Ontsluiting, weeën en wanneer naar het ziekenhuis te gaan?

Een van de belangrijkste zorgen die aanstaande ouders in het derde trimester hebben, is weten wanneer het tijd is om naar het ziekenhuis te gaan of de verloskundige te bellen. Hoewel het niet ongebruikelijk is om te denken dat de eerste weeën je signaal zijn, is dat meestal niet het geval. Vroege bevalling kan dagen duren en is misschien niet eens echte bevalling. Ontsluiting is een essentieel onderdeel van de bevalling en het is moeilijk om te weten hoe verwijd je bent, tenzij je wordt onderzocht door je arts of verloskundige.

Begrijp de stadia van de bevalling en de maatregelen waarmee zorgverleners ze markeren. Dit kan uw stress aanzienlijk verminderen en u helpen voorkomen dat u meerdere keren naar het ziekenhuis moet voordat de tijd rijp is.

Stadia van arbeid

Geen twee geboorten zijn hetzelfde en er is vaak geen manier om te weten hoe lang je bevalling zal duren of wat het kan inhouden. Toch verloopt de bevalling steevast in drie duidelijk gedefinieerde fasen.

Fase een

De eerste fase begint met het begin van de echte bevalling en gaat door totdat de baarmoederhals volledig is verwijd tot 10 centimeter en is verder onderverdeeld in drie extra fasen of fasen:

• Vroege (of latente) bevalling: vanaf het begin van de bevalling tot 3 cm ontsluiting; kan tot 20 uur duren bij een eerste geboorte en 10 tot 12 uur bij volgende geboorten

• Actieve arbeid: voortzetting van de ontsluiting tot 7 cm; duurt gemiddeld 5 uur bij eerste geboorten en 2 uur bij volgende geboorten

• Overgang: doorgaan naar 10 cm ontsluiting; duurt 15 tot 60 minuten

Het is meestal tijdens de tweede van deze drie fasen – actieve bevalling – dat het tijd is om naar het ziekenhuis of geboortecentrum te gaan. Uw arts of verloskundige moet u van tevoren richtlijnen geven die u moet volgen.

Fase twee

Zodra de baarmoederhals volledig is verwijd (10 cm), moet u actief duwen, vergelijkbaar met het gevoel van een stoelgang, totdat het hoofd van de baby zichtbaar is vanuit de vaginale opening (“kroon”). Als dit je eerste zwangerschap is, kan deze fase 30 minuten tot twee uur duren. Daar hoort ook de geboorte van je baby bij.

Fase drie

De derde fase is de bevalling van de placenta. Dit duurt meestal maar een paar minuten, maar kan soms tot 30 minuten duren.

Wanneer het tijd is om naar het ziekenhuis te gaan

Vroegtijdige bevalling is de minst pijnlijke maar langste van de drie fasen, en duurt tot 20 uur voor de eerste bevalling. Contracties treden om de vijf tot 30 minuten op en duren meestal 30 tot 45 seconden. In de meeste gevallen zullen artsen u adviseren thuis te blijven totdat de weeën dichter bij elkaar komen en langer duren.

U moet naar het ziekenhuis gaan als uw water breekt – ongeacht het stadium – zodat uw arts de gezondheid van de zwangerschap kan controleren en indien nodig kan doorgaan met geassisteerde arbeid. Een bloederige show, een dik slijm met wat bloed uit de vagina, kan ook een teken zijn dat je gaat bevallen (maar naar het ziekenhuis gaan is op dit moment niet nodig).

Aangekomen in het ziekenhuis

Verwijding van de baarmoederhals alleen bepaalt niet wanneer u aan het bevallen bent. In sommige gevallen kan een vrouw slechts 1 cm ontsluiting hebben, maar sterke en frequente weeën ervaren. Anderen kunnen verwijding ervaren zelfs voordat de bevalling begint.

Dat is waarom je, zodra je in het ziekenhuis bent aangekomen, een bekkenonderzoek hebt om te bepalen hoe verwijd je baarmoederhals is. Bovendien zoekt de arts, verpleegkundige of verloskundige naar de kenmerkende verkorting en dunner worden van de baarmoederhals die bekend staat als uitwissing.

Samen met verwijding is uitwissing het proces waardoor de baby in het geboortekanaal kan komen. Effacement wordt gemeten in percentages, waarbij 0% betekent dat de baarmoederhals niet dunner wordt, 50% betekent de helft van de normale dikte en 100% betekent dat de baarmoederhals volledig is uitgedund.

Uw zorgverlener gebruikt deze en andere informatie om u aan te bevelen of u in het ziekenhuis blijft of naar huis terugkeert. Andere overwegingen kunnen zijn:

• De positie van de baarmoederhals (meestal naar voren gekanteld voorafgaand aan de bevalling)
• De positie en rotatie van de baby
• Uw medische gezondheid en geschiedenis

Uiteindelijk zijn er geen vaste regels. Als je bijvoorbeeld minder dan 3 centimeter bent als je aankomt, niet veel pijn hebt en niet van plan bent een ruggenprik te gebruiken, is naar huis gaan misschien de meest redelijke en comfortabele optie. Als uw water echter is gebroken, u veel pijn heeft of speciale medische behoeften heeft, kan blijven de betere keuze zijn, zelfs als u minder ontsluiting heeft.

Ware of valse arbeid

Soms is een wee misschien niet het teken van echte bevalling. Als een samentrekking onregelmatig is in frequentie en kracht, kan het een samentrekking van Braxton Hicks zijn, ook wel bekend als valse arbeid. Hier leest u hoe u de verschillen tussen de twee kunt herkennen:

• Braxton Hicks-contracties: deze zijn onregelmatig, nemen niet toe in kracht of frequentie en stoppen vaak wanneer u loopt, rust of van houding verandert. De samentrekkingen van Braxton Hicks zijn beperkt tot de onderbuik of het bekkengebied. Ze kunnen zich al in het tweede trimester ontwikkelen, maar komen vaker voor tijdens het derde trimester.

• Echte weeën: deze zijn regelmatig, nemen toe in kracht en frequentie, veranderen niet als u beweegt of van positie verandert, en ontstaan ​​in de onderrug voordat ze naar de voorkant van de buik gaan.

Hoewel het gemakkelijk is om een ​​samentrekking van Braxton Hicks voor een echte te houden, moet u altijd naar het patroon kijken om te beslissen of u echte bevalling ervaart. Als u het verschil kent, kunt u een onnodige reis naar het ziekenhuis besparen.