Heuppijn en fracturen bij mensen met hiv

Het probleem begint onschuldig genoeg met een vaag ongemak in het been, vooral in de liesstreek. Later wordt de pijn heviger en begint de heup te betrekken. Binnen korte tijd zal lopen moeilijk worden en zal de pijn in intensiteit toenemen totdat deze uiteindelijk ondraaglijk aanvoelt. Alleen in deze fase zullen de meeste mensen een zorgverlener zien.

Bij mensen met hiv kunnen dit soort symptomen allerlei dingen betekenen, waarvan sommige verband houden met de infectie en andere niet. Een van de meest voorkomende oorzaken is echter een degeneratieve botaandoening van de heup die bekend staat als avasculaire necrose of AVN.

Avasculaire necrose begrijpen

Avasculaire necrose is een bot- en vaatziekte die vaker voorkomt bij mensen met een langdurige hiv-infectie. AVN, ook bekend als osteonecrose, is een type botceldood veroorzaakt door een afnemende bloedtoevoer naar de botten. De bloedstroom wordt meestal op twee manieren belemmerd: door de vernauwing van bloedvaten of door trauma aan de bloedvaten die het bot bedienen.

Naarmate de bloedstroom wordt verminderd, beginnen de cellen af ​​te sterven door gebrek aan voeding. Naarmate de toestand verslechtert, wordt het bot zwakker en brozer totdat het uiteindelijk zo structureel ongezond wordt dat het breekt, vaak in verschillende stukken.

AVN is een progressieve ziekte die na verloop van tijd verergert. Het heeft bijna altijd invloed op de heup, maar kan ook worden gezien in de knieën of schouders. AVN treft mensen met hiv 58 keer zo vaak als bij de algemene bevolking en wordt, althans gedeeltelijk, in verband gebracht met de chronische ontsteking die gepaard gaat met langdurige hiv-infectie.

Symptomen en diagnose

In de vroege stadia van AVN kunnen er weinig of geen symptomen zijn. Naarmate de ziekte vordert, kan er een groeiende pijn in de lies en heup zijn. Omdat AVN niet op een typische röntgenfoto verschijnt, kan de diagnose vaak moeilijk zijn. In feite wordt het vaak aangezien voor een simpele spierpijn of artritis.

Tenzij een MRI-scan (magnetic resonance imaging) wordt uitgevoerd, kan AVN vaak jarenlang ongediagnosticeerd blijven. Uiteindelijk kan de pijn zo ondraaglijk worden dat de mobiliteit beperkt wordt. Breuken komen vaak voor als toenemende hoeveelheden bot beginnen af ​​te sterven, vooral in de gewichtdragende gewrichten.

Oorzaken

AVN is een vrij algemeen probleem bij mensen met hiv en wordt meestal in verband gebracht met de aanhoudende ontsteking die wordt gezien bij langdurige infectie. Na verloop van tijd veroorzaakt deze ontsteking de afbraak van cellen en weefsels door het hele lichaam, wat resulteert in een degeneratief genetisch proces dat voortijdige veroudering (vroegtijdige veroudering) wordt genoemd. Wetenschappers noemden de ontstekingsreactie soms ‘ontstekend’.

Als gevolg van dit proces zal een persoon met hiv doorgaans 10 tot 15 jaar eerder aan veroudering gerelateerde aandoeningen ervaren dan zijn niet-geïnfecteerde tegenhangers. Onder deze aan veroudering gerelateerde aandoeningen zijn bot- en heupfracturen die typisch worden gezien bij mensen van 70 jaar en ouder.

Andere risicofactoren kunnen bijdragen aan AVN bij mensen met hiv, waaronder:

• Roken
• Alcohol misbruik
• Hoog cholesterol en triglyceriden
• Chronische pancreatitis
• Coagulopathie (een bloedingsstoornis veroorzaakt door het onvermogen om te stollen)
• Gebruik van corticosteroïden

Behandeling

Helaas is er geen behandeling die AVN kan genezen. Verdovende en niet-narcotische pijnstillers kunnen worden gebruikt om de bijbehorende pijn te verlichten. Geneesmiddelen die plaatselijke ontstekingen verminderen, kunnen ook helpen.

Er zijn chirurgische procedures die de bloedstroom naar het getroffen gebied kunnen herstellen. In de meeste gevallen is een heupprothese echter de enige manier om de mobiliteit volledig terug te krijgen zodra er sprake is van significante botsterfte.

Dat gezegd hebbende, is bekend dat de vroege diagnose en behandeling van HIV de impact van chronische ontstekingen vermindert, waardoor het risico op veel langdurige ziekten met maar liefst 53% wordt verlaagd.

Als u hiv heeft en heup- of liespijn ervaart, vertel dit dan aan uw zorgverlener, ongeacht de ernst. Een vroege diagnose van AVN biedt u meer behandelingsopties, zowel chirurgisch als niet-chirurgisch, en kan het resultaat op lange termijn verbeteren terwijl uw mobiliteit behouden blijft.