Epilepsie is een chronische (langdurige) medische aandoening die wordt gekenmerkt door terugkerende epileptische aanvallen. Een epileptische aanval is een gebeurtenis van een veranderde hersenfunctie die wordt veroorzaakt door abnormale of overmatige elektrische ontladingen van hersencellen.
- Epilepsie treft tot één procent van de bevolking in de Verenigde Staten.
- Er zijn verschillende soorten aanvallen, verschillende soorten epilepsiesyndromen en verschillende oorzaken van epilepsie.
- Over het algemeen kunnen geneesmiddelen de aanvallen bij ongeveer 70 procent van de epilepsiepatiënten onder controle houden.
- Voor patiënten met oncontroleerbare epilepsie kan epilepsiechirurgie een “genezing” bieden door de bron van aanvallen en epilepsie weg te nemen.
Het classificeren van het type aanval is erg belangrijk en zal uw arts helpen bij het plannen van de behandeling die u nodig heeft.
Gegeneraliseerde epilepsie
Gegeneraliseerde epilepsie omvat aanvallen die worden veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in de hersenen. De aanvallen kunnen het gevolg zijn van een genetische aanleg bij een verder gezond persoon of als gevolg van een wijdverbreide verstoring van de hersenfunctie. U kunt verschillende soorten gegeneraliseerde aanvallen krijgen of het type kan per aanval verschillen.
“Grand Mal” of gegeneraliseerde tonic-clonic
- Typische symptomen: bewustzijnsverlies, stijve spieren, stuiptrekkingen van het hele lichaam; kan een val veroorzaken als u staat
Afwezigheid
- Typische symptomen: staren met kort bewustzijnsverlies; fladderende oogleden
Myoclonisch
- Typische symptomen: sporadische of herhaalde, korte schokken van de ledematen
Klonisch
Typische symptomen: repetitieve, ritmische schokkende bewegingen van hoofd of ledematen
Tonic
- Typische symptomen: bewustzijnsverlies, stijfheid en stijfheid van het hele lichaam; kan een val veroorzaken als u staat
atonische
- Typische symptomen: verlies van spierspanning in hoofd of lichaam; kan een val veroorzaken als u staat
Gedeeltelijke (focale) epilepsie
Gedeeltelijke of focale epilepsie omvat aanvallen die worden veroorzaakt door elektrische impulsen die in een relatief klein deel van de hersenen beginnen. Het deel van de hersenen dat de aanvallen genereert, wordt soms de focus genoemd. Bij eenvoudige partiële aanvallen behoudt de patiënt het bewustzijn, terwijl complexe partiële aanvallen ervoor zorgen dat de patiënt het bewustzijn verliest.
Deze aanvallen kunnen variëren in type bij dezelfde patiënt, of gaan van eenvoudige partiële tot complexe partiële of zelfs gegeneraliseerde aanvallen. Gedeeltelijke aanvallen impliceren een gelokaliseerde hersenziekte veroorzaakt door hoofdletsel, beroerte, tumor, litteken of ontwikkelingsafwijking. De oorzaak kan soms worden opgespoord bij beeldvormingstests, maar in veel gevallen blijft deze onbekend. Zelden zijn partiële aanvallen gerelateerd aan een genetische aanleg.
Gedeeltelijke (focale) aanvallen
eenvoudige gedeeltelijke (geen verlies van bewustzijn)
- Typische symptomen: Eenvoudige motoriek: schokken, verstijving beperkt tot één kant van hoofd of lichaam Eenvoudige sensorische (aura’s): ongewone gewaarwordingen die het gezichtsvermogen, gehoor, reuk, smaak of aanraking beïnvloeden, of geheugen- of emotionele stoornissen; mogelijkheid van hartkloppingen, warme en koude gevoelens
Complexe partiële (verminderd bewustzijn):
- Typische symptomen: staren, niet reageren; automatismen zoals smakken, kauwen, friemelen en andere repetitieve, onwillekeurige maar gecoördineerde bewegingen
Gedeeltelijk met secundaire generalisatie
- Typische symptomen: Mildere symptomen van epileptische aanvallen zoals hierboven vermeld, leiden tot bewustzijnsverlies en convulsies
Twee andere soorten aanvallen kunnen erg op een epileptische aanval lijken, maar zijn niet epileptisch van aard omdat ze geen abnormale elektrische activiteit in de hersenen met zich meebrengen:
- Niet-epileptische aanvallen kan leiden tot bewustzijnsverlies, abnormale bewegingen, schokken en vallen. Ze zijn meestal gerelateerd aan psychologische of emotionele stress.
- Convulsieve syncope beschrijft flauwvallen door een hart- of bloedsomloopoorzaak, vergezeld van verstijving of schokken die epilepsie kunnen nabootsen.
Over het algemeen komen patiënten met aanvallen die beginnen in een brandpuntsgebied van de hersenen en bij wie de aanvallen niet met medicijnen onder controle zijn, in aanmerking voor een operatie. Dit gebied kan klein zijn of meerdere hersenkwabben omvatten. Meestal begint een uitgebreide pre-operatieve evaluatie met EEG-videomonitoring en een MRI met hoge resolutie van de hersenen voordat een patiënt wordt aanbevolen voor epilepsiechirurgie.
Meer informatie over veelvoorkomende aanvallen
Enkele van de veelvoorkomende soorten aanvallen worden hieronder beschreven.
Gegeneraliseerde tonische kloonaanvallen (Grand Mal-aanvallen)
Gegeneraliseerde Tonic Clonic- of Grand Mal-aanvallen, zijn waar de meeste mensen aan denken als ze horen over aanvallen. Hoewel het erg lang lijkt, duren de meeste grand mal-aanvallen minder dan twee minuten.
Tijdens Grand Mal-aanvallen verliest de patiënt het bewustzijn, vertoont hij een aanscherping en samentrekking van alle spieren van het lichaam, kreunt en kan hij moeizame ademhalingen vertonen. Dit wordt gevolgd door een spiertrekking die geleidelijk vertraagt en stopt, waardoor de patiënt gedurende enkele minuten in een uitgeputte en onbedwingbare toestand blijft. Deze toestand van uitputting wordt de postictale toestand genoemd.
Gegeneraliseerde Grand Mal-aanvallen zijn fysiek gewelddadig en kunnen vallen en letsel tot gevolg hebben. Als u getuige bent van zo’n grootse gebeurtenis, is het belangrijk om de patiënt op een vlakke ondergrond te leggen en op zijn of haar zij te leggen.
Probeer niet om de mond van een grijpende persoon te openen, aangezien dit meer kans heeft om u of de patiënt te verwonden of dat het voorwerp in de longen wordt opgezogen. Een veel voorkomende mythe over grand mal-aanvallen is dat de patiënt “hun tong kan inslikken.” Dit gebeurt nooit.
Afwezigheidsaanvallen
Afwezigheidsaanvallen worden ook wel ‘petit mal’-aanvallen genoemd. Deze komen vaker voor bij kinderen en bestaan uit korte perioden van staren. In tegenstelling tot Grand Mal-aanvallen zijn ze vaak kort (vijf tot 20 seconden) en komen ze meerdere keren per dag voor. Kinderen met absentie-aanvallen kunnen op school ten onrechte als ‘dagdromers’ worden beschouwd. 50 tot 70 procent van de patiënten ‘ontgroeit’ de afwezigheidsaanvallen tegen de late adolescentie.
Gedeeltelijke (focale) aanvallen
Gedeeltelijke aanvallen zijn een van de meest voorkomende soorten aanvallen waarbij een deel van de hersenen is betrokken. Meestal komen ze voort uit de temporale kwab, maar ze kunnen ook beginnen in de frontale, occipitale en pariëtale lobben. De patiënt kan zijn activiteit staken, staren, zich bezighouden met semi-doelgerichte activiteiten zoals smakken op de lippen, kauwen, slikken, aan zijn kleding of andere voorwerpen plukken.
Ze kunnen al dan niet communiceren met of zich bewust zijn van hun omgeving. Dit kan leiden tot verwarring, strijdlust of ronddwalen, waardoor ze het risico lopen verwondingen op te lopen. Als waarnemer is het belangrijk dat men een koele en kalme houding aanhoudt en tegelijkertijd voorkomt dat de patiënt enige schade ervaart.
Als ze zich verspreiden om een voldoende groot deel van de hersenen te betrekken, kunnen partiële aanvallen veranderen in een gegeneraliseerde tonisch-clonische aanval. Het is dus mogelijk dat een patiënt beide soorten aanvallen heeft.
Discussion about this post