De ziekte van Lyme in het latere stadium – ook bekend als late verspreide ziekte van Lyme – kan de gewrichten, het zenuwstelsel en soms het hart ernstig beïnvloeden. Als artsen de ziekte van een vroeg stadium niet snel behandelen, kan deze infectie zich over het hele lichaam verspreiden, waardoor chronische symptomen veroorzaken die moeilijker te elimineren zijn. In dit artikel leert u over hoe zorgprofessionals de ziekte van Lyme in Lyme diagnosticeren en behandelen, welke resultaten zijn en waar u op moet letten tijdens de behandeling.
Inzicht in de ziekte van Lyme in een later stadium
De ziekte van Lyme in een laat stadium ontwikkelt zich meestal 6-36 maanden na de eerste tekenbeet. Tegen die tijd hebben de bacteriën Borrelia burgdorferi zich buiten je huid verspreid en kunnen het veroorzaken:
- Lyme -artritis – Persistent gewrichtspijn en gezamenlijke gezwellen, vooral in de knieën.
- Neurologische symptomen – zoals gezichtsverlies, geheugenverlies, gevoelloosheid, scherpe pijn of radiculopathie.
- Neuroborreliose – ontsteking van de hersenen of ruggenmerg.
- Encefalopathie – cognitieve problemen, slaapstoornissen of stemmingsveranderingen.
- Cardiale betrokkenheid (zeldzaam in het late stadium) – zoals hartblok of hartkloppingen.
Deze fase komt vaker voor bij patiënten die nooit zijn behandeld of onderbehandeld waren tijdens de vroege infectie.
Hoe artsen de ziekte van Lyme in een laat stadium diagnosticeren
Diagnose in het latere stadium is gebaseerd op klinische evaluatie en laboratoriumtests. Artsen zullen de symptomen en de medische geschiedenis beoordelen en deze tests vaak bestellen:
- Twee-lagen antilichaamtesten-ELISA gevolgd door Western-blot om antilichamen te detecteren tegen Borrelia burgdorferi-bacteriën.
- Synoviale vloeistofanalyse – in gevallen van artritis.
- Cerebrospinaal vloeistofonderzoek – als neurologische symptomen aanwezig zijn.
- Neuroimaging -test – om andere oorzaken van cognitieve of neurologische stoornissen uit te sluiten.
Je moet weten dat in het latere stadium antilichaamtests vaak sterk positief terugkeren vanwege de langdurige blootstelling van het immuunsysteem aan de bacteriën. Er kunnen echter nog steeds valse positieven optreden, vooral bij mensen met auto -immuunstoornissen.
Antibioticabehandeling voor de ziekte van Lyme in een later stadium
Artsen behandelen meestal een late stadium Lyme-ziekte met langere antibiotica-banen in vergelijking met infectie in een vroeg stadium. De keuze van het medicijn en de route van de toediening van de geneesmiddelen hangt af van de specifieke symptomen.
Lyme -artritis (zonder neurologische symptomen)
Artsen schrijven meestal voor:
- Orale doxycycline 100 mg tweemaal daags gedurende 28 dagen
- Alternatieve medicijnen: amoxicilline 500 mg driemaal daags of cefuroxime 500 mg tweemaal daags voor dezelfde duur
Als gezamenlijke zwelling aanhoudt of terugkeert na orale therapie, wordt een tweede 28-daagse cursus soms aanbevolen. Het gebruik van orale antibiotica langer dan 2 maanden biedt echter meestal geen extra voordeel en kan de risico’s verhogen.
Neurologische Lyme -ziekte (neuroborreliose)
Artsen schrijven vaak intraveneuze antibiotica voor, zoals:
- Ceftriaxon 2 g intraveneus eenmaal daags gedurende 14-28 dagen
- Alternatieve medicijnen: cefotaxime of hoge dosis intraveneuze penicilline g
U krijgt meestal intraveneuze behandeling in een ziekenhuis of via een thuisgebaseerde intraveneuze opstelling. Symptomen verbeteren vaak geleidelijk gedurende 3-6 weken, niet onmiddellijk.
Lyme encefalopathie of chronische neurocognitieve symptomen
Deze aandoening veroorzaakt vermoeidheid, slaapstoornissen, geheugenproblemen en depressie. Studies hebben in deze gevallen echter een beperkt voordeel van uitgebreide antibiotica aangetoond. Artsen bevelen vaak aan:
- Standaard intraveneuze antibiotica zoals hierboven (als actieve infectie wordt bevestigd)
- Ondersteunende zorg, inclusief cognitieve therapie en slaapbeheer
- Evaluatie voor Lyme Disease Syndroom na de behandeling als de symptomen aanhouden ondanks de behandeling
Lyme Disease Syndrome na de behandeling
Na het voltooien van antibiotica blijft ongeveer 10-20% van de patiënten vermoeidheid, gewrichtspijn of cognitieve moeilijkheden ervaren. Deze voorwaarde is niet te wijten aan actieve infectie, maar kan het gevolg zijn van:
- Resterende immuunrespons
- Weefselschade
- Veranderde neurologische functie
Artsen bevelen geen uitgebreide antibioticatherapie aan voor het Lyme Disease Syndroom na de behandeling. In plaats daarvan kunt u profiteren van:
- Symptomatische behandeling (pijnstillers, antidepressiva)
- Revalidatietherapieën
- Cognitieve gedragstherapie voor geestelijke gezondheidszorg
Het Lyme Disease Syndroom na de behandeling kan 6 maanden of maximaal 2 jaar duren, maar veel patiënten verbeteren met tijd en ondersteunende zorg.
Aandachtspunten tijdens de behandeling
Kijk uit voor Jarisch – Herxheimer -reactie
Wanneer u begint met de behandeling met antibioticum, kunt u binnen 24-48 uur een tijdelijke verslechtering van de symptomen ontwikkelen. Dit probleem gebeurt omdat stervende bacteriën ontstekingsstoffen afgeven. Je kunt koude rillingen, koorts, spierpijn of verhoogde vermoeidheid voelen. Artsen bevelen meestal aan:
- Rest
- Veel vloeistoffen drinken
- Ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen
Deze reactie is geen allergische respons en vereist geen stoppen met antibiotica.
Vermijd onnodige antibiotica op lange termijn
Meerdere studies hebben aangetoond dat langdurige antibioticatherapie (na 4-8 weken) geen extra voordeel biedt bij de ziekte van Lyme in Laye en kan veroorzaken:
- Antibiotische weerstand
- Ernstige bijwerkingen zoals Clostridium difficile infectie
- Intraveneuze lijninfecties of trombose
De Infectious Diseases Society of America (IDSA) en Centers for Disease Control and Prevention adviseren sterk aan langdurig antibioticagebruik zonder bewezen infectie.
Overweeg co-infecties van tekenbeten
Teken kunnen andere infecties verzenden, zoals:
- Babesiose
- Anaplasmose
- Ehrlichiose
Als u niet verbetert met de behandeling met de ziekte van Lyme, kan uw arts op deze co-infecties testen en uw behandelplan dienovereenkomstig aanpassen.
Monitor voor antibiotische bijwerkingen
Veel voorkomende bijwerkingen zijn onder meer:
- Doxycycline – lichtgevoeligheid, maagklachten
- Ceftriaxon – galslib, diarree, allergische reacties
- Amoxicillin – huiduitslag, schimmelinfecties
Meld altijd nieuwe of verslechterende symptomen aan uw arts.
Discussion about this post