Reddingsmedicatie voor epileptische aanvallen

Medicijnen voor reddingsaanvallen zijn voorgeschreven medicijnen die worden gebruikt om een ​​aanval te stoppen terwijl deze zich voordoet. Een spoedbehandeling van aanvallen kan in een aantal situaties nodig zijn, waaronder status epilepticus, clusteraanvallen en aanvallen tijdens alcoholontwenning.B Deze medicijnen werken snel en hun effecten zijn vaak binnen een paar uur verdwenen.

Het is vaak niet mogelijk om een ​​medicijn via de mond in te nemen tijdens een aanval, en de medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van aanvallen in noodgevallen zijn verkrijgbaar in vormen die kunnen worden geïnjecteerd in een spier (IM), intraveneus toegediend (IV, in een ader), gebruikt als een neusspray, of rectaal toegediend.

Reddingsmedicatie voor inbeslagnames

Een aantal reddingsmedicatie kan worden gebruikt om aanvallen te stoppen. Verschillende van deze medicijnen zijn benzodiazepinen, die de activiteit van het zenuwstelsel, inclusief de hersenen, remmen door zich te binden aan en de werking te reguleren van gamma-aminoboterzuur (GABA), een remmende neurotransmitter.

Naast het stoppen van aanvallen, veroorzaken medicatie voor reddingsaanvallen ook vermoeidheid, duizeligheid en vertraagd denken. Ze kunnen ook de ademhaling vertragen, waardoor mogelijk medische ademhalingsondersteuning nodig is. De anti-epileptische effecten en de bijwerkingen van medicatie voor reddingsaanvallen stoppen over het algemeen na een paar uur.

Ativan (lorazepam)

Ativan is een benzodiazepine. De orale vorm van dit medicijn wordt gebruikt voor de behandeling van angststoornissen. Voor de behandeling van status epilepticus wordt de intraveneuze (IV, in een ader) vorm van Ativan aanbevolen in een dosis van 4 milligram (mg) met een snelheid van 2 mg/min voor patiënten van 18 jaar en ouder.

Als de aanvallen stoppen, wordt geen verdere toediening van Ativan aanbevolen. Als de aanvallen aanhouden of terugkeren na 10 tot 15 minuten, wordt een extra dosis van 4 mg toegediend met dezelfde snelheid als de eerste dosis.

Diastat (diazepam)

Deze benzodiazepine is een rectale gel die wordt toegediend in een op het gewicht gebaseerde aanbevolen dosis van 0,2-0,5 mg/kg lichaamsgewicht, afhankelijk van de leeftijd.

Valtoco (diazepam)

Deze benzodiazepine wordt toegediend als neusspray. Het is geïndiceerd voor de acute behandeling van clusters van aanvallen bij patiënten met epilepsie van 6 jaar en ouder. De dosering is gebaseerd op gewicht en leeftijd. De aanbevolen dosis is een enkele intranasale spray van 5 mg of 10 mg in één neusgat of doses van 15 mg of 20 mg, waarvoor twee neusspraytoestellen nodig zijn, één verstuiving in elk neusgat.

Indien nodig kan een tweede dosis worden gebruikt ten minste 4 uur na de aanvangsdosis. Er mogen niet meer dan twee doses worden gebruikt om een ​​enkele episode te behandelen en Valtoco mag niet vaker dan om de vijf dagen worden gebruikt en het mag niet worden gebruikt om meer dan vijf episodes per maand te behandelen.

Valium (diazepam)

Deze orale benzodiazepine wordt gebruikt bij de behandeling van angststoornissen en spierspasmen. Het wordt ook gebruikt als een behandeling voor reddingsaanvallen in bepaalde omstandigheden, wanneer een persoon het veilig via de mond kan innemen.

Klonopin (clonazepam)

Klonopin is een benzodiazepine dat wordt gebruikt bij de behandeling van angststoornissen. Het wordt ook gebruikt voor de behandeling van aanhoudende, herhaalde aanvallen die optreden als onderdeel van het Lennox-Gastaut-syndroom en myoclonische epilepsie.

Nayzilam (midazolam)

Deze benzodiazepine-neusspray is geïndiceerd voor de acute behandeling van clusters van aanvallen bij patiënten met epilepsie van 12 jaar en ouder. De aanbevolen dosering is één verstuiving van 5 mg in één neusgat. Indien nodig kan na 10 minuten een extra verstuiving van 5 mg in het andere neusgat worden gebruikt.

Er mogen niet meer dan twee doses worden gebruikt voor een enkele clusterepisode van aanvallen, en Nayzilan mag niet vaker dan om de drie dagen worden gebruikt en mag niet worden gebruikt om meer dan vijf episodes per maand te behandelen

Midazolam is ook verkrijgbaar in een vorm die IM wordt geïnjecteerd.

fenytoïne

De orale vorm van dit niet-benzodiazepine-medicijn wordt gebruikt als onderhoudstherapie en de IV-formulering wordt gebruikt om aanhoudende aanvallen in de medische setting te stoppen. Dosering is meestal op gewicht gebaseerd.

fenobarbital

Dit barbituraatmedicijn werkt samen met GABA om aanvallen onder controle te houden. Een orale formulering wordt gebruikt als onderhoudstherapie en de IV-vorm wordt gebruikt voor het beheersen van noodaanvallen in een medische setting.

Keppra (levetiracetam)

Dit anticonvulsivum is goedgekeurd voor de behandeling van aanvallen bij volwassenen en kinderen van vier jaar en ouder. Het is geïndiceerd voor bepaalde soorten epilepsie die doorgaans moeilijk te behandelen zijn, waaronder myoclonische epilepsie. Het is verkrijgbaar als tablet en als drank.

Indicaties

Rescue medicijnen worden vaak gebruikt in een noodsituatie, zoals in het ziekenhuis. In deze situaties kunt u nauwlettend worden gecontroleerd op bijwerkingen, zoals vertraagde ademhaling, en heeft u zo nodig medische ondersteuning.

In sommige gevallen, zoals wanneer een persoon frequente aanvallen heeft ondanks het gebruik van onderhouds-AED’s, kan de zorgverlener een noodmedicatie voorschrijven om thuis of in een geassisteerde zorginstelling in te nemen. Meestal krijgen zorgverleners gedetailleerde instructies over dosering en timing.

In zeldzame gevallen zou een persoon met epileptische aanvallen instructies krijgen over hoe hij zelf een noodmedicatie moet toedienen tijdens de pre-ictale fase van een aanval om te voorkomen dat de aanval doorgaat naar de ictale fase.

Specifieke instellingen wanneer medicatie voor reddingsaanvallen nodig kan zijn, zijn onder meer:

• Clusteraanvallen: dit zijn intermitterende, stereotiepe episodes van herhaalde aanvalsactiviteit die zich binnen een korte tijdspanne voordoen. Deze gebeurtenissen vereisen medische aandacht en de aanbevolen behandeling is een benzodiazepine. Nasale Valtoco, Nayzilam en rectale diazepamgel zijn door de FDA goedgekeurde noodmedicatie voor epileptische clusters.

• Status epilepticus: dit is een aanhoudende langdurige aanval die niet vanzelf verbetert en vaak aanhoudt ondanks de behandeling. Fenytoïne en fenobarbital zijn goedgekeurd voor de behandeling van status epilepticus, en levetiracetam en benzodiazepinen worden ook vaak gebruikt.

• Neonatale aanvallen: Neonatale aanvallen kunnen zich manifesteren met minimaal duidelijke symptomen, hoewel ze meestal worden geassocieerd met elektro-encefalogram (EEG) bewijs van epileptische activiteit. Veel voorkomende behandelingen zijn levetiracetam en fenobarbital, met dosering op basis van gewicht.

• Alcoholontwenning: Aanvallen van alcoholontwenning moeten in een medische setting worden behandeld. Lorazepam met diazepam wordt aanbevolen.

• Paramedici: Soms moeten paramedici op weg naar het ziekenhuis beginnen met een anti-epileptische behandeling en in deze situatie wordt IM midazolam vaak gebruikt.

Reddingsmedicatie kan een noodzakelijk onderdeel zijn van het beheersen van aanvallen. In sommige situaties kan uw zorgverlener u aanraden een reddingsmedicijn bij u te hebben voor het geval er een doorbraakaanval optreedt – en zal hij u gedetailleerde instructies geven over wanneer en hoe u uw reddingsmedicatie moet gebruiken.

Medicijnen voor reddingsaanvallen worden vaak gebruikt in de medische zorg wanneer een aanval optreedt of om een ​​langdurige aanval te behandelen die niet vanzelf stopt.