Schimmelinfectie op het gezicht: diagnose en behandeling

Een schimmelinfectie is een infectie van de huid of slijmvliezen, zoals die in de mond of vagina. Gistinfectie ontstaat door een schimmel van de Candida-soort.

Candida albicans en andere gisten leven op de huid samen met andere ziekteverwekkers, zoals bacteriën, dermatofyten en andere schimmels, in een goed uitgebalanceerd ecosysteem.

Wanneer de omstandigheden van de huid veranderen, wordt de gebruikelijke omgeving verstoord.

Door deze verstoring kunnen ziekteverwekkers, waaronder gist, in aantal toenemen en huidinfecties veroorzaken.

Schimmelinfecties kunnen voorkomen op de voeten of het gezicht en in de huidplooien. Mensen kunnen ook schimmelinfecties op de oogleden en de mondhoeken krijgen.

Onderzoekers schatten dat huidinfecties met schimmels voorkomen bij ongeveer 20% tot 25% van de wereldbevolking.

Mensen met een schimmelinfectie in het gezicht hebben meestal de volgende symptomen:

• verdikking van de huid
• jeuk
• roodheid van de huid

Een schimmelinfectie in het gezicht kan ook optreden als iemand intertrigo heeft ontwikkeld, wat kan leiden tot een schimmelinfectie die de huidplooien van de oogleden aantast.

Mensen met intertrigo op het gezicht kunnen het volgende opmerken:

• milde roodheid van de huid die na verloop van tijd kan verergeren
• huid lekt
• korstvorming op de huid
• ontsteking, wat doorgaans een teken is van een infectie als deze verergert

Als een schimmelinfectie volgt op intertrigo, kunt u het volgende opmerken:

• jeuk
• pijn
• branderig gevoel
• verdikking van het aangetaste huidgebied
• de ontwikkeling van met pus gevulde laesies in dat huidgebied

Sommige mensen kunnen een acute infectie hebben, terwijl anderen, zoals mensen met diabetes of een verzwakt immuunsysteem, aanhoudende, chronische schimmelinfecties op de huid kunnen hebben.

Baby's kunnen ook een schimmelinfectie ontwikkelen die seborrheic dermatitis wordt genoemd. Het is een veel voorkomende huidaandoening die doorgaans voorkomt bij 10% van de kinderen in de eerste drie maanden van hun leven.

De symptomen van seborrheisch dermatitis bij zuigelingen kunnen zijn:

• rode, schilferige plekken op de huid
• jeuk
• branderig gevoel
• kleine, verhoogde bultjes op de huid

Onderzoekers hebben 200 Candida-gistsoorten geïdentificeerd, maar slechts enkele van deze soorten kunnen schimmelinfecties veroorzaken.

Candida albicans veroorzaakt doorgaans schimmelinfecties op de huid.

De volgende factoren kunnen schimmelinfecties veroorzaken:

• Wrijving: Door wrijving kan er een schimmelinfectie ontstaan ​​tussen huidplooien.
• Medicatie: Antibiotica kunnen de omgeving van de huid verstoren en een disbalans veroorzaken van de bacteriën en schimmels die op het huidoppervlak leven.
• Gezondheids condities: Mensen met een verzwakt immuunsysteem of diabetes lopen mogelijk een hoger risico op het ontwikkelen van schimmelinfecties in het gezicht.
• Schade aan de huid: Huidletsel en intertrigo kunnen de natuurlijke barrière van de huid vernietigen, wat infecties kan bevorderen.

Factoren die het risico op het ontwikkelen van een schimmelinfectie kunnen verhogen zijn onder meer:

• overmatig zweten
• slechte hygiëne
• ondervoeding

Om een ​​schimmelinfectie in het gezicht te behandelen, kunnen mensen antischimmelmedicijnen gebruiken.

Actuele antischimmelproducten zijn verkrijgbaar in de vorm van crèmes, gels, zalven of sprays die mensen rechtstreeks op het aangetaste huidgebied, zoals het gezicht, aanbrengen.

Mensen moeten altijd voorzichtig zijn bij de behandeling van huiduitslag of huidaandoeningen, aangezien de huid van het gezicht gevoelig is, vooral rond de ogen. Sommige mensen kunnen reacties ervaren op medicijnen die ze op het gezicht aanbrengen, zelfs als ze geen reactie krijgen op andere delen van hun lichaam.

Voor sommige infecties zijn orale of intraveneuze antischimmelmiddelen nodig.

Voorbeelden van antischimmelmiddelen kunnen zijn:

• econazol (Spectrazol)
• ketoconazol (Nizoral)
• clotrimazol (Canesten)
• terbinafine (Lamisil)
• miconazol (Monistat)
• amfotericine B (Fungizone)
• fluconazol (Diflucan)

Als de schimmelinfectie in het gezicht zich op een huidplooi bevindt, zoals het ooglid, heeft u mogelijk vóór de infectie intertrigo ontwikkeld.

Om intertrigo te behandelen, kunnen artsen ook aanbevelen om het vocht in het gebied te minimaliseren en wrijving te verminderen met behulp van barrièrecrèmes.

Barrièrecrèmes kunnen het gebied echter irriteren en de gist helpen zich op de huid te koloniseren.

Mensen die barrièrecrèmes op een huidplooi willen aanbrengen, moeten een arts raadplegen om er zeker van te zijn dat dit de aandoening niet verergert of een risico voor de ogen vormt.

Gistinfecties kunnen optreden bij warm en vochtig weer. Mensen moeten ervoor zorgen dat ze zich grondig afdrogen na lichamelijke activiteit of zweten.

Het is ook het beste om het gebruik van terbinafine en ciclopirox (Loprox) crème met een cortisoncrème te vermijden, omdat deze sterkere ontstekingsremmende effecten hebben.

Mensen mogen bij een schimmelinfectie geen cortisoncrème alleen gebruiken, omdat de steroïde de infectie kan verergeren. Als cortison nodig is, moet u het naast een antischimmelbehandeling gebruiken.

Bij zuigelingen kunnen ouders of verzorgers verzachtende middelen gebruiken om schimmelinfecties te behandelen. Deze verzachtende middelen zullen de schubben verzachten en losmaken.

Artsen kunnen een schimmelinfectie in het gezicht diagnosticeren door een lichamelijk onderzoek uit te voeren.

Soms verzamelen artsen monsters van de infectie om te bevestigen welke ziekteverwekker de infectie heeft veroorzaakt.

Mensen kunnen vaak zelf een schimmelinfectie diagnosticeren omdat deze meestal voorkomt in vochtige of vochtige delen van de huid, zoals de huidplooien.

Het aanbrengen van een vrij verkrijgbaar antischimmelmiddel, zoals clotrimazol, kan de roodheid en jeuk van de huid verlichten en de infectie behandelen. Voordat u medicijnen gebruikt, moet u echter een arts raadplegen.

Als u huiduitslag op uw gezicht opmerkt, moet u naar een arts gaan.

Artsen willen mogelijk een cultuur van de huidinfectie verzamelen en de gevoeligheid voor antischimmelbehandelingen controleren.

Mensen met chronische infecties kunnen hun arts raadplegen om preventiemethoden te bespreken, waaronder het verminderen van hitte en vocht en het schoon en droog houden van gebieden met een hoog risico.

Voor de meeste schimmelinfecties raden artsen aan om gedurende 2 tot 4 weken een antischimmelbehandeling te gebruiken. Als er geen verandering is, moet u opnieuw een afspraak maken met uw arts voor verder onderzoek.

Sommige mensen kunnen bijwerkingen ervaren bij antischimmelbehandelingen.

Bijwerkingen kunnen zijn:

• huiduitslag
• hoofdpijn
• duizeligheid
• vermoeidheid
• irritatie gevoel
• branderig gevoel
• jeuk

Als deze symptomen optreden, moet u stoppen met het gebruik van de medicatie en met een arts spreken.

Candida albicans is een gist die schimmelinfecties van de huid in het gezicht veroorzaakt.

Mensen hebben meer kans op een infectie in hun gezicht als ze diabetes, een verzwakt immuunsysteem, een blessure of intertrigo hebben.

Mensen kunnen schimmelinfecties behandelen met antischimmelcrèmes, maar bij ernstigere infecties kunnen orale antischimmelmiddelen nodig zijn.

Met de juiste diagnose en behandeling zal een schimmelinfectie in het gezicht binnen enkele weken verdwijnen.