Er zijn veel vormen van hepatitis, waaronder virale hepatitis, auto-immuunhepatitis, leververvetting, alcoholische hepatitis en door toxinen geïnduceerde hepatitis, wat ook betekent dat er veel manieren zijn waarop een persoon hepatitis kan oplopen of ontwikkelen. De enige vorm van hepatitis die van de ene persoon op de andere kan worden verspreid, is virale hepatitis, maar hoe deze virussen worden overgedragen, wordt vaak verkeerd begrepen.
De soorten virale hepatitis
Er zijn vijf hoofdtypen virale hepatitis, bekend als hepatitis A (HAV), hepatitis B (HBV), hepatitis C (HCV), hepatitis D (HDV) en hepatitis E (HEV). Dat gezegd hebbende, zijn er gevallen geweest van acute hepatitis die niet konden worden toegeschreven aan een van deze vijf soorten hepatitisvirussen, alcohol, drugs of auto-immuunziekten, waardoor onderzoekers probeerden een andere oorzaak te vinden.
Hoewel de etiologie van deze virussen nog niet volledig is vastgesteld, hebben onderzoekers drie andere soorten virale hepatitis (en de bijbehorende virussen) geïdentificeerd, die ze hepatitis F (HFV), hepatitis G (HFG) en door transfusies overgedragen virus hebben genoemd ( TTV). Als relatief nieuwe ziekten en virale ontdekkingen is informatie over hen en hoe ze werken relatief schaars. Wel weten we dat gevallen van TTV alleen in verband zijn gebracht met hepatitis bij mensen die een bloedtransfusie hebben gehad.
2:54
De vijf soorten virale hepatitis
Enterische routes: overdracht van hepatitis A en hepatitis E
De hepatitis A- en hepatitis E-virussen (HAV en HEV) worden beide via enterische, dat wil zeggen spijsverterings- of fecale routes overgedragen.BDit wordt ook wel de fecaal-orale route genoemd. Om aan deze virussen te worden blootgesteld, moet u ontlasting opnemen die met het virus is geïnfecteerd. Hoewel er verschillende manieren zijn waarop deze fecaal-orale route kan worden vastgesteld, leiden slechte hygiëne en slechte hygiënische omstandigheden in sommige landen tot hogere besmettingspercentages van deze virussen.
Als gevolg hiervan zijn sommige delen van de wereld, zoals India, Bangladesh en Midden- en Zuid-Amerika, bijzonder vatbaar voor het hepatitis E-virus. Ongeveer een derde van de mensen in de Verenigde Staten is blootgesteld aan het hepatitis A-virus.
Er wordt aangenomen dat het hepatitis F-virus (HFV) ook via enterische routes kan worden verspreid.
Parenterale routes: overdracht van hepatitis B, hepatitis D en hepatitis C
Hepatitis B-, C- en D-virussen (HBV, HCV en HDV) worden allemaal overgedragen via de zogenaamde parenterale route. Parenteraal betekent simpelweg dat deze virussen via alle routes kunnen worden geïntroduceerd, behalve via het darmkanaal, wat de deur wagenwijd open laat in termen van mogelijke blootstelling. Laten we de mogelijke overdrachtsroutes voor elk van deze typen hepatitisvirus nader bekijken.
Hoe HBV wordt verspreid
Het is mogelijk dat het hepatitis B-virus wordt verspreid via de lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde persoon, dat wil zeggen dat het virus kan worden overgedragen via bloed, zweet, tranen, speeksel, sperma, vaginale afscheidingen, menstruatiebloed en borst melk van een besmet persoon. Dat gezegd hebbende, het hebben van hepatitis B betekent niet noodzakelijk dat u besmettelijk bent; slechts enkele mensen met HBV zijn daadwerkelijk besmettelijk.
Mogelijkheden voor blootstelling zijn onder meer het delen van een spuit of het krijgen van tatoeages of piercings met geïnfecteerd gereedschap. Maar het betekent ook dat het mogelijk is om blootgesteld te worden tijdens de bevalling, evenals seksueel contact en geslachtsgemeenschap. In feite wordt bijna tweederde van de acute gevallen van hepatitis B in de Verenigde Staten veroorzaakt door seksuele blootstelling.
Hoewel HBV via bloed kan worden verspreid, is er over het algemeen zeer weinig risico om het virus op te lopen via bloedtransfusies, aangezien de meeste landen er in 1975 op begonnen te screenen.
Hoe HCV wordt verspreid
Het hepatitis C-virus wordt voornamelijk overgedragen via bloed-op-bloedcontact, wat betekent dat een persoon met het virus kan worden besmet als het bloed van een persoon die het virus draagt, in de bloedbaan van een andere persoon terechtkomt.BB
Daarom kunnen, net als bij hepatitis B, bloedtransfusies (in dit geval vóór 1990), tatoeages en piercings, beroepsmatige blootstelling, medische procedures en intraveneus drugsgebruik allemaal leiden tot mogelijke blootstelling aan het virus. In tegenstelling tot hepatitis B is echter aangetoond dat seksueel contact en bevalling beide een inefficiënte manier van blootstelling aan HCV zijn.
Men denkt dat het hepatitis G-virus op dezelfde manier wordt overgedragen als HCV.
Overdracht van HDV
Het hepatitis D-virus wordt op dezelfde manier overgedragen als hepatitis B.BHepatitis D kan echter alleen voorkomen bij het hepatitis B-virus. HDV kan tegelijkertijd met HBV worden gevangen (ook wel co-infectie genoemd). Van dit type infectie is bekend dat het het lichaam goed zuivert (90% tot 95%). Anderen krijgen het hepatitis D-virus afzonderlijk als ze al zijn geïnfecteerd met HBV (dit wordt superinfectie genoemd). In deze gevallen krijgt 70% tot 95% een ernstiger chronische vorm van hepatitis D.
Lees meer over tekenen en symptomen van hepatitis.













Discussion about this post