Overzicht
Wat is goedaardige prostaathyperplasie (BPH)?
Goedaardige prostaathyperplasie (BPH) is een aandoening waarbij de prostaat, een lichaamsdeel ter grootte van een walnoot, gemaakt van klier- en spierweefsel, groter wordt. De prostaat omringt een deel van de urethra, de buis die urine en sperma uit het lichaam transporteert. De goedaardige (niet-kankerachtige) aandoening wordt ook wel goedaardige prostaatvergroting (BPE) genoemd.
De prostaat bevindt zich direct onder de blaas en voor het rectum. De urethra gaat door de prostaat, dus als de prostaat vergroot wordt, kan het voorkomen dat urine of sperma door de urethra gaat.
De belangrijkste functie van de prostaat is om vloeistof te produceren voor het sperma, de melkachtige vloeistof waarin sperma zwemt. Sperma wordt geproduceerd in de testikels, die ook het belangrijkste mannelijke hormoon testosteron maken. Tijdens de puberteit stimuleert testosteron de groei en functie van de prostaat en helpt het bij de aanmaak van vocht voor sperma.
Hoe vaak komt goedaardige prostaathyperplasie (BPH) voor?
BPH is het meest voorkomende prostaatprobleem bij mannen. Bijna alle mannen zullen een vergroting van de prostaat ontwikkelen naarmate ze ouder worden. Op 60-jarige leeftijd zal 50% van de mannen enkele tekenen van BPH hebben; op 85-jarige leeftijd zal 90% van de mannen tekenen van de aandoening hebben. Ongeveer de helft van deze mannen zal symptomen ontwikkelen die moeten worden behandeld.
Verhoogt het hebben van goedaardige prostaathyperplasie (BPH) het risico op prostaatkanker?
Op basis van onderzoek tot nu toe lijkt het hebben van BPH het risico op het ontwikkelen van prostaatkanker niet te verhogen. BPH en prostaatkanker hebben echter vergelijkbare symptomen, en een man met BPH kan tegelijkertijd onopgemerkte kanker hebben.
Om prostaatkanker in een vroeg stadium op te sporen, bevelen de American Urological Association en de American Cancer Society elk jaar een prostaatscreening aan voor mannen van 55 tot 69 jaar. Ze bevelen ook mannen aan met een hoog risico, zoals Afro-Amerikaanse mannen en mannen met een familiegeschiedenis van prostaatkanker – begin met screening op 40-jarige leeftijd. Screeningstests voor prostaatkanker omvatten een bloedtest voor een stof genaamd prostaatspecifiek antigeen (PSA) en het digitale rectale examen (DRE).
Symptomen en oorzaken
Wat zijn de symptomen van goedaardige prostaathyperplasie (BPH)?
Aangezien de prostaatklier de urethra (de buis die urine buiten het lichaam transporteert) omgeeft, is het gemakkelijk te begrijpen dat vergroting van de prostaat kan leiden tot verstopping van de buis. Daarom kunt u vroege symptomen van BPH ontwikkelen:
- Traagheid of druppelen van uw urinestraal.
- Aarzeling of moeite om te beginnen met plassen.
- Frequent urineren.
- Gevoel van urgentie (plotselinge behoefte om te plassen).
- Moet ’s nachts opstaan om te plassen.
- Pijn na ejaculatie of tijdens het plassen.
- Urine die er “grappig” uitziet of ruikt (het heeft bijvoorbeeld een andere kleur).
De vergroting van de prostaat kan leiden tot verstopping van de urethra.
Indien onbehandeld BPH de urethra verder kan blokkeren, waardoor de symptomen verergeren, kunt u het volgende krijgen:
-
Blaas stenen.
- Blaasontsteking.
- Bloed in je urine.
- Schade aan uw nieren door tegendruk veroorzaakt door het vasthouden van grote hoeveelheden extra urine in de blaas.
Raadpleeg onmiddellijk uw arts als u een van deze symptomen heeft:
- Pijn in het gebied van de onderbuik of geslachtsdelen tijdens het urineren.
- Kan helemaal niet plassen.
- Pijn, koorts en/of koude rillingen bij het plassen.
- Bloed in de urine.
Diagnose en tests
Hoe wordt goedaardige prostaathyperplasie (BPH) gediagnosticeerd?
Uw arts zal naar uw medische geschiedenis kijken en u een volledig lichamelijk onderzoek geven.
Uw arts zal een digitaal rectaal onderzoek uitvoeren door een gehandschoende, gesmeerde vinger in uw rectum te steken om de prostaat te voelen, de grootte ervan in te schatten en eventuele harde gebieden op te sporen die kanker zouden kunnen zijn.
Er kunnen verschillende onderzoeken worden uitgevoerd om uw aandoening te diagnosticeren:
- Een enquête om te evalueren hoe ernstig uw symptomen zijn.
- Er kan een stroomonderzoek worden uitgevoerd om te meten hoe langzaam de urinestroom wordt vergeleken met de normale urinestroom.
- Een onderzoek om te detecteren hoeveel urine er nog in de blaas zit nadat u klaar bent met plassen.
- Een cystoscopie om in de blaas te kijken.
Beheer en behandeling
Hoe wordt goedaardige prostaathyperplasie (BPH) behandeld?
Patiënten met milde symptomen hebben mogelijk geen andere behandeling nodig dan voortdurende observatie om ervoor te zorgen dat hun toestand niet verergert. Deze benadering wordt ook wel “waakzaam wachten” of surveillance genoemd. Er zijn een aantal behandelingsopties beschikbaar als uw symptomen ernstig zijn.
medicijnen
Finasteride (Proscar®) en dutasteride (Avodart®) werken door de productie van het hormoon dihydrotestosteron (DHT), dat de groei van de prostaatklier beïnvloedt, te verminderen. Deze lijken het meest gunstig te zijn voor mannen met grotere prostaat.
Geneesmiddelen die de spier in de prostaat ontspannen (om de spanning op de urethra te verminderen) worden vaker gebruikt. Deze omvatten terazosine (Hytrin®), doxazosine (Cardura®), tamsulosine (Flomax®), alfuzosine (Uroxatral®) en silodosine (Rapaflo®). De meest voorkomende bijwerkingen zijn duizeligheid, zwakte en retrograde ejaculatie.
Medicijnen worden soms gecombineerd om symptomen te helpen behandelen en de urinestroom te verbeteren. Een van die medicijnen is dutasteride en tamsulosine (Jalyn®).
Chirurgie
Er kunnen verschillende soorten operaties worden gebruikt om het prostaatweefsel te verwijderen dat de urinestroom blokkeert, waaronder:
- Transurethrale resectie van de prostaat (TURP): De uroloog verwijdert met een speciaal instrument het weefsel dat de plasbuis blokkeert. Bijwerkingen zijn onder meer bloeding, infectie, impotentie (onvermogen om een erectie te behouden die geschikt is voor seks), incontinentie (onvermogen om de urinestroom te beheersen) en retrograde ejaculatie.
- Transurethrale incisie van de prostaat (TUIP): De uroloog maakt twee kleine sneetjes in de blaashals (waar de urethra en de blaas samenkomen) en in de prostaat om de urethra te verwijden om de urinestroom te verbeteren.
- Transurethrale elektrovaporisatie: Deze techniek maakt gebruik van elektrische energie die via een elektrode wordt aangebracht om het prostaatweefsel snel te verwarmen, waardoor de weefselcellen in stoom worden omgezet. Hierdoor kan de arts een deel van het vergrote weefsel verdampen en de urinewegblokkade verlichten.
- Het Groene Licht™ laser: Deze procedure verwijdert prostaatweefsel met een laser. Het gaat gepaard met minder bloedingen tijdens en na de procedure.
Minimaal invasieve behandelingen
Er zijn nieuwe behandelingen voor BPH ontwikkeld die minder invasief en minder schadelijk zijn voor gezond weefsel dan chirurgie. Over het algemeen worden minimaal invasieve procedures poliklinisch uitgevoerd, resulteren in minder bijwerkingen, zijn minder kostbaar en zorgen voor sneller herstel. De meest voorkomende bijwerkingen die bij deze behandelingen worden gemeld, zijn frequentie van urineren en irritatie terwijl de prostaat geneest. Omdat deze technieken nieuw zijn, is er weinig bekend over hun effectiviteit en complicaties op de lange termijn.
Minimaal invasieve behandelingen omvatten:
- Prostaat urethralift: Een prostaat-urethrale lift is een procedure die de vergrote prostaatlobben scheidt om de urethra breder te maken, zodat het gemakkelijker is om te urineren. De uroloog brengt een instrument in de urethra en beweegt het naar voren. Wanneer het apparaat de laterale (zij) wand van de prostaat bereikt, werpt het kleine, dunne implantaten uit in beide zijden van de prostaat, waarbij aan de urethra en de prostaat wordt getrokken om het kanaal te openen. Afhankelijk van de grootte van de prostaat plaatst de uroloog 2 tot 6 implantaten.
- Waterdamptherapie: De uroloog brengt een instrument in de plasbuis en verplaatst het naar de prostaat. Een naald wordt vanuit het instrument in de prostaat geïnjecteerd en geeft stoomdamp af. De damp verandert in water in de prostaat en de thermische energie die door het water wordt gecreëerd, doodt de cellen van de prostaat. De patiënt reabsorbeert de dode cellen en de prostaat krimpt.
Discussion about this post