J-zakje chirurgie

Als uw dikke darm en endeldarm zijn verwijderd, kunt u een ileumzakje-anale anastomose (IPAA) krijgen om een zakje te maken uit een deel van de dunne darm. Een J-pouch is een van dit soort pouches.

Overzicht

Wat is een J-pouch-operatie?

J-pouch-chirurgie is een procedure die wordt uitgevoerd nadat een patiënt een proctocolectomie heeft ondergaan. Dit is een operatie om de dikke darm en het rectum (dikke darm) te verwijderen, die vaste afvalstoffen opslaan en verwijderen. De dikke darm en het rectum worden verwijderd bij bepaalde ziektetoestanden, waaronder:

Chronische (langdurige) colitis ulcerosa ontsteking van het slijmvlies van het rectum en de dikke darm (kleine zweren en kleine abcessen in de dikke darm en het rectum die oplaaien en bloederige ontlasting en diarree veroorzaken).
Erfelijke vormen van colorectale kanker of multifocale colon- en endeldarmkanker.
Familiale adenomateuze polyposis (een ongewoon groot aantal poliepen in de dikke darm).

Als deze organen bij u zijn verwijderd, kunt u een ileale pouch-anale anastomose (IPAA) procedure ondergaan om een nieuwe manier te bieden om de darminhoud per anus op te slaan en door te geven. In een IPAA wordt het ileum (het laagste deel van de dunne darm) gevormd tot een zakje om vast afval op te slaan. Dit zakje is verbonden met het anale kanaal, zodat u ontlasting kunt opslaan en doorgeven via de gebruikelijke route van het lichaam.

Er zijn drie soorten ileal pouches: J-pouch, S-pouch en de W-pouch. De J-pouch is het type dat het meest wordt gebruikt omdat het de kortste darmlengte vereist, het gemakkelijkst te construeren is en de beste functie biedt.

Om een ileumzakje te kunnen ondergaan, moeten uw darmspieren, sluitspier, zenuwen en anus nog normaal kunnen functioneren. Hierdoor kan de persoon de stoelgang onder controle houden zodra een zakje is gemaakt.

Uw arts zal naar verschillende factoren kijken om te bepalen of u een goede kandidaat bent voor een J-pouch-operatie. Deze kunnen zijn:

Andere aandoeningen dan colitis ulcerosa, zoals: ziekte van Crohnonbepaalde colitis, IBD-niet geclassificeerd: De J-pouch is niet altijd de voorkeursbehandeling voor deze aandoeningen.
obesitas: Zwaarlijvige patiënten hebben doorgaans een langere operatieduur, meer moeite met het maken van een J-pouch, een verhoogd risico op infectie, een langere hersteltijd in het ziekenhuis en meer complicaties na de operatie. Als u aanzienlijk overgewicht heeft, kan uw arts u aanraden om vóór de operatie af te vallen.
Gebrek aan anale sluitspierfunctie: Het gebrek aan spiercontrole wordt vaak gevonden bij oudere patiënten en bij vrouwen die tijdens de bevalling gewond zijn geraakt.
Bekkenbestraling vóór pouch-operatie: Deze aandoening kan verband houden met hogere percentages pouch-falen en pouchitis. Daarnaast kan bekkenstraling na een J-pouch-operatie ook problemen veroorzaken zoals pouchitis, diarree en nachtelijk plassen. Pouchitis is een irritatie en ontsteking van de pouch.

Proceduredetails

Illustratie van de voltooide j-pouch-procedure met behulp van twee lussen van de dunne darm — Voltooide J-pouch-procedure met behulp van twee lussen uit de dunne darm.

Hoe wordt een J-pouch-operatie uitgevoerd?

Een J-pouch-operatie vindt meestal plaats in één, twee of drie fasen. Het aantal stadia is afhankelijk van de toestand en de gezondheid van de patiënt.

Een J-zakje (ook wel ileumzakje of bekkenzakje genoemd) wordt gemaakt met behulp van twee lussen van de dunne darm, die elk ongeveer 15 cm lang zijn. Het zakje is verbonden met de bovenkant van het anale kanaal in een gebied dat de anale overgangszone wordt genoemd om uiteindelijk de ontlasting mogelijk te maken. Nadat het zakje is gemaakt, kan het ongeveer 2/3 van een halve liter vloeistof bevatten.

De chirurg maakt ook een tijdelijk gat in de buik bij een operatie die een ileostoma wordt genoemd. Dit gat (stoma) zorgt ervoor dat afval in een externe (buiten het lichaam) zak terechtkomt, een stomazak genaamd, terwijl het J-zakje geneest.

Zodra het J-zakje geneest, sluit de chirurg de stoma en bevestigt hij de twee uiteinden van de darm weer. Door deze verbinding kan het lichaam afvalstoffen in het zakje ophopen en via de anus afvoeren.

Risico’s / voordelen

Wat zijn de voordelen van een J-pouch-operatie?

Succesvolle J-pouch-chirurgie elimineert de pijn en het lijden veroorzaakt door ziekten zoals colitis en familiaire adenomateuze polyposis. Het stelt mensen die de operatie hebben ondergaan ook in staat om normaal ontlasting te krijgen en niet afhankelijk te zijn van een stoma. Dit kan een enorm psychologisch voordeel hebben.

Wat zijn de bijwerkingen van een J-pouch-operatie?

De meest voorkomende bijwerking van een J-pouch-operatie is pouchitis, een ontsteking (zwelling) van de pouch die optreedt wanneer de pouch geïrriteerd en ontstoken raakt. Ongeveer de helft van de patiënten die een IPAA-operatie ondergaan voor colitis ulcerosa, zal minstens één keer in hun leven pouchitis krijgen. Pouchitis wordt meestal behandeld met een antibioticakuur van 7 tot 14 dagen. De arts kan ook probiotica (“goede” bacteriën die normaal in het spijsverteringskanaal leven) aanbevelen, zoals Lactobacillus, Bifidobacterium en Thermophilus, en medicijnen om diarree onder controle te houden.

Andere complicaties van een J-pouch-operatie zijn onder meer:

Verhoogde darmfrequentie (vaker naar het toilet moeten).
Anastomotische lekkage (resulterend in infectie of fistel in het bekken na de operatie).
Buikkrampen of een opgeblazen gevoel.
Bij vrouwen, onvruchtbaarheid (onvermogen om kinderen te krijgen), als gevolg van littekens rond de eierstokken en eileiders na een operatie.
Bij mannen impotentie (onvermogen om een erectie te krijgen) als gevolg van zenuwbeschadiging door de operatie.
Bekken sepsis (infectie).
Zakje bloeden.
Dunne darmobstructie (blokkade in de dunne darm).
Cuffitis (infectie van het deel van het rectum links dat de manchet wordt genoemd; colitis in de manchet).

Herstel en Outlook

Wat is de prognose (vooruitzichten) voor mensen die een J-pouch-operatie ondergaan?

De meeste mensen die een J-pouch-operatie hebben ondergaan, kunnen weer aan het werk en hun normale activiteiten hervatten nadat de nieuwe pouch is genezen. Het kan tot een jaar duren voordat de darmfunctie is ‘genormaliseerd’ naar een nieuwe norm van gemiddeld vijf tot zes stoelgangen per dag. Tot die tijd zal de patiënt vaak elke dag meer ontlasting hebben (tot 12). Deze verhoogde frequentie neemt gewoonlijk af naarmate het zakje zich uitrekt om meer vocht vast te houden en de omliggende spieren sterker worden.