Prikkelbare darmsyndroom (IBS) is een veel voorkomende aandoening die de dikke darm aantast. Tekenen en symptomen zijn onder meer krampen, buikpijn, opgeblazen gevoel, gasvorming en diarree of obstipatie, of beide. IBS is een chronische aandoening die u op lange termijn moet behandelen.
Slechts een klein aantal mensen met IBS ernstige tekenen en symptomen hebben. Sommige mensen kunnen hun symptomen onder controle houden door hun dieet, levensstijl en stress onder controle te houden. Ernstigere symptomen kunnen worden behandeld met medicatie en counseling.
IBS veroorzaakt geen veranderingen in het darmweefsel en verhoogt het risico op colorectale kanker niet.
Symptomen van prikkelbare darmsyndroom
De tekenen en symptomen van IBS variëren, maar zijn meestal lang aanwezig. De meest voorkomende symptomen zijn:
- Buikpijn, krampen of een opgeblazen gevoel dat verband houdt met ontlasting
- Veranderingen in het uiterlijk van ontlasting
- Veranderingen in hoe vaak u een ontlasting heeft
Andere symptomen die vaak verband houden, zijn onder meer een opgeblazen gevoel, meer gas of slijm in de ontlasting.
Wanneer moet je naar een dokter?
U moet een arts raadplegen als u een aanhoudende verandering in ontlastingsgewoonten of andere tekenen of symptomen van heeft IBS. Ze kunnen wijzen op een ernstiger aandoening, zoals darmkanker. Ernstigere tekenen en symptomen zijn onder meer:
- Gewichtsverlies
- Diarree ’s nachts
- Anale bloeding
- Bloedarmoede door ijzertekort
- Onverklaarbaar braken
- Moeite met slikken
- Aanhoudende pijn die niet wordt verlicht door gas of ontlasting
Oorzaken van prikkelbare darmsyndroom
De precieze oorzaak van IBS is niet bekend. Factoren die een rol lijken te spelen zijn onder meer:
- Spiersamentrekkingen in de darm. De wanden van de darmen zijn bekleed met spierlagen die samentrekken terwijl ze voedsel door je spijsverteringskanaal verplaatsen. Contracties die sterker zijn en langer duren dan normaal, kunnen gasvorming, een opgeblazen gevoel en diarree veroorzaken. Zwakke darmcontracties kunnen de doorgang van voedsel vertragen en tot harde, droge ontlasting leiden.
- Zenuwstelsel. Afwijkingen in de zenuwen in uw spijsverteringsstelsel kunnen ervoor zorgen dat u meer dan normaal ongemak ervaart wanneer uw buik zich uitstrekt van gas of ontlasting. Slecht gecoördineerde signalen tussen de hersenen en de darmen kunnen ervoor zorgen dat uw lichaam overdreven reageert op veranderingen die normaal optreden in het spijsverteringsproces, wat kan leiden tot pijn, diarree of obstipatie.
- Ernstige infectie. IBS kan ontstaan na een ernstige aanval van diarree (gastro-enteritis) veroorzaakt door bacteriën of een virus. IBS kan ook verband houden met een teveel aan bacteriën in de darmen (bacteriële overgroei).
- Stress in het vroege leven. Mensen die worden blootgesteld aan stressvolle gebeurtenissen, vooral in de kindertijd, hebben meestal meer symptomen van IBS.
- Veranderingen in darmmicroben. Voorbeelden zijn veranderingen in bacteriën, schimmels en virussen, die normaal gesproken in de darmen aanwezig zijn en een sleutelrol spelen bij de gezondheid. Onderzoek wijst uit dat de microben bij mensen met IBS kunnen verschillen van die bij gezonde mensen.
Symptomen van IBS kan worden geactiveerd door:
- Voedsel. De rol van voedselallergie of -intolerantie bij IBS wordt niet volledig begrepen. Een echte voedselallergie veroorzaakt zelden IBS. Maar veel mensen hebben erger IBS symptomen wanneer ze bepaalde voedingsmiddelen of dranken eten of drinken, waaronder tarwe, zuivelproducten, citrusvruchten, bonen, kool, melk en koolzuurhoudende dranken.
- Spanning. De meeste mensen met IBS ervaren ergere of vaker voorkomende tekenen en symptomen tijdens perioden van verhoogde stress. Maar hoewel stress de symptomen kan verergeren, veroorzaakt het ze niet.
Risicofactoren
Veel mensen hebben af en toe tekenen en symptomen van IBS. Maar u heeft meer kans op dit syndroom als u:
- Zijn jong. IBS komt vaker voor bij mensen onder de 50 jaar.
- Zijn vrouwelijk. IBS komt vaker voor bij vrouwen. Oestrogeentherapie voor of na de menopauze is ook een risicofactor voor IBS.
- Heb een familiegeschiedenis van IBS. Genen kunnen een rol spelen, evenals gedeelde factoren in de omgeving van een gezin of een combinatie van genen en omgeving.
- Lijdt aan angst, depressie of andere psychische problemen. Een geschiedenis van seksueel, fysiek of emotioneel misbruik kan ook een risicofactor zijn.
Complicaties van prikkelbare darmsyndroom
Chronische constipatie of diarree kunnen aambeien veroorzaken.
Daarnaast, IBS is geassocieerd met:
- Slechte kwaliteit van leven. Veel mensen met matige tot ernstige IBS rapporteer een slechte kwaliteit van leven. Onderzoek wijst uit dat mensen met IBS drie keer zoveel dagen van het werk missen als mensen zonder darmklachten.
- Stemmingsstoornissen. De tekenen en symptomen ervaren van IBS kan leiden tot depressie of angst. Depressie en angst kunnen ook veroorzaken IBS erger.
Diagnose van prikkelbare darmsyndroom
Er is geen test om IBS definitief te diagnosticeren. Uw arts zal waarschijnlijk beginnen met een volledige medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en tests om andere aandoeningen, zoals coeliakie, uit te sluiten.
Nadat andere aandoeningen zijn uitgesloten, zal uw arts waarschijnlijk een van deze sets diagnostische criteria voor IBS gebruiken:
- Rome criteria. Deze criteria omvatten buikpijn en ongemak die de afgelopen drie maanden gemiddeld ten minste één dag per week aanhouden, geassocieerd met ten minste twee van deze factoren: pijn en ongemak houden verband met ontlasting, de frequentie van ontlasting is veranderd of de consistentie van de ontlasting is veranderd.
- Soort van IBS. Voor de behandeling kan PDS worden onderverdeeld in drie typen, op basis van uw symptomen: overheersend constipatie, overheersend diarree of gemengd.
Uw arts zal waarschijnlijk ook beoordelen of u andere tekenen of symptomen heeft die kunnen duiden op een andere, ernstiger aandoening. Deze tekenen en symptomen zijn onder meer:
- Begin van tekenen en symptomen na de leeftijd van 50 jaar
- Gewichtsverlies
- Anale bloeding
- Koorts
- Misselijkheid of herhaaldelijk braken
- Buikpijn, vooral als het geen verband houdt met een ontlasting, of ’s nachts optreedt
- Diarree die aanhoudt of u uit de slaap haalt
- Bloedarmoede gerelateerd aan een laag ijzergehalte
Als u deze tekenen of symptomen heeft, of als een eerste behandeling voor IBS niet werkt, heeft u waarschijnlijk aanvullende tests nodig.
Aanvullende tests om het prikkelbare darm syndroom (IBS) te diagnosticeren
Uw arts kan verschillende tests aanbevelen, waaronder ontlastingsonderzoeken om te controleren op infectie of problemen met het vermogen van uw darmen om voedingsstoffen uit voedsel op te nemen (malabsorptie). U kunt ook een aantal andere tests ondergaan om andere oorzaken van uw symptomen uit te sluiten.
Diagnostische procedures kunnen zijn:
- Colonoscopie. Uw arts gebruikt een kleine, flexibele buis om de volledige lengte van de dikke darm te onderzoeken.
- Röntgenfoto of CT-scan. Deze tests produceren afbeeldingen van uw buik en bekken waardoor uw arts andere oorzaken van uw symptomen kan uitsluiten, vooral als u buikpijn heeft. Uw arts kan uw dikke darm vullen met een vloeistof (barium) om eventuele problemen beter zichtbaar te maken op röntgenfoto’s. Deze bariumtest wordt ook wel een lagere GI-reeks genoemd.
- Bovenste endoscopie. Een lange, flexibele buis wordt door uw keel gestoken en in de buis die uw mond en maag (slokdarm) verbindt. Met een camera aan het uiteinde van de buis kan de arts uw bovenste spijsverteringskanaal inspecteren en een weefselmonster (biopsie) uit uw dunne darm en vloeistof nemen om te zoeken naar overgroei van bacteriën. Uw arts kan endoscopie aanbevelen als coeliakie wordt vermoed.
Laboratoriumtests kunnen zijn:
- Tests voor lactose-intolerantie. Lactase is een enzym dat je nodig hebt om de suiker in zuivelproducten te verteren. Als u geen lactose aanmaakt, kunt u problemen hebben die vergelijkbaar zijn met die veroorzaakt door IBS, waaronder buikpijn, gasvorming en diarree. Uw arts kan een ademtest bestellen of u vragen om gedurende enkele weken melk en melkproducten uit uw dieet te verwijderen.
- Ademtest voor bacteriële overgroei. Een ademtest kan ook bepalen of u bacteriële overgroei in uw dunne darm heeft. Bacteriële overgroei komt vaker voor bij mensen die een darmoperatie hebben ondergaan of die diabetes hebben of een andere ziekte die de spijsvertering vertraagt.
- Ontlasting testen. Uw ontlasting kan worden onderzocht op bacteriën of parasieten, of een spijsverteringsvloeistof die in uw lever wordt geproduceerd (galzuur), als u chronische diarree heeft.
.
Discussion about this post