Allopurinol is een medicijn dat gewoonlijk wordt voorgeschreven om hoge niveaus van urinezuur in het lichaam te beheren, met name bij mensen met jicht of bepaalde soorten nierstenen. Allopurinol behoort tot een klasse van geneesmiddelen die xanthine -oxidaseremmers worden genoemd. Artsen gebruiken ook allopurinol om hoge urinezuurspiegels te voorkomen bij mensen die chemotherapie krijgen voor kanker, omdat sommige behandelingen snel cellen afbreken en grote hoeveelheden urinezuur in het bloed afgeven.
Het allopurinolgeneesmiddel wordt vaak verkocht onder de merknamen Zyloric, Milurit, Zyloprim of Aloprim.
Dit artikel legt uit hoe allopurinol medicijn werkt in ons lichaam, hoe het zijn bijwerkingen veroorzaakt en hoe deze bijwerkingen te verminderen of te vermijden.
Hoe allopurinolmedicatie in ons lichaam werkt
Ons lichaam produceert normaal gesproken urinezuur terwijl het purines afbreekt – natuurlijke stoffen die in voedingsmiddelen en in onze eigen cellen worden gevonden. De lever zet purines om in xanthine, die xanthine -oxidase vervolgens transformeert in urinezuur. Allopurinol blokkeert het enzym xanthine -oxidase, waardoor de gevormde hoeveelheid urinezuur wordt verminderd.
Door het verlagen van urinezuurspiegels in ons bloed en urine, voorkomt allopurinol uraatvorming van uraat, die verantwoordelijk is voor pijnlijke jichtaanvallen, tophi en nierstenen. Allopurinol behandelt echter geen acute jichtfakkels. Tijdens de eerste paar weken van behandeling met allopurinol kan het het risico op jichtaanvallen verhogen terwijl ons lichaam opgeslagen kristallen mobiliseert. Artsen schrijven meestal een ontstekingsremmende medicatie voor tijdens deze beginfase om dat risico te verminderen.
Veel voorkomende bijwerkingen van allopurinolmedicatie
Allopurinol -medicijn wordt goed verdragen, vooral bij lage tot matige doses. Net als alle medicijnen kan het echter bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende bijwerkingen zijn:
1. Huiduitslag
Huiduitslag is de meest gerapporteerde bijwerking. Het verschijnt meestal als een milde, jeukende, rode uitslag.
De uitslag is het gevolg van een immuunreactie op allopurinol of zijn metaboliet oxypurinol. Deze verbindingen kunnen binden aan eiwitten en werken als antigenen, waardoor een allergische type huidreactie bij gevoelige individuen wordt geactiveerd.
Optreden frequentie: milde huiduitslag treedt op bij ongeveer 2% van de allopurinolmedicatie -gebruikers.
Preventie:
Om het risico te verminderen, beginnen artsen meestal met een lage dosis en verhogen het geleidelijk. U moet onmiddellijk uitslag melden, omdat sommige uitslag kan evolueren naar ernstige huidaandoeningen (hieronder uitgelegd). Als de uitslag mild en niet-progressief is, kunnen artsen voorzichtig de behandeling met allopurinol voortzetten; Anders zullen ze dit medicijn stoppen.
2. Acute jichtaanvallen (aan het begin van de behandeling met allopurinol)
Sommige mensen ervaren frequentere jichtaanvallen kort na het innemen van allopurinolmedicatie.
Omdat allopurinol serum-urinezuurniveaus verlaagt, kunnen reeds bestaande uraatkristallen oplossen en mobiliseren, waardoor kristalbeweging en ontsteking in gewrichten tijdelijk wordt verhoogd.
Voorvalfrequentie:
Deze bijwerking vindt plaats bij 20-50% van de mensen die allopurinolmedicatie gaan gebruiken zonder gelijktijdige ontstekingsremmende behandeling.
Preventie:
Artsen schrijven meestal colchicine, niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen zoals Naproxen, of lage dosis corticosteroïden voor de eerste 3-6 maanden om jichtaanvallen te voorkomen. U moet voorkomen dat het allopurinol-medicijn wordt gestopt tijdens een acute jichtflare, omdat deze actie langdurige urinezuurcontrole kan verergeren.
3. Gastro -intestinale overstuur (misselijkheid, diarree, buikpijn)
U kunt misselijkheid, milde diarree of abdominaal ongemak ervaren.
Allopurinol en zijn metabolieten kunnen de gastro -intestinale voering irriteren of de darmmotiliteit veranderen.
Optreden frequentie: deze symptomen beïnvloeden ongeveer 1-2% van de allopurinolgebruikers.
Preventie:
Het nemen van het allopurinolmedicatie met voedsel of na de maaltijd kan de maagklachten minimaliseren. Het verdelen van de dagelijkse dosis in kleinere porties kan ook helpen. Als gastro -intestinale symptomen aanhouden, kan uw arts overwegen om medicijnen te wisselen.
4. Slaptigheid of duizeligheid
Je voelt je misschien een beetje slaperig of licht in het hoofd, vooral na het nemen van de allopurinolmedicatie.
Hoewel niet volledig begrepen, kan dit effect bij sommige individuen de depressie van het centrale zenuwstelsel veroorzaken dat door oxypurinol wordt veroorzaakt.
Optreden frequentie: deze bijwerking treedt op bij ongeveer 1% van allopurinolmedicatie -gebruikers.
Preventie:
U moet niet rijden of zware machines bedienen als u zich slaperig voelt. Als het symptoom aanhoudt of verergert, raadpleeg dan uw arts voor dosisaanpassing.
Zeldzame maar ernstige bijwerkingen van allopurinolmedicatie
Hoewel zeldzaam, kunnen sommige bijwerkingen levensbedreigend zijn en vereisen onmiddellijke medische aandacht.
5. Allopurinolovergevoeligheidssyndroom
Dit is een zeldzame maar potentieel fatale immuunreactie gekenmerkt door huiduitslag, koorts, leverontsteking, nierfalen en bloedafwijkingen.
Allopurinolovergevoeligheidssyndroom is een vertraagde type overgevoeligheidsreactie gekoppeld aan accumulatie van oxypurinol bij genetisch gevoelige individuen. Een belangrijke risicofactor is de aanwezigheid van het HLA-B58: 01-gen, vooral gebruikelijk bij mensen van Han Chinese, Thaise of Koreaanse afkomst.
Voorvalfrequentie:
Allopurinolovergevoeligheidssyndroom komt voor bij 0,1-0,4% van allopurinolmedicijnen, maar heeft een hoog dodelijk aantal (tot 25%).
Preventie:
Voordat u begint met de behandeling met allopurinol, kan uw arts een genetische screening aanbevelen voor HLA-B58: 01 als u tot een risicovolle bevolkingsgroep behoort. U moet onmiddellijk stoppen met allopurinolmedicatie en u dringende medische zorg zoeken als u een wijdverbreide uitslag, koorts of griepachtige symptomen ontwikkelt. Nier- of levertests moeten regelmatig worden gecontroleerd bij mensen die risico lopen.
6. Ernstige huidreacties (bijv. Stevens-Johnson-syndroom, toxische epidermale necrolyse)
Dit zijn levensbedreigende zinderende huidaandoeningen die beginnen met griepachtige symptomen en vooruitgang naar pijnlijke uitslag, huidschil en de betrokkenheid van het slijmvlies.
Net als allopurinolovergevoeligheidssyndroom, zijn deze aandoeningen immuun-gemedieerd, waarbij vaak cytotoxische T-cellen reageren die reageren op geneesmiddelgemodificeerde peptiden op huidcellen, wat leidt tot massieve huidceldood.
Voorvalfrequentie:
Deze bijwerking is zeer zeldzaam-geschat op 0,003%–0,01%, maar vaker voor bij mensen met het HLA-B58: 01-gen.
Preventie:
Directe stopzetting van het medicijn is essentieel. Genetische screening kan het risico in gevoelige bevolkingsgroepen verminderen. U moet nooit herstarten met het nemen van allopurinolmedicatie na het ontwikkelen van een ernstige huidreactie.
7. Leverzymhoogte en hepatitis
Uw leverenzymen kunnen stijgen, of u kunt hepatitis ontwikkelen, die asymptomatisch kunnen zijn of geelzucht, vermoeidheid en buikpijn kunnen veroorzaken.
Hepatotoxiciteit kan het gevolg zijn van directe levercelletsel of immuun-gemedieerde ontsteking als gevolg van allopurinol of oxypurinol.
Voorvalfrequentie:
Verhoogde leverenzymen komen voor bij ongeveer 1% van allopurinol drugsgebruikers. Aanzienlijke hepatitis is veel zeldzamer.
Preventie:
Artsen kunnen leverfunctietests bestellen voor en tijdens de behandeling met allopurinol. Als de niveaus van leverenzym aanzienlijk stijgen, moet dit medicijn worden stopgezet.
8. Beenmergonderdrukking (bijv. Lage witte bloedcellen)
U kunt bloedarmoede, leukopenie (lage witte bloedcellen) of trombocytopenie (lage bloedplaatjes) ontwikkelen, die vermoeidheid, infecties of gemakkelijke blauwe plekken kunnen veroorzaken.
Deze aandoening kan optreden als gevolg van immuun-gemedieerde beenmergonderdrukking of directe toxiciteit voor voorlopercellen in het beenmerg.
Optreden frequentie: zeldzaam – in minder dan 0,1% van de allopurinolgebruikers.
Preventie:
Routine bloedtelling monitoring kan helpen om afwijkingen vroegtijdig te detecteren. Uw arts kan het medicijn stoppen als er een significante beenmergonderdrukking optreedt.
Allopurinol is een effectief langdurig medicijn voor het beheren van hoge urinezuurspiegels en het voorkomen van jicht- en nierstenen. De meeste mensen tolereren dit medicijn goed, vooral wanneer ze beginnen met een lage dosis en het geleidelijk verhogen. U moet echter alert blijven op bijwerkingen – vooral huiduitslag of tekenen van overgevoeligheid. Meld altijd nieuwe symptomen aan uw arts en volg het aanbevolen laboratoriummonitoringschema.
Discussion about this post