Rustelozebenensyndroom en hartrisico

Een veelvoorkomende aandoening waar we gewoonlijk niet aan denken wanneer we ons risico op hart- en vaatziekten beoordelen, is het rustelozebenensyndroom. Dit kan een vergissing zijn, aangezien blijkt dat er inderdaad een verband bestaat tussen het rustelozebenensyndroom en hartaandoeningen.

Overzicht

Het rustelozebenensyndroom is een vrij veel voorkomende aandoening die mensen treft wanneer ze proberen te rusten. Mensen met deze aandoening ervaren een soort ongemak in de benen wanneer ze in slaap vallen, waardoor ze hun benen onophoudelijk moeten bewegen om verlichting te zoeken. Deze symptomen zijn over het algemeen niet overdag aanwezig, maar treden ’s avonds op tijdens perioden van inactiviteit, vlak voor het inslapen of zelfs tijdens de slaap.

Mensen met het rustelozebenensyndroom beschrijven meestal een of meer van verschillende sensaties die hen dwingen hun benen te bewegen. Deze gevoelens zijn onder meer een branderig gevoel, spiertrekkingen, kruipen, rusteloosheid, trekken of spanning in hun benen. Soms is er daadwerkelijke pijn in de benen. Mensen met deze aandoening beschrijven de onaangename sensaties meestal als diep in de benen in plaats van aan de oppervlakte en meestal rond de knieën of in de onderbenen. Deze symptomen verschijnen bijna altijd alleen tijdens rustige rust en worden meestal geminimaliseerd als de rest niet helemaal “stil” is. In het bijzonder merken de meeste mensen met deze aandoening dat de symptomen niet optreden wanneer ze activiteiten uitvoeren waarbij ze zich ergens op moeten concentreren, bijvoorbeeld tijdens het maken van kruiswoordpuzzels, het spelen van poker of het emotioneel betrokken zijn bij een echtgenoot of partner.

De symptomen van het rustelozebenensyndroom worden over het algemeen in ieder geval tijdelijk verlicht door op te staan ​​en te bewegen, of de benen te strekken of te masseren. Natuurlijk, tegen de tijd dat het slachtoffer opstaat om deze verlichtende activiteiten uit te voeren, kan hij of zij klaarwakker zijn en moet het proces van in slaap vallen helemaal opnieuw beginnen. Als gevolg hiervan kunnen mensen met frequent rustelozebenensyndroom slaapgebrek krijgen.

Wie krijgt RLS

Het rustelozebenensyndroom komt vrij vaak voor en komt tot op zekere hoogte voor bij tot 15% van de volwassenen in westerse landen.In andere delen van de wereld lijkt het minder vaak voor te komen. Hoewel het rustelozebenensyndroom kan worden veroorzaakt door ijzertekort, nierfalen, zwangerschap, spinale aandoeningen en neurologische aandoeningen, kan bij de grote meerderheid van de patiënten geen specifieke onderliggende oorzaak worden vastgesteld.

Behandeling

In de meeste gevallen is het rustelozebenensyndroom een ​​relatief milde en slechts intermitterende aandoening, die gewoonlijk kan worden behandeld door het vermijden van cafeïne, regelmatige lichaamsbeweging, cognitieve activiteiten in de avonduren of opstaan ​​en een korte wandeling over de momenten waarop symptomen optreden. Als er een specifieke onderliggende oorzaak kan worden gevonden, moet deze worden behandeld. Het rustelozebenensyndroom als gevolg van bijvoorbeeld ijzertekort is bijzonder vatbaar voor behandeling.

Als de symptomen van het rustelozebenensyndroom ernstiger zijn en niet worden verlicht door dergelijke levensstijlmaatregelen, kan medicamenteuze behandeling behoorlijk effectief zijn.Geneesmiddelen die met succes zijn gebruikt voor het rustelozebenensyndroom, zijn onder meer de dopamine-agonisten, die vaak worden gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Parkinson, zoals pramipexol (Mirapex). Bovendien zijn bepaalde geneesmiddelen die worden gebruikt voor epileptische aandoeningen effectief geweest, waaronder gabapentine (Neurontin). Benzodiazepinen, medicijnen tegen angst, zijn ook met succes gebruikt.

Medicamenteuze therapie voor het rustelozebenensyndroom kan met name nuttig zijn bij mensen die vanwege deze aandoening aan slaapgebrek lijden.

Rustelozebenensyndroom en hartrisico

Het rustelozebenensyndroom is in verband gebracht met een verhoogd risico op hart- en vaatziekten.

Onderzoekers geloven dat als er een oorzaak-en-gevolgrelatie is, dit te maken kan hebben met hypertensie. Het blijkt dat veel mensen met het rustelozebenensyndroom ook een bewegingsstoornis hebben die “periodieke ledemaatbewegingen van de slaap (PLMS)” wordt genoemd, waarbij herhaalde episodes van stereotiepe beenbewegingen optreden tijdens het slapen. De meeste mensen met PLMS zijn zich er niet van bewust dat ze een dergelijke aandoening hebben (hoewel hun slapende partners dat heel goed kunnen zijn). Onderzoek toont aan dat patiënten met PLMS een aanzienlijke verhoging van hun bloeddruk kunnen hebben tijdens episodes van beenbewegingen tijdens het slapen.

De mate van nachtelijke hypertensie die is aangetoond, wordt geacht voldoende te zijn om het risico van een individu op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten aanzienlijk te verhogen – en kan helpen om het verband tussen het rustelozebenensyndroom en hart- en vaatziekten te verklaren.