Overzicht
Wat is interstitiële cystitis (IC)?
Interstitiële cystitis (IC) of pijnlijke blaas (PBS) wordt gedefinieerd als een pijn, druk of ongemak in het suprapubische gebied of de blaas die frequentie van urineren of de aandrang tot urineren kan veroorzaken die al ten minste zes weken aanwezig is.
Wie krijgt interstitiële cystitis (IC)?
Mannen, vrouwen en kinderen kunnen allemaal worden gediagnosticeerd met IC. Naar schatting lijden ongeveer 83.000 mannen en 1,2 miljoen vrouwen in de VS aan IC.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt interstitiële cystitis (IC)?
De oorzaken van IC worden niet volledig begrepen. IC kan verband houden met medische aandoeningen zoals:
- Auto immuunziekte.
- allergieën.
- Defecten in het slijmvlies van de blaas.
- Vasculaire (bloedvat) ziekte.
- Mestcel (cellen die allergische symptomen veroorzaken) afwijkingen.
- Aanwezigheid van abnormale stoffen in de urine.
- Niet-geïdentificeerde infecties.
Wat zijn de symptomen van interstitiële cystitis (IC)?
Symptomen van IC/PBS variëren van geval tot geval en kunnen mild, ernstig, incidenteel of constant zijn. De symptomen kunnen vergelijkbaar zijn met die van een blaasontsteking. Symptomen van vrouwen worden vaak erger tijdens de menstruatie.
Symptomen van interstitiële cystitis (IC) zijn onder meer:
- Suprapubische of bekkenpijn.
- Druk of ongemak wanneer de blaas zich vult.
- Vaak moeten plassen.
- Kleine hoeveelheden urineren.
Diagnose en tests
Hoe wordt interstitiële cystitis (IC) gediagnosticeerd?
Er zijn geen definitieve tests om IC/PBS te diagnosticeren. Het is belangrijk om andere infecties en aandoeningen uit te sluiten, zodat uw arts verschillende tests kan uitvoeren, waaronder:
- Urinemonster en urineonderzoek: De patiënt geeft een urinemonster af en de arts onderzoekt het met een microscoop om te zien of er organismen, ziektekiemen, pus of witte bloedcellen zijn, wat zou kunnen betekenen dat er een infectie is. De arts kan de infectie behandelen met antibiotica. Als de urine weken of maanden steriel is en de symptomen aanhouden, kunnen artsen de diagnose IC stellen.
- Biopsie van de blaaswand en urethra: Een biopsie is een weefselmonster dat uit het lichaam wordt genomen om het nader te onderzoeken. Deze procedure zal onder narcose plaatsvinden. Weefsel kan worden afgenomen van de blaaswand en urethra (de buis waardoor urine het lichaam verlaat) om andere aandoeningen uit te sluiten. Een biopsie kan blaaskanker helpen uitsluiten.
- cystoscopie: De arts kan de binnenkant van de blaas onderzoeken met een instrument dat een cystoscoop wordt genoemd. Dit is een lange, dunne scope met aan één kant een oculair. De cystoscoop wordt voorzichtig in de urethra en in de blaas geplaatst. De arts kan in de blaas kijken door door het oculair te kijken. De patiënt is tijdens deze procedure niet onder narcose. Een cystoscopie kan blaaskanker uitsluiten. Als er ook een blaasbiopsie gepland is, kan de cystoscopie tegelijkertijd worden uitgevoerd, maar hiervoor kan anesthesie nodig zijn.
- Cystoscopie onder narcose met blaasopzetting: Een cystoscopie kan ook worden gedaan met blaasopzetting (strekken). De arts zal een cystoscopie uitvoeren zoals hierboven beschreven en zal de blaas tot zijn maximale capaciteit uitzetten (rekken) door deze met water te vullen. Deze procedure kan scheuren in de blaas onthullen. Deze procedure vereist anesthesie omdat het uitrekken pijnlijk is voor mensen met IC. Na deze procedure ervaren veel IC/PBS-patiënten tijdelijke verlichting van hun symptomen.
Beheer en behandeling
Hoe wordt interstitiële cystitis (IC) behandeld?
Hoewel IC/PBS niet kan worden genezen, zijn er veel manieren om het te behandelen. Er is geen manier om te voorspellen wie het beste zal reageren op bepaalde behandelingen. Symptomen van IC/PBS kunnen ernstiger worden of verdwijnen. Zelfs als de symptomen verdwijnen, kunnen ze na dagen, weken, maanden of jaren terugkeren.
Behandelingen voor IC/PBS zijn gericht op het verlichten van symptomen. Artsen zullen helpen bij het bepalen van de juiste behandeling voor de patiënt. Voor sommige patiënten worden behandelingen gecombineerd.
Interstitiële cystitis/pijnlijke blaasbehandelingen kunnen zijn:
-
Eetpatroon: Sommige mensen met IC/PBS vinden dat bepaalde voedingsmiddelen of dranken hun symptomen verergeren. Misschien vindt u het handig om een dagboek bij te houden van wat u eet en drinkt om te zien of eten of drinken symptomen en/of opflakkeringen veroorzaakt. Bij patiënten met IC/PBS kan zuur voedsel de blaas irriteren. Als dit het geval is, kan uw arts u aanraden een maagzuurremmer bij de maaltijd in te nemen om de hoeveelheid zuur die in de urine terechtkomt te verminderen. U kunt ook bepaalde voedingsmiddelen uit uw dieet schrappen, zoals:
- Alcohol
- Cafeïne
- Koolzuurhoudende dranken
- Chocolade
- Tomaten
- Kunstmatige zoetstoffen
-
Fysieke activiteit: Lichaamsbeweging en lichamelijke activiteit kunnen de symptomen van IC/PBS helpen verlichten. Oefeningen kunnen zijn:
- wandelen
- Fietsen
- Zacht rekken
- Stress verminderen: Stress kan opflakkeringen en symptomen veroorzaken bij iemand met IC/PBS. Het leren van stressverminderingsmethoden en het reserveren van tijd voor ontspanning kan het leven met IC/PBS gemakkelijker maken.
- Fysiotherapie: De bekkenspieren houden de blaas op zijn plaats en helpen het plassen onder controle te houden. Het trainen van deze spieren kan de symptomen van IC/PBS helpen verminderen. Uw arts of fysiotherapeut kan u helpen deze oefeningen correct uit te voeren.
- Blaas hertraining: Iemand met blaaspijn kan er een gewoonte van maken om de badkamer te gebruiken zodra hij of zij pijn of urgentie voelt, zelfs als de blaas niet vol is. Als gevolg hiervan kan zijn of haar lichaam eraan wennen om vaak naar het toilet te gaan. Blaastraining is een behandeling om van deze gewoonte af te komen door u te helpen de urine langer vast te houden. Om blaastraining te gebruiken, houdt u een dagboek bij van hoe vaak u plast en hoe vaak u aandrang heeft om te plassen. Gebruik het dagboek om de tijd tussen de badkamerpauzes geleidelijk te verlengen.
- Orale medicatie: Pentosan polysulfaat-natrium (Elmiron®) is een medicijn dat is goedgekeurd voor de behandeling van de pijn van IC. Dit medicijn moet mogelijk tot zes maanden worden ingenomen voordat enige verbetering wordt opgemerkt. Geneesmiddelen die brandend maagzuur behandelen, kunnen de symptomen van IC helpen verminderen door de hoeveelheid zuur die door het lichaam wordt aangemaakt te verminderen. Spierverslappers kunnen de symptomen helpen verlichten door te voorkomen dat de blaas op het verkeerde moment samenknijpt. Antidepressiva kunnen worden gebruikt om pijn te verlichten bij patiënten met IC. Van tricyclische antidepressiva zoals amitriptyline (Elavil) is aangetoond dat ze de pijn verbeteren en frequent urineren verminderen bij patiënten met IC. Verdovende pijnstillers worden niet routinematig gebruikt om pijn bij IC-patiënten te behandelen.
- Blaasinstillaties: Een andere behandeling is het vullen van de blaas met een vloeibaar medicijn. U plaatst een kleine katheter of buis in de urethra en vult de blaas met medicijnen.
- Blaas rekken/hydrodistensie: Blaasrekking of hydrodistensie is een ingreep die onder narcose in de operatiekamer wordt uitgevoerd. De blaas is gevuld met steriel water om de blaas uit te zetten en de hoeveelheid urine die u kunt vasthouden te vergroten.
- Zenuwstimulatie: Zenuwstimulatie is een behandeling die helpt bij het reguleren van de blaas. Deze behandelingen zijn nuttiger bij het verminderen van de urgentie en de frequentie van urineren, maar kunnen soms helpen bij de blaas/suprapubische pijn.
- Chirurgie: Operatie om IC te behandelen/PBS wordt als laatste redmiddel gebruikt. De operatie kan delen van de blaas of zelfs de hele blaas verwijderen. Als de patiënt elke andere behandelingsoptie heeft geprobeerd en de pijn ondraaglijk is, kan een operatie worden overwogen.
Discussion about this post