Kurkuma is een goudgele specerij die veel wordt gebruikt vanwege zijn geneeskrachtige eigenschappen. Het bevat een polyfenol, curcumine genaamd, dat antioxiderende en ontstekingsremmende effecten heeft.
Terwijl het onderzoek aan de gang is, suggereert recent bewijs dat curcurmin kan worden gebruikt om diabetes type 2 te voorkomen en te beheersen, een chronische aandoening die wordt gekenmerkt door verminderde secretie van insuline.
Insuline is een hormoon dat glucose (suiker) uit de bloedbaan naar de cellen trekt om voor energie te worden gebruikt. Wanneer er niet genoeg insuline is om dat te doen, veroorzaakt dit een aanhoudende staat van verhoogde bloedsuikerspiegel, ook bekend als hyperglykemie, en resulteert in metabole verstoring en ontsteking.
Voordelen van kurkuma voor diabetes
Het reguleren van het lipidenmetabolisme
Metabool syndroom verwijst naar een groep aandoeningen die wordt gekenmerkt door veranderde metabolische processen die gepaard gaan met een hoger risico op type 2-diabetes. Het metabool syndroom omvat insulineresistentie, hoge bloedsuikerspiegel, hoge bloeddruk, laag high-density lipoproteïne (HDL) cholesterol, hoog low-density lipoproteïne (LDL) cholesterol, verhoogde triglycerideniveaus en obesitas.
Curcumine kan helpen bij het reguleren van het lipidenmetabolisme bij mensen met diabetes door de activiteit van enzymen die betrokken zijn bij metabolische processen te veranderen om de niveaus van triglyceriden en cholesterol in het bloed te verlagen.
Een systematische review en meta-analyse van verschillende gerandomiseerde controleonderzoeken wees uit dat kurkuma de triglyceridenspiegels in het bloed met gemiddeld 19,1 mg/dl, totaal cholesterol met gemiddeld 11,4 mg/dl en LDL-cholesterol met gemiddeld 9,83 kan verlagen. mg/dL. Er is echter meer onderzoek nodig om deze gesuggereerde effecten te bevestigen.
Curcumine kan ook gunstige effecten hebben bij het verminderen van andere symptomen van het metabool syndroom door de insulineresistentie te verminderen door de insulinegevoeligheid te verbeteren, de aanmaak van nieuwe vetcellen te onderdrukken en de bloeddruk te verlagen.
Oxidatieve stress
Klinisch onderzoek suggereert dat curcumine markers van oxidatieve stress door het hele lichaam kan verbeteren door de niveaus van bepaalde beschermende antioxidanten zoals superoxide dismutase te verhogen.
Curcurmin kan ook de activering van enzymen verhogen, zoals lipideperoxiden en glutathionperoxidase, die schadelijke vrije radicalen afbreken. Vrije radicalen zoals reactieve zuurstof- en stikstofsoorten zijn onstabiele moleculen die wijdverspreide celbeschadiging door het hele lichaam kunnen veroorzaken.
Ontsteking
Ontsteking ligt ten grondslag aan veel chronische aandoeningen, waaronder diabetes, en verhoogt oxidatieve stress en complicaties. Verhoogde oxidatieve stress kan er ook voor zorgen dat vrije radicalen celsignaleringsroutes inschakelen die de activering van ontstekingsreacties door het hele lichaam verhogen, wat resulteert in een chronische ontstekingscyclus.
Tumornecrosefactor is een inflammatoir eiwit dat verhoogd wordt bij ontstekingsaandoeningen zoals obesitas, diabetes en metabool syndroom. Tumornecrosefactor wordt geactiveerd in de aanwezigheid van een hoge bloedsuikerspiegel die optreedt bij diabetes.
Recente studies suggereren dat curcumine deze activering kan blokkeren, wat ontstekingen in het lichaam helpt verminderen. Een gerandomiseerde gecontroleerde studie wees uit dat suppletie van één gram curcumine per dag gedurende acht weken hielp om de tumornecrosefactor met gemiddeld 16,22 pg/ml te verlagen bij vrouwen met het metabool syndroom.
Effect van specifieke orgaansystemen in relatie tot diabetes
Leveraandoeningen
Het is gebruikelijk dat patiënten met diabetes een leververvetting of andere leveraandoeningen hebben. Onderzoek suggereert dat curcumine kan helpen bij het reguleren van leverenzymen die de niveaus van lipiden en glucose regelen vanwege de ontstekingsremmende eigenschappen.
Een meta-analyse van vier gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken wees uit dat dagelijkse suppletie van curcumine van één gram of meer gedurende acht weken de alanine-aminotransferasespiegels met gemiddeld 11,36 IE/l verlaagde en de aspartaataminotransferasespiegels met gemiddeld 9,22 IE/l. .
Vetweefsel disfunctie
Diabetes wordt vaak geassocieerd met disfunctie van vetweefsel of vetweefsel, dat de glucosespiegels in het hele lichaam regelt. Adiponectine is een hormoon dat voornamelijk in vetweefsel wordt aangetroffen en dat de bloedsuikerspiegel en de afbraak van vetzuren regelt. Bij type 2-diabetes wordt de secretie van adiponectine verstoord en verminderd als gevolg van hoge bloedsuikerspiegels.
Curcumine kan de ontregeling van vetweefsel ten goede komen door de secretie van adiponectine te reguleren. Curcumine heeft het potentieel om ontstekingsmarkers te helpen verminderen, zoals tumornecrosefactor en stikstofmonoxide, die een onregelmatige accumulatie en activering van macrofagen (gespecialiseerde cellen die betrokken zijn bij de detectie en vernietiging van bacteriën en andere schadelijke organismen) in vetweefsel veroorzaken, die de secretie van adiponectine.
Diabetische neuropathie
Diabetische neuropathie is een veel voorkomend symptoom van diabetes dat wordt gekenmerkt door letsel aan perifere zenuwen die signalen van en naar de armen en benen overbrengen. Diabetische neuropathie is het gevolg van letsel aan bloedvaten die de zenuwen van de armen en benen voeden. Dit wordt veroorzaakt door een wijdverbreide ontsteking als gevolg van een verstoorde bloedsuikerspiegel.
Verhoogde niveaus van ontstekingseiwitten die geavanceerde glycatie-eindproducten (AGE’s) worden genoemd, worden veranderd door de aanwezigheid van een te hoge bloedsuikerspiegel en veroorzaken oxidatieve stress en chronische ontsteking bij diabetische neuropathie. Curcumine bevat zowel fenolen als flavonoïden die vrije radicalen kunnen wegvangen en de oxidatieve schade die optreedt kunnen vertragen. Curcumine kan ook de activering van antioxidante enzymen, zoals superoxide dismutase, verhogen om vrije radicalen verder te bestrijden.
Diabetische nefropathie
Diabetische nefropathie, ook wel diabetische nierziekte genoemd, beïnvloedt het vermogen van de nieren om afvalstoffen en vocht uit het lichaam te filteren en te verwijderen. Het wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van albumine in de urine, verhoogde arteriële bloeddruk en een verminderde glomerulaire filtratiesnelheid, een indicator van een goede nierfunctie.
Curcumine kan diabetische nefropathie helpen beheersen door de klaring van creatine en ureum uit het lichaam te bevorderen, de niveaus van albumine en enzymen in de urine te verlagen en de activiteit van nierenzymen te reguleren.
Diabetische vaatziekte
Vaatziekte als gevolg van diabetes ontstaat door schade aan zowel kleine als grote bloedvaten door het hele lichaam veroorzaakt door wijdverbreide ontsteking. Studies suggereren dat curcumine op verschillende manieren complicaties van diabetische vaatziekten kan helpen verminderen.
Deze omvatten het onderdrukken van de accumulatie van inflammatoire AGE-eiwitten en het remmen van de activering van bepaalde cellen die oxidatieve stress en celbeschadiging bevorderen. Curcumine kan ook de wondgenezing en de vorming van nieuwe bloedvaten verbeteren en de tumornecrosefactor verminderen die overmatige samentrekking van bloedvaten veroorzaakt.
Andere diabetesgerelateerde complicaties
Het gebruik van curcumine kan ook gunstig zijn voor het verminderen van andere complicaties van diabetes type 2, waaronder aandoeningen van het bewegingsapparaat door botresorptie te onderdrukken en enzymen die bot afbreken te verminderen. Curcumine helpt ook de skeletspieren om de glucoseopname te verhogen om de insulineresistentie te verminderen.
Curcumine kan ook helpen bij het verminderen van andere complicaties die verband houden met diabetes type 2, zoals erectiestoornissen en gastroparese, een aandoening die wordt veroorzaakt door een vertraagde lediging van de maaginhoud, door het verminderen van ontstekingsniveaus en oxidatieve stress.
Kurkuma-uitdagingen
biologische beschikbaarheid
Biologische beschikbaarheid verwijst naar de hoeveelheid van een stof die kan worden opgenomen en die de bloedbaan bereikt voor systemische circulatie. Stoffen die via een infuus rechtstreeks in een ader worden afgeleverd, hebben de hoogste biologische beschikbaarheid, maar wanneer stoffen via de mond worden ingenomen, neemt hun biologische beschikbaarheid af naarmate ze worden verteerd en geabsorbeerd door de darmen.
Curcumine via de mond innemen betekent niet noodzakelijk dat iemand de gunstige effecten kan krijgen, omdat curcumine een slechte biologische beschikbaarheid heeft als gevolg van slechte absorptie door de darmen, snel metabolisme (het wordt zeer snel afgebroken) en snelle eliminatie, waarbij het eerder uit het lichaam wordt uitgescheiden het kan zijn positieve effecten uitoefenen.
Onderzoek suggereert dat deze problemen met absorptie, metabolisme en eliminatie kunnen worden verminderd door curcumine te consumeren met piperine, een chemische verbinding die wordt aangetroffen in zwarte peper. In combinatie met piperine kan de biologische beschikbaarheid van curcumine met wel 2.000% toenemen, waardoor de effecten aanzienlijk toenemen.
Bijwerkingen
Curcumine is goedgekeurd door de Food and Drug Administration (FDA) met het label “Algemeen erkend als veilig” vanwege de goede verdraagbaarheid, veiligheid en werkzaamheid, inclusief doseringen tussen 4.000 en 8.000 mg/dag. Hoewel curcumine over het algemeen als veilig in gebruik wordt beschouwd, zijn er enkele negatieve bijwerkingen gemeld, waaronder hoofdpijn, misselijkheid, diarree, huiduitslag en gele ontlasting.
Curcumine kan ook mogelijke interacties hebben met bepaalde medicijnen, zoals bloedverdunners (anticoagulantia), antibiotica, antidepressiva, cardiovasculaire medicijnen en geneesmiddelen tegen kanker.
Kurkuma mag andere behandelplannen voor diabetes die door uw arts zijn voorgeschreven niet vervangen. Zorg er altijd voor dat u uw arts vraagt naar het gebruik van kurkuma of andere vormen van behandeling of voedingssupplementen om er zeker van te zijn dat het veilig voor u is en geen wisselwerking zal hebben met de medicijnen die u gebruikt. Wijzigingen in uw behandelingsregime voor de behandeling van diabetes moeten altijd worden besproken met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, zoals uw primaire zorgverlener of endocrinoloog.
Discussion about this post