Aandachtstekortstoornis/hyperactiviteitsstoornis (ADHD) bij kinderen behandelen

Stimulerende medicijnen

Momenteel zijn stimulerende middelen (psychostimulantia) de meest voorgeschreven medicijnen voor de behandeling van ADHD. Stimulerende medicijnen lijken de niveaus van hersenchemicaliën, neurotransmitters genaamd, te verhogen en in evenwicht te brengen. Deze medicijnen helpen de tekenen en symptomen van onoplettendheid en hyperactiviteit te verbeteren – soms effectief in een korte tijd.

Voorbeelden zijn:

• Amfetaminen. Deze geneesmiddelen omvatten dextroamphetamine (Dexedrine), dextroamphetamine-amfetamine (Adderall XR, Mydayis) en lisdexamfetamine (Vyvanse).
• Methylfenidaten. Deze geneesmiddelen omvatten methylfenidaat (Concerta, Ritalin) en dexmethylfenidaat (Focalin).

Stimulerende middelen zijn verkrijgbaar in kortwerkende en langwerkende vormen. Er is een langwerkende pleister van methylfenidaat (Daytrana) beschikbaar die op de heup kan worden gedragen.

De juiste medicijndosis verschilt van kind tot kind, dus het kan even duren om de juiste medicijndosis te vinden. En de dosis van het geneesmiddel moet mogelijk worden aangepast als er significante bijwerkingen optreden of als uw kind ouder wordt. Vraag uw arts naar mogelijke bijwerkingen van stimulerende middelen.

Stimulerende medicijnen en bepaalde gezondheidsrisico’s

Sommige onderzoeken geven aan dat het gebruik van ADHD-stimulerende medicijnen met bepaalde hartproblemen een punt van zorg kan zijn, en het risico op bepaalde psychiatrische symptomen kan toenemen bij het gebruik van stimulerende medicijnen.

• Hart problemen. Stimulerende medicatie kan een verhoogde bloeddruk of hartslag veroorzaken, maar het verhoogde risico op ernstige bijwerkingen of plotselinge dood is nog niet bewezen. De arts moet uw kind echter beoordelen op hartaandoeningen of een familiegeschiedenis van hartaandoeningen voordat hij een stimulerend medicijn voorschrijft en uw kind controleren tijdens het gebruik van stimulerende middelen.
• Psychiatrische problemen. Stimulerende medicijnen kunnen het risico op agitatie of psychotische of manische symptomen zelden verhogen bij gebruik van stimulerende medicijnen. Neem onmiddellijk contact op met de arts als uw kind plotseling nieuw of verslechterend gedrag vertoont of dingen ziet of hoort die niet echt zijn tijdens het gebruik van stimulerende medicatie.

Andere medicijnen

Andere medicijnen die effectief kunnen zijn bij de behandeling van ADHD zijn onder meer:

• Atomoxetine (Strattera)
• Antidepressiva zoals bupropion (Wellbutrin SR, Wellbutrin XL)
• Guanfacine (Intuniv)
• Clonidine (Catapres, Kapvay)

Atomoxetine en antidepressiva werken langzamer dan stimulerende middelen en het kan enkele weken duren voordat ze volledig effect hebben. Deze medicijnen kunnen goede opties zijn als uw kind geen stimulerende middelen kan gebruiken vanwege gezondheidsproblemen of als stimulerende middelen ernstige bijwerkingen hebben.

Zelfmoordrisico

Hoewel het onbewezen blijft, zijn er zorgen geuit dat er een licht verhoogd risico is op zelfmoordgedachten bij kinderen en tieners die niet-stimulerende ADHD-medicatie of antidepressiva gebruiken. Neem contact op met de arts van uw kind als u tekenen van zelfmoordgedachten of andere tekenen van depressie opmerkt.

Medicijnen veilig geven

Het is erg belangrijk om ervoor te zorgen dat uw kind de juiste hoeveelheid van de voorgeschreven medicatie inneemt. Ouders kunnen zich zorgen maken over stimulerende middelen en het risico op misbruik en verslaving. Stimulerende medicijnen worden als veilig beschouwd wanneer uw kind de medicijnen inneemt zoals voorgeschreven door de arts. Uw kind moet regelmatig de arts raadplegen om te bepalen of de medicatie moet worden aangepast.

Aan de andere kant is er bezorgdheid dat andere mensen stimulerende medicijnen die zijn voorgeschreven voor kinderen en tieners met ADHD, zouden kunnen misbruiken of misbruiken. Om de medicijnen van uw kind veilig te houden en ervoor te zorgen dat uw kind de juiste dosis geneesmiddel op het juiste moment krijgt:

• Geef medicijnen voorzichtig. Kinderen en tieners mogen niet de leiding hebben over hun eigen ADHD-medicatie zonder goed toezicht.
• Bewaar medicijnen thuis in een kindveilige verpakking. En bewaar medicijnen buiten het bereik van kinderen. Een overdosis stimulerende middelen is ernstig en mogelijk fataal.
• Geef eventuele medicijnen zelf af bij de schoolverpleegkundige of het schoolgezondheidsbureau.

ADHD gedragstherapie

Kinderen met ADHD hebben vaak baat bij gedragstherapie, sociale vaardigheidstraining, oudertraining en counseling, die kan worden gegeven door een psychiater, psycholoog, maatschappelijk werker of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg. Sommige kinderen met ADHD kunnen ook andere medische aandoeningen hebben, zoals een angststoornis of depressie. In deze gevallen kan counseling zowel ADHD als het naast elkaar bestaande probleem helpen.

Voorbeelden van therapie zijn:

• Gedragstherapie. Leraren en ouders kunnen gedragsveranderende strategieën leren, zoals symbolische beloningssystemen en time-outs, om met moeilijke situaties om te gaan.
• Training sociale vaardigheden. Deze therapie kan kinderen helpen gepast sociaal gedrag aan te leren.
• Training ouderschapsvaardigheden. Deze therapie kan ouders helpen manieren te ontwikkelen om het gedrag van hun kind te begrijpen en te sturen.
• Psychotherapie. Deze therapie stelt oudere kinderen met ADHD in staat om te praten over problemen die hen dwars zitten, negatieve gedragspatronen te onderzoeken en manieren te leren om met hun symptomen om te gaan.
• Gezinstherapie. Gezinstherapie kan ouders en broers en zussen helpen omgaan met de stress van het leven met iemand met ADHD.

De beste resultaten ontstaan ​​wanneer een teambenadering wordt gebruikt, waarbij leerkrachten, ouders, therapeuten en artsen samenwerken. Leer uzelf meer over ADHD en beschikbare diensten. Werk samen met de leerkrachten van uw kind en verwijs hen naar betrouwbare informatiebronnen om hun inspanningen in de klas te ondersteunen.

Nieuw medisch hulpmiddel

De Amerikaanse Food and Drug Administration heeft een nieuw medisch hulpmiddel goedgekeurd voor de behandeling van kinderen met ADHD die 7 tot 12 jaar oud zijn en geen voorgeschreven medicijnen voor ADHD gebruiken. Dit apparaat is alleen op recept verkrijgbaar en wordt het Monarch External Trigeminal Nerve Stimulation (eTNS)-systeem genoemd.

Het eTNS-apparaat is ongeveer zo groot als een mobiele telefoon en kan thuis onder ouderlijk toezicht worden gebruikt, wanneer het kind slaapt. Dit apparaat genereert elektrische stimulatie op laag niveau die via een draad naar een kleine pleister op het voorhoofd van het kind gaat en signalen naar de hersengebieden stuurt die verband houden met aandacht, emotie en gedrag.

Als eTNS wordt overwogen, is het belangrijk om voorzorgsmaatregelen, verwachtingen en mogelijke bijwerkingen te bespreken. Krijg volledige informatie en instructies van uw zorgverlener.

Lopende behandeling van ADHD

Als uw kind wordt behandeld voor ADHD, moet uw kind regelmatig naar de dokter gaan totdat de symptomen grotendeels zijn verbeterd, en dan meestal om de drie tot zes maanden als de symptomen stabiel zijn.

Bel de arts als uw kind bijwerkingen van medicijnen heeft, zoals verminderde eetlust, slaapproblemen of verhoogde prikkelbaarheid, of als de ADHD-symptomen van uw kind niet veel verbetering hebben laten zien bij de eerste behandeling.