Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) is een chronische aandoening die miljoenen kinderen treft en vaak voortduurt tot in de volwassenheid. ADHD omvat een combinatie van aanhoudende problemen, zoals moeite met het vasthouden van de aandacht, hyperactiviteit en impulsief gedrag.
Kinderen met ADHD kunnen ook worstelen met een laag zelfbeeld, moeilijke relaties en slechte schoolprestaties. Symptomen verminderen soms met de leeftijd. Sommige mensen ontgroeien hun ADHD-symptomen echter nooit volledig. Maar ze kunnen strategieën leren om succesvol te zijn.
Hoewel de behandeling ADHD niet zal genezen, kan het veel helpen bij de symptomen. De behandeling omvat meestal medicijnen en gedragsinterventies. Vroege diagnose en behandeling kunnen een groot verschil maken in de uitkomst.
Symptomen van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
De belangrijkste kenmerken van ADHD zijn onoplettendheid en hyperactief-impulsief gedrag. ADHD-symptomen beginnen vóór de leeftijd van 12 en bij sommige kinderen zijn ze al vanaf de leeftijd van 3 jaar merkbaar. ADHD-symptomen kunnen mild, matig of ernstig zijn en kunnen doorgaan tot in de volwassenheid.
ADHD komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen, en het gedrag kan verschillen bij jongens en meisjes. Jongens kunnen bijvoorbeeld meer hyperactief zijn en meisjes hebben de neiging stilletjes onoplettend te zijn.
Er zijn drie subtypes van ADHD:
- Overwegend onoplettend. De meeste symptomen vallen onder onoplettendheid.
- Overwegend hyperactief/impulsief. De meeste symptomen zijn hyperactief en impulsief.
- Gecombineerd. Dit is een mix van onoplettende symptomen en hyperactieve/impulsieve symptomen.
Onoplettendheid
Een kind dat een patroon van onoplettendheid vertoont, kan vaak:
- Niet goed op details letten of slordige fouten maken in schoolwerk
- Moeite hebben om gefocust te blijven bij taken of spelen
- Lijkt niet te luisteren, zelfs niet wanneer er rechtstreeks wordt gesproken
- Moeite hebben om instructies op te volgen en schoolwerk of klusjes niet af te maken
- Moeite hebben met het organiseren van taken en activiteiten
- Vermijd of houd niet van taken die gerichte mentale inspanning vereisen, zoals huiswerk
- Items kwijt die nodig zijn voor taken of activiteiten, bijvoorbeeld speelgoed, schoolopdrachten, potloden
- Laat je gemakkelijk afleiden
- Vergeet enkele dagelijkse activiteiten te doen, zoals vergeten klusjes te doen
Hyperactiviteit en impulsiviteit
Een kind dat een patroon van hyperactieve en impulsieve symptomen vertoont, kan vaak:
- Friemelen met of tikken met zijn of haar handen of voeten, of kronkelen in de stoel
- Moeite hebben om in de klas of in andere situaties te blijven zitten
- Wees onderweg, constant in beweging
- Ren rond of klim in situaties waarin het niet gepast is
- Moeite hebben met rustig spelen of een activiteit doen
- Praat te veel
- Blur antwoorden uit, onderbreek de vraagsteller
- Moeite hebben met wachten op zijn of haar beurt
- Onderbreek of stoor de gesprekken, games of activiteiten van anderen
Typisch ontwikkelingsgedrag versus ADHD
De meeste gezonde kinderen zijn op een of ander moment onoplettend, hyperactief of impulsief. Het is typisch voor kleuters om een korte aandachtsspanne te hebben en niet lang bij één activiteit te kunnen blijven. Zelfs bij oudere kinderen en tieners hangt de aandachtsspanne vaak af van het interesseniveau.
Hetzelfde geldt voor hyperactiviteit. Jonge kinderen zijn van nature energiek – ze zijn vaak nog vol energie lang nadat ze hun ouders hebben uitgeput. Bovendien hebben sommige kinderen van nature een hoger activiteitenniveau dan andere. Kinderen mogen nooit worden geclassificeerd als ADHD-patiënten, alleen omdat ze anders zijn dan hun vrienden of broers en zussen.
Kinderen die problemen hebben op school, maar thuis of met vrienden goed kunnen opschieten, worstelen waarschijnlijk met iets anders dan ADHD. Hetzelfde geldt voor kinderen die thuis hyperactief of onoplettend zijn, maar wiens schoolwerk en vriendschappen onaangetast blijven.
Wanneer moet uw kind naar de dokter?
Als u zich zorgen maakt dat uw kind tekenen van ADHD vertoont, moet u naar uw kinderarts of huisarts gaan. Uw arts kan u doorverwijzen naar een specialist, zoals een ontwikkelings-gedragstherapeut, psycholoog, psychiater of kinderneuroloog, maar het is belangrijk om eerst een medische evaluatie te hebben om te controleren op andere mogelijke oorzaken van de problemen van uw kind.
Oorzaken van ADHD
Hoewel de exacte oorzaak van ADHD niet duidelijk is, gaan de onderzoeksinspanningen door. Factoren die een rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van ADHD zijn onder meer genetica, de omgeving of problemen met het centrale zenuwstelsel op sleutelmomenten in de ontwikkeling.
Risicofactoren
Risicofactoren voor ADHD kunnen zijn:
- Bloedverwanten, zoals een ouder of broer of zus, met ADHD of een andere psychische stoornis
- Blootstelling aan giftige stoffen uit het milieu, zoals lood, dat voornamelijk voorkomt in verf en leidingen in oudere gebouwen
- Drugsgebruik door de moeder, alcoholgebruik of roken tijdens de zwangerschap
- Voortijdige geboorte
Hoewel suiker een populaire verdachte is bij het veroorzaken van hyperactiviteit, is hier geen betrouwbaar bewijs voor. Veel problemen in de kindertijd kunnen ertoe leiden dat het moeilijk is om de aandacht vast te houden, maar dat is niet hetzelfde als ADHD.
Complicaties van ADHD
ADHD kan het leven van kinderen moeilijk maken. Kinderen met ADHD:
- Worstelen vaak in de klas, wat kan leiden tot academisch falen en oordeel door andere kinderen en volwassenen
- Hebben meer ongevallen en allerlei soorten verwondingen dan kinderen die geen ADHD hebben
- Hebben de neiging om een laag zelfbeeld te hebben
- Hebben meer kans om problemen te hebben met de interactie met en geaccepteerd te worden door leeftijdsgenoten en volwassenen
- Hebben een verhoogd risico op alcohol- en drugsmisbruik en ander delinquent gedrag
Naast elkaar bestaande medische aandoeningen
ADHD veroorzaakt geen andere psychologische of ontwikkelingsproblemen. Kinderen met ADHD hebben echter meer kans dan anderen om ook medische aandoeningen te hebben, zoals:
- Oppositionele opstandige stoornis (ODD), algemeen gedefinieerd als een patroon van negatief, uitdagend en vijandig gedrag jegens gezagsdragers
- Gedragsstoornis, gekenmerkt door asociaal gedrag zoals stelen, vechten, eigendommen vernielen en mensen of dieren schade toebrengen
- Disruptieve stemmingsontregelingsstoornis, gekenmerkt door prikkelbaarheid en problemen met het verdragen van frustratie
- Leerproblemen, inclusief problemen met lezen, schrijven, begrijpen en communiceren
- Stoornissen in middelengebruik, inclusief drugs, alcohol en roken
- Angst stoornissen, die overweldigende zorgen en nervositeit kunnen veroorzaken, en obsessieve compulsieve stoornis (OCS) omvatten
- stemmingsstoornissen, waaronder depressie en bipolaire stoornis, waaronder depressie en manisch gedrag
- Autisme spectrum stoornis, een aandoening die verband houdt met de ontwikkeling van de hersenen en die van invloed is op hoe een persoon anderen waarneemt en met hen omgaat
- Ticstoornis of Gilles de la Tourette, aandoeningen waarbij sprake is van repetitieve bewegingen of ongewenste geluiden (tics) die niet gemakkelijk onder controle te houden zijn
.
Discussion about this post