Secretine pancreasfunctietest
De pancreasfunctietest van secretine meet het vermogen van de alvleesklier om te reageren op het hormoon secretine. De dunne darm produceert secretine in aanwezigheid van gedeeltelijk verteerd voedsel. Normaal gesproken stimuleert secretine de alvleesklier om een vloeistof af te scheiden met een hoge concentratie bicarbonaat. Deze vloeistof neutraliseert maagzuur en is nodig om een aantal enzymen te laten functioneren bij de afbraak en opname van voedsel. Mensen met ziekten waarbij de alvleesklier betrokken is (bijvoorbeeld chronische pancreatitis, cystische fibrose of alvleesklierkanker) kunnen een abnormale pancreasfunctie hebben.
Bij het uitvoeren van een pancreasfunctietest met secretine plaatst een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg een buis in de keel, in de maag en vervolgens in de twaalfvingerige darm (bovenste deel van de dunne darm). Secretine wordt ingebracht en de inhoud van de duodenale secreties wordt gedurende ongeveer een uur afgezogen (verwijderd met afzuiging) en geanalyseerd.
Fecale elastase-test
De fecale elastase-test meet elastase, een enzym dat wordt aangetroffen in vloeistoffen die door de alvleesklier worden geproduceerd. Elastase verteert en breekt verschillende soorten eiwitten af. Tijdens deze test wordt het ontlastingsmonster van een patiënt geanalyseerd op de aanwezigheid van elastase.
Computertomografie (CT) scan met contrastkleurstof
Deze scan kan helpen om andere oorzaken van buikpijn uit te sluiten en kan ook bepalen of er sprake is van ontsteking (zwelling), littekens of vochtophopingen in of rond de alvleesklier.
Abdominale echografie
Een abdominale echografie kan galstenen en vocht van een ontsteking in de buik (ascites) detecteren. Het kan ook een vergroot galkanaal, een abces of een pseudocyste vertonen.
Endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP)
Tijdens een ERCP plaatst een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg een buis door de keel, in de maag en vervolgens in de dunne darm. Een kleine katheter wordt in de pancreas en de galwegen gebracht en er wordt kleurstof geïnjecteerd om de arts te helpen de structuur van de gemeenschappelijke galweg, andere galwegen en de ductus pancreaticus op een röntgenfoto te zien.
Endoscopische echografie
Tijdens deze test wordt een sonde bevestigd aan een verlichte scoop in de keel en in de maag geplaatst. Geluidsgolven tonen beelden van organen in de buik. Endoscopische echografie kan galstenen aan het licht brengen en kan nuttig zijn bij het diagnosticeren van ernstige pancreatitis wanneer een invasieve test zoals ERCP de aandoening kan verergeren.
Magnetische resonantie cholangiopancreatografie
Dit soort magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kan worden gebruikt om naar de galwegen en de ductus pancreaticus te kijken. MRI/MRCP geeft zeer goede beeldvorming van de pancreas en maakt geen gebruik van straling. (Dit zijn beeldvormende tests en geen pancreasfunctietests.)
Discussion about this post