Gediagnosticeerd worden met multiple sclerose na de leeftijd van 50 jaar
Als het op leeftijd aankomt, maakt multiple sclerose (MS) geen onderscheid. Hoewel de meeste mensen tussen de 20 en 50 jaar oud zijn wanneer ze worden gediagnosticeerd, kan de ziekte ook mensen treffen die ouder zijn. Dit wordt late-onset MS genoemd en wordt gewoonlijk gedefinieerd als het optreden van de eerste MS-symptomen na de leeftijd van 50 jaar.
![Wat is multiple sclerose?](https://www.verywellhealth.com/thmb/P344NnHpSwbfDWOSTEegJEXg5Cg=/1500x1000/filters:no_upscale():max_bytes(150000):strip_icc()/multiple-sclerosis-overview-4014686_final_CORRECTED-46d7f468460042ea90148b4ced35ed11.png)
Zeer goed / Nusha Ashjaee
De manier waarop de ziekte zich manifesteert bij MS met late aanvang kan verschillen van wat er normaal gebeurt bij MS met aanvang in de volwassenheid, die meestal mensen treft tussen de 20 en 30 jaar oud.
4:13
3 MS-patiënten delen hun ervaringen met mobiliteitsuitdagingen
Oorzaken
MS is een chronische ziekte van het centrale zenuwstelsel (CZS), waaronder uw hersenen, ruggenmerg en oogzenuwen, die zich in uw ogen bevinden. Bij MS valt uw immuunsysteem uw zenuwcellen en de vette myelineschede eromheen aan, waardoor littekens ontstaan.
Het myeline-littekenweefsel blokkeert in wezen de communicatie tussen je hersenen en je lichaam. De resulterende vervorming en blokkering van berichten tussen de hersenen en het ruggenmerg leiden tot de symptomen en handicaps die worden herkend als MS.
Het is nog niet bekend wat de reactie van het immuunsysteem aanzet als u MS heeft. Dit lijkt echter voor te komen bij mensen met een genetische vatbaarheid voor de ziekte die worden blootgesteld aan een of meer omgevingsfactoren, waaronder roken, stress en vitamine D-tekort.
Het is ook niet bekend waarom sommige mensen MS later ontwikkelen dan anderen. Er moet verder onderzoek worden gedaan om de oorzaken en het ontstaan van MS beter te begrijpen.
Types
Er zijn drie soorten MS.
Relapsing-Remitting MS (RRMS)
Bij relapsing-remitting MS hebben mensen terugvallen of opflakkeringen – aanvallen van invaliditeit afgewisseld met perioden van normaal functioneren. Zodra de aanval voorbij is, kunnen MS-symptomen verdwijnen. RRMS is verreweg het meest voorkomende type MS en treft 85-90% van de MS-patiënten, van wie de meesten jongere volwassenen zijn.
Secundaire progressieve MS (SPMS)
Secundair progressieve MS treedt op wanneer RRMS een progressieve vorm aanneemt. Binnen 25 jaar na het hebben van RRMS stapte naar schatting 90% van de onbehandelde patiënten geleidelijk over op SPMS.
Primaire progressieve MS (PPMS)
Bij primaire progressieve MS is er een langzame en gestage achteruitgang van de functie als gevolg van permanente schade aan de zenuwen. Bij sommige mensen kunnen recidieven en plateaus optreden. PPMS begint meestal met problemen met lopen, zoals slepen met de voeten of stijfheid in een of beide benen. In de loop van maanden en jaren neemt de mate van invaliditeit toe.
Dit type treft ongeveer 15% van de mensen met MS.Oudere volwassenen worden vaker gediagnosticeerd met PPMS dan jongere volwassenen.
Diagnostische uitdagingen
Het is vrij zeldzaam dat mensen ouder dan 50 jaar de diagnose MS krijgen, maar het is onduidelijk hoeveel mensen precies last hebben van MS met late aanvang. Veel onderzoeken schatten dat ongeveer 4% van de MS-patiënten na de leeftijd van 50 MS-symptomen begint te krijgen.
Helaas kan MS om verschillende redenen moeilijker te diagnosticeren zijn in deze populatie. Een van de belangrijkste belemmeringen is dat MS niet zo vaak is onderzocht bij oudere volwassenen als bij jongere volwassenen.
Dit is belangrijk omdat de ziekte kan variëren tussen jongere en oudere mensen, inclusief het scala aan symptomen dat wordt ervaren. Hierdoor wordt MS met late aanvang vaak gemist door zorgverleners die meer bekend zijn met de ziekte bij jongere volwassenen.
Symptomen van laat optredende MS worden ook vaak aangezien voor tekenen van normale veroudering. Deze omvatten vermoeidheid, evenwichtsproblemen, veranderingen in het gezichtsvermogen en cognitieve stoornissen waarvan zorgverleners kunnen aannemen dat ze verband houden met veroudering.
Zelfs sommige diagnostische tests kunnen onjuist worden geïnterpreteerd als er geen stappen worden ondernomen om immuungemedieerde ziekten te onderzoeken.
Magnetische resonantie beeldvorming (MRI)-scans die vaak worden gebruikt om MS te diagnosticeren, kunnen bijvoorbeeld hersenbeschadiging in de witte stof aantonen die overeenkomt met MS, maar worden geïnterpreteerd als schade veroorzaakt door een van de vele vaatziekten die veel voorkomen bij oudere mensen.
Bij MS met late aanvang kunnen de symptomen gemakkelijk lijken op die van andere aandoeningen, waaronder:
- Hartinfarct
- ziekte van Parkinson
- Dementie
-
Ziekte van Lou Gehrig (amyotrofische laterale sclerose of ALS)
- Depressieve stoornis
Ziekteprogressie
Hoewel de eerste symptomen van laat optredende MS zich later in het leven ontwikkelen, suggereert onderzoek dat lichamelijke handicaps en verlies van motorische functies sneller en vaker optreden wanneer MS zich later ontwikkelt.
Studies verschillen over welk type MS vaker wordt gediagnosticeerd bij laat optredende MS; sommigen zeggen PPMS, terwijl anderen RRMS zeggen. PPMS wordt echter meestal gediagnosticeerd wanneer mensen tussen de 40 en 50 jaar oud zijn, rond dezelfde tijd dat de meerderheid van de mensen met RRMS overgaat naar secundair progressieve MS (SPMS).
Een studie uit 2016, gepubliceerd in het tijdschrift PLoS One, concludeerde dat mensen met laat optredende MS sneller een hoger invaliditeitsniveau bereikten – een mediane tijd van 6,5 jaar – vergeleken met een mediaan van 12,8 jaar voor mensen met volwassen MS. Mannen bleken ook significant sneller tot een handicap te evolueren dan vrouwen.
Vertraagde diagnose en behandeling zijn enkele van de redenen waarom mensen met laat optredende MS vaak een slechter resultaat hebben. De effecten van veroudering, een snellere lichamelijke handicap en het hebben van PPMS zijn andere factoren.
Behandeling
Uw behandelplan hangt af van het type MS waarbij de diagnose is gesteld, andere medische aandoeningen die u mogelijk heeft en hoe ernstig uw ziekte is. Uw neuroloog zal de strategieën voor de behandeling van MS bespreken die het meest effectief zijn voor u en uw individuele situatie.
medicijnen
Als u onlangs heeft ontdekt dat u MS heeft en u ouder bent dan 50, zijn uw medicatie-opties mogelijk beperkter dan voor een jongere volwassene.
Dit komt deels omdat veel eerdere klinische onderzoeken naar medicijnen voor MS opzettelijk mensen boven de 50 uitsloten, dus het is niet altijd duidelijk wat het meest effectief of veilig is voor mensen in deze leeftijdsgroep.Gelukkig hebben veel nieuwere onderzoeken de leeftijd van deelnemers uitgebreid tot 60 of 65.
De medicijnen die worden gebruikt om MS te behandelen, worden ziektemodificerende therapieën (DMT’s) genoemd en werken door zich op het immuunsysteem te richten en de ziekteprogressie te vertragen. Er zijn enkele potentiële beperkingen aan DMT’s voor mensen boven de 50.
Van Ocrevus (ocrelizumab), de enige DMT die is goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) voor de behandeling van PPMS, is aangetoond dat het de invaliditeit aanzienlijk vermindert. In de studie van 2017 die dit aantoonde, werden echter patiënten gebruikt met een gemiddelde leeftijd van 45 jaar, wat mogelijk niet nauwkeurig de effectiviteit van het medicijn bij oudere mensen weerspiegelt.
En zoals bij elk krachtig medicijn, heeft Ocrevus bijwerkingen, waaronder enkele die vooral problematisch kunnen zijn voor oudere mensen, zoals het verhogen van het risico op luchtweginfecties en het veroorzaken van abnormale weefselgroei.
Voor RRMS reageren patiënten ouder dan 50 mogelijk niet zo goed als jongere patiënten op Novantrone (mitoxantron), een van de DMT’s die door de FDA is goedgekeurd voor de behandeling van zowel RRMS als secundair progressieve MS.
Revalidatietherapieën
Hoewel medicijnen voor PPMS beperkt zijn, zijn er veel revalidatiebehandelingen beschikbaar om te helpen bij MS-symptomen. Uw zorgverlener kan een of meer van de volgende aanbevelingen doen:
-
Fysiotherapie (PT): Een fysiotherapeut kan u helpen spierkracht op te bouwen en u technieken aanleren om functieverlies te compenseren.
-
Ergotherapie (OT): OT kan u helpen uw huis aan te passen, zodat u beter in staat bent om uw beperkingen te omzeilen wanneer u voor uzelf zorgt. Dit kan een bank voor het verplaatsen van het bad en het herschikken van kasten zijn, zodat de items gemakkelijk te bereiken zijn. U kunt ook manieren leren om uw lichaam te bewegen om vermoeidheid te verminderen.
-
Logopedie: Een logopedist kan u helpen uw ademhaling te verbeteren, u strategieën aanleren die slikproblemen en aspiratie minimaliseren en uw spraakproblemen verminderen.
-
Cognitieve revalidatie: deze therapie helpt bij cognitieve vaardigheden zoals geheugen, aandacht, organisatie en taal.
-
Beroepsrevalidatie: specialisten kunnen u helpen uw baan beter af te stemmen op uw behoeften of er een te vinden die beter bij u past.
Uiteindelijk is het beloop van MS met late aanvang en hoe verschillend het is van normale MS bij volwassenen nog steeds niet helemaal duidelijk, maar een snelle en nauwkeurige diagnose is net zo belangrijk bij MS met late aanvang als op elke leeftijd.
Dit komt omdat het zo snel mogelijk starten van de behandeling met ziektemodificerende medicijnen MS-aanvallen en nieuwe laesies kan verminderen en de progressie van de ziekte kan vertragen. Als u denkt dat u symptomen van MS heeft, raadpleeg dan uw zorgverlener.
Veel Gestelde Vragen
-
Wat is de hoogste leeftijdsgrens voor het ontwikkelen van laat optredende MS?
Er is geen limiet. Hoewel MS meestal voorkomt bij mensen tussen de 20 en 40 jaar oud, zijn gevallen van laat optredende (ook later optredende) multiple sclerose gedocumenteerd bij mensen van in de 80 en ouder.
-
Hebben mannen of vrouwen meer kans om laat optredende MS te ontwikkelen?
Vrouwen zijn over het algemeen vatbaarder voor multiple sclerose, ongeacht hun leeftijd.
-
Hoe kunt u zien dat u symptomen heeft van laat optredende MS?
De vroege symptomen van MS zijn in principe hetzelfde, ongeacht de leeftijd van een persoon. Als u ouder bent, kunnen sommige ervan, zoals vermoeidheid, evenwichtsproblemen en veranderingen in zicht en cognitie, gemakkelijk worden aangezien voor normale veroudering. Als u symptomen heeft die niet op hun plaats lijken voor uw leeftijd en algemene gezondheid en welzijn, laat dit dan aan uw zorgverlener weten.
Kom meer te weten:
Oorzaken van geheugenverlies
Discussion about this post