Naegleria fowleri-infectie (hersenetende amoebe)

Overzicht

Naegleria-infectie is een zeldzame en bijna altijd fatale herseninfectie. Naegleria-infectie wordt veroorzaakt door een amoebe die veel voorkomt in warme zoetwatermeren, rivieren en warmwaterbronnen. Blootstelling aan de amoebe vindt meestal plaats tijdens zwemmen of andere watersporten.

De amoebe – Naegleria fowleri genaamd – reist door de neus naar de hersenen, waar het ernstige hersenschade veroorzaakt. De meeste mensen met een naegleria-infectie sterven binnen een week na het vertonen van symptomen.

Elk jaar worden miljoenen mensen blootgesteld aan de amoebe die naegleria-infectie veroorzaakt, maar slechts een paar raken besmet. Gezondheidswerkers weten niet waarom sommige mensen een naegleria-infectie ontwikkelen en anderen niet.

Symptomen van naeglerie-infectie

Naegleria-infectie veroorzaakt een ziekte die primaire amebische meningo-encefalitis wordt genoemd – ook bekend als PAM. PAM is een herseninfectie die leidt tot zwelling van de hersenen en de vernietiging van hersenweefsel.

De symptomen van een naegleria-infectie beginnen in het algemeen binnen twee tot vijftien dagen na blootstelling aan de amoebe. De eerste symptomen zijn vaak:

• Koorts
• Plotselinge, ernstige hoofdpijn
• Misselijkheid en overgeven
• Verstopte neus of afscheiding
• Veranderingen in geur of smaak

Naarmate de ziekte verergert, kunnen de symptomen ook zijn:

• Stijve nek
• Gevoeligheid voor licht
• Verwarring
• Verlies van evenwicht
• Slaperigheid
• Epileptische aanvallen
• Hallucinaties

Deze ziekte kan snel voortschrijden en leidt doorgaans tot de dood binnen ongeveer vijf dagen na het begin van de symptomen.

Wanneer moet je naar een dokter?

Zoek onmiddellijk medische hulp als u plotseling koorts, hoofdpijn, stijve nek en braken krijgt, vooral nadat u onlangs in warm, zoet water heeft gelegen.

Oorzaken

Naegleria-infectie wordt veroorzaakt door de Naegleria fowleri amoebe, die het vaakst wordt aangetroffen in warme, zoete wateren over de hele wereld, vooral tijdens de zomermaanden. Deze amoebe wordt ook wel eens in aarde aangetroffen. Deze amoebe komt je lichaam binnen via je neus via vervuild water, modder of stof, en reist naar je hersenen via de zenuwen die je reukvermogen overbrengen.

Slechts een klein percentage van de miljoenen mensen die aan Naegleria fowleri worden blootgesteld, wordt er ooit ziek van. Waarom sommige mensen na blootstelling besmet raken en anderen niet, is niet bekend.

De amoebe verspreidt zich niet van persoon tot persoon. U kunt ook niet worden besmet door besmet water te drinken. Zout water, zoals oceaan- en zeewater, en goed gereinigde en gedesinfecteerde zwembaden bevatten geen naegleria amoebe.

Risicofactoren

Miljoenen mensen worden elk jaar blootgesteld aan de amoebe die naegleria-infectie veroorzaakt, maar slechts een paar mensen raken ermee besmet.

Deze factoren kunnen uw risico op naeglerie-infectie verhogen:

• Zwemmen in zoet water. De meeste mensen die ziek worden, hebben de afgelopen twee weken in een zoetwatermeer gezwommen.
• Hittegolven. De amoebe gedijt in warm of heet water. In de zomermaanden komen infecties vaker voor.
• Leeftijd. Kinderen en jonge volwassenen zijn de meest waarschijnlijke leeftijdsgroepen om getroffen te worden, mogelijk omdat ze waarschijnlijk langer in het water zullen blijven en actiever zijn in het water.
• Nasale reiniging. Zeer zelden zijn infecties voorgekomen bij mensen die vervuild kraanwater gebruikten om hun sinussen te irrigeren of om hun neus te reinigen tijdens religieuze praktijken. Gebruik geen water rechtstreeks uit de kraan om er zeker van te zijn dat uw water veilig is voor het spoelen van de sinussen of rituele reiniging. Gebruik in plaats daarvan gekookt of gedestilleerd water.

Preventie van naeglerie-infectie

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) suggereren dat de volgende maatregelen uw risico op naeglerie-infectie kunnen verminderen:

• Zwem niet in of spring niet in warme zoetwatermeren en rivieren.
• Gebruik neusklemmen wanneer u in warm zoet water springt of duikt.
• Voorkom verstoring van het sediment tijdens het zwemmen in ondiep, warm zoet water.

Diagnose van naeglerie-infectie

Infectie met de naegleria amoebe wordt meestal bevestigd door middel van een laboratoriumtest van cerebrospinale vloeistof (CSF). CSF is de vloeistof die de hersenen en het ruggenmerg omgeeft.

Om een ​​monster van CSF te krijgen, voert een arts een lumbaalpunctie uit. Tijdens deze procedure wordt een naald ingebracht tussen twee wervels in de onderrug. Een kleine hoeveelheid CSF wordt verwijderd en naar een laboratorium gestuurd, waar het onder een microscoop wordt onderzocht om te bepalen of de naegleria amoebe aanwezig is. Een lumbaalpunctie kan ook worden gebruikt om de cerebrospinale vloeistofdruk te meten en om ontstekingscellen te zoeken.

Beeldvormingstests

Een arts kan beeldvormende tests bestellen, zoals computertomografie (CT) of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) om zwelling en bloeding in de hersenen te onthullen.

• CT-scan. Deze procedure combineert röntgenopnamen uit veel verschillende richtingen tot gedetailleerde dwarsdoorsnedebeelden.
• MRI. Een MRI-machine maakt gebruik van radiogolven en een sterk magnetisch veld om uiterst gedetailleerde beelden te maken van zachte weefsels, zoals de hersenen.

Behandeling van naeglerie-infectie

Er zijn maar weinig mensen die een naegleria-infectie overleven, zelfs niet met behandeling. Vroegtijdige diagnose en behandeling zijn cruciaal om te overleven.

De aanbevolen behandeling voor naeglerie-infectie is een combinatie van geneesmiddelen, waaronder:

• Amfotericine B, een antischimmelmiddel dat gewoonlijk in een ader (intraveneus) of in de ruimte rond het ruggenmerg wordt geïnjecteerd om de amoeben te doden.
• Miltefosine (Impavido), een onderzoeksgeneesmiddel dat gewoonlijk wordt gebruikt om borstkanker en leishmaniasis te behandelen, maar dat ook veelbelovend is gebleken tegen de naegleria amoebe in laboratorium- en dierstudies. Het is ook gebruikt om infecties met andere soorten amoeben met succes te behandelen.
• Andere antischimmelmiddelen.
• Antibiotica.

Naast deze medicijnen kan uw arts andere medicijnen of behandelingsopties aanbevelen om de zwelling van de hersenen te beheersen of te verminderen.