De moderne geneeskunde heeft de behandeling van gewichtsverlies getransformeerd met krachtige medicijnen die significante resultaten opleveren met behoud van een verdraagbaar veiligheidsprofiel. Recent onderzoek bevestigt dat tirzepatide met 16-20% de grootste vermindering van het lichaamsgewicht oplevert, gevolgd door semaglutide met 11-14%, waarbij beide medicijnen gedurende 1-2 jaar effectief zijn. In dit artikel adviseren en beoordelen we de drie beste medicijnen voor gewichtsverlies met de minste bijwerkingen, gebaseerd op medische databases, verslagen van klinische onderzoeken, informatie van farmaceutische bedrijven en nieuwsbronnen over gezondheid.
De beste medicijnen tegen gewichtsverlies met de minste bijwerkingen
1. Tirzepatide: het krachtigste medicijn tegen gewichtsverlies
Handelsnamen
Europa:
- Mounjaro (goedgekeurd voor diabetes type 2 en gewichtsbeheersing)
Verenigde Staten:
- Mounjaro (goedgekeurd voor type 2 diabetes)
- Zepbound (goedgekeurd voor gewichtsbeheersing en obstructieve slaapapneu)
Hoe tirzepatide medicatie werkt
Tirzepatide werkt zowel als een maagremmende polypeptide analoog als een glucagon-like peptide-1 receptor agonist, waardoor het uniek is onder de huidige medicijnen voor gewichtsverlies. Tirzepatide heeft een grotere affiniteit voor GIP-receptoren dan voor GLP-1-receptoren en dit dubbele mechanisme zorgt voor een grotere vermindering van hyperglykemie in vergelijking met selectieve GLP-1-receptoragonisten. Dit geneesmiddel stimuleert de afgifte van insuline wanneer de bloedglucose stijgt, vertraagt de maaglediging om het verzadigingsgevoel te vergroten en vermindert de eetlust door effecten op het centrale zenuwstelsel.
Effectiviteit van gewichtsverlies
Tirzepatide resulteerde in ongeveer 16% vermindering van het lichaamsgewicht na 12 tot 18 maanden in klinische onderzoeken waaraan 6.361 deelnemers deelnamen, met aanwijzingen dat de effecten tot 3,5 jaar zouden kunnen aanhouden. In een head-to-head studie uit 2025 bereikte het gemiddelde gewichtsverlies na 72 weken 20,2% met tirzepatide versus 13,7% met semaglutide. In het Verenigd Koninkrijk geeft Mounjaro 5 milligram patiënten bijna 15% gewichtsverlies vergeleken met hogere doses Wegovy, die gemiddeld ongeveer 16% bedragen.
Tijdens klinische onderzoeken behaalde 91% van de patiënten ten minste 5% gewichtsvermindering, terwijl 55% van de patiënten een substantieel gewichtsverlies van ten minste 20% behaalde. Deze resultaten zijn aanzienlijk beter dan die van andere medicijnen voor gewichtsverlies.
Bijwerkingen en veiligheidsprofiel
De meest waargenomen bijwerkingen van tirzepatide zijn misselijkheid, diarree en braken, waarvan de incidentie toenam met de dosering. Uit onderzoek waarin tirzepatide, semaglutide en dulaglutide met elkaar werden vergeleken, bleek dat de hazard ratio van gastro-intestinale voorvallen 0,96 was voor tirzepatide versus dulaglutide en 1,07 voor tirzepatide versus semaglutide, wat aantoont dat de gastro-intestinale veiligheid van deze medicijnen in grote lijnen vergelijkbaar is.
Het aantal patiënten dat stopte met het innemen van tirzepatide nam toe naarmate de dosering toenam, waarbij patiënten die 15 milligram innamen een stopzettingspercentage hadden van 25% versus 5,1% voor patiënten die 5 milligram innamen. Een systematische review uit 2024 toonde aan dat tirzepatide goed wordt verdragen en niet in verband wordt gebracht met pancreatitis.
Op deze medicatie staan waarschuwingen voor schildkliertumoren, waaronder kanker. Dierstudies toonden tumoren van de schildklier aan, maar of deze effecten zouden optreden bij mensen die reguliere doses gebruiken blijft onbekend. Andere waarschuwingen zijn ontsteking van de alvleesklier, galblaasproblemen, hypoglykemie, acute nierschade en veranderingen in het gezichtsvermogen voor patiënten met type 2 diabetes.
2. Semaglutide: zeer effectief
Handelsnamen
Europa:
- Ozempic (goedgekeurd voor type 2 diabetes)
- Wegovy (goedgekeurd voor gewichtsbeheersing)
- Rybelsus (orale formulering voor type 2 diabetes)
Verenigde Staten:
- Ozempic (goedgekeurd voor type 2 diabetes, risicovermindering van cardiovasculaire voorvallen en chronische nierziekte)
- Wegovy (goedgekeurd voor gewichtsbeheersing, risicovermindering van cardiovasculaire events en metabool-geassocieerde steatohepatitis)
- Rybelsus (orale formulering voor type 2-diabetes)
Werkingsmechanisme van deze medicatie
Semaglutide bootst glucagon-like peptide-1 na, een hormoon dat van nature vrijkomt na het eten. Deze medicatie vermindert de eetlust, vertraagt de maaglediging, verhoogt de afgifte van insuline en verlaagt de afgifte van glucagon. Deze gecombineerde werking helpt je om je langer vol te voelen, minder te eten en de bloedsuikerspiegel beter onder controle te houden.
Resultaten van gewichtsverlies
Semaglutide dat wekelijks wordt geïnjecteerd zorgde voor een gemiddeld gewichtsverlies van ongeveer 11% na 24 tot 68 weken, waarbij er aanwijzingen zijn dat het effect tot twee jaar kan aanhouden. Dit bewijs is afkomstig van 18 gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken met 27.949 deelnemers. Meer mensen bereikten ten minste 5% gewichtsvermindering, maar de medicatie veroorzaakte meer lichte tot matige maag-darmproblemen.
Een onderzoek dat in september 2025 werd gepubliceerd in de New England Journal of Medicine toonde aan dat 25 milligram semaglutide leidde tot gemiddeld 16,6% gewichtsvermindering gedurende 64 weken.
Veiligheid en bijwerkingen
De meeste bijwerkingen van semaglutide zijn maaggerelateerd en omvatten misselijkheid, braken, diarree en maagpijn, die vaker voorkomen aan het begin van de behandeling of na dosisverhoging. In een systematische review uit 2024 ontdekten onderzoekers dat semaglutide meer diarree veroorzaakte dan dulaglutide, liraglutide en exenatide, maar dat alle GLP-1 geneesmiddelen meer misselijkheid en braken veroorzaakten in vergelijking met placebo.
Onderzoek toonde aan dat de hazard ratio van gastro-intestinale voorvallen 0,96 was bij het vergelijken van semaglutide versus dulaglutide, wat vergelijkbare veiligheidsprofielen aantoont.
Voor deze medicatie gelden soortgelijke waarschuwingen als voor tirzepatide, waaronder mogelijke schildkliertumoren. In studies met knaagdieren veroorzaakten semaglutide en geneesmiddelen die werken zoals semaglutide schildkliertumoren, waaronder schildklierkanker, hoewel onbekend blijft of deze effecten optreden bij mensen die reguliere doses gebruiken.
3. Liraglutide: Een veelgebruikte en meer betaalbare optie
Handelsnamen
Europa en de Verenigde Staten:
- Saxenda (goedgekeurd voor beheersing van het lichaamsgewicht)
Hoe liraglutide medicatie werkt
Liraglutide werkt als een glucagon-like peptide-1 receptor agonist, vergelijkbaar met semaglutide, maar je moet deze medicatie dagelijks innemen in plaats van wekelijks. Deze medicatie vermindert de eetlust, bevordert het gevoel van verzadiging en helpt de bloedsuikerspiegel onder controle te houden.
Resultaat gewichtsreductie
In klinische onderzoeken verloren patiënten die liraglutide 3,0 mg per dag gebruikten ongeveer 5-10% van hun lichaamsgewicht gedurende een jaar. Sommige personen bereikten grotere gewichtsverminderingen, afhankelijk van therapietrouw en veranderingen in levensstijl.
Hoewel liraglutide een lagere gewichtsvermindering laat zien in vergelijking met tirzepatide en semaglutide, levert deze medicatie nog steeds klinisch zinvolle resultaten op voor veel patiënten.
Bijwerkingen
De meest voorkomende bijwerkingen van liraglutide bij volwassenen zijn misselijkheid, diarree, constipatie, braken, injectieplaatsreactie, lage bloedsuikerspiegel, hoofdpijn, vermoeidheid, duizeligheid, maagpijn en veranderingen in het lipase-enzymgehalte in het bloed. De meest voorkomende bijwerkingen waren gastro-intestinaal en traden voornamelijk vroeg in de behandelingskuur op.
In klinische onderzoeken meldde 2,2% van de patiënten die werden behandeld met liraglutide bijwerkingen van cholelithiasis tegenover 0,8% van de patiënten die werden behandeld met placebo, en de incidentie van cholecystitis was 0,8% bij met liraglutide behandelde patiënten tegenover 0,4% bij met placebo behandelde patiënten. Bij de meerderheid van de met liraglutide behandelde patiënten met bijwerkingen van cholelithiasis en cholecystitis was cholecystectomie noodzakelijk.
Net als bij andere geneesmiddelen in deze klasse wordt bij liraglutide gewaarschuwd voor mogelijke schildkliertumoren. In studies met ratten en muizen veroorzaakten liraglutide en geneesmiddelen die werken zoals liraglutide schildkliertumoren, waaronder schildklierkanker, hoewel onbekend blijft of liraglutide schildkliertumoren of medullair schildkliercarcinoom bij mensen veroorzaakt.
Acuut nierfalen en verergering van chronisch nierfalen zijn gemeld bij patiënten die GLP-1 receptoragonisten gebruikten, waaronder liraglutide. In sommige gevallen was hemodialyse nodig. De meeste van deze voorvallen traden op bij patiënten die misselijkheid, braken of diarree hadden die tot volumeverlies leidden.
Het vergelijken van deze drie medicijnen
Rangschikking effectiviteit
Voor vermindering van het lichaamsgewicht is tirzepatide de beste keuze, gevolgd door semaglutide. Op basis van de resultaten van klinisch onderzoek tot 2025 moeten tirzepatide en semaglutide worden beschouwd als de voorkeursmedicijnen wanneer een aanzienlijk totaal gewichtsverlies is vereist.
Liraglutide zorgt voor een lagere gewichtsvermindering, maar blijft een waardevolle optie voor patiënten die de voorkeur geven aan gevestigde medicatie met een meer betaalbare prijs of die behoefte hebben aan dagelijkse doseringsflexibiliteit.
Vergelijking bijwerkingen
Onderzoek toonde aan dat de gastro-intestinale veiligheid van tirzepatide, semaglutide en dulaglutide in grote lijnen vergelijkbaar is, met hazard ratio’s van ernstige gastro-intestinale bijwerkingen die geen significante verschillen vertonen. Alle drie de medicijnen veroorzaken voornamelijk gastro-intestinale bijwerkingen, vooral tijdens dosisescalatie.
Ongeveer 10 tot 12% van de mensen reageert niet op deze medicijnen. Bijwerkingen komen vaak voor en de meeste mensen ervaren wel wat bijwerkingen.
Belangrijke veiligheidsoverwegingen
Alle drie de medicijnen dragen contra-indicaties voor patiënten met een persoonlijke of familiaire voorgeschiedenis van medullair schildkliercarcinoom of multipel endocrien neoplasiesyndroom type 2. Vrouwen moeten deze medicijnen ten minste twee maanden voor de geplande zwangerschap staken.
De gemiddelde gewichtsafname na één jaar was 8,7% en was 3,6% bij vroegtijdig staken van de medicatie, 6,8% bij laattijdig staken en 11,9% bij niet staken, wat het belang aantoont van therapietrouw voor optimale resultaten.
Onderzoek toont aan dat de effecten van semaglutide tot twee jaar kunnen aanhouden en die van tirzepatide tot 3,5 jaar. Er is echter nog steeds beperkte informatie over de veiligheid op lange termijn. Patiënten en artsen moeten de potentiële voordelen afwegen tegen de onzekere risico’s op lange termijn.
Discussion about this post