Overzicht
Wat is slokdarmkanker?
De slokdarm is een lange, gespierde buis die van de keel naar de maag loopt. De slokdarm bestaat uit verschillende spierlagen die samentrekken om het voedsel door de buis en in de maag te helpen verplaatsen. Een speciale spier, de slokdarmsfincter genaamd, fungeert als een klep, die opent om voedsel en vloeistoffen van de slokdarm naar de maag te laten stromen.
Slokdarmkanker ontstaat wanneer abnormale cellen uit de hand lopen in slokdarmweefsel. Uiteindelijk vormen de cellen een massa die een tumor wordt genoemd. Er zijn twee hoofdtypen slokdarmkanker:
- Plaveiselcelcarcinoom begint in de cellen (de zogenaamde plaveiselcellen) die de slokdarm bekleden. Deze kanker treft meestal het bovenste en middelste deel van de slokdarm.
- adenocarcinoom ontwikkelt zich in het weefsel dat slijm produceert dat helpt bij het slikken. Het komt meestal voor in het onderste deel van de slokdarm.
De tarieven van plaveiselcelcarcinoom in de VS zijn gedaald, terwijl de tarieven van adenocarcinoom zijn gestegen.
Hoe vaak komt slokdarmkanker voor?
Slokdarmkanker komt niet vaak voor, hoewel het tot de 10 meest voorkomende kankers ter wereld behoort. Het aantal nieuwe gevallen van dit type kanker is ongeveer 4,2 per 100.000 mensen in de VS. Het aantal nieuwe gevallen wordt geschat op 17.290 in 2018, met een geschat aantal sterfgevallen op 15.850 mensen.
Het overlevingspercentage van vijf jaar voor mensen met dit type kanker was 19,2% voor 2008-2014. Volgens schattingen waren er in 2015 in de VS ongeveer 47.284 mensen met slokdarmkanker.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt slokdarmkanker?
De exacte oorzaak van slokdarmkanker is niet bekend, maar er zijn verschillende risicofactoren voor de ziekte. Risicofactoren voor slokdarmkanker zijn onder meer:
- Oudere leeftijd: Slokdarmkanker komt vaker voor bij mensen ouder dan 60 jaar dan bij mensen van 60 jaar of jonger.
- Mannelijk geslacht: Mannen hebben drie keer meer kans om de ziekte te krijgen dan vrouwen.
- etniciteit: Plaveiselcelcarcinoom van de slokdarm komt vaker voor bij Afro-Amerikanen en Aziaten. Adenocarcinoom komt vaker voor bij blanken.
- Tabak gebruik: Dit omvat roken en het gebruik van rookloze tabak.
- Alcoholgebruik: Chronisch en/of zwaar alcoholgebruik verhoogt het risico op slokdarmkanker.
- Barrett’s slokdarm en chronische zure reflux: Barrett’s slokdarm is een verandering in de cellen aan de onderkant van de slokdarm die optreedt door chronische onbehandelde zure reflux. Zelfs zonder Barrett’s slokdarm hebben mensen met langdurig brandend maagzuur een hoger risico op slokdarmkanker.
- Humaan papillomavirus (HPV): In gebieden van de wereld met een hoge incidentie van slokdarmkanker (zoals Azië en Zuid-Afrika), brengt infectie met HPV een verhoogd risico met zich mee voor het ontwikkelen van slokdarmkanker. HPV is een veelvoorkomend virus dat weefselveranderingen kan veroorzaken in de stembanden en mond, en op de handen, voeten en geslachtsorganen.
- Andere aandoeningen: Andere aandoeningen zijn in verband gebracht met slokdarmkanker. Deze omvatten achalasie, een zeldzame ziekte die slikproblemen veroorzaakt, en tylose, een zeldzame, erfelijke aandoening waarbij overtollige huid groeit op de handpalmen en de voetzolen.
- Beroepsmatige blootstelling aan bepaalde chemicaliën: Mensen die langdurig worden blootgesteld aan oplosmiddelen voor chemisch reinigen, lopen een groter risico op slokdarmkanker.
- Geschiedenis van kanker: Mensen die kanker van de nek of het hoofd hebben gehad, hebben een groter risico op slokdarmkanker.
Wat zijn de symptomen van slokdarmkanker?
Slokdarmkanker heeft in een vroeg stadium mogelijk geen duidelijke symptomen. Het symptoom dat mensen als eerste opmerken, is moeite met slikken. Naarmate de tumor groeit, vernauwt het de opening van de slokdarm, waardoor slikken moeilijk en/of pijnlijk wordt. Andere symptomen van slokdarmkanker kunnen zijn:
- Pijn in de keel of rug, achter het borstbeen of tussen de schouderbladen
- Bloed overgeven of ophoesten
- Maagzuur
- Heesheid of chronische hoest
- Onbedoeld gewichtsverlies
Diagnose en tests
Hoe wordt slokdarmkanker gediagnosticeerd?
De arts zal u vragen naar uw medische geschiedenis, inclusief uw huidige symptomen. Na een lichamelijk onderzoek kan de arts bepaalde tests bestellen die kunnen helpen bij het diagnosticeren en beoordelen van slokdarmkanker.
- Barium slikken gebruikt een speciale reeks röntgenfoto’s om de slokdarm te visualiseren. De patiënt drinkt een vloeistof die barium bevat, waardoor de slokdarm beter zichtbaar is op de röntgenfoto.
- oesofagoscopie is een procedure waarmee de arts naar de binnenkant van de slokdarm kan kijken met behulp van een dunne, verlichte buis, een endoscoop genaamd. Voor de test wordt de endoscoop door de mond en door de keel in de slokdarm geleid terwijl u slaapt. De endoscopie kan ook worden gebruikt om obstructie te verlichten. De arts kan een ballon inbrengen om een verstopte slokdarm te verwijden. Kijken naar de slokdarm en het bovenste deel van de maag heet an bovenste endoscopie.
- biopsie: Tijdens de oesofagoscopie kan de arts een klein stukje weefsel verwijderen om onder een microscoop te onderzoeken of er kankercellen zijn.
- Endoscopische echografie van de slokdarm gebruikt geluidsgolven om afbeeldingen van interne structuren te creëren. Bij deze procedure wordt de echografie uitgevoerd via de oesofagoscoop.
- Computertomografie (CT) wordt vaak gebruikt om de omvang van de tumoruitbreiding naar de borst en de buik te evalueren.
Hoe wordt slokdarmkanker geclassificeerd?
De meeste vormen van kanker zijn gegroepeerd per stadium, een beschrijving van de kanker die helpt bij het plannen van de behandeling. Het stadium van kanker is gebaseerd op de locatie en diepte van de tumor; de eventuele betrokkenheid van de lymfeklieren; en de mate waarin de kanker zich, of helemaal niet, heeft verspreid naar andere weefsels en organen.
Naast de stadiëring van de kanker, kunnen tumoren ook worden beoordeeld. Beoordeling is een manier om een tumor te beoordelen op basis van hoe zijn cellen eruitzien en zich gedragen als normale cellen. Tumorbeoordeling kan de arts ook vertellen hoe snel de tumor groeit. Tumoren met bijna normaal ogende cellen die langzaam groeien, worden laaggradige tumoren genoemd. Tumoren met zeer abnormaal ogende cellen die zich snel delen, worden hoogwaardige tumoren genoemd. Hoogwaardige tumoren hebben meer kans om zich te verspreiden dan laaggradige tumoren.
Beheer en behandeling
Hoe wordt slokdarmkanker behandeld?
De aanpak van de behandeling hangt af van het stadium en de graad van de kanker. Behandelingsopties die kunnen worden gebruikt voor slokdarmkanker zijn onder meer:
-
Chirurgie is de meest voorkomende behandeling voor slokdarmkanker. Er kan een operatie worden uitgevoerd om een deel of het grootste deel van de slokdarm te verwijderen, evenals wat weefsel eromheen, in een procedure die oesofagectomie wordt genoemd. Als de slokdarm wordt verwijderd, kan de arts de maag verplaatsen (naar boven in de borst), of een stuk darm gebruiken om de functie te behouden. De arts kan ook lymfeklieren rond de slokdarm verwijderen en ze onder een microscoop bekijken om te zien of ze kanker bevatten.
Chirurgie kan kanker genezen bij sommige patiënten die de tumor niet buiten de slokdarm hebben uitgezaaid. Helaas wordt minder dan 25 procent van de slokdarmkankers zo vroeg ontdekt. Daarom wordt vaak een operatie aangeboden om de symptomen te verlichten.
Slokdarmkankerchirurgie vereist vaak langdurige ziekenhuisopnames. Sommige chirurgen voeren de procedures nu uit met minimaal invasieve technieken.
Complicaties zijn onder meer: problemen met het legen van de maag, vernauwing op de plaats van de operatie en brandend maagzuur. -
Bestralingstherapie is een manier om ziekten te behandelen met behulp van straling (hoogenergetische stralen) of radioactieve stoffen. Het wordt gebruikt om kankercellen te doden of te beschadigen, vaak door een stralingsbundel op de tumor te richten. De straling vernietigt de kankercellen door hun groei en deling te belemmeren. Bestraling kan alleen worden gebruikt, vóór een operatie om tumoren te verkleinen, of na een operatie om eventuele kankercellen te doden. Tijdens bestralingsbehandelingen voor slokdarmkanker wordt soms een stent (buisje) in de slokdarm ingebracht om deze open te houden. Dit wordt intraluminale intubatie en dilatatie genoemd.
Bestralingstherapie wordt voornamelijk gebruikt als onderdeel van een groter behandelingsregime om slikproblemen te verlichten. -
Chemotherapie gebruikt medicijnen om kankercellen te doden of de groei ervan te stoppen. Sommige geneesmiddelen voor chemotherapie worden ingenomen als pillen en sommige worden via een ader (intraveneus) rechtstreeks in de bloedbaan gebracht. Chemotherapie medicijnen reizen door de bloedbaan en kunnen cellen door het hele lichaam doden. Voor slokdarmkanker wordt soms vóór de operatie chemotherapie gebruikt om de tumor te helpen verkleinen.
Chemotherapie kan worden gegeven om de symptomen onder controle te houden (palliatief), vóór een operatie om de tumor te verkleinen, of kan worden gebruikt in combinatie met bestraling. - Endoscopische submucosale dissectie (EDS) of endoscopische mucosale resectie (EMR) zijn procedures om vroege tumoren te behandelen die klein zijn. De tumoren kunnen endoscopisch worden verwijderd zonder dat de slokdarm verwijderd hoeft te worden.
- Endoscopische lasertherapie kan worden gebruikt voor de behandeling van meer gevorderde tumoren die een verstopping in de slokdarm kunnen veroorzaken. Als onderdeel van palliatieve therapie kunnen lasers worden gebruikt om een gat in de blokkade te snijden om het slikken te verbeteren en de patiënt te laten eten.
- Fotodynamische therapie (PDT) maakt gebruik van fotoactieve geneesmiddelen (geneesmiddelen die worden geactiveerd door niet-thermisch licht) die worden geabsorbeerd door kankercellen, waardoor de kankercellen worden vernietigd. Deze behandeling kan worden gebruikt om de symptomen van slokdarmkanker te verlichten, met name moeite met slikken.
Mensen met slokdarmkanker kunnen deelnemen aan: klinische proeven. Klinische proeven zijn onderzoeksprogramma’s die met patiënten worden uitgevoerd om nieuwe medische behandelingen, medicijnen of apparaten te evalueren. Nieuwe toepassingen voor chemotherapie en bestralingstherapie worden getest in klinische onderzoeken.
preventie
Kan slokdarmkanker worden voorkomen?
Hoewel slokdarmkanker niet kan worden voorkomen, kan het beheersen van de risicofactoren, zoals tabaks- en alcoholgebruik, het risico op het ontwikkelen van de ziekte helpen verminderen.
Een studie heeft aangetoond dat mensen met een Barrett-slokdarm die worden behandeld met radiofrequente ablatie, minder kans hebben op het ontwikkelen van slokdarmkanker.
Vooruitzichten / Prognose
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor mensen met slokdarmkanker?
De kans op herstel hangt af van het stadium van de kanker en de algemene gezondheid van de persoon. Als het vroeg wordt ontdekt, kan slokdarmkanker vaak met succes worden behandeld.
Helaas wordt slokdarmkanker meestal pas ontdekt als het in een vergevorderd stadium is, wanneer de behandeling minder succesvol is.
Bronnen
Zijn er middelen voor mensen met slokdarmkanker?
Hier is een lijst van enkele bronnen die u wellicht nuttig vindt. Deze lijst is niet bedoeld om volledig te zijn.
-
Stichting Esophageal Cancer Education
www.Fightec.org -
Slokdarmkanker Awareness Association
www.Ecaware.org -
KankerZorg
www.kankerzorg.org -
Kankerondersteunende gemeenschap
www.Cancersupportcommunity.org
Discussion about this post