Longtransplantatie: evaluatie vóór transplantatie

Testdetails

Welke bloedonderzoeken worden er gedaan?

Bloedtesten

Uw zorgverlener of een technicus zal een klein bloedmonster uit uw arm nemen. Het bloed wordt naar een laboratorium gestuurd waar de volgende tests worden uitgevoerd:

ABO bloedgroep: Eerst wordt een eenvoudige bloedtest uitgevoerd om de bloedgroep van de donor en ontvanger te bepalen. Hier leest u hoe uw bloedgroep compatibel moet zijn met de bloedgroep van uw potentiële donor:

• Als u bloedgroep A bent, moet uw donor bloedgroep A of O hebben.
• Als u bloedgroep B bent, moet uw donor bloedgroep B of O hebben.
• Als u bloedgroep O bent, moet de donor bloedgroep O hebben. (Een persoon met bloedgroep O wordt een universele donor genoemd omdat hij of zij kan doneren aan iemand van alle bloedgroepen.)
• Als u bloedgroep AB (universele acceptor) heeft, kan uw donor bloedgroep AB, A, B of O hebben

Weefseltypering: Weefseltypering is een reeks bloedonderzoeken die de compatibiliteit of nabijheid van weefsel tussen de orgaandonor en de ontvanger evalueren. Op basis van uw bloedmonsters kan het laboratorium voor weefseltypering informatie over uw antigenen (de “markers” in cellen die de productie van antilichamen stimuleren) identificeren en vergelijken, zodat ze een donorlong aan u kunnen koppelen.

Alle donoren worden zorgvuldig gescreend om eventuele overdraagbare ziekten of andere complicaties te voorkomen.

Andere bloedonderzoeken: In het laboratorium zal een aanvullende reeks tests worden uitgevoerd om bepaalde stoffen in uw bloed op te sporen en om uw algemene gezondheid te evalueren. Deze bloedonderzoeken kunnen zijn:

• CEA
• CMV IgM
• CRP
• Hepatitis
• hiv
• RPR
• Huidtesten voor infectie
• Varicella
• Metabool paneel
• CMV IgG
• EBV
• Herpes
• Humoraal immuunsysteem
• Syfilis
• Toxoplasmose
• WSR
• TSH

Waarom zou er een thoraxfoto worden gemaakt?

Een thoraxfoto geeft een beeld van uw hart en longen. Deze röntgenfoto geeft informatie over de grootte van uw hart en longen en de omvang van uw longziekte.

Welke longtesten worden er gedaan?

Longfunctietesten: Longfunctietests meten de capaciteit en functie van uw longen, evenals het vermogen van uw bloed om zuurstof te vervoeren. Tijdens de tests wordt u gevraagd in te ademen in een apparaat dat een spirometer wordt genoemd.

Een complete set longfunctietesten duurt 1½ tot 2 uur. Tussen de tests door heeft u tijd om even te rusten.

Tijdens uw ziekte heeft u longfunctietesten nodig om:

• Evalueer hoe uw longen zuurstof en koolstofdioxide verwerken
• Bepaal de ernst van uw longziekte
• Bepaal hoe uw longziekte vordert (dit wordt gedaan door de testresultaten van elke longfunctietest te vergelijken.)
• Bepaal de beste behandeling voor uw longziekte

Hier zijn enkele richtlijnen die u moet volgen vóór uw geplande longfunctietests:

• Zorg ervoor dat u de nacht voor uw geplande test voldoende slaap krijgt.
• Plan om tijdens de test losse kleding te dragen, zodat u uw grootste ademhalingsinspanning kunt geven.
• Beperk uw vloeistoffen en eet een lichte maaltijd voor de test. Als u voor de test te veel drinkt of eet, kunt u een opgeblazen gevoel krijgen en niet diep ademhalen.

Ventilatie perfusie scan: De ventilatie-perfusiescan geeft informatie over de bloedstroom naar uw longen en laat zien hoeveel lucht elke long ontvangt. Deze informatie helpt het Longtransplantatieteam om te beslissen welke long het moet transplanteren. Er wordt een kleine hoeveelheid contrastmiddel in uw ader geïnjecteerd zodat uw arts kan zien hoe het bloed door uw longen stroomt.

Computertomografiescan (CT-scan): Computertomografie, algemeen bekend als een CT-scan, maakt gebruik van röntgenstralen en computers om een ​​gedetailleerd beeld van de longen te maken, waarbij hun grootte en vorm worden weergegeven. Afhankelijk van het type scan dat u nodig heeft, kan een contrastmiddel intraveneus (in uw ader) worden geïnjecteerd, zodat de radioloog de structuur van uw longen kan zien.

Een CT-scan geeft informatie over de omvang van uw ziekte en kan de aanwezigheid van andere ziekten aan het licht brengen.

Als u binnen 6 maanden voor uw pre-transplantatie evaluatie een CT-scan heeft gehad, neem dan de CT-scanfilmpjes mee.

Afhankelijk van uw ziekte kan uw arts andere longtests bestellen zoals aangegeven.

Welke harttesten worden er gedaan?

Omdat een longziekte uw hart kan aantasten (vooral de rechterkant van uw hart), moet u vóór de transplantatie een harttest ondergaan om mogelijke problemen te identificeren en te behandelen. De tests kunnen een rechterhart- en linkerhartkatheterisatie omvatten.

Elektrocardiogram: Het elektrocardiogram wordt gebruikt om uw hartritme te evalueren.

Voor de test worden elektroden (kleine, platte, plakkerige plekken) op uw borst geplaatst. De elektroden zijn bevestigd aan een elektrocardiograafmonitor (EKG) die de elektrische activiteit van uw hart (hartritme) in kaart brengt.

Hartkatheterisatie: Patiënten die ouder zijn dan 40 jaar, een voorgeschiedenis hebben van hartaandoeningen of een significante rookgeschiedenis, moeten een hartkatheterisatie ondergaan.

Met hartkatheterisatie kunnen uw artsen vaststellen of uw kransslagaders vernauwd zijn, of uw hartkleppen correct werken en of de kracht van uw hartspier voldoende is. Deze procedure zal helpen bepalen of u een operatie nodig heeft voor de transplantatie of speciale medicijnen na de transplantatie.

Hartkatheterisatie is een procedure waarbij een cardioloog een lange, slanke buis (een katheter genoemd) door een bloedvat in de lies of arm en in het hart inbrengt.

Tijdens een diagnostische procedure die coronaire angiografie wordt genoemd, wordt contrastmateriaal via de katheter in het hart geïnjecteerd. Het contrastmateriaal wordt gefotografeerd terwijl het door de hartkamers, kleppen en grote bloedvaten beweegt. Aan de hand van de foto’s van het contrastmiddel kan de arts zien of er verstoppingen in uw hartkleppen zijn.

Echocardiogram: Een echocardiogram is een grafische schets van de beweging van het hart. Tijdens de test wordt een staafje of transducer op uw borst geplaatst. De transducer zendt ultrasone trillingen (hoogfrequente geluidsgolf) uit, zodat de arts de contouren van de beweging van het hart kan zien. Het echocardiogram geeft beelden van de hartkleppen en kamers, zodat de pompwerking van het hart kan worden geëvalueerd.

Een echocardiogram wordt vaak gecombineerd met Doppler-echografie om de bloedstroom door de hartkleppen te evalueren.

Welke aanvullende tests zullen er voor vrouwen worden gedaan?

• Pap test: Een routinetest waarbij een monster van de baarmoederwand wordt genomen om te controleren op afwijkingen, zoals prekankercellen
• mammogram: Een röntgenfoto van de borst om abnormale gezwellen of veranderingen te detecteren, of om een ​​basislijnreferentie te verschaffen voor latere vergelijking

Welke aanvullende tests worden er voor mannen gedaan?

• Prostaat examen: Een rectaal onderzoek om abnormale gezwellen of veranderingen te detecteren (er wordt ook een bloedtest gedaan die bekend staat als de PSA.)

Welke andere tests worden er gedaan?

• Sigmoïdoscopie of colonoscopie: Dit is een routinematige poliklinische procedure waarbij de binnenkant van de lagere dikke darm (de sigmoïde colon of een verder onderzoek is een colonoscopie) wordt onderzocht. Sigmoïdoscopieën worden vaak gebruikt om darmaandoeningen, rectale bloedingen of poliepen (meestal goedaardige gezwellen) te evalueren.
• Botdensitometrie: Dit is een test die snel en nauwkeurig de botdichtheid meet. Het wordt voornamelijk gebruikt om osteopenie of osteoporose op te sporen, ziekten waarbij het mineraalgehalte en de dichtheid van de botten laag zijn en het risico op fracturen hoog is.

Tijdens uw pre-transplantatie evaluatie afspraak, zal het Longtransplantatie Team beslissen of u na uw afspraak aanvullende tests nodig heeft. Afhankelijk van de test kunnen aanvullende tests worden uitgevoerd in de Cleveland Clinic of in uw thuisgemeenschap. Uw transplantatiecoördinator helpt u bij het maken van deze afspraken.