Percocet (oxycodon/acetaminofen) is een opioïde medicijn dat wordt gebruikt om ernstige pijn te behandelen. Maar omdat dit medicijn verschillende risico's met zich meebrengt, is het meestal gereserveerd voor mensen van wie de pijn niet verbetert met niet-opioïde medicijnen.
Net als andere opioïden is Percocet een gereguleerde stof en bestaat er een risico op ernstige bijwerkingen. Dit geldt vooral als dit medicijn wordt ingenomen op een manier die verschilt van de manier waarop het is voorgeschreven. Wanneer het geneesmiddel Percocet wordt ingenomen zoals voorgeschreven, zijn de meeste bijwerkingen echter mild.
Hoofdpunten:
- Percocet (oxycodon/paracetamol) is een opioïde medicijn dat pijn behandelt. Zoals alle opioïde medicijnen is het een gereguleerde stof en brengt het aanzienlijke risico's met zich mee.
- De meest voorkomende bijwerkingen van Percocet zijn misselijkheid en braken, constipatie en slaperigheid. Percocet kan ook duizeligheid en een lage bloeddruk veroorzaken, wat tot vallen kan leiden.
- Het gebruik van Percocet kan ook leiden tot afhankelijkheid en misbruik, overdosering of leverschade. Gebruik Percocet alleen precies zoals voorgeschreven om het risico op ernstige bijwerkingen te minimaliseren.
Overzicht van de bijwerkingen van Percocet
Zowel Percocet-tabletten als Percocet-drank bevatten twee medicijnen: oxycodon (Oxycontin, Roxicodon) en paracetamol (Tylenol). Oxycodon is een opioïde en paracetamol is een niet-opioïde, vrij verkrijgbare pijnstiller.
Milde bijwerkingen van Percocet zijn onder meer:
- Misselijkheid en overgeven
- Constipatie
- Slaperigheid
- Jeuk
- Droge mond
- Zweten
- Moeite met slapen
- Duizeligheid
- Lage bloeddruk bij het veranderen van houding (orthostatic hypotension)
- Seksuele problemen, zoals erectiestoornissen
In sommige gevallen verbeteren deze milde bijwerkingen wanneer de patiënt zich aanpast aan het innemen van de medicatie. Er kunnen echter ook ernstiger bijwerkingen optreden, waaronder:
- Ernstige stemmingswisselingen, zoals verwarring
- Zelfmoordgedachten, zelfmoordgedrag en zelfmoordgedrag
- Ernstig lage bloeddruk
- Ernstige huidreacties, zoals het Stevens-Johnson-syndroom (SJS)
- Verhoogd risico op aanvallen bij mensen met bestaande aanvallen
- Bijnierinsufficiëntie (lage cortisolspiegels)
- Verhoogde gevoeligheid voor pijn bij langdurig gebruik
- Serotoninesyndroom in combinatie met medicijnen die de serotoninespiegel verhogen
Percocet wordt ook geleverd met een aantal door de FDA uitgegeven waarschuwingen die zijn toegewezen aan medicijnen met bijzonder ernstige risico's. Hoewel deze risico's zeldzaam zijn, kunnen ze levensbedreigend zijn. Percocet waarschuwt voor de volgende risico's:
- Misbruik en stoornis in het gebruik van opioïden
- Vertraagde ademhaling en overdosis
- Accidentele inname, vooral bij kinderen, wat tot een overdosis kan leiden
- Verhoogde bijwerkingen als het wordt ingenomen met andere stoffen die de ademhaling kunnen vertragen, zoals benzodiazepinen of alcohol
- Interacties met medicijnen die de Percocet-waarden kunnen verhogen
- Leverfalen bij hoge doseringen paracetamol
Vervolgens zullen we acht Percocet-bijwerkingen van naderbij bekijken en hoe deze te behandelen.
Bijwerkingen van het Percocet-medicijn en hoe u deze kunt behandelen
1. Misselijkheid en braken
Misselijkheid en braken zijn de meest voorkomende bijwerkingen van opioïden, en Percocet is daarop geen uitzondering. Deze bijwerkingen verbeteren echter vaak vanzelf binnen een paar weken nadat u met de medicatie bent begonnen.
In de tussentijd kunt u misselijkheid thuis onder controle houden. Het kan helpen om het Percocet-medicijn met voedsel in te nemen en ervoor te zorgen dat u gedurende de dag voldoende water drinkt. Je kunt ook proberen kleinere, frequentere maaltijden te eten, in plaats van drie grote dagelijkse maaltijden.
Als deze manieren niet werken of als uw misselijkheid erger wordt, neem dan contact op met de voorschrijver van het geneesmiddel. Mogelijk heeft u een lagere Percocet-dosering nodig. Of uw voorschrijver kan een middel tegen misselijkheid aanbevelen als oplossing voor de korte termijn.
2. Constipatie
Opioïden, zoals Percocet, verstoren de manier waarop voedsel door het spijsverteringsstelsel beweegt. Als gevolg hiervan veroorzaken deze medicijnen vaak constipatie. Maar in tegenstelling tot misselijkheid kan constipatie veroorzaakt door Percocet de hele tijd dat u de medicatie gebruikt, aanhouden.
De voorschrijver van het geneesmiddel kan u aanraden een laxeermiddel te nemen om constipatie te voorkomen als u voor het eerst met de behandeling met Percocet begint. De voorschrijver van de medicijnen kan u, indien nodig, helpen bij het kiezen uit de verschillende vrij verkrijgbare geneesmiddelen. Anders zijn er verschillende andere manieren om constipatie veroorzaakt door Percocet te voorkomen, zoals voldoende drinken, uw lichaam gedurende de dag bewegen en vezels aan uw dieet toevoegen.
Als de constipatie ernstig is of niet verbetert, laat het dan aan uw voorschrijver weten. Obstipatie die lang aanhoudt, kan andere gezondheidsproblemen veroorzaken. Afhankelijk van de situatie kan de voorschrijver van het geneesmiddel een voorgeschreven medicijn aanbevelen om door opioïden veroorzaakte constipatie te behandelen.
3. Slaperigheid
Slaperigheid is een andere veel voorkomende bijwerking van Percocet. Slaperigheid gerelateerd aan Percocet kan verbeteren nadat het lichaam aan de medicatie gewend is geraakt. Maar voor sommige mensen is slaperigheid een blijvende bijwerking die hun levenskwaliteit beïnvloedt.
Hoge doseringen van Percocet verhogen het risico op slaperigheid. Daarom moet u de laagste effectieve dosering en zo kort mogelijk gebruiken. U moet ook vermijden dat u andere medicijnen gebruikt die slaperigheid veroorzaken, waaronder benzodiazepines en slaapmedicijnen, samen met Percocet.
Wanneer u voor het eerst begint met het gebruik van Percocet, vermijd dan activiteiten waarbij u alert moet zijn, zoals autorijden. Als u eenmaal weet welke invloed de medicatie op u heeft, neem dan contact op met uw voorschrijver van het geneesmiddel om te zien of u deze activiteiten veilig kunt hervatten.
Als de slaperigheid niet verbetert of u ervan weerhoudt dagelijkse activiteiten uit te voeren, heeft u mogelijk een lagere Percocet-dosering nodig. Of uw voorschrijver kan aanbevelen dat u helemaal stopt met het gebruik van de medicatie. Maar breng geen wijzigingen aan zonder eerst met de voorschrijver van het geneesmiddel te praten.
4. Duizeligheid en vallen
Percocet kan ook duizeligheid en lage bloeddruk veroorzaken. Net als slaperigheid kan deze bijwerking het moeilijk maken om activiteiten uit te voeren die concentratie vereisen, zoals autorijden of het bedienen van zware machines.
Bovendien kunnen duizeligheid en lage bloeddruk veroorzaakt door Percocet vallen veroorzaken. Uit onderzoek blijkt dat het risico op vallen groter is bij het gebruik van opioïden in de eerste maand na het starten van de behandeling en bij hogere doseringen. Oudere volwassenen lopen ook een groter risico dan anderen. Deskundigen bevelen zelfs aan dat volwassenen ouder dan 65 jaar opioïden moeten vermijden, indien mogelijk.
Als u zich duizelig voelt na het innemen van het Percocet-medicijn, beweeg dan voorzichtig wanneer u van houding verandert (zoals het veranderen van zitten naar staan). Als de duizeligheid niet verbetert, neem dan contact op met uw voorschrijver. Aanhoudende duizeligheid kan een teken zijn van een ander probleem, zoals een aanhoudend lage bloeddruk of bijnierinsufficiëntie (een andere mogelijke bijwerking van Percocet).
5. Afhankelijkheid en misbruik
Zoals alle opioïde medicijnen is Percocet een gereguleerde stof die afhankelijkheid en misbruik kan veroorzaken. Van afhankelijkheid is sprake wanneer het lichaam afhankelijk is van een medicijn om zich normaal te voelen en te functioneren. Misbruik is wanneer u een medicijn inneemt op een manier die afwijkt van de manier waarop het is voorgeschreven.
Bij Percocet kan misbruik leiden tot stoornissen in het gebruik van opioïden en een overdosis. Het risico op afhankelijkheid en/of misbruik is groter als u:
- Neem hoge Percocet-doseringen
- Gebruik Percocet gedurende een lange periode
- Een voorgeschiedenis hebben van misbruik van verslavende middelen, waaronder alcoholgebruiksstoornissen
- Gebruik andere medicijnen of stoffen die een risico op misbruik met zich meebrengen, zoals benzodiazepinen
Eén op de vijf mensen die langdurig opioïden gebruiken, ontwikkelt een stoornis in het gebruik van opioïden. Tekenen van een stoornis in het gebruik van opioïden zijn onder meer het verlangen naar opioïden, het nemen van meer dan is voorgeschreven en het voortzetten van het gebruik ondanks de negatieve gevolgen.
Om het risico op afhankelijkheid en misbruik te minimaliseren, mag u het Percocet-medicijn alleen gebruiken zoals voorgeschreven, gedurende de kortst mogelijke tijd en in de laagst mogelijke dosering. In de meeste gevallen mogen mensen Percocet niet langdurig gebruiken.
6. Overdosis
Overdosering is een ernstige mogelijke bijwerking van Percocet. Zowel de paracetamol- als de oxycodonbestanddelen van Percocet kunnen een overdosis veroorzaken. Het belangrijkste risico op een overdosis paracetamol is leverschade. We zullen hier meer over praten in de volgende sectie.
Bij een overdosis oxycodon kan uw ademhaling vertragen of volledig stoppen. Dit is levensbedreigend. Als u of iemand in uw omgeving een overdosis heeft gekregen, bel dan onmiddellijk een noodnummer. Terwijl u wacht tot er hulp arriveert, dient u naloxon (Narcan, Zimhi) toe als u dit bij de hand heeft.
Naloxon is een snelwerkend medicijn dat de effecten van een overdosis opioïden ongedaan maakt. Als u of iemand in uw huishouden een opioïde gebruikt, moet u naloxon altijd bij u hebben.
Er zijn verschillende dingen die u kunt doen om het risico op een overdosis Percocet te verminderen, zoals:
- Neem de medicijnen alleen in zoals voorgeschreven.
- Neem de laagste dosering voor de kortst mogelijke tijd.
- Deel uw medicatielijst met uw zorgteam om wisselwerking tussen medicijnen te voorkomen. Het combineren van Percocet met andere medicijnen of stoffen die uw ademhaling kunnen beïnvloeden, zoals benzodiazepinen of alcohol, kan het risico op een overdosis vergroten.
Een overdosis Percocet kan levensbedreigend zijn. Als u een grote hoeveelheid van dit medicijn heeft ingenomen of als u symptomen van een overdosis ervaart, zoek dan onmiddellijk medische hulp door een noodtelefoonnummer te bellen of naar de dichtstbijzijnde eerstehulpafdeling te gaan.
7. Leverschade
Leverschade is een zeldzame bijwerking van Percocet die meestal wordt veroorzaakt door een overdosis paracetamol. De lever is verantwoordelijk voor de afbraak van paracetamol. Maar als u te veel paracetamol inneemt, kan uw lever dit niet bijhouden. Wanneer deze situatie zich voordoet, kan zich een giftige chemische stof ophopen die leverfalen kan veroorzaken. Mogelijke symptomen van een overdosis paracetamol zijn onder meer pijn in de rechterbovenbuik, braken en verwarring.
Het is onwaarschijnlijk dat het gebruik van standaarddoseringen Percocet tot leverproblemen leidt. Maar u mag geen extra paracetamol nemen zonder eerst uw arts te raadplegen. Houd er rekening mee dat veel vrij verkrijgbare producten paracetamol bevatten. NyQuil Cold & Flu (paracetamol/dextromethorfan/doxylamine) en Excedrin Migraine (paracetamol/aspirine/cafeïne) zijn twee voorbeelden. Als u niet zeker weet hoe u de medicijnetiketten moet lezen om te controleren op paracetamol, vraag dan een apotheker om hulp.
Voor de meeste mensen is de maximale dagelijkse dosis paracetamol 4.000 mg. Voor sommige mensen, zoals mensen met een bestaande leverziekte, is de aanbevolen maximale dagelijkse dosis lager.
Zoals gezegd kan alcohol een wisselwerking hebben met opioïden. Maar alcohol kan ook interageren met paracetamol, waardoor het risico op leverschade toeneemt. Dit is nog een reden om alcohol te vermijden tijdens het gebruik van het Percocet-medicijn.
8. Medicatiestopsyndroom
Plotseling stoppen met het gebruik van Percocet kan ontwenningsverschijnselen van opioïden veroorzaken, zoals misselijkheid en braken, maagkrampen en diarree. U kunt ook last krijgen van meer zweten, hartkloppingen en spiertrekkingen.
Hoewel de symptomen van het staken van medicatie ongemakkelijk kunnen zijn, zijn ze niet levensbedreigend. Toch moet u niet abrupt stoppen met het gebruik van het Percocet-medicijn. Neem contact op met de voorschrijver van het geneesmiddel als u geïnteresseerd bent in het verlagen van uw dosering of het stoppen van het gebruik van het Percocet-medicijn. De voorschrijver van het geneesmiddel kan u helpen de dosering geleidelijk te verlagen om ontwenningsverschijnselen tot een minimum te beperken.
Samenvatting
Percocet (oxycodon/acetaminofen) is een opioïde medicijn dat wordt gebruikt om ernstige pijn te behandelen. De meest voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid en braken, obstipatie en slaperigheid. Percocet kan ook duizeligheid, lage bloeddruk en vallen veroorzaken. En in ernstige gevallen kan dit medicijn leiden tot afhankelijkheid en misbruik, vertraagde ademhaling of een overdosis.
Overdosering is een levensbedreigende bijwerking van het Percocet-medicijn. Zowel de oxycodon- als paracetamolcomponenten kunnen een overdosis veroorzaken. Tekenen van een overdosis oxycodon zijn onder meer oppervlakkige ademhaling, kleine pupillen en bewustzijnsverlies. Tekenen van een overdosis paracetamol zijn onder meer pijn in de rechterbovenhoek van de maag, verwarring en braken.
Om het risico op bijwerkingen van Percocet, waaronder een overdosis opioïden, te verkleinen, dient u tijdens de behandeling geen alcohol te drinken en andere medicijnen te gebruiken die uw ademhaling kunnen beïnvloeden.
Discussion about this post