Overzicht
Wat is leukoplakie?
Leukoplakie is een aandoening waarbij zich een of meer witte vlekken of vlekken (laesies) in de mond vormen.
Leukoplakie verschilt van andere oorzaken van witte vlekken zoals spruw of lichen planus, omdat het zich uiteindelijk kan ontwikkelen tot mondkanker. Binnen 15 jaar zal ongeveer 3% tot 17,5% van de mensen met leukoplakie plaveiselcelcarcinoom ontwikkelen, een veel voorkomende vorm van huidkanker.
De kans op het ontwikkelen van kanker door leukoplakie hangt af van de grootte, vorm en het uiterlijk van abnormale cellen.
Wat zijn de soorten leukoplakie?
Er zijn twee hoofdtypen leukoplakie:
- homogeen: Een overwegend witte, gelijkmatig gekleurde dunne vlek die een glad, gerimpeld of geribbeld oppervlak kan hebben dat overal consistent is.
- Niet-homogeen: Een voornamelijk witte of wit-rode, onregelmatig gevormde vlek die vlak, nodulair (met uitsteeksels) of wrattig (verhoogd) kan zijn. Aanvullende subclassificaties, zoals zweren en nodulair (gespikkeld), kunnen ook worden gemaakt en kunnen helpen de kans te voorspellen dat een pleister kanker wordt.
Niet-homogene leukoplakie heeft zeven keer meer kans om kanker te worden dan het homogene type.
Proliferatieve wratachtige leukoplakie (PVL) (ook wel bloemrijke papillomatose genoemd) is een zeldzame maar vooral agressieve vorm van orale leukoplakie. Studies tonen aan dat het sterk geassocieerd is met de aanwezigheid van het Epstein-Barr-virus, een type herpesvirus. Bijna alle gevallen zullen uiteindelijk kanker worden op een aantal verschillende locaties. PVL wordt meestal laat in de ontwikkeling van leukoplakie gediagnosticeerd, omdat het tijd kost om zich naar meerdere locaties te verspreiden. Het heeft ook een hoge mate van herhaling.
Er is ook een aandoening genaamd orale harige leukoplakie, wat ook gebeurt als gevolg van het hebben van het Epstein-Barr-virus, dat uw hele leven in uw lichaam blijft. Mensen met een zwak immuunsysteem, zoals mensen met hiv/aids, kunnen orale harige leukoplakie ontwikkelen. Deze aandoening lijkt op zijn naam: witte harige plekken, vaak met plooien, zodat het lijkt alsof haar uit de plooien groeit. Deze vlekken komen meestal voor op de tong, maar kunnen ook in andere delen van de mond worden gevonden. Orale harige leukoplakie wordt geen kanker, maar als u het heeft, wilt u waarschijnlijk met uw leverancier praten over het controleren op HIV / AIDS.
Symptomen en oorzaken
Wat zijn de oorzaken van leukoplakie?
Leukoplakie wordt vaak geassocieerd met het volgende:
- Zwaar roken.
- Gebruik van pruimtabak of snuiftabak
- Kauwende arecanoot (ook bekend als betelnoot), die groeit in de tropen van Azië, de Stille Oceaan en delen van Oost-Afrika.
- Zwaar alcoholgebruik (hoewel niet alle onderzoeken deze link laten zien).
Sommige gevallen van leukoplakie hebben geen bekende oorzaak (dit wordt idiopathische leukoplakie genoemd).
De meeste gevallen komen voor bij mannen tussen de 50 en 70 jaar. Minder dan 1% van de gevallen is bij patiënten jonger dan 30 jaar.
Wat zijn de symptomen van leukoplakie?
De symptomen van leukoplakie zijn een of meer witte vlekken op het oppervlak van de tong, onder de tong of aan de binnenkant van de wangen. De pleisters zijn niet uit te wrijven en kunnen niet worden herleid tot een andere oorzaak. Er zijn geen pijn of andere symptomen aanwezig.
Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat plekken op de mondbodem en de onderkant of zijkanten van de tong meer kans hebben op kanker. Niet alle onderzoeken zijn het er echter over eens dat locatie een belangrijke factor is. De grootte van een pleister heeft geen verband met de vraag of het kanker kan worden.
Factoren die sterke indicatoren zijn van leukoplakie die naar kanker transformeert, zijn onder meer het verschijnen van:
- knobbeltjes.
- Witte of rode massa’s met een kiezelachtig uiterlijk.
- Ulceratie.
- Verhoogde stevigheid.
- Bloeden.
Diagnose en tests
Hoe wordt leukoplakie gediagnosticeerd?
Omdat de witte vlekken van leukoplakie geen symptomen veroorzaken, worden ze vaak voor het eerst opgemerkt door zorgverleners tijdens een routineonderzoek.
Voordat de diagnose leukoplakie wordt gesteld, worden andere mogelijke oorzaken van de witte vlekken onderzocht. Deze kunnen wrijving in de mond zijn (veroorzaakt door bijvoorbeeld een kunstgebit), herhaaldelijk bijten op de wang, schimmelinfectie of lichen planus,
Als er geen oorzaak wordt gevonden en de witte vlekken na twee tot vier weken niet verdwenen zijn, wordt een biopsie (weefselmonster) genomen en voor onderzoek naar het laboratorium gestuurd.
Als de biopsie nog steeds geen duidelijke diagnose laat zien, kan de witte vlek worden bevestigd als leukoplakie, wat betekent dat deze het potentieel heeft om kanker te worden. (Als er daadwerkelijk kankercellen worden gevonden, betekent dit een diagnose van kanker, niet van leukoplakie.)
Beheer en behandeling
Hoe wordt leukoplakie behandeld?
Het belangrijkste doel van de behandeling van leukoplakie is om te voorkomen dat het kanker wordt. Behandeling is echter een uitdaging en de resultaten zijn vaak gemengd. Behandeling kan de laesies verwijderen, maar een behoorlijk aantal keert terug.
Medisch management:
- Stop met het gebruik van tabak en alcohol.
- Eet een dieet dat rijk is aan fruit en groenten.
- Retinoïden (behandelingen op basis van vitamine A die worden gebruikt om acne en psoriasis te behandelen) die via de mond worden ingenomen, kunnen laesies helpen verminderen, maar recidieven en bijwerkingen komen vaak voor.
- Orale (via de mond) Vitamine A- en bètacaroteensupplementen kunnen helpen de witte vlekken te verwijderen, maar ze zullen weer verschijnen zodra de persoon stopt met het innemen van de supplementen.
- Het is gebleken dat isotretinoïnesupplementen effectiever zijn dan bètacaroteen bij het voorkomen van kankerachtige veranderingen.
Chirurgische behandeling:
- Het verwijderen van laesies met een operatie. Er is echter nog steeds een kans van 10% tot 20% dat de laesies terugkeren, en een kans van 3% tot 12% op het ontwikkelen van kanker in de behandelde gebieden.
- Verwijdering van laesies door laser.
-
Fotodynamische therapie (gebruik van door licht geactiveerde kankermedicijnen).
-
Cryotherapie (gebruik van bevriezing om laesies te verwijderen).
- Elektrocauterisatie (gebruik van een elektrisch verwarmde naald of ander instrument om laesies te verwijderen).
Vooruitzichten / Prognose
Wat is de prognose (vooruitzichten) voor patiënten met leukoplakie?
Iedereen die leukoplakie heeft, moet om de drie tot zes maanden een arts raadplegen, zo nodig met biopsieën, om te kijken naar mogelijke veranderingen in de aandoening.
Zelfs als pleisters operatief worden verwijderd, wordt een onderzoek om de zes tot twaalf maanden aanbevolen, omdat leukoplakie vaak terugkeert. Behandelplaatsen die drie jaar vrij van afwijkingen blijven, hoeven mogelijk niet meer geobserveerd te worden.
Als leukoplakie terugkeert na de behandeling, moet u vervolgonderzoeken blijven ondergaan zolang uw zorgverlener dit aanbeveelt.
Discussion about this post