Perifere aderziekte (PAD) is een aandoening waarbij een of meer van de slagaders die de benen, armen, het hoofd of de buik van bloed voorzien, geblokkeerd of gedeeltelijk geblokkeerd raken, meestal als gevolg van atherosclerose. Als de bloedtoevoer naar de ledematen niet langer voldoende is om aan de vraag te voldoen, kan een persoon met PAD symptomen krijgen.
Symptomen
Het meest voorkomende symptoom van PAD is ‘claudicatio’. Claudicatio is een pijn, kramp of ongemak – dat kan variëren van alleen vervelend tot behoorlijk ernstig – dat optreedt in het aangedane ledemaat. Claudicatio treedt meestal op tijdens inspanning en wordt verlicht door rust.
Omdat PAD meestal de benen aantast, manifesteert claudicatio zich meestal als pijn in de benen tijdens het lopen. Afhankelijk van waar in de beenslagader de verstopping zich bevindt, kan claudicatio been de voet, kuit, dij of billen aantasten. Mensen met PAD in een van de slagaders die de bovenste ledematen voeden, kunnen claudicatio in de arm of schouder ervaren; en sommigen kunnen zelfs neurologische symptomen ervaren tijdens armoefeningen, een aandoening die ‘subclaviaans stelensyndroom’ wordt genoemd.
Soms veroorzaakt PAD zelfs in rust aanhoudende claudicatio. Claudicatio in rust betekent vaak dat de arteriële blokkade relatief ernstig is en dat het aangedane ledemaat zelfs in rust niet voldoende bloed krijgt.
Omdat claudicatio niet altijd het typische patroon volgt – dat wil zeggen pijn tijdens inspanning, met verlichting tijdens rust – moet de diagnose PAD worden overwogen wanneer een persoon ouder dan 50 jaar, die risicofactoren heeft voor atherosclerose, onverklaarbare pijn ervaart in de armen of benen.
Zeer ernstige PAD kan leiden tot ulceratie en zelfs gangreen van de aangedane ledemaat.
Oorzaken
In de grote meerderheid van de gevallen wordt PAD veroorzaakt door atherosclerose. Dit betekent dat dezelfde soorten risicofactoren die coronaire hartziekte (CAD) veroorzaken – met name verhoogde cholesterolwaarden, roken, hypertensie en diabetes – ook PAD produceren. Omdat PAD en CAD worden veroorzaakt door hetzelfde ziekteproces, betekent het vaak dat wanneer PAD wordt gediagnosticeerd, ook CAD aanwezig is.
Meer zelden kan PAD worden gezien bij mensen die geen atherosclerose hebben. PAD kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door trauma aan de ledematen, blootstelling aan straling en bepaalde medicijnen (de ergotaminegeneesmiddelen) die worden gebruikt om migrainehoofdpijn te behandelen.
Diagnose
PAD kan worden gediagnosticeerd met niet-invasieve testen. In sommige gevallen kan PAD worden gedetecteerd door lichamelijk onderzoek, wanneer een verminderde polsslag wordt opgemerkt in het aangedane ledemaat. Vaker is echter een van de verschillende specifieke tests vereist om PAD te diagnosticeren.
Het diagnosticeren van PAD in de benen kan worden gedaan met behulp van de “enkel-armindex” of ABI, waarbij de bloeddruk wordt gemeten en vergeleken in de enkel en de arm. Een lage ABI-index duidt op een verlaagde bloeddruk in een beenslagader, wat aangeeft dat PAD aanwezig is.
Plethysmografie is een andere techniek die wordt gebruikt voor het diagnosticeren van PAD. Bij deze test wordt de lucht in een reeks manchetten gepompt die langs het been zijn geplaatst en wordt de polsdruk van de slagader onder elke manchet geschat. Een blokkade ergens in de slagader zal resulteren in een verminderde polsdruk buiten het gebied van blokkade.
“Duplex-echografie” is een speciale ultrasone test die een schatting geeft van de bloedstroom op verschillende niveaus in een slagader. Een plotselinge daling van de bloedstroom suggereert een gedeeltelijke blokkering in het gebied van de druppel.
Als uw zorgverlener PAD vermoedt, is meestal een of meer van deze niet-invasieve tests voldoende om een diagnose te stellen. Tegenwoordig is de ABI de test die het meest wordt gebruikt.
Behandeling
Hoewel milde of matige PAD kan worden behandeld met medicatie en veranderingen in levensstijl, vereisen ernstigere gevallen vaak een bypass-operatie of angioplastiek om de blokkades te verlichten.
Discussion about this post