bijwerkingen zijn een verhoogde kaliumspiegel en, in zeldzame gevallen, zwelling van het gezicht, de lippen of de keel.
2. Angiotensinereceptorblokkers
Angiotensinereceptorblokkers blokkeren de werking van angiotensine II op receptorplaatsen in plaats van de productie van dit hormoon te voorkomen. Angiotensinereceptorblokkers hebben dezelfde bloeddrukverlagende effecten als angiotensineconverterende enzymremmers, maar veroorzaken zelden een droge hoest.
Populaire angiotensinereceptorblokkers zijn losartan, valsartan, olmesartan en telmisartan. Artsen kiezen angiotensinereceptorblokkers vaak voor patiënten die angiotensine-converterende enzymremmers niet verdragen of die extra bloeddrukcontrole nodig hebben (angiotensinereceptorblokkers worden gecombineerd met andere medicijnen).
Angiotensinereceptorblokkers hebben veel van dezelfde voordelen als angiotensine-converterende enzymremmers, waaronder bescherming tegen nieraandoeningen bij mensen met diabetes. Deze medicijnen kunnen ook de kaliumspiegel verhogen, dus de arts zal je bloedwaarden regelmatig controleren tijdens de behandeling.
3. Calcium kanaalblokkers
Geneesmiddelen met calciumkanaalblokkers voorkomen dat calcium de spiercellen van het hart en de bloedvaten binnendringt. Zonder calcium kunnen deze spieren niet zo sterk samentrekken, waardoor de pompkracht van het hart afneemt en de bloedvaten kunnen ontspannen en wijder worden.
Er zijn twee hoofdtypen calciumkanaalblokkers: dihydropyridine geneesmiddelen en niet-dihydropyridine geneesmiddelen. Dihydropyridine calciumkanaalblokkers, zoals amlodipine, nifedipine en felodipine, hebben voornamelijk invloed op de bloedvaten. Niet-dihydropyridine calciumkanaalblokkers, waaronder verapamil en diltiazem, beïnvloeden zowel de bloedvaten als de hartslag.
Calciumkanaalblokkers kunnen zwelling van de enkel, duizeligheid, blozen en verstopping veroorzaken. De zwelling treedt op omdat deze medicijnen de kleine bloedvaten in uw ledematen aantasten. Je arts kan de dosis aanpassen of van medicatie veranderen als de bijwerkingen hinderlijk worden.
4. Thiazide-diuretica en thiazide-achtige diuretica
Diuretica helpen de nieren overtollig natrium en water uit je lichaam te verwijderen, waardoor het bloedvolume afneemt en de bloeddruk daalt. Thiazide diuretica en thiazide-achtige diuretica zijn de meest voorgeschreven diuretica voor de behandeling van hoge bloeddruk.
Hydrochloorthiazide, chloortalidon en indapamide zijn de meest gebruikte medicijnen in deze categorie. Chloorthalidon en indapamide hebben een langere werkingsduur en bieden mogelijk een betere cardiovasculaire bescherming dan hydrochloorthiazide.
Thiazidediuretica kunnen de elektrolytenbalans verstoren, waaronder een laag natriumgehalte, een laag kaliumgehalte en een verhoogd calciumgehalte. Deze medicijnen kunnen ook de bloedsuikerspiegel en het urinezuur verhogen. Uw arts zal routinematig bloedanalyses uitvoeren om deze mogelijke effecten op te sporen en te beheersen.
5. Bètablokkers
Bètablokkers verlagen de bloeddruk door de effecten van epinefrine en noradrenaline op het hart en de bloedvaten te blokkeren. Deze medicijnen vertragen de hartslag, verminderen de pompkracht van het hart en helpen de bloedvaten ontspannen.
Veelgebruikte bètablokkers zijn metoprolol, atenolol, propranolol en carvedilol. Sommige bètablokkers, zoals carvedilol en labetalol, blokkeren ook alfareceptoren, waardoor de bloeddruk extra wordt verlaagd.
Artsen schrijven bètablokkers meestal voor aan patiënten met specifieke aandoeningen zoals hartfalen, een eerder hartinfarct of bepaalde hartritmestoornissen. Bètablokkers kunnen vermoeidheid en koude handen en voeten veroorzaken en kunnen astma of andere ademhalingsproblemen verergeren.
Combinatiemedicijnen
Veel patiënten hebben meerdere medicijnen nodig om de gewenste bloeddrukwaarden te bereiken. Farmaceutische bedrijven produceren combinatiepillen die twee of meer bloeddrukmedicijnen in één tablet bevatten om het gebruiksgemak en de therapietrouw te verbeteren.
Populaire combinatiemedicijnen zijn angiotensine-converterend-enzymremmers of angiotensinereceptorblokkers in combinatie met thiazidediuretica, calciumkanaalblokkers in combinatie met angiotensine-converterend-enzymremmers of angiotensinereceptorblokkers, en drievoudige combinaties van een angiotensine-converterend-enzymremmer of angiotensinereceptorblokkeerder, een calciumkanaalblokker en een diureticum.
Combinatiemedicijnen kunnen je medicatieregime vereenvoudigen en het aantal pillen dat je dagelijks moet innemen verminderen. Combinaties met een vaste dosis kunnen echter de mogelijkheden van uw arts beperken om de individuele medicatiedoses onafhankelijk aan te passen.
Gespecialiseerde medicijnen voor resistente hypertensie
Sommige mensen ontwikkelen resistente hypertensie, wat betekent dat de bloeddruk verhoogd blijft ondanks behandeling met drie of meer medicijnen, waaronder een diureticum. Deze mensen kunnen baat hebben bij gespecialiseerde medicijnen die gericht zijn op unieke routes.
Spironolacton – een kaliumsparend diureticum dat aldosteronreceptoren blokkeert – helpt vaak mensen met resistente hypertensie. Aldosteron draagt bij aan het vasthouden van natrium en de stijfheid van de bloedvaten, waardoor spironolacton bijzonder effectief is voor mensen met een moeilijk onder controle te krijgen bloeddruk.
Andere opties voor resistente hypertensie zijn hydralazine, dat de bloedvatwanden direct ontspant, en clonidine, dat zenuwsignalen vermindert die de bloeddruk verhogen. Deze medicijnen vereisen zorgvuldige controle vanwege hun mogelijke bijwerkingen.
De juiste medicatie voor jou kiezen
Je arts houdt rekening met meerdere factoren bij het selecteren van bloeddrukmedicatie, waaronder je leeftijd, andere medische aandoeningen en mogelijke interacties tussen medicijnen. De aanwezigheid van diabetes, nieraandoeningen, hartfalen of een eerdere beroerte heeft een aanzienlijke invloed op de medicatiekeuze.
Sommige mensen reageren vaak beter op calciumkanaalblokkers en thiazidediuretica als initiële therapie, terwijl andere groepen mensen meer baat kunnen hebben bij angiotensine-converterende enzymremmers of angiotensinereceptorblokkers.
Kosten en verzekeringsdekking spelen ook een belangrijke rol bij de medicatiekeuze. Generieke versies van de meeste bloeddrukmedicijnen zijn beschikbaar en bieden dezelfde effectiviteit als merkmedicijnen tegen lagere kosten.
Behandeling monitoren en aanpassen
Succesvolle bloeddrukbehandeling vereist regelmatige controle en aanpassingen van de medicatie. Uw arts zal uw bloeddruk tijdens kantoorbezoeken controleren en kan bloeddrukcontroles thuis aanbevelen om uw reactie op de behandeling te volgen.
Bloeddrukdoelen variëren op basis van uw leeftijd en andere gezondheidstoestanden. De meeste volwassenen moeten streven naar een bloeddruk lager dan 130/80 millimeter kwik, terwijl sommige mensen nog lagere streefwaarden nodig kunnen hebben op basis van hun cardiovasculaire risico.
Het duurt even voordat medicatieaanpassingen volledig effect hebben. Je arts wacht meestal vier tot zes weken na het starten of veranderen van een medicijn voordat hij of zij aanvullende aanpassingen doet. Het is van cruciaal belang dat patiënten zich houden aan de voorgeschreven medicijnen om de bloeddruk onder controle te krijgen en complicaties te voorkomen.
Omgaan met bijwerkingen van bloeddrukmedicatie
Alle bloeddrukmedicijnen kunnen bijwerkingen veroorzaken, maar de meeste mensen verdragen deze medicijnen goed. Veel voorkomende bijwerkingen zijn duizeligheid, vooral als je snel opstaat, vermoeidheid en zwelling in de benen of enkels.
Je moet aanhoudende of hinderlijke bijwerkingen eerder aan je arts melden dan op eigen houtje stoppen met de medicijnen. Plotseling stoppen met bloeddrukmedicatie kan gevaarlijke pieken in de bloeddruk veroorzaken.
Uw arts kan bijwerkingen onder controle houden door de dosering aan te passen, de timing van de medicijnen te veranderen of over te stappen op andere medicijnen binnen dezelfde klasse of op geheel andere medicatieklassen.
Aanpassingen in levensstijl naast medicatie
Bloeddrukmedicatie werkt het meest effectief als deze wordt gecombineerd met veranderingen in de gezonde levensstijl. Regelmatig bewegen, een gezond gewicht behouden, de natriuminname beperken en omgaan met stress dragen allemaal bij aan een betere bloeddrukcontrole.
Je moet je ook richten op een dieet dat rijk is aan fruit, groenten, volle granen en magere eiwitten, vooral vis en peulvruchten. Beperk de natriuminname door bewerkte voedingsmiddelen te vermijden en kruiden te gebruiken in plaats van zout. Voedingsmiddelen die rijk zijn aan kalium, zoals bananen, spinazie en zoete aardappelen, helpen de bloeddruk in evenwicht te brengen. Voldoende water drinken en matig alcohol drinken spelen ook een belangrijke rol bij een gezond hart.
Sommige mensen kunnen hun medicatiedosis verlagen of bepaalde medicijnen helemaal verwijderen door een duurzame verbetering van hun levensstijl, maar deze veranderingen moeten altijd onder medisch toezicht worden doorgevoerd.
Overwegingen op lange termijn
Hoge bloeddruk is meestal een levenslange aandoening die voortdurend beheer vereist. De meeste patiënten moeten onbeperkt bloeddrukmedicatie gebruiken om de bloeddruk goed onder controle te houden en cardiovasculaire complicaties te voorkomen.
Regelmatige vervolgafspraken met uw arts zijn essentieel voor het controleren van de bloeddrukcontrole, het opsporen van bijwerkingen en het zo nodig aanpassen van de behandeling. Uw medicatiebehoeften kunnen na verloop van tijd veranderen door veroudering, gewichtsveranderingen of de ontwikkeling van andere gezondheidsaandoeningen.
De voordelen van bloeddrukmedicatie bij het voorkomen van hartaanvallen, beroertes, hartfalen en nieraandoeningen wegen voor de meeste patiënten ruimschoots op tegen de risico’s van bijwerkingen. Consequente medicatietrouw en regelmatige medische follow-up bieden de beste resultaten voor de cardiovasculaire gezondheid op lange termijn.
Discussion about this post