Wat is een werveltumor?
Een werveltumor is een type spinale tumor die de botten of wervels van de wervelkolom aantast. Ruggenmergtumoren die beginnen in het ruggenmerg of de bedekking van het ruggenmerg (dura) worden ruggenmergtumoren genoemd.
Tumoren die de wervels aantasten, zijn vaak uitgezaaid (uitgezaaid) door kankers in andere delen van het lichaam. Maar er zijn enkele soorten tumoren die beginnen in de botten van de wervelkolom, zoals chordoom, chondrosarcoom, osteosarcoom, plasmacytoom en Ewing-sarcoom.
Een werveltumor kan de neurologische functie beïnvloeden door op het ruggenmerg of de zenuwwortels in de buurt te duwen. Omdat deze tumoren in het bot groeien, kunnen ze ook pijn, wervelfracturen of spinale instabiliteit veroorzaken.
Of het nu kanker is of niet, een werveltumor kan levensbedreigend zijn en blijvende invaliditeit veroorzaken.
Er zijn veel behandelingsopties voor werveltumoren, waaronder chirurgie, bestralingstherapie, chemotherapie, medicijnen of soms alleen het monitoren van de tumor.
Soorten werveltumoren
Je wervelkolom bestaat uit kleine botten (wervels) die op elkaar zijn gestapeld en die het ruggenmerg en zijn zenuwwortels omsluiten en beschermen.
Werveltumoren worden geclassificeerd op basis van hun locatie in de wervelkolom of wervelkolom. Werveltumoren zijn ook bekend als extradurale tumoren omdat ze buiten het ruggenmerg zelf voorkomen.
De meeste tumoren die de wervels aantasten, zijn uitgezaaid (uitgezaaid) naar de wervelkolom vanaf een andere plaats in het lichaam – vaak de prostaat, borst, longen of nier. Multipel myeloom is een vorm van kanker die vaak uitgezaaid wordt naar de wervelkolom. Hoewel de oorspronkelijke (primaire) kanker meestal wordt gediagnosticeerd voordat rugklachten ontstaan, kan rugpijn het eerste symptoom zijn van ziekte bij mensen met uitgezaaide werveltumoren.
Tumoren die beginnen in de botten van de wervelkolom (primaire tumoren) komen veel minder vaak voor. Plasmacytoom is een type primaire werveltumor.
Andere tumoren, zoals osteoïde osteomen, osteoblastomen en hemangiomen, kunnen zich ook ontwikkelen in de botten van de wervelkolom.
Symptomen van werveltumoren
Werveltumoren kunnen verschillende tekenen en symptomen veroorzaken, vooral als tumoren groeien. De tumoren kunnen uw ruggenmerg of de zenuwwortels, bloedvaten of botten van uw wervelkolom aantasten. Tekenen en symptomen van vertebrale tumoren kunnen zijn:
- Pijn op de plaats van de tumor door tumorgroei
- Rugpijn, die vaak uitstraalt naar andere delen van uw lichaam
- Rugpijn die ’s nachts erger is
- Verlies van gevoel of spierzwakte, vooral in uw armen of benen
- Moeilijkheden met lopen, soms leidend tot vallen
- Minder gevoelig zijn voor kou, hitte en pijn
- Verlies van darm- of blaasfunctie
- Verlamming, die mild of ernstig kan zijn en in verschillende delen van het lichaam kan toeslaan
Spinale tumoren vorderen met verschillende snelheden, afhankelijk van het type tumor.
Wanneer moet je naar een dokter?
Er zijn veel oorzaken van rugpijn en de meeste rugpijn wordt niet veroorzaakt door een tumor. Maar omdat vroege diagnose en behandeling belangrijk zijn voor werveltumoren, moet u uw arts raadplegen over uw rugpijn als:
- Het is persistent en progressief
- Het is niet gerelateerd aan activiteiten
- Het wordt ’s nachts erger
- U heeft een voorgeschiedenis van kanker en u krijgt nieuwe rugpijn
- U heeft andere systemische tekenen en symptomen van kanker, zoals misselijkheid, braken of duizeligheid
U moet onmiddellijk medische hulp inroepen als u last krijgt van:
- Progressieve spierzwakte of gevoelloosheid in uw benen of armen
- Veranderingen in de darm- of blaasfunctie
Oorzaken
Werveltumoren die in de wervelkolom beginnen, zijn zeer zeldzaam en artsen weten niet duidelijk waarom ze zich ontwikkelen. Deskundigen vermoeden dat defecte genen een rol spelen. Maar het is meestal niet bekend of dergelijke genetische defecten worden geërfd of zich gewoon in de loop van de tijd ontwikkelen. Of ze kunnen worden veroorzaakt door iets in de omgeving, zoals blootstelling aan bepaalde chemicaliën.
De meeste werveltumoren zijn uitgezaaid, wat betekent dat ze zich hebben verspreid vanuit tumoren in organen elders in het lichaam. Elke vorm van kanker kan naar de wervelkolom reizen, maar veel voorkomende tumoren die zich vanuit de borst, longen en prostaat verspreiden, hebben meer kans dan andere om zich naar de wervelkolom te verspreiden. Kankers van het bot, zoals multipel myeloom, kunnen zich ook naar de wervelkolom verspreiden.
Werveltumoren komen ook vaker voor bij mensen met een voorgeschiedenis van kanker.
Complicaties van werveltumoren
Zowel niet-kankerachtige als kankerachtige werveltumoren kunnen ruggenmergzenuwen samendrukken, wat leidt tot een verlies van beweging of gevoel onder de locatie van de tumor. Dit kan soms veranderingen in de darm- en blaasfunctie veroorzaken. Zenuwbeschadiging kan permanent zijn.
Een werveltumor kan ook de botten van de wervelkolom beschadigen en onstabiel maken, waardoor het risico op een plotselinge breuk of instorting van de wervelkolom toeneemt die het ruggenmerg zou kunnen beschadigen.
Als het echter vroeg wordt opgemerkt en agressief wordt behandeld, kan het mogelijk zijn om verder functieverlies te voorkomen en de zenuwfunctie te herstellen. Afhankelijk van de locatie kan een tumor die tegen het ruggenmerg drukt, levensbedreigend zijn.
Diagnose van werveltumoren
Werveltumoren worden soms over het hoofd gezien omdat hun symptomen lijken op die van meer algemene aandoeningen. Om die reden is het vooral belangrijk dat uw arts uw volledige medische geschiedenis kent en zowel algemene fysieke als neurologische onderzoeken uitvoert.
Als uw arts een werveltumor vermoedt, kunnen een of meer van de volgende tests helpen de diagnose te bevestigen en de locatie van de tumor vast te stellen:
-
Spinale magnetische resonantie beeldvorming (MRI). MRI maakt gebruik van een krachtige magneet en radiogolven om nauwkeurige beelden van uw wervelkolom, ruggenmerg en zenuwen te produceren. MRI is meestal de voorkeurstest om werveltumoren te diagnosticeren. Een contrastmiddel dat helpt om bepaalde weefsels en structuren te markeren, kan tijdens de test in een ader in uw hand of onderarm worden geïnjecteerd.
Sommige mensen voelen zich claustrofobisch in de MRI-scanner of vinden het luide bonkende geluid dat het maakt storend. Oordopjes, televisies of koptelefoons kunnen worden gebruikt om het geluid te minimaliseren. Milde kalmerende middelen worden vaak gebruikt om de angst van claustrofobie te verlichten.
- Computertomografie (CT) -scan. Deze test maakt gebruik van een smalle stralingsbundel om gedetailleerde afbeeldingen van uw wervelkolom te produceren. Soms kan het worden gecombineerd met een geïnjecteerde contrastkleurstof om abnormale veranderingen in het wervelkanaal of het ruggenmerg gemakkelijker te zien. CT-scan kan worden gebruikt in combinatie met MRI.
-
Biopsie. Vaak is de enige manier om het type tumor te bepalen, het onderzoeken van een klein weefselmonster (biopsie) onder een microscoop. De biopsieresultaten zullen helpen bij het bepalen van de behandelingsopties.
De methode die wordt gebruikt om het biopsiemonster te verkrijgen, kan van cruciaal belang zijn voor het succes van het algehele behandelplan. U moet de biopsie grondig bespreken met uw arts en uw chirurgisch team om mogelijke complicaties te voorkomen. In de meeste gevallen zal een radioloog een dunne-naaldbiopsie uitvoeren om een kleine hoeveelheid weefsel te extraheren, meestal onder begeleiding van röntgen- of CT-beeldvorming.
.
Discussion about this post