Wat is een antisociale persoonlijkheidsstoornis?

Antisociale persoonlijkheidsstoornis (soms sociopathy genoemd) is een psychische stoornis waarbij een persoon consequent geen respect toont voor goed en kwaad en de rechten en gevoelens van anderen negeert. Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis hebben de neiging om anderen hard of met gevoelloze onverschilligheid tegen te werken, te manipuleren of te behandelen. Ze tonen geen schuldgevoel of berouw voor hun gedrag.

Personen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis overtreden vaak de wet en worden criminelen. Ze kunnen liegen, zich gewelddadig of impulsief gedragen en problemen hebben met drugs- en alcoholgebruik. Vanwege deze kenmerken kunnen mensen met deze aandoening doorgaans geen verantwoordelijkheden vervullen met betrekking tot gezin, werk of school.

Symptomen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis

Tekenen en symptomen van antisociale persoonlijkheidsstoornis kunnen zijn:

• Negeer goed en fout
• Aanhoudend liegen of bedrog om anderen uit te buiten
• Ongevoelig, cynisch en respectloos zijn voor anderen
• Charme of humor gebruiken om anderen te manipuleren voor persoonlijk gewin of persoonlijk plezier
• Arrogantie, een gevoel van superioriteit en extreem eigenwijs zijn
• Terugkerende problemen met de wet, waaronder crimineel gedrag
• Herhaaldelijk de rechten van anderen schenden door middel van intimidatie en oneerlijkheid
• Impulsiviteit of het niet vooruit plannen
• Vijandigheid, aanzienlijke prikkelbaarheid, agitatie, agressie of geweld
• Gebrek aan empathie voor anderen en gebrek aan wroeging over het kwetsen van anderen
• Onnodig risico nemen of gevaarlijk gedrag zonder rekening te houden met de veiligheid van zichzelf of anderen
• Slechte of gewelddadige relaties
• Het niet overwegen van de negatieve gevolgen van gedrag of ervan leren
• Consequent onverantwoordelijk zijn en herhaaldelijk niet aan werk- of financiële verplichtingen voldoen

Volwassenen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis vertonen typisch symptomen van een gedragsstoornis vóór de leeftijd van 15 jaar. Tekenen en symptomen van een gedragsstoornis omvatten ernstige, aanhoudende gedragsproblemen, zoals:

• Agressie naar mensen en dieren
• Vernietiging van eigendom
• Bedrog
• Diefstal
• Ernstige overtreding van regels

Hoewel antisociale persoonlijkheidsstoornis als levenslang wordt beschouwd, kunnen bij sommige mensen bepaalde symptomen – met name destructief en crimineel gedrag – na verloop van tijd afnemen. Maar het is niet duidelijk of deze afname het gevolg is van ouder worden of een groter bewustzijn van de gevolgen van asociaal gedrag of niet.

Wanneer moeten ze naar een dokter?

Het is onwaarschijnlijk dat mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis zelf hulp zoeken. Als u vermoedt dat een vriend of familielid deze stoornis heeft, kunt u die persoon vriendelijk voorstellen om hulp te zoeken bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg.

Oorzaken van antisociale persoonlijkheidsstoornis

Persoonlijkheid is de combinatie van gedachten, emoties en gedragingen die iedereen uniek maakt. Het is de manier waarop mensen de buitenwereld zien, begrijpen en zich verhouden tot de buitenwereld, evenals hoe ze zichzelf zien. Persoonlijkheidsvormen tijdens de kindertijd, gevormd door een interactie van overgeërfde neigingen en omgevingsfactoren.

De exacte oorzaak van een antisociale persoonlijkheidsstoornis is niet bekend, maar:

• Genen kunnen u kwetsbaar maken voor het ontwikkelen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis – en levenssituaties kunnen de ontwikkeling ervan in gang zetten
• Veranderingen in de manier waarop de hersenen functioneren, kunnen het gevolg zijn van de ontwikkeling van de hersenen

Risicofactoren

Bepaalde factoren lijken het risico op het ontwikkelen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis te vergroten, zoals:

• Diagnose van gedragsstoornis bij kinderen
• Familiegeschiedenis van antisociale persoonlijkheidsstoornis of andere persoonlijkheidsstoornissen of psychische stoornissen
• Onderworpen zijn aan mishandeling of verwaarlozing tijdens de kindertijd
• Onstabiel, gewelddadig of chaotisch gezinsleven tijdens de kindertijd

Mannen lopen een groter risico op een antisociale persoonlijkheidsstoornis dan vrouwen.

Complicaties van antisociale persoonlijkheidsstoornis

Complicaties, gevolgen en problemen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis kunnen zijn:

• Echtgenootmishandeling of kindermishandeling of verwaarlozing
• Problemen met alcohol- of middelengebruik
• In de gevangenis zitten
• Moorddadig of suïcidaal gedrag
• Andere psychische stoornissen hebben, zoals depressie of angst
• Lage sociale en economische status en dakloosheid
• Voortijdige dood, meestal als gevolg van geweld

Preventie van antisociale persoonlijkheidsstoornis

Er is geen zekere manier om te voorkomen dat een antisociale persoonlijkheidsstoornis zich ontwikkelt bij mensen die risico lopen. Omdat men denkt dat antisociaal gedrag zijn oorsprong vindt in de kindertijd, kunnen ouders, leerkrachten en kinderartsen vroege waarschuwingssignalen herkennen. Het kan helpen om degenen die het grootste risico lopen te identificeren, zoals kinderen die tekenen van een gedragsstoornis vertonen, en dan vroegtijdige interventie aan te bieden.

Diagnose van antisociale persoonlijkheidsstoornis

Het is onwaarschijnlijk dat mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis denken dat ze hulp nodig hebben. Ze kunnen echter hulp zoeken bij artsen vanwege andere symptomen zoals depressie, angst of woede-uitbarstingen of voor de behandeling van middelenmisbruik.

Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis geven mogelijk geen nauwkeurige informatie over tekenen en symptomen. Een belangrijke factor bij de diagnose is hoe de getroffen persoon zich tot anderen verhoudt. Met toestemming kunnen familie en vrienden mogelijk nuttige informatie verstrekken.

Na een medische evaluatie om andere medische aandoeningen uit te sluiten, kan de huisarts voor verdere evaluatie doorverwijzen naar een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg.

Diagnose van antisociale persoonlijkheidsstoornis is meestal gebaseerd op:

• Een psychologische evaluatie die gedachten, gevoelens, relaties, gedragspatronen en familiegeschiedenis verkent
• Persoonlijke en medische geschiedenis
• Symptomen vermeld in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), uitgegeven door de American Psychiatric Association

Hoewel typisch antisociale persoonlijkheidsstoornis niet wordt gediagnosticeerd vóór de leeftijd van 18 jaar, kunnen sommige tekenen en symptomen optreden in de kindertijd of de vroege tienerjaren. Meestal zijn er aanwijzingen voor symptomen van een gedragsstoornis vóór de leeftijd van 15 jaar.

Vroegtijdige identificatie van een antisociale persoonlijkheidsstoornis kan de langetermijnresultaten helpen verbeteren.

Behandeling van antisociale persoonlijkheidsstoornis

Antisociale persoonlijkheidsstoornis is moeilijk te behandelen, maar voor sommige mensen kan behandeling en langdurige follow-up nuttig zijn. U moet medische en geestelijke gezondheidswerkers zoeken met ervaring in het behandelen van een antisociale persoonlijkheidsstoornis.

De behandeling hangt af van de specifieke situatie van elke persoon, hun bereidheid om deel te nemen aan de behandeling en de ernst van de symptomen.

Psychotherapie

Psychotherapie, ook wel gesprekstherapie genoemd, wordt soms gebruikt om een ​​antisociale persoonlijkheidsstoornis te behandelen. Therapie kan woede- en geweldbeheersing, behandeling van alcohol- of middelenmisbruik en behandeling van andere psychische aandoeningen omvatten.

Maar psychotherapie is niet altijd effectief, vooral als de symptomen ernstig zijn en die persoon niet kan toegeven dat hij bijdraagt ​​aan ernstige problemen.

Medicijnen

Er zijn geen medicijnen die specifiek zijn goedgekeurd door de Food and Drug Administration om antisociale persoonlijkheidsstoornis te behandelen. Artsen kunnen medicijnen voorschrijven voor aandoeningen die soms verband houden met een antisociale persoonlijkheidsstoornis, zoals angst of depressie, of voor symptomen van agressie. Bepaalde medicijnen worden meestal met voorzichtigheid voorgeschreven omdat ze het potentieel hebben voor misbruik.

Omgaan en ondersteunen

Vaardigheden voor gezinsleden

Mensen met een antisociale persoonlijkheidsstoornis gedragen zich vaak en maken andere mensen ellendig – zonder enig gevoel van wroeging. Als je een geliefde hebt met een antisociale persoonlijkheidsstoornis, is het van cruciaal belang dat je ook hulp krijgt voor jezelf.

Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan je vaardigheden aanleren om grenzen te stellen en jezelf te helpen beschermen tegen de agressie, het geweld en de woede die kenmerkend zijn voor de antisociale persoonlijkheidsstoornis. De professional kan ook strategieën aanbevelen om ermee om te gaan.

Zoek een professional in de geestelijke gezondheidszorg die is opgeleid en ervaring heeft met het omgaan met een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Vraag het behandelteam van uw naaste om een ​​verwijzing. Ze kunnen mogelijk ook steungroepen aanbevelen voor families en vrienden die getroffen zijn door een antisociale persoonlijkheidsstoornis.

Voorbereiding van een afspraak met een arts

Als een medische evaluatie fysieke oorzaken voor uw gedrag uitsluit, kan uw huisarts u doorverwijzen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een psychiater of psycholoog.

Neem een ​​familielid of vriend mee naar uw afspraak. Met uw toestemming kan iemand die u al lang kent, vragen beantwoorden of informatie delen met de arts die u niet denkt te bespreken.

Wat je kunt doen om je voor te bereiden

Maak voor je afspraak een lijstje over:

• Eventuele symptomen die u of uw familie heeft opgemerkt, en voor hoelang
• Belangrijkste persoonlijke en medische informatie, inclusief huidige fysieke of mentale gezondheidstoestand, persoonlijke of familiegeschiedenis van psychische aandoeningen, traumatische ervaringen of belangrijke stressfactoren
• Alle medicijnen die u gebruikt, inclusief de namen en doseringen van eventuele medicijnen, kruiden, vitamines of andere voedingssupplementen
• Vragen om uw arts te vragen om informatie te verzamelen

U moet de arts de volgende vragen stellen:

• Wat veroorzaakt mijn symptomen?
• Wat zijn andere mogelijke oorzaken?
• Welke behandelmethoden zijn het meest waarschijnlijk effectief voor mij?
• In hoeverre kan ik verwachten dat mijn symptomen verbeteren met de behandeling?
• Hoe vaak heb ik behandeling nodig en voor hoe lang?
• Zijn er medicijnen om deze aandoening te behandelen, wat zijn de mogelijke bijwerkingen?
• Is er een generiek alternatief medicijn voor het medicijn dat u voorschrijft?

Aarzel niet om andere vragen te stellen tijdens uw afspraak.

Wat de arts u mag vragen

De arts kan u de volgende vragen stellen:

• Wat zijn je symptomen?
• Wanneer heeft u of uw gezin deze symptomen voor het eerst opgemerkt?
• Welke invloed hebben uw symptomen op uw leven?
• Hebben familieleden of vrienden hun bezorgdheid geuit over uw gedrag?
• Heb je hechte relaties?
• Als u niet tevreden bent met uw werk, school of relaties, wat denkt u dan dat uw problemen veroorzaakt?
• Heb je er ooit aan gedacht om jezelf of anderen schade toe te brengen? Heb je dat ooit echt gedaan?
• Is een van uw bloedverwanten, zoals een ouder of broer of zus, gediagnosticeerd met of behandeld voor een psychische aandoening?