Dingen die je niet moet zeggen tegen iemand met longkanker

Er zijn enkele dingen die u idealiter niet tegen iemand met longkanker zou moeten zeggen. Veel te veel mensen met longkanker hebben hun pijn gedeeld over opmerkingen van vrienden en geliefden. Soms zijn de opmerkingen ongevoelig, maar vaak lijken ze heel onschuldig, vooral voor iemand die niet met longkanker heeft geleefd. Deze opmerkingen zijn meestal gemaakt met goede bedoelingen; mensen proberen niet kwetsend te zijn en pijn te veroorzaken. Integendeel, veel van deze opmerkingen zijn pogingen om verbinding te maken en begrip te delen. Te vaak waren deze opmerkingen niet alleen kwetsend, maar ze waren ook verwoestend wanneer ze kwamen op een moment dat mensen zoveel mogelijk liefde en steun nodig hebben.

Terwijl je deze lijst leest, moet je jezelf niet kastijden als je per ongeluk een aantal van deze opmerkingen hebt gemaakt aan vrienden met kanker. We hebben allemaal wel eens onze voeten in onze mond gestoken. Als we ons bewust zijn van de woorden die we gebruiken, kan iemand met kanker zich misschien een beetje minder alleen voelen op hun reis.

Omdat het frustrerend is om te horen over “de verkeerde dingen om te zeggen” zonder ook een oplossing te hebben, zullen we enkele alternatieve dingen voorstellen die je in deze situaties zou kunnen zeggen. Dat gezegd hebbende, houd er rekening mee dat mensen vaak niet alleen onze woorden ‘horen’, maar ook onze lichaamstaal. Als je een duidelijke boodschap naar je vriend(in) wilt sturen dat je er bent en wilt helpen, zorg er dan voor dat je lichaam (en acties) die woorden ook overbrengen.

1. Zeg niet: “Hoe lang heb je gerookt?”

Het lijkt bijna universeel dat voor mensen met longkanker een van de eerste opmerkingen die iemand maakt bij het horen van hun diagnose is: “Hoe lang rookt u?” Sommigen verbergen hun pijn misschien met een opmerking zoals een overlevende van longkanker maakte: “Bedankt dat je me vertelt dat ik het verdien om longkanker te hebben.” Voor veel mensen zijn deze vragen vreselijk kwetsend en geven ze het gevoel dat ze de schuld krijgen van het veroorzaken van hun ziekte. Naast het emotioneel kwetsen, heeft het stigma van longkanker er zelfs toe geleid dat sommige mensen met longkanker onvoldoende zorg krijgen (met slechtere resultaten), omdat ze zich een goede behandeling onwaardig voelen.

Onthoud dat iedereen met longen longkanker kan krijgen. Er zijn veel levensstijlkeuzes die we maken die ons risico op het ontwikkelen van kanker kunnen verhogen, maar om de een of andere reden wordt longkanker vaak uitgekozen. Als we horen dat een vriend(in) borstkanker heeft, vragen we niet meteen “Hoe lang heb je elk van je kinderen borstvoeding gegeven?” We vragen mensen met darmkanker niet hoe lang ze zitten. Van alle opmerkingen in dit artikel, als er een is die u moet vermijden, vraag dan niet naar roken. Houd er rekening mee dat 20% van de vrouwen die longkanker krijgen nog nooit een sigaret hebben aangeraakt,Ben de incidentie van longkanker bij jonge, nooit-rokers neemt toe. Maar zelfs als iemand haar hele leven kettingrookt, verdient ze nog steeds onze liefde en zorg, onze steun en de best mogelijke medische zorg.

Zeg in plaats daarvan: “Het spijt me zo dat je deze ziekte onder ogen moet zien.”​

2. Zeg niet: “Bel me als je iets nodig hebt”

Als we iemand vragen te bellen, leggen we de last van het bellen op die persoon. En leven met kanker is al een last. Bovendien, aangezien aanbiedingen van “bel me als je iets nodig hebt” zo gewoon zijn en vaak lichtvaardig worden uitgesproken, kan je vriend de oprechtheid van je aanbod in twijfel trekken. Als je hulp aanbiedt met ‘iets’, zorg er dan voor dat je niet wordt buitengesloten als hij je roept om zijn dakgoten schoon te maken in een regenbui.

Vraag wanneer je kunt wat je op een specifieke manier kunt doen, een manier die je vriend verlost van de last om na te denken. Wanneer mensen kankerbehandeling ondergaan, kan het heel moeilijk zijn om na te denken over welke soorten hulp ze nodig hebben. Zelfs beslissingen zoals een antwoord op de vraag “wil je dat ik lasagne of pizza meeneem?” zijn soms moeilijk, omdat mensen overweldigd kunnen worden door alle beslissingen die ze moeten nemen over de behandeling. Wat vaak het meest helpt, zijn specifieke hulpaanbiedingen. Je zou bijvoorbeeld kunnen vragen of je op zaterdag langs mag komen om bloemen te planten voor je vriend. (Een vraag als deze vereist alleen een ja of nee antwoord.) Als het antwoord ja is, kom dan gewoon zelf of met vrienden en een koffer vol bloemen om de bloembedden van je vriend te vullen.

Soms kan gewoon iets doen zonder te vragen het grootste geschenk zijn. Afhankelijk van de persoonlijkheid van je vriend(in) en je relatie, kan soms gewoon doen in plaats van vragen een geweldig cadeau zijn. Een vrouw met kanker liet vrienden komen opdagen met dienbladen met diepvriesmaaltijden en voorraad uit de supermarkt (de vrienden namen ze ook rechtstreeks naar de koelkast en vriezer en laadden ze uit) zonder te vragen.

Geef je vriend een “uit” indien nodig. Als je een ja of nee vraag stelt, laat ze dan weten dat je niet beledigd zult zijn als ze nee zegt. Evenzo, wanneer u geschenken brengt, laat hen weten dat u geen bedankje verwacht of zelfs dat ze het geschenk gebruiken.

Zeg in plaats daarvan: “Mag ik volgende week woensdag langskomen om je honden uit te laten?”

Er zijn honderden variaties hiervan, zoals “Kan ik u naar uw volgende behandeling brengen”, die afhankelijk zijn van de behoeften van uw geliefde, maar het gaat erom tastbare hulp te bieden op een manier die duidelijk maakt dat u beschikbaar bent.

3. Zeg niet: “De ex-man van de tweede neef van mijn buurman had longkanker en hij _______”

Het gebeurt constant. Bij het horen van de diagnose van een vriend, bieden we verhalen over anderen die we kennen met een vergelijkbare aandoening. Maar in plaats van dat deze opmerkingen doen waarvoor ze bedoeld zijn – een verbinding creëren – doen ze vaak precies het tegenovergestelde; laat onze vriend zich nog meer alleen voelen.

Het delen van verhalen over mensen die zijn overleden of horrorverhalen over de behandeling zijn het laatste wat iemand met longkanker moet horen. Maar alle vergelijkingen kunnen hun doel missen en uiteindelijk kwetsend zijn. Een persoon zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat haar dochter “hetzelfde” had en nooit een werkdag oversloeg. De bedoeling van deze opmerking kan zijn om de angst voor de behandeling van uw geliefde met kanker te verminderen. In plaats daarvan kan het zijn dat die geliefde het gevoel heeft dat hij wordt beoordeeld als hij vrijaf moet nemen.

In zeldzame gevallen kan het nuttig zijn om een ​​verhaal te delen. Een voorbeeld zou zijn als uw vriend net is gediagnosticeerd met stadium IV longkanker. Ze vertellen over – of voorstellen aan – iemand bij wie 15 jaar geleden dezelfde diagnose werd gesteld (en nog steeds floreert) kan een zegen zijn. Maar denk goed na voordat je verhalen deelt, vooral als je geen diep begrip hebt van haar ziekte. Er zijn veel verschillende soorten longkanker. Praten met iemand die net is gediagnosticeerd met kleincellige longkanker in een verlengd stadium over een 15-jarige overlevende van niet-kleincellig longadenocarcinoom met een EGFR-mutatie zou niet verstandig zijn en zou haar pijn kunnen verergeren. Zelfs als je de ziekte van je vriend begrijpt, moet de focus van je gesprek op je vriend liggen, niet op andere mensen in je leven die met kanker te maken hebben gehad.

Zeg in plaats daarvan: “Hoe gaat het met je?” En luister.

4. Zeg niet: “Ik weet hoe je je voelt”

Als je deze opmerking maakt, wat zal je vriend dan denken? ‘Echt waar? Weet je hoe het is om mijn lichaam te hebben, met mijn specifieke soort kanker, met mijn specifieke symptomen, bij mijn kinderen te wonen, in mijn huis, met mijn financiële zorgen?’ We realiseren ons dat de meeste mensen die zeggen: “Ik weet hoe je je voelt”, hun best doen om hen te steunen en ervoor te zorgen dat hun vriend zich minder alleen voelt, maar in werkelijkheid kan dit ervoor zorgen dat je vriend zich nog meer eenzaam en geïsoleerd voelt.

Tenzij je met longkanker leeft – en zelfs als dat zo is – kun je niet begrijpen hoe het is om je vriend te zijn. De reis van iedereen is anders. Het kan heel verleidelijk zijn om zoiets te zeggen als je zelf kanker hebt gehad. In sommige opzichten krijg je met kanker toegang tot een geheim genootschap van overlevenden, maar vergelijkingen tussen overlevenden van kanker kunnen nog pijnlijker zijn. Iemand met stadium 4 longkanker wil bijvoorbeeld niet horen dat iemand met stadium 2 borstkanker zegt: “Ik begrijp hoe je je voelt.” Omdat ze dat niet kunnen.

Zeg in plaats daarvan: “Hoe voel je je?” En wees bereid om te luisteren.

5. Zeg niet: “Je moet een positieve houding hebben”

Een positieve houding behouden met kanker is geen slechte zaak; studies suggereren zelfs dat een positieve houding het immuunsysteem kan helpen en stresshormonen in ons lichaam kan verminderen.BMaar net zoals er een tijd is om positief te zijn, zijn er tijden dat je goed moet huilen.

Iemand met kanker vertellen dat ze “zo sterk” zijn, kan hetzelfde effect hebben. Als je je vriend met kanker wilt steunen, laat hem dan op een plek zijn waar hij zwak kan zijn en zijn angsten kan uiten.

Zeg in plaats daarvan: “Ik weet zeker dat je je soms down voelt. Als je een schouder nodig hebt om op uit te huilen, zal ik er voor je zijn.”

6. Zeg niet: “Je moet ___”

Sommige suggesties die mensen doen, kunnen goed zijn. Sommige zijn neutraal en sommige kunnen zelfs gevaarlijk zijn. Te veel mensen met kanker hebben goedbedoelende vrienden gehad die hen adviseerden om conventionele behandelingen zoals chirurgie of chemotherapie over te slaan en in plaats daarvan om de twee uur wortelsap te drinken (of een variant hiervan).

Als je op het punt staat iets te zeggen dat begint met “je moet___”, denk dan nog eens goed na. Je vriend heeft waarschijnlijk veel onderzoek gedaan en is waarschijnlijk al overweldigd door de beschikbare opties. Evenzo helpt het delen van ‘samenzweringstheorieën’ of het maken van opmerkingen over chemotherapie als een truc voor artsen om geld te verdienen ten koste van kankerpatiënten, niet veel om iemand te ondersteunen bij wie onlangs de diagnose kanker is gesteld.

Zeg in plaats daarvan: “Het klinkt alsof je een goed medisch team hebt gekozen. Als je dat nodig hebt, zal ik je graag helpen bij het onderzoeken van je opties.”

7. Zeg niet: “Alles komt goed”

Werkelijk? Hoe kan je dat zo zeker weten? Zelfs als u een oncoloog bent die gespecialiseerd is in het type kanker van uw vriend, weten we dat iedereen anders is. Twee mensen met hetzelfde type en stadium van een tumor kunnen kankers hebben die op moleculair niveau aanzienlijk verschillen. Op hun beurt kunnen ze heel verschillend reageren op behandelingen en verschillende uitkomsten hebben. Maar zelfs met redelijk bewijs dat je vriend in orde zal zijn, is dit nog steeds geen goede zaak om te zeggen.

Je vriend vertellen dat je zeker weet dat het goed komt, is waarschijnlijk niet alleen onwaar, maar minimaliseert ook de angst van je vriend over de behandeling en de toekomst.

Zeg in plaats daarvan: “Ik zal er voor je zijn.” En wees bereid om naar haar angsten te luisteren.

8. Zeg niet: niets

Stilte kan het moeilijkste zijn voor iemand met kanker.

Het is belangrijk om te beseffen dat er een aantal dingen zijn die je beter niet kunt zeggen tegen iemand met longkanker, maar als het erop aankomt, is het beter iets te zeggen dan helemaal niets. Mensen met kanker zijn meestal vergevingsgezind voor de occasionele minder-dan-tactische opmerking. Het is astronomisch pijnlijker om je in de steek gelaten te voelen.

Zeg in plaats daarvan: “Ik weet niet wat ik moet zeggen.”

Laatste gedachten en algemene tips

Omdat zwijgen misschien wel het ergste is dat je kunt ‘zeggen’ tegen iemand met longkanker, willen we niet dat mensen dit artikel paranoïde verlaten omdat ze per ongeluk het verkeerde zullen zeggen. Mensen met kanker begrijpen dat hun vrienden het moeilijk kunnen vinden om te weten wat ze moeten zeggen. In plaats van specifieke opmerkingen te onthouden om niet te zeggen, kunnen een paar algemeenheden helpen.

• Praat minder en luister meer
• Stel open vragen en laat je vriend het gesprek leiden.
• In plaats van de behoefte te voelen om dingen te repareren of iets te doen, heeft je vriend het meest nodig dat jij er bent.
• Vermijd het geven van advies
• Ontwijk kritiek
• Vermijd de extremen – zowel het kleineren als het catastroferen van de ernst van kanker kan kwetsend zijn voor iemand met kanker.

En onthoud: slechte dingen gebeuren met goede mensen. Maar soms zijn die slechte dingen wat draaglijker als je vrienden hebt die de moeite nemen om geen dingen te zeggen die kwetsend kunnen zijn, en die opmerkingen in plaats daarvan vervangen door ondersteunende woorden.