Wie mag GLP-1-receptoragonisten niet nemen?

GLP-1-receptoragonisten zijn een klasse van medicijnen die veel worden gebruikt voor het beheren van type-2 diabetes en helpen bij gewichtsverlies. Deze medicijnen bootsen de werking van glucagon-achtige peptide-1 (GLP-1) na, een hormoon dat helpt de bloedsuikerspiegel te reguleren, maaglediging vertraagt ​​en het gevoel van verzadiging vergroot. Sommige bekende GLP-1-receptoragonisten omvatten semaglutide (Ozempic, Wegovy, Rybelsus), Liraglutide (Victoza, Saxenda), Dulaglutide (Trulicity) en Exenatide (Byetta, Bydureon). Hoewel deze medicijnen aanzienlijke voordelen bieden, zijn ze niet geschikt voor iedereen. Inzicht in wie deze medicijnen moeten vermijden, is cruciaal om veiligheid en effectiviteit te waarborgen.

Wat zijn GLP-1-receptoragonisten?

GLP-1-receptoragonisten werken door de insulinesecretie te verbeteren, glucagonafgifte te onderdrukken en de spijsvertering te vertragen, wat leidt tot betere bloedsuikercontrole en lichaamsgewichtbeheer. Studies hebben aangetoond dat deze medicijnen de HbA1C -niveaus met 1,0-1,5% kunnen verlagen en een gemiddeld gewichtsverlies van 5-15% van het lichaamsgewicht kunnen bevorderen, afhankelijk van het specifieke medicijn en de dosering.

Contra-indicaties: wie moet GLP-1-receptoragonisten niet nemen?

Hoewel deze medicijnen voor veel mensen effectief zijn, maken bepaalde ziekten het gebruik van deze medicijnen ongepast of riskant.

1. Mensen met een geschiedenis van medullaire schildkliercarcinoom

GLP-1-receptoragonisten zijn gekoppeld aan een verhoogd risico op schildklier C-celtumoren in dierstudies. Hoewel er geen definitief bewijs is bij mensen, adviseert de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) om deze medicijnen te gebruiken bij patiënten met een persoonlijke of familiegeschiedenis van medullaire schildkliercarcinoom.

2. Patiënten met meerdere endocriene neoplasie -syndroom type 2 (mannen 2)

Personen met mannen 2-een genetische aandoening die het risico op endocriene tumoren verhoogt-moeten voorkomen dat GLP-1-receptoragonisten worden gebruikt als gevolg van schildkliertumorrisico's.

3. Mensen met ernstige gastro -intestinale ziekten

Omdat GLP-1-receptoragonisten maaglediging vertragen, kunnen deze geneesmiddelen ziekten verergeren, zoals:

• Gastroparese: vertraagde maaglediging, wat leidt tot misselijkheid, braken en opgeblazen gevoel.
• Ernstige gastro -oesofageale refluxziekte: symptomen kunnen verergeren als gevolg van langdurige voedselretentie in de maag.

4. Mensen met een geschiedenis van pancreatitis

Studies suggereren een verband tussen GLP-1-receptoragonisten en een verhoogd risico op pancreatitis. Patiënten met een geschiedenis van pancreatitis moeten deze medicijnen vermijden of met extreme voorzichtigheid gebruiken.

5. Mensen met een ernstige nierziekte

GLP-1-receptoragonisten, vooral exenatide, worden uitgescheiden door de nieren. Bij patiënten met gevorderde nierziekte (EGFR <30 ml/min/1,73 m²) kunnen deze medicijnen leiden tot uitdroging, misselijkheid en verslechterende nierfunctie.

6. Zwangere of borstvoederende vrouwen

Er is onvoldoende onderzoek naar de veiligheid van het nemen van GLP-1-receptoragonisten tijdens zwangerschap en borstvoeding. Dierstudies suggereren een schade aan de ontwikkeling van de foetus, dus deze medicijnen worden over het algemeen niet aanbevolen tijdens de zwangerschap.

Waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen: wie moet voorzichtig zijn?

Hoewel sommige mensen GLP-1-receptoragonisten volledig moeten vermijden, moeten anderen deze medicijnen voorzichtig onder medisch toezicht gebruiken.

1. Patiënten met galblaasziekte

Studies geven aan dat GLP-1-receptoragonisten het risico op galblaasgerelateerde ziekten verhogen, waaronder galstenen en cholecystitis. Patiënten met een geschiedenis van de ziekte van galblaas moeten nauwlettend worden gevolgd.

2. Personen met diabetische retinopathie

Geneesmiddelen zoals semaglutide zijn geassocieerd met verslechterende diabetische retinopathie bij sommige patiënten, met name patiënten met slecht gecontroleerde diabetes. Regelmatige oogonderzoeken worden aanbevolen voor dergelijke personen.

3. Mensen die andere diabetes medicijnen gebruiken

In combinatie met sulfonylureas (bijv. Glipizide, glimepiride) of insuline, verhogen GLP-1-receptoragonisten het risico op hypoglykemie. Het aanpassen van medicatiedoses is nodig om gevaarlijk lage bloedsuikerspiegels te voorkomen.

Alternatieve medicijnen voor degenen die geen GLP-1-receptoragonisten kunnen gebruiken

Voor patiënten die GLP-1-receptoragonisten niet kunnen gebruiken, zijn alternatieve geneesmiddelen voor het beheer van diabetes en lichaamsgewicht:

• SGLT2 -remmers (bijv. Empagliflozin, dapagliflozine): deze medicijnen verlagen de bloedsuikerspiegel en verminderen cardiovasculaire risico's.
• DPP-4-remmers (bijv. Sitagliptine, linagliptine): deze medicijnen helpen de bloedsuikerspiegel bij mensen met diabetes te beheren, met minder gastro-intestinale bijwerkingen, maar hun effecten zijn matig in vergelijking met andere geneesmiddelen.
• Insulinetherapie: insuline is effectief voor bloedsuikerbeheer bij degenen die geen andere medicijnen kunnen gebruiken.
• Levensstijlaanpassingen: dieetveranderingen, lichamelijke activiteit en gedragstherapie kunnen effectief zijn voor diabetes en lichaamsgewichtcontrole.

Samenvattend zijn GLP-1-receptoragonisten waardevolle medicijnen voor het beheer van diabetes en obesitas, maar ze zijn niet geschikt voor iedereen. Personen met een geschiedenis van medullaire schildkliercarcinoom, mannen 2, ernstige gastro -intestinale aandoeningen, pancreatitis of gevorderde nierziekte moeten deze medicijnen vermijden. Anderen, zoals die met galblaasziekte of diabetische retinopathie, zouden deze medicijnen voorzichtig moeten gebruiken. Het raadplegen van een professionele professionele zorg is essentieel voordat u begint of stopt met het nemen van een GLP-1-receptoragonist om een ​​veilige en effectieve behandeling te garanderen.