Overzicht
Wat is het Tourette-syndroom?
Het Tourette-syndroom (TS) is een neurologische aandoening die de hersenen en zenuwen aantast. TS zorgt ervoor dat een persoon plotselinge bewegingen of geluiden maakt die ’tics’ worden genoemd. Tics zijn onvrijwillig, dus je kunt ze niet beheersen of voorkomen. Motorische tics omvatten lichaamsbewegingen, zoals schouderophalen. Vocale tics hebben betrekking op de stem, zoals het schrapen van de keel. Motorische tics ontwikkelen zich meestal vóór vocale tics.
Het Tourette-syndroom, of het Tourette-syndroom, ontwikkelt zich meestal in de vroege kinderjaren. Het verbetert vaak als je volwassen wordt. TS is de meest ernstige vorm van ticstoornis.
Hoe vaak komt het Tourette-syndroom voor?
Ongeveer één op de 100 kinderen heeft een vorm van ticstoornis. Gilles de la Tourette komt minder vaak voor. Het treft ongeveer één op de 160 kinderen.
Is Tourette de enige ticstoornis?
Het Tourette-syndroom is de meest ernstige ticstoornis, maar er zijn andere soorten. Uw zorgverlener zal uw symptomen gebruiken om te bepalen wat voor soort ticstoornis u heeft.
Tic-stoornissen zijn onder meer:
- Voorlopige ticstoornis: Motorische of vocale tics (een of beide) gedurende minder dan een jaar.
- Aanhoudende (chronische) ticstoornis: Motorische of vocale tics (niet beide) gedurende meer dan een jaar.
- Tourette syndroom: Motorische en vocale tics (beide) gedurende meer dan een jaar.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt het Tourette-syndroom?
De exacte oorzaak van het Tourette-syndroom (TS) is onbekend. De aandoening komt vaak voor in families, dus genen spelen waarschijnlijk een rol. Problemen met hoe uw hersenen neurotransmitters metaboliseren (afbreken) kunnen ook bijdragen aan TS. Neurotransmitters, zoals dopamine, zijn chemicaliën in de hersenen die gedrag en beweging reguleren.
Wat zijn de risicofactoren voor het Tourette-syndroom?
Risicofactoren voor het Tourette-syndroom zijn onder meer:
- Geslacht: Mannen hebben drie tot vier keer meer kans dan vrouwen om TS te ontwikkelen.
- Familiegeschiedenis: Ouders kunnen TS doorgeven aan kinderen via genen (geërfd).
- Prenatale gezondheid: Kinderen van moeders die tijdens de zwangerschap rookten of gezondheidscomplicaties hadden, lopen mogelijk een hoger risico op TS. Een laag geboortegewicht kan ook de kans op TS vergroten.
Wat zijn de symptomen van het Tourette-syndroom?
Tics zijn het belangrijkste symptoom van Gilles de la Tourette. Ze beginnen meestal tussen de leeftijd van vijf en zeven, met een piek rond de leeftijd van 12.
Tics zijn complex of eenvoudig:
- Bij complexe tics zijn veel bewegingen en spiergroepen betrokken. Springen is een complexe motorische tic. Het herhalen van bepaalde woorden of zinsdelen is een complexe vocale tic.
- Eenvoudige tics zijn snelle, herhaalde bewegingen waarbij slechts een paar spiergroepen betrokken zijn. Schouderophalen is een simpele motorische tic. Snuiven is een eenvoudige vocale tic.
Andere voorbeelden van motorische tics zijn:
- Arm schokken.
- Buigen in de taille.
- Oog knipperen.
- Hoofd schokken of draaien.
- Hoppen.
- Kaak bewegingen.
- Verdraaide of vervormde gezichtsuitdrukkingen.
Voorbeelden van vocale tics zijn:
- blaffen.
- grommend.
- schreeuwen.
- Snuiven.
- Keel opruimen.
Zijn tics ooit schadelijk?
Sommige tics zijn schadelijk, zoals motorische tics waarbij iemand zichzelf in het gezicht slaat. Een vocale tic genaamd coprolalia leidt tot vloeken of ongepast taalgebruik. Dit type tic kan iemand opzettelijk storend of aanstootgevend maken, ook al is het een onbeheersbare impuls. Kinderen met coprolalia kunnen op school of thuis ongerechtvaardigde straffen krijgen.
Diagnose en tests
Hoe wordt het Tourette-syndroom gediagnosticeerd?
Voor een zorgverlener om iemand met een ticstoornis te diagnosticeren, moeten de tics zijn begonnen vóór de leeftijd van 18 jaar. Om de diagnose Tourette te stellen, moet u al meer dan een jaar motorische en vocale tics (beide) hebben.
Er is geen bloedtest of beeldvormend onderzoek dat het Tourette-syndroom kan detecteren. In plaats daarvan beoordeelt uw zorgverlener zorgvuldig uw medische geschiedenis en symptomen. Ze kunnen gedetailleerde vragen stellen over de tics, waaronder:
- Hoe vaak komen de tics voor?
- Op welke leeftijd begonnen de tics?
- Wat is de aard van de tics (eenvoudig of complex)?
Uw zorgverlener kan ook tests doen om andere aandoeningen uit te sluiten die tics kunnen veroorzaken.
Komt Tourette ooit voor bij andere gezondheidsproblemen?
De meeste mensen met Tourette hebben andere gezondheidsproblemen. Dit zijn meestal psychische of gedragsstoornissen, waaronder:
-
Angst stoornissen.
-
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).
-
Autismespectrumstoornis (ASS).
-
Depressie.
-
Leerproblemen.
-
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS).
-
Oppositionele opstandige stoornis (ODD).
Beheer en behandeling
Wat is de behandeling van het Tourette-syndroom?
Milde tics die de dagelijkse activiteiten niet beïnvloeden, hebben mogelijk geen behandeling nodig. Ernstige tics kunnen het echter moeilijk maken om te functioneren op het werk, op school of in sociale situaties. Sommige tics leiden zelfs tot zelfverwonding. In deze gevallen kan medicatie of gedragstherapie helpen.
Hoe kan medicatie het Tourette-syndroom helpen?
Uw zorgverlener kan neuroleptica aanbevelen voor het Tourette-syndroom. Neuroleptica zijn medicijnen die de activiteit van dopamine in de hersenen beperken. Dopamine is een chemische stof die tics kan verhogen. Andere medicijnen kunnen helpen bij het beheersen van aandoeningen die optreden bij Tourette’s, zoals ADHD of OCS.
Hoe kan gedragstherapie het Tourette-syndroom helpen?
De tics die gepaard gaan met Tourette’s zijn onvrijwillig, dus ze zijn niet iets dat je kunt beheersen. Maar nieuwe therapieën helpen mensen om tics te beheersen en hun negatieve effecten te verminderen.
Comprehensive Behavioral Intervention for Tics (CBIT) helpt mensen:
- Reageren op tics: Een nieuwe en andere actie ondernemen wanneer een tic optreedt, is een ‘concurrerende reactie’. Een vrijwillige handeling (de ogen sluiten) beperkt de onvrijwillige handeling (knipperen).
- Herken tics: Soms voelen mensen een sensatie vlak voordat een tic optreedt, een voorgevoel genaamd. Door deze drang te herkennen, kunnen ze de tic mogelijk maskeren of onderdrukken.
- Verminder tics: Opwinding of angst hebben de neiging om tics te verergeren. Kalm blijven en stressvolle situaties vermijden kan de frequentie van tics verminderen.
preventie
Is het Tourette-syndroom te voorkomen?
Het Tourette-syndroom is niet te voorkomen. Maar vroege detectie en behandeling kunnen voorkomen dat TS verergert of aanhoudt tot in de volwassenheid.
Vooruitzichten / Prognose
OutlookWat zijn de vooruitzichten voor iemand met het Tourette-syndroom?
Er is geen remedie voor het Tourette-syndroom. De aandoening verbetert meestal in de vroege volwassenheid. Tics kunnen nog steeds voorkomen, maar de meeste volwassenen hoeven geen medicatie of therapie voort te zetten. Mensen met het Tourette-syndroom hebben een normale levensverwachting.
Leven met
Wat kan ik doen om het leven met het Tourette-syndroom gemakkelijker te maken?
Leven met het Tourette-syndroom kan een uitdaging zijn, vooral voor kinderen. Het kan voor hen moeilijk zijn om zich op schoolwerk te concentreren en met anderen om te gaan. Een sterk ondersteuningssysteem van vrienden, familieleden en leraren helpt kinderen om Tourette’s te beheren.
Kinderen met Tourette kunnen ook baat hebben bij:
- In klassen zitten met minder leerlingen.
- Persoonlijke aandacht krijgen op school.
- Meer tijd hebben om opdrachten af te ronden.
Wanneer moet ik contact opnemen met mijn zorgverlener over het Tourette-syndroom?
Neem direct contact op met een zorgverlener als iemand met het Tourette-syndroom:
- Wordt gewelddadig.
- Verwondt zichzelf.
- Over zelfmoord gesproken. U kunt de National Suicide Prevention Lifeline bellen op 800.273.8255. Bel in geval van nood 911.
Het Tourette-syndroom is een neurologische aandoening. Het zorgt ervoor dat iemand onwillekeurige bewegingen of geluiden maakt die tics worden genoemd. De stoornis begint in de kindertijd en neemt gewoonlijk af in de vroege volwassenheid. Medicatie en gedragstherapie zijn de meest voorkomende behandelingen voor het syndroom van Gilles de la Tourette. Neurologen of psychiaters kunnen voor Tourette zorgen.
Discussion about this post