Multiple sclerose (MS) is een auto-immuunziekte die ontstaat wanneer het immuunsysteem gezonde cellen in het lichaam aanvalt, waarbij meestal de beschermende omhulsels van vetweefsel (myeline-omhulsels) van de zenuwcellen in de hersenen worden beschadigd.
MS is een ziekte die gewoonlijk in de loop van de tijd erger wordt (progressief). Met behandeling en symptoombeheer kunnen mensen met de aandoening echter een goede kwaliteit van leven hebben.
Bovendien, hoewel MS een levenslange ziekte is die niet kan worden genezen, zal een persoon met de ziekte niet noodzakelijkerwijs eerder overlijden dan iemand die de aandoening niet heeft.
Hier is een overzicht van de mogelijke langetermijneffecten van MS, inclusief hoe mensen met de ziekte met deze effecten om kunnen gaan.
![Volwassen volwassen vrouw met een handicap die ten volle van het leven leeft Fotoserie - Stockfoto](https://www.verywellhealth.com/thmb/HzoVK-7JkVpjMEH6wwbV7xG_pGs=/2121x1414/filters:no_upscale():max_bytes(150000):strip_icc()/GettyImages-1319898646-1257aa58e25542df840dbbdd3ca780fc.jpg)
eyecrave / Getty Images
Symptomen
De symptomen van MS kunnen onvoorspelbaar zijn. Geen twee mensen met de ziekte zullen het op dezelfde manier ervaren.
Het kan moeilijk zijn om te bepalen welk type symptomen zal optreden wanneer een persoon met MS een opflakkering krijgt. Er zijn zowel primaire als secundaire symptomen van MS. Primaire symptomen worden veroorzaakt door de schade aan de myeline-omhulsels in zenuwcellen en secundaire symptomen zijn de complicaties die voortvloeien uit de primaire symptomen.
-
Vermoeidheid
-
Een knijpend gevoel rond de romp (bekend als een “MS-knuffel”)
-
Gevoelloosheid of tintelingen in het gezicht, lichaam of armen en benen
-
Moeite met lopen door verlies van evenwicht en zwakte
-
Spierstijfheid en spasmen
-
Wazig zicht, slecht kleurenzicht of pijn bij het bewegen van het oog
-
Duizeligheid en een draaierig gevoel (vertigo)
-
Blaas- en darmproblemen zoals constipatie of het onvermogen om uw blaas vast te houden
-
Pijn en jeuk in verschillende delen van het lichaam
-
Moeilijkheden met het verwerken van informatie, slecht geheugen en leervermogen, en het onvermogen om problemen op te lossen en te focussen
-
Angst, depressie, prikkelbaarheid of andere stemmingswisselingen
-
Oncontroleerbaar lachen of huilen
-
Herhaalde urineweginfecties gerelateerd aan blaasdisfunctie
-
Verlies van spierspanning veroorzaakt door mobiliteitsproblemen
-
Zwakte in het lichaam
-
Slechte houding
-
Een afname van de botdichtheid die leidt tot een verhoogd risico op botbreuken
-
Moeite hebben met goed ademen of oppervlakkig ademhalen
-
Drukzweren op het lichaam door immobiliteit
Wanneer secundaire symptomen van MS optreden, is het belangrijkste doel om de primaire symptomen te behandelen in de hoop dat de complicaties ook verdwijnen.
Terugval en remissie
Mensen met MS zullen sporadische opflakkeringen van symptomen hebben die een specifiek patroon volgen en perioden van terugval en perioden van remissie omvatten. De verschillende patronen van MS omvatten klinisch geïsoleerd syndroom (CIS), relapsing-remitting MS (RRMS) en actieve secundaire progressieve MS.
Wanneer een persoon met MS een terugval krijgt, komt dat doordat er een ontsteking in het centrale zenuwstelsel (CZS) optreedt. Het CZS, dat de hersenen en het ruggenmerg omvat, fungeert als een communicatiesysteem voor de hersenen en het lichaam.
Tijdens een opflakkering kunnen verschillende delen van het CZS worden aangetast. Als gevolg hiervan kunnen de symptomen van elke opflakkering anders zijn.
MS-terugvallen duren meestal maximaal 24 uur. Zodra de symptomen verdwijnen, wordt dit remissie genoemd. Deze perioden zijn bijna symptoomvrij of volledig symptoomvrij. Met behandeling kunnen MS-terugvallen beter worden beheerd en kunnen de symptomenperiodes minder frequent worden of kunnen mensen langer duren tussen de terugvallen.
Hoe lang duurt de remissie?
Wanneer mensen met MS de juiste soort behandeling krijgen, kunnen remissieperioden variëren van enkele weken tot enkele jaren.
Complicaties op lange termijn
De gemiddelde leeftijd waarop mensen met MS worden gediagnosticeerd, is 30 jaar. De progressieve toestand van MS begint meestal één tot twee decennia na de eerste diagnose.
De levensverwachting van mensen met MS is niet ernstig verminderd; onderzoek suggereert dat de gemiddelde levensduur van een persoon met MS ongeveer 74 jaar is.
Mensen met MS die het type behandeling krijgen dat het beste aan hun behoeften voldoet, kunnen een goede kwaliteit van leven verwachten en bijna net zo lang leven als mensen die geen MS hebben.
Dat gezegd hebbende, MS heeft enkele complicaties op de lange termijn, waaronder:
-
Mobiliteit: Naarmate de ziekte voortschrijdt, zullen sommige mensen met MS uiteindelijk een beperkte of een volledig gebrek aan mobiliteit ontwikkelen. Ongeveer 33% van de mensen met MS verliest het vermogen om te lopen. De overige tweederde kan nog steeds zelfstandig lopen en bewegen, maar sommigen hebben mobiliteitshulpmiddelen nodig zoals een wandelstok, krukken of een rolstoel.
-
Blaas- en darmproblemen: verlies van controle over de darmen of de blaas is ook een langdurige complicatie van MS. De mate van invaliditeit die een persoon met MS ervaart, bepaalt de ernst van het verlies van blaas en darmfunctie. Ongeveer 50% van de mensen met MS ontwikkelt zowel blaas- als darmproblemen. Van die 50% zal meer dan de helft uiteindelijk helemaal niet meer in staat zijn om urine of ontlasting op te houden (incontinentie).
-
Seksuele problemen: seksuele opwinding begint in de hersenen; daarom kan het worden aangetast als bepaalde delen van de hersenen door MS worden beschadigd. Ongeveer 63% van de mensen met MS ervaart een afname in seksuele activiteit als gevolg van de schade veroorzaakt door de ziekte.
-
Cognitieve problemen: Cognitieve functie beschrijft hersenfuncties op hoog niveau zoals leren, geheugen, informatieverwerking, probleemoplossing, focus en aandachtsspanne. Meer dan 50% van de mensen met MS zal een achteruitgang in cognitie ervaren, wat hun kwaliteit van leven kan verminderen.
MS en seksuele disfunctie
Als u MS heeft en veranderingen in uw seksuele verlangen of functie ervaart, is het belangrijk om open en eerlijk te communiceren met uw partner(s). U kunt elk uw verwachtingen en behoeften op het gebied van seksuele intimiteit delen en bespreken hoe MS hen kan beïnvloeden.
MS heeft ook comorbiditeiten (ziekten die samen met een primaire aandoening voorkomen) die op de lange termijn gezondheidscomplicaties kunnen veroorzaken.
Veel voorkomende comorbiditeiten van MS zijn:
- suikerziekte
- Hartziekte
- Depressie
- Ongerustheid
- Chronische longziekte
Hoewel comorbiditeiten het risico op mortaliteit bij mensen met MS verhogen, verhogen dezelfde ziekten ook de mortaliteit bij mensen die geen MS hebben.
Behandelingsopties
Er is geen remedie voor MS, maar er zijn behandelingen die mensen helpen hun symptomen te beheersen en de frequentie van opflakkeringen te verminderen. Elke persoon met MS is anders, dus niet alle behandelingsopties werken of zijn geschikt voor iedereen.
Sommige medicijnen kunnen de progressie van MS helpen vertragen. De eerstelijnsbehandeling voor MS is een klasse medicijnen die zijn ontworpen om te voorkomen dat immuuncellen de cellen in de hersenen en het ruggenmerg aanvallen. Ze worden disease-modifying therapieën (DMT’s) genoemd.
Naast DMT’s zijn er ook verschillende andere soorten behandelingen voor MS.
Revalidatie
Een revalidatiebehandeling heeft als doel het verbeteren of behouden van functies die door MS worden aangetast. Enkele voorbeelden van dit type behandeling zijn fysiotherapie, ergotherapie en cognitieve revalidatie.
-
Fysiotherapie maakt gebruik van oefenprogramma’s om het lopen en de mobiliteit te verbeteren, evenals kracht, balans, vermoeidheid en pijn.
-
Ergotherapie biedt oefeningen om mensen met MS te helpen hun energie te sparen. Het leert mensen ook bepaalde hulpmiddelen die dagelijkse taken gemakkelijker uit te voeren kunnen maken.
-
Cognitieve revalidatietherapie wordt gebruikt om cognitieve vaardigheden zoals kritisch denken, geheugen of concentratie aan te scherpen.
Complementaire en alternatieve geneeskunde (CAM)
Complementaire en alternatieve geneeswijzen (CAM) kunnen naast meer traditionele behandelingen worden gebruikt om mensen met MS te helpen de ziekte onder controle te krijgen. Voorbeelden van CAM-therapieën zijn lichaamsbeweging, vitamine D en andere supplementen, en acupunctuur.
Autologe hematopoëtische stamceltransplantatie (AHSCT)
Autologe hematopoëtische stamceltransplantatie (AHSCT-behandeling) omvat een beenmergtransplantatie. Het is ontworpen om het immuunsysteem van een persoon te helpen resetten in een poging de schade aan de hersenen en het ruggenmerg te beteugelen of te elimineren.
Stamcellen zijn verantwoordelijk voor het genereren van alle andere gespecialiseerde cellen in het lichaam.
Tijdens de procedure worden stamcellen uit het lichaam van de patiënt gehaald. Na de extractie ondergaat de patiënt chemotherapie om zijn immuunsysteem te onderdrukken.
Vervolgens worden de stamcellen teruggeplaatst in het lichaam van de patiënt. Het is te hopen dat het immuunsysteem zichzelf op de juiste manier herstelt en niet langer de hersenen en het ruggenmerg aanvalt.
Samenvatting
Multiple sclerose (MS) is een chronische, progressieve auto-immuunziekte waarbij het immuunsysteem gezonde cellen in de hersenen en het ruggenmerg aanvalt. De symptomen van MS houden verband met welke delen van het lichaam zijn aangetast, maar kunnen neurologische problemen, veranderingen in het gezichtsvermogen en darm- en blaasdisfunctie omvatten.
MS kan een patroon volgen waarbij het na verloop van tijd erger wordt (progressief), of het kan een tijdje erger worden en dan een tijdje beter worden (relapsing-remitting).
De aandoening is levenslang en er is geen genezing, maar er zijn verschillende behandelingen voor MS, waaronder medicatie en revalidatietherapie. Sommige therapieën kunnen zelfs helpen de progressie van de ziekte te vertragen, terwijl andere erop gericht zijn mensen te helpen omgaan met MS-symptomen.
Hoewel MS een levenslange aandoening is die niet te genezen is, zijn er behandelingen die u kunnen helpen een goede kwaliteit van leven te behouden. U kunt ook leren omgaan met uw symptomen en opflakkeringen en stappen ondernemen om enkele van de mogelijke langetermijncomplicaties van de ziekte te voorkomen.
Discussion about this post