Urodynamisch testen: wat is het, procedure en wat te verwachten?

Testdetails

Wat zijn enkele urodynamisch onderzoek?

Urodynamische tests omvatten:

• Cystometrie, lekpuntdrukmeting en drukstroomonderzoek.
• Elektromyografie.
• Drukstroom studie.
• Uroflometrie.
• Postvoid restmeting.
• Video urodynamisch onderzoek.

Hoe bereidt u zich voor op urodynamisch onderzoek?

De meeste van deze tests vereisen geen speciale planning. Voor sommigen kan u echter worden gevraagd om vóór de test vloeistof te drinken, zodat uw blaas vol is.

cystometrie

Een cystometrische test, of een cystometrogram, is een test waarbij katheters worden gebruikt om de druk in uw blaas te meten. De test kan uitwijzen hoeveel de blaas kan bevatten, hoe elastisch uw blaas is en wanneer u de behoefte voelt om te plassen. De test kan abnormale samentrekkingen of spasmen van uw detrusorspier (gladde spier in de blaaswand) meten terwijl de blaas zich vult. Hoewel u misschien voelt dat de katheter in de urethra wordt ingebracht, doet de test geen pijn. Een katheter is een klein en flexibel slangetje.

Tijdens een cystometrische test kan een manometer de druk meten op het lekkagepunt als de blaas samentrekt wanneer de blaas wordt gevuld voor het cystometrogram. Het kan zijn dat u wordt gevraagd te hoesten of te persen terwijl de blaas wordt gevuld, zodat het drukpunt (lekpuntdruk) kan worden gemeten.

Aan het einde van een cystometrogram wordt u gevraagd uw blaas te legen. De manometer meet de druk van uw blaas en uw stroomsnelheid (drukstroommeting). Bij mannen kunnen de resultaten van deze test wijzen op een vergrote prostaat, waardoor het moeilijk kan zijn om te plassen.

Sommige mensen vinden het misschien moeilijk om hun blaas te legen als er een slangetje in zit of als er iemand anders in de kamer is. Schaam je niet en maak je geen zorgen als dit gebeurt.

Elektromyografie

Als uw zorgverlener denkt dat het urinaire probleem verband houdt met zenuw- of spierbeschadiging, zullen zij een elektromyogram bestellen. Elektromyografie maakt gebruik van sensoren om de elektrische activiteit van de spieren en zenuwen in en rond de blaas en de sluitspieren te meten. De test maakt gebruik van elektrodepleisters die in de buurt van de urethra en het rectum worden geplaatst om elektrische stromen te registreren wanneer spieren in de bekkenbodem samentrekken.

uroflometrie

Een andere test die meet hoeveel en hoe snel u plast, is uroflometrie. Voor deze test zal uw leverancier u vragen om een ​​volle blaas te hebben wanneer u naar kantoor komt. U wordt gevraagd om te urineren in speciale apparatuur waarmee metingen kunnen plaatsvinden. Een computer wordt gebruikt om automatisch de hoeveelheid en het debiet te meten, waardoor een grafiek ontstaat die eventuele veranderingen laat zien. Testresultaten laten de zorgverlener weten of u zwakke blaasspieren of een soort blokkade heeft.

Postvoid restmeting

De postvoid restmetingstest meet de hoeveelheid urine die in uw blaas achterblijft nadat u deze heeft geleegd. De urine die overblijft wordt het postvoid residu genoemd. Dit kan worden gemeten met ultrasone apparatuur die geluidsgolven gebruikt om een ​​beeld van de blaas te maken (een blaasscanner genoemd). Postvoid residu kan ook worden getest door een katheter te gebruiken die in de urethra en vervolgens in de blaas wordt geplaatst om de overtollige urine te verwijderen. Een postvoid residu van vijf tot zes ounces of meer is een teken dat de blaas niet volledig wordt geleegd, maar dit kan variëren. Uw provider zal dit samen met u bekijken.

Video-urodynamisch onderzoek

Video-urodynamische tests combineren cystometrie, uroflowmetrie en röntgencytografie in een enkele test. De digitale apparatuur die bij deze test wordt gebruikt, kan de urinestroom en -druk in de blaas en het rectum meten met behulp van röntgenstralen. De apparatuur maakt foto’s van uw blaas tijdens het vullen en legen. Deze tests geven nuttige informatie over de blaas- en urethrafunctie en laten de grootte en vorm van uw blaas zien. Als er röntgenfoto’s worden gemaakt, wordt uw blaas gevuld met een vloeistof die contrastmiddel bevat, waardoor de afbeeldingen duidelijker worden weergegeven.

Wat gebeurt er na een urodynamisch onderzoek?

U kunt een licht ongemak of pijn hebben bij het plassen. Dit zou slechts een paar uur moeten duren. U kunt door de katheter zelfs een kleine hoeveelheid bloed zien. Deze symptomen kunnen verminderen als u gedurende twee uur elk uur acht tot 16 ounce water drinkt.

Uw zorgverlener kan u ook aanraden een warm bad te nemen of een warm, vochtig washandje over de urethrale opening te houden. U kunt ook worden verteld om vrij verkrijgbare pijnstillers te nemen als u dat nodig heeft. ‘

In sommige gevallen kan uw leverancier u een recept voor een antibioticum geven om infectie te voorkomen, maar dit is niet altijd nodig. Als u echter symptomen van een infectie heeft, zoals koorts, koude rillingen of veel pijn, moet u onmiddellijk uw zorgverlener bellen.