Nachtmerries bij kinderen: oorzaken en preventie

Wat zijn nachtmerries bij kinderen?

Nachtmerries bij kinderen zijn enge of beangstigende dromen die hen meestal wakker maken. Deze dromen komen meestal voor in het laatste derde deel van de nacht, wanneer we een snellere oogbeweging (REM) slaap hebben. Ze kunnen angst of angst met zich meebrengen, en andere emoties zoals woede, verdriet, verlegenheid of walging.

Voor kinderen lijken nachtmerries heel echt voor kinderen en kunnen ze na een nachtmerrie moeite hebben om weer in slaap te vallen. Sommige kinderen kunnen ook weerstand bieden aan bedtijd omdat ze slechte dromen willen vermijden.

Wat veroorzaakt nachtmerries bij kinderen?

De exacte oorzaak van nachtmerries is niet bekend. Ze zijn waarschijnlijker wanneer kinderen oververmoeid zijn of stress ervaren. Kinderen die traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt, kunnen vaak nachtmerries hebben. Sommige medicijnen kunnen ook nachtmerries of verontrustende dromen veroorzaken.

Welke kinderen hebben meer kans op nachtmerries?

De meeste kinderen ervaren minstens één nachtmerrie. Chronische of zeer frequente nachtmerries komen minder vaak voor.

Nachtmerries bij kinderen kunnen op elke leeftijd voorkomen, maar ze beginnen meestal tussen de leeftijd van 3 en 6 jaar en nemen af ​​na de leeftijd van 10. Na de leeftijd van 12 hebben meisjes meer kans dan jongens om nachtmerries te krijgen.

Soorten nachtmerries verschillen per ontwikkelingsstadium. Jongere kinderen hebben waarschijnlijk nachtmerries over gescheiden zijn van hun verzorgers of het zien van een monster. Oudere kinderen hebben waarschijnlijk nachtmerries die verband houden met enge films, of opkomende stressfactoren zoals het starten van een nieuwe school.

Kan ik het risico op nachtmerries van mijn kind verminderen?

Stappen die u kunt nemen om de kans op nachtmerries van uw kind te verkleinen, zijn onder meer:

• Zorg ervoor dat ze voldoende slaap krijgen. Kinderen hebben vaak meer slaap nodig dan ze regelmatig krijgen (bekijk de aanbevelingen van de American Academy of Sleep Medicine voor optimale uren voor elke leeftijdsgroep). Voldoende slaap kan het aantal en de intensiteit van nachtmerries verminderen.
• Houd de bedtijdroutine licht en vrolijk. Laat uw kind in de 30 tot 60 minuten voor het slapengaan geen enge films of tv-programma’s kijken, of angstaanjagende verhaaltjes voor het slapengaan lezen. Probeer materiaal te vermijden dat schokkend kan zijn.
• Praat over de nachtmerrie gedurende de dag. Werk om te zien of de nachtmerries een thema hebben, vooral als ze vaak voorkomen. De dromen kunnen over school gaan, zich zorgen maken over familie of andere problemen die hen dwars zitten. Probeer stressoren in het leven van uw kind te identificeren en praat erover.
• Troost en stel uw kind gerust. Dit is een tijd waarin troost en knuffelen gepast is. Blijf korte tijd bij uw kind na de nachtmerrie. De meesten zullen nog steeds moe zijn en snel weer in slaap kunnen vallen. Andere tips:
  • Moedig uw kind aan om weer in zijn eigen bed te gaan slapen. Vermijd overmatige aandacht of verwennerij. Maar laat je kind de rest van de nacht lekker knuffelen met een favoriete knuffel of veiligheidsdeken.
  • Vermijd felle lichten in de slaapkamer, maar een nachtlampje kan troost bieden.
  • Overweeg om de slaapkamerdeur open te laten om je kinderen te laten zien dat het huis veilig is en dat je dichtbij bent.
• Bedenk manieren om nachtmerries te overwinnen. Samen kunnen jij en je kind creatieve manieren vinden om hen te helpen hun nachtmerries te ontgroeien. Lees verhalen over het overwinnen van nachtelijke angsten. Maak tekeningen van nachtmerries en verscheur ze dan en gooi ze weg als symbolisch gebaar. Welke creatieve oplossing u ook denkt te kunnen werken, het is het proberen waard.

Strategieën om nachtelijke angsten te overwinnen

Angst in het donker, monsters in de kast of gewoon angst om naar bed te gaan – ze komen allemaal relatief vaak voor bij jonge kinderen op een bepaald moment in hun kindertijd. Hoe u, als ouder of verzorger, de angsten van uw kind aanpakt en geruststelling biedt, heeft invloed op hun vermogen om te vallen en in slaap te blijven.

Enkele tips om uw kind te helpen nachtelijke angsten te overwinnen:

• Waar is uw kind bang voor? Begin met het identificeren van de angst. Luister naar je kind. Stel open vragen zodat ze je kunnen vertellen waarom ze bang zijn voor het slapengaan. Maak geen grapjes over de angsten van uw kind. Wat voor jou misschien grappig of triviaal lijkt, is voor je kind heel echt.
• Stel de veiligheid van uw kind gerust. Als uw kind het moeilijk vindt om van u gescheiden te worden, wees dan geruststellend, maar stop uw kind dan weer in zijn eigen bed, niet het uwe! Wees zachtaardig maar vastberaden over in bed blijven.
  • Als uw kind roept, vraag dan nogmaals wat er aan de hand is, en verzeker hen dan dat alles in orde is, dat ze veilig zijn, dat niets hen zal storen – en dat ze de hele nacht comfortabel alleen in hun bed kunnen slapen. Dit helpt hen erop te vertrouwen dat hun eigen bed een veilige plek is. Het is beter om je kind op zijn eigen kamer te troosten dan hem de slaapkamer uit te laten en ergens anders te laten slapen.
  • Een andere optie is om te beloven dat je ze regelmatig zult controleren, te beginnen met twee tot vijf minuten, dan elke 10 minuten, dan elke 15 minuten, enz., totdat ze slapen. Laat zien dat je er bent om over ze te waken en dat ze niet alleen zijn.
• Werk aan het opbouwen van zelfvertrouwen en copingvaardigheden van uw kind. Werk overdag aan activiteiten die helpen bij het opbouwen van zelfvertrouwen. Laat uw kind bijvoorbeeld praten over zijn angsten en ervaringen voor het slapengaan. U kunt misschien alternatieve manieren bespreken om op deze angsten te reageren of ermee om te gaan, waardoor uw kind zich ’s nachts minder bang kan voelen.
• Vergeet positieve bekrachtigings- en/of beloningsprogramma’s niet. Dit kan de vorm aannemen van een stickerprogramma (ingeleverd voor een favoriete traktatie). Ontbijttraktaties, klein speelgoed of andere speciale prijzen zijn slechts enkele manieren om uw kind te belonen. Gebruik positieve zinnen: “Je doet het geweldig om in bed te blijven.” En vergeet niet om uw kind aan te moedigen om overdag zijn angsten met u te bespreken.

Slaapverschrikkingen

Sommige kinderen die nachtmerries hebben, kunnen ook slaapverschrikkingen hebben, die verschillen van nachtmerries. Slaapverschrikkingen treden het meest waarschijnlijk op tijdens het eerste derde deel van de nacht wanneer het kind in een diepe slaap is. Ze zijn niet wakker tijdens deze afleveringen. Slaapverschrikkingen duren meestal vijf tot tien minuten en kunnen zeer alarmerend zijn. Uw kind kan schreeuwen, schreeuwen, schoppen en zwaaien, plotseling rechtop gaan zitten en doodsbang lijken. Ondanks de intensiteit van slaapverschrikkingen, herinneren kinderen zich niet dat het ’s ochtends is gebeurd, in tegenstelling tot een nachtmerrie.

Probeer een kind niet wakker te maken, te kalmeren of te kalmeren tijdens een slaapverschrikking, omdat dit het risico op een nieuwe episode later op de nacht vergroot. Slaapverschrikkingen zijn erg verontrustend voor zorgverleners, maar het kind is zich er niet van bewust dat ze zich voordoen. Bedenk dat het kind eigenlijk nog slaapt. Praat ’s ochtends niet met uw kind over slaapangst. Dit kan hen angstiger maken dat er ’s nachts iets angstaanjagends gebeurt zonder dat ze het weten.

Als uw kind troost zoekt en duidelijke tekenen vertoont dat het wakker is – op een manier praten dat u het kunt verstaan ​​of lopen met open ogen – dan heeft het waarschijnlijk een nachtmerrie gehad. Je kunt ze misschien helpen om weer in slaap te vallen. Als het kind die tekenen niet vertoont, wacht dan voordat je reageert, omdat het door de slaapverschrikking in slaap kan blijven.

Wanneer moet ik de huisarts van mijn kind bellen?

Overweeg om uw arts te bellen als:

• De angst en angst voor het slapengaan van uw kind houden aan, zijn ernstig of worden erger.
• De angsten van uw kind begonnen na een bekende traumatische ervaring of gebeurtenis en blijven lang bestaan ​​nadat de gebeurtenis voorbij is.
• De angst van uw kind onderbreekt de dagelijkse activiteiten.
• De nachtmerries van uw kind zijn erg verontrustend en er zijn repetitieve of psychologische problemen bij betrokken. In dergelijke gevallen kunnen psychologische technieken zoals desensibilisatie- en ontspanningsstrategieën werken. Bij adolescenten kan begeleide droombeeldvorming helpen.