Acuut HIV-syndroom herkennen

Het is niet ongebruikelijk dat mensen zich bij hun dokter presenteren met niet-specifieke symptomen zoals koorts, hoofdpijn, spier-/gewrichtspijn en keelpijn. in veel gevallen zou het vermoedelijk als griep worden gediagnosticeerd, waarna de patiënt met pijnstillers naar huis zou worden gestuurd en zou worden geadviseerd om te rusten en veel vocht te drinken.

Maar wanneer zouden deze symptomen op iets meer kunnen wijzen? Zouden wij (en onze artsen) de aanwijzingen verkeerd kunnen interpreteren door naar de eerste, zij het redelijke, diagnose te springen?

Tegenwoordig moeten we altijd rekening houden met de mogelijkheid van hiv bij mensen met een hoog risico op infectie, waaronder mannen die seks hebben met mannen (MSM) en seksueel actieve adolescenten en jonge volwassenen.

Hoewel de hierboven vermelde symptomen misschien niet als duidelijke waarschuwingssignalen dienen, zijn ze het type symptomen dat vaak wordt gezien bij mensen met een recente HIV-infectie (een toestand die gewoonlijk wordt aangeduid als acuut HIV-syndroom, acuut retroviraal syndroom of acute seroconversie).

Wat is acuut hiv-syndroom?

Acuut HIV-syndroom is de reactie van het lichaam op een nieuwe HIV-infectie, met symptomen die lijken op griep of mononucleosis. Het komt overal voor bij 30-50% van de nieuw geïnfecteerde personen, met symptomen variërend van mild tot ernstig.

De symptomen zijn het resultaat van de agressieve activering van het immuunsysteem door het lichaam, waarbij pro-inflammatoire enzymen en middelen worden geproduceerd terwijl immuuncellen vechten om de virale indringers te neutraliseren.

Hoewel het begrijpelijk is dat een persoon deze symptomen zou kunnen missen wanneer hij in het kantoor van een dokter zit, zijn er af en toe aanwijzingen die erop kunnen wijzen dat dit iets ernstigers is. Onder hen:

• Het plotseling verschijnen van pijnlijke, gezwollen lymfeklieren
• Een gedissemineerde uitslag die in de volksmond hiv-uitslag wordt genoemd
• Diarree
• Recente risicovolle seksuele activiteit
• Recent gedeeld injecterend drugsgebruik

Hoewel geen van deze factoren op zichzelf een directe indicatie van HIV-infectie is, rechtvaardigen ze zeker nader onderzoek en diagnose.BB

Waarom het identificeren van acuut hiv belangrijk is

Eerst en vooral biedt een vroege diagnose van HIV een nieuw geïnfecteerde persoon de mogelijkheid van onmiddellijke antiretrovirale therapie (ART). De vroege implementatie van ART wordt niet alleen geassocieerd met een lager risico op ziekte, maar verhoogt ook de kans op het bereiken van een bijna normale tot normale levensduur bij geïnfecteerden.

Sommige onderzoeken hebben ook gesuggereerd dat vroegtijdige interventie de ziekteprogressie kan vertragen door te voorkomen dat het virus verborgen reservoirs in de cellen en weefsels van het lichaam opbouwt. Door dit te doen, kan de chronische ontsteking die gepaard gaat met langdurige infectie worden verminderd, waardoor het risico op niet-hiv-gerelateerde comorbiditeiten wordt verlaagd.BB

Diagnose

Nieuwere tests zijn beter in het diagnosticeren van vroege hiv-infectie door de virale lading te detecteren in vergelijking met antilichaamtests die maar liefst 90% van de acute gevallen missen.

Hoewel er nog steeds kans is op een verkeerde diagnose, kunnen sommige nieuwere generatie-assays meer dan 80% van de nieuwe hiv-infecties bevestigen.

Wat gedaan moet worden

Hoewel velen misschien suggereren dat het de taak van de arts is om een ​​diagnose te stellen, is het belangrijk dat de patiënten deelnemen door zich volledig en eerlijk vrijwillig in te zetten voor elke praktijk waardoor ze een hoog risico op hiv lopen. Het is heel redelijk om een ​​hiv-test aan te vragen, die de Amerikaanse Preventive Services Task Force aanbeveelt voor alle Amerikanen van 15-65 jaar als onderdeel van een routine doktersbezoek.

Artsen en kliniekpersoneel moeten ook op de hoogte zijn van deze richtlijnen en er een gewoonte van maken om hun patiënten hiv-tests voor te stellen, met name in gemeenschappen met een hoge hiv-prevalentie.BB