Het gevoel de darm niet te kunnen legen
Tenesmus is een medische term die wordt gebruikt om het gevoel te beschrijven dat u uw darmen niet kunt legen nadat u al hebt gepoept. Tenesmus wordt vaak geassocieerd met inflammatoire darmaandoeningen (IBD), maar kan ook worden veroorzaakt door aandoeningen zoals aambeien, infecties en kanker.
!['Bezet' slot op cabinedeur](https://www.verywellhealth.com/thmb/o6imMI0NGnY7wWN5HSv-wvTjyA4=/5348x3556/filters:no_upscale():max_bytes(150000):strip_icc()/-engaged--lock-on-cubicle-door-200136469-002-5c18e5b246e0fb000139040d.jpg)
De diagnose kan een ontlastingscultuur, bloedonderzoek, colonoscopie of een biopsie inhouden om de onderliggende oorzaak te identificeren. Pijnstillers en krampstillers kunnen worden voorgeschreven om de symptomen te verlichten terwijl de onderliggende oorzaak wordt behandeld.
Symptomen
Symptomen van tenesmus kunnen constant of intermitterend zijn, maar omvatten meestal enkele of alle van de volgende:
- rectale pijn
- Gas
- opgeblazen gevoel
- krampen
- jeuk
- Rectale afscheiding
- Anale bloeding
- Onvrijwillige inspanning
Wanneer een zorgverlener bellen?
Zoek onmiddellijk medische hulp als u tenesmus ervaart die gepaard gaat met hoge koorts (meer dan 100,4 F), koude rillingen, ernstige rectale bloedingen, misselijkheid, braken of flauwvallen.
Oorzaken
De oorzaak van tenesmus is niet goed begrepen, maar er wordt aangenomen dat ontsteking of irritatie somatische zenuwen (die fysieke sensaties overbrengen) en autonome zenuwen (die contracties van gladde spieren moduleren) in de darm kunnen stimuleren.
Overstimulatie van deze zenuwen kan het gevoel geven alsof er residu in de darm is en kan de samentrekkingen veroorzaken die we herkennen als het begin van een stoelgang.
Bovendien kan ernstige diarree of obstipatie ook littekens van darmweefsels veroorzaken. Als dit gebeurt, wordt de ontlasting moeilijker en kan het lijken alsof er meer in de darm zit dan er in werkelijkheid is. Zweren of gezwellen rond het rectum of in de dikke darm kunnen hetzelfde doen.
Talloze aandoeningen kunnen tenesmus veroorzaken, waaronder:
- coeliakie
- Chronische constipatie
- chronische diarree
- Colorectale kanker
- ziekte van Crohn
- diverticulaire ziekte
- Gastro-enteritis
- Prikkelbare darm syndroom (PDS)
- ischemische colitis
- Bekkenbodemaandoeningen
- Verzakte aambei
- Rectaal abces
- rectocele
-
Seksueel overdraagbare proctitis (inclusief gonorroe, chlamydia of syfilis)
-
Colitis ulcerosa
Stralingsproctitis kan tenesmus ontwikkelen en veroorzaken na bestralingstherapie voor baarmoederhalskanker, rectumkanker, prostaatkanker of darmkanker.
Diagnose
Tenesmus is geen medische aandoening, maar eerder een symptoom van een aandoening. Als zodanig zal uw zorgverlener naar de onderliggende oorzaak zoeken door uw medische geschiedenis, familiegeschiedenis en huidige symptomen te bekijken. Dit omvat waarschijnlijk vragen over uw stoelgang, dieet en levensstijl.
Op basis van deze diagnostische aanwijzingen zal uw zorgverlener verder testen om de reden voor uw symptomen te achterhalen.
Fysiek examen
Het lichamelijk onderzoek is essentieel voor de diagnose van tenesmus. Het helpt uw zorgverlener om te zien of er sprake is van ontsteking of afwijkingen rond het rectum, gevoeligheid of pijn in de buik, of tekenen van een seksueel overdraagbare infectie.
De procedure kan een digitaal rectaal examen (DRE) omvatten. Dit omvat het inbrengen van een gehandschoende vinger in de anus om te controleren op aambeien, bloed, slijmafscheiding, infectie of abnormale gezwellen.
Lab-tests
Na het lichamelijk onderzoek zal uw zorgverlener gewoonlijk een reeks bloed- en ontlastingstests bestellen om de oorzaken te achterhalen.
Deze kunnen zijn:
-
Volledig bloedbeeld (CBC): deze test kan tekenen van infectie (gekenmerkt door een toename van het aantal witte bloedcellen) of bloedarmoede (als gevolg van een daling van het aantal rode bloedcellen), onder andere suggereren.
-
Erytrocytsedimentatiesnelheid (ESR) en C-reactief proteïne (CRP): Bloedonderzoeken die wijzen op gegeneraliseerde ontsteking geassocieerd met infecties, ontstekingsziekten en andere oorzaken
-
Fecaal occult bloed: een test die wordt gebruikt om bloed in een ontlastingsmonster te detecteren
-
Krukcultuur: een test die controleert op pathogene (ziekteverwekkende) bacteriën in een ontlastingsmonster
-
SOA-screening: een reeks tests die worden gebruikt om gonorroe, chlamydia, syfilis en andere seksueel overdraagbare aandoeningen te detecteren
-
Carcino-embryonaal antigeen (CEA): een van de vele bloedtumormarkertests die wijzen op colorectale kanker
Beeldvormingsstudies
Voordat u doorgaat met meer invasieve procedures, kan uw zorgverlener beeldvormende tests bestellen om uw spijsverteringskanaal te visualiseren.
Deze kunnen zijn:
-
Bariumröntgenfoto: een type röntgenfoto waarbij een bariumklysma wordt gebruikt om gezwellen, obstructies, laesies of perforatie van de darm te markeren
-
Computertomografie (CT) colonografie: een beeldvormende techniek waarbij meerdere röntgenfoto’s worden gebruikt die de darmen in detail visualiseren, inclusief de aanwezigheid van poliepen of tumoren
-
Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI): een soort scan die krachtige magnetische en radiogolven gebruikt om zeer gedetailleerde beelden te maken van zachte weefsels in het spijsverteringskanaal
Procedures
Als colorectale kanker wordt vermoed of als er een anomalie wordt opgemerkt bij beeldvormend onderzoek, kan uw zorgverlener u doorverwijzen naar een gastro-enteroloog, die een minimaal invasieve endoscopische procedure kan uitvoeren.
Test die u mogelijk heeft, omvat:
-
Colonoscopie: een procedure waarbij een flexibele scoop, een colonoscoop genaamd, wordt gebruikt om de hele dikke darm te onderzoeken
-
Sigmoïdoscopie: een versie van colonoscopie die beperkt is tot het onderste deel van de dikke darm, de sigmoïde colon
-
Colonbiopsie: uitgevoerd tijdens een colonoscopie of sigmoïdoscopie om een weefselmonster te verkrijgen voor evaluatie
Als colorectale kanker de oorzaak is van tenesmus, is de enige test die de diagnose definitief kan bevestigen een biopsie. Bloedonderzoek en beeldvormende onderzoeken kunnen de diagnose ondersteunen, maar ze kunnen de ziekte niet diagnosticeren.
Behandeling
Tenesmus heeft de neiging om te verbeteren zodra de onderliggende oorzaak is geïdentificeerd en behandeld. Omdat de oorzaken van tenesmus zo divers zijn, zijn de behandelingen dat ook. Hieronder staan de behandelingen die worden gebruikt om tenesmus in elke aandoening te behandelen.
Oorzaak | Behandelingsopties |
---|---|
coeliakie | Gluten vrij dieet |
Constipatie |
Laxeermiddelen en ontlastingverzachters |
Vezelrijk dieet | |
Diarree |
Antidiarree zoals Imodium (loperamide) |
Colorectale kanker |
Opioïde medicijnen voor gevorderde kanker |
Endoscopische laserbehandeling | |
Ziekte van Crohn en colitis ulcerosa | Corticosteroïden zoals prednison |
Immunosuppressiva zoals methotrexaat | |
Aminosalicylaten zoals Colazal (balsalazide) | |
TNF-blokkers zoals Humira (adalimumab) | |
Antibiotica zoals Flagyl (metronidazol) | |
Chirurgie | |
diverticulaire ziekte | Vezelrijk dieet |
Orale of intraveneuze antibiotica | |
Chirurgie | |
Gastro-enteritis | Antibiotica (indien de oorzaak bacterieel is) |
Antiparasitaire medicijnen (als de oorzaak parasitair is) | |
IBS | Vezelrijk dieet |
Krampstillers zoals Levsin (hyoscyamine) | |
Anti-diarree of laxeermiddelen, indien nodig | |
Tricyclische antidepressiva zoals amitriptyline | |
ischemische colitis | antibiotica |
Chirurgie, als de obstructie van de bloedstroom ernstig is | |
Bekkenbodemaandoeningen | Ontlastingverzachters |
Fysiotherapie | |
Percutane tibiale zenuwstimulatie (PTNS) | |
Chirurgie | |
Verzakte aambei | Elastiekje ligatie |
sclerotherapie | |
Hemorrhoidectomie | |
Rectaal abces | Chirurgische drainage |
Antibiotica, waaronder penicilline | |
rectocele | Kegel oefeningen |
Intravaginaal pessarium | |
Chirurgie | |
SOA’s | Antibiotica (verschilt per infectie) |
Hoewel u zich misschien ongemakkelijk voelt om tenesmus met uw zorgverlener te bespreken, is het belangrijk om dit te doen. Dit is met name het geval als het symptoom aanhoudt, verergert of gepaard gaat met bloedingen, teerachtige ontlasting, smalle ontlasting, gewichtsverlies, koorts, braken of het onvermogen om te poepen. Geen van deze symptomen mag ooit worden afgewezen of genegeerd.
Discussion about this post