Overzicht
Wat is achalasie?
Achalasie is een zeldzame aandoening waarbij uw slokdarm niet in staat is om voedsel en vloeistoffen naar uw maag te verplaatsen. Je slokdarm is de gespierde buis die voedsel van je mond naar je maag transporteert. Op het gebied waar uw slokdarm uw maag ontmoet, bevindt zich een spierring die de onderste slokdarmsfincter (LES) wordt genoemd. Deze spier ontspant (opent) zodat voedsel uw maag kan binnendringen en trekt samen (trekt zich samen om te sluiten) om te voorkomen dat de maaginhoud in uw slokdarm terechtkomt. Als u achalasie heeft, ontspant de LES niet, waardoor voedsel niet in uw maag terechtkomt.
Wie krijgt achalasie?
Achalasie ontwikkelt zich elk jaar bij ongeveer 1 op de 100.000 mensen in de VS. Het wordt meestal gediagnosticeerd bij volwassenen tussen de 25 en 60 jaar, maar kan ook bij kinderen voorkomen (minder dan 5% van de gevallen is bij kinderen jonger dan 16 jaar). Geen bepaald ras of etnische groep wordt meer getroffen dan andere, en de aandoening komt niet voor in families (behalve mogelijk in een zeldzame vorm van de aandoening). Mannen en vrouwen worden in gelijke mate getroffen.
Is achalasie ernstig?
Ja, dat kan het zijn, vooral als het onbehandeld blijft. Als u achalasie heeft, zult u geleidelijk meer moeite krijgen met het eten van vast voedsel en het drinken van vloeistoffen. Achalasie kan aanzienlijk gewichtsverlies en ondervoeding veroorzaken. Mensen met achalasie hebben ook een klein verhoogd risico op het ontwikkelen van slokdarmkanker, vooral als de aandoening al lang aanwezig is. Uw zorgverlener kan regelmatige screening van uw slokdarm aanbevelen om kanker vroegtijdig op te vangen als deze zich zou ontwikkelen.
Symptomen en oorzaken
Wat veroorzaakt achalasie?
Waarom uw slokdarmspieren niet samentrekken en normaal ontspannen, is onbekend. Een theorie is dat achalasie een auto-immuunziekte is (je lichaam valt zichzelf aan) die wordt veroorzaakt door een virus. Je immuunsysteem valt de zenuwcellen aan in de spierlagen van de wanden van je slokdarm en bij de LES. Je zenuwcellen, die de spierfunctie regelen, degenereren langzaam om redenen die momenteel niet worden begrepen. Dit resulteert in overmatige contracties in de LES. Als u achalasie heeft, kan de LES niet ontspannen en kunnen voedsel en vloeistoffen niet door uw slokdarm naar uw maag gaan.
Een zeldzame vorm van achalasie kan worden geërfd. Er is meer onderzoek nodig.
Wat zijn de symptomen van achalasie?
Symptomen van achalasie ontwikkelen zich langzaam, met symptomen die maanden of jaren aanhouden. Symptomen zijn onder meer:
- Moeite met slikken (dysfagie). Dit is het meest voorkomende vroege symptoom.
- Regurgitatie van onverteerd voedsel.
- Pijn op de borst die komt en gaat; pijn kan ernstig zijn.
-
Maagzuur.
- Hoest ’s nachts
- Gewichtsverlies/ondervoeding door moeite met eten. Dit is een laat symptoom.
- Hikken, moeite met boeren (minder vaak voorkomende symptomen)
Wat zijn de complicaties van achalasie?
Sommige complicaties van achalasie zijn het gevolg van voedsel dat een back-up maakt (regurgitatie) in uw slokdarm en vervolgens in uw luchtpijp (luchtpijp) wordt gezogen (opgezogen), die naar uw longen leidt. Deze complicaties zijn onder meer:
- Longontsteking.
- Longinfecties (longinfecties).
Andere complicaties zijn onder meer:
-
Slokdarmkanker. Het hebben van achalasie verhoogt het risico op deze kanker.
Diagnose en tests
Hoe wordt achalasie gediagnosticeerd?
Drie tests worden vaak gebruikt om achalasie te diagnosticeren:
- Barium slikken: Voor deze test slikt u een bariumpreparaat (vloeistof of andere vorm) in en de beweging ervan door uw slokdarm wordt geëvalueerd met behulp van röntgenstralen. De bariumzwaluw zal een vernauwing van de slokdarm bij de LES vertonen.
- Bovenste endoscopie: Bij deze test wordt een flexibele, smalle buis met een camera erop – een endoscoop genoemd – door uw slokdarm geleid. De camera projecteert beelden van de binnenkant van uw slokdarm op een scherm voor evaluatie. Deze test helpt bij het uitsluiten van kankerachtige (kwaadaardige) laesies en bij het beoordelen van achalasie.
- manometrie: Deze test meet de timing en kracht van uw slokdarmspiercontracties en ontspanning van de onderste slokdarmsfincter (LES). Falen van de LES om te ontspannen als reactie op slikken en gebrek aan spiercontracties langs de wanden van de slokdarm is een positieve test voor achalasie. Dit is de “gouden standaard” -test voor het diagnosticeren van achalasie.
Beheer en behandeling
Hoe wordt achalasie behandeld?
Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar voor achalasie, waaronder niet-chirurgische opties (ballondilatatie, medicijnen en botulinumtoxine-injectie) en chirurgische opties. Het doel van de behandeling is om uw symptomen te verlichten door uw onderste slokdarmsfincter (LES) te ontspannen.
Uw zorgverlener zal deze opties bespreken, zodat u beiden kunt beslissen wat de beste behandeling voor u is op basis van de ernst van uw aandoening en uw voorkeuren.
Minimaal invasieve chirurgie
De operatie die wordt gebruikt om achalasie te behandelen, wordt laparoscopische oesofagomyotomie of laparoscopische Heller-myotomie genoemd. Bij deze minimaal invasieve operatie wordt een dun, telescopisch-achtig instrument, een endoscoop genaamd, door een kleine incisie ingebracht. De endoscoop is verbonden met een kleine videocamera – kleiner dan een dubbeltje – die een beeld van de operatieplaats projecteert op videomonitoren in de operatiekamer. Bij deze operatie worden de spiervezels van de LES doorgesneden. De toevoeging van een andere procedure, een gedeeltelijke fundoplicatie genaamd, helpt gastro-oesofageale reflux te voorkomen, een bijwerking van de Heller-myotomieprocedure.
Perorale endoscopische myotomie (POEM) is een minimaal invasief alternatief voor laparascopische Heller-myotomie. Bij deze procedure worden spieren aan de zijkant van de slokdarm, de LES en het bovenste deel van de maag doorgesneden met een mes. De sneden in deze gebieden maken de spieren losser, waardoor de slokdarm kan legen zoals het normaal zou moeten, waardoor voedsel in uw maag terechtkomt.
Ballonverwijding
Bij deze niet-chirurgische procedure wordt u licht verdoofd terwijl een speciaal ontworpen ballon door de LES wordt ingebracht en vervolgens wordt opgeblazen. De procedure ontspant de spiersfincter, waardoor voedsel uw maag kan binnendringen. Ballonverwijding is meestal de eerste behandelingsoptie bij mensen bij wie een operatie mislukt.
Het kan zijn dat u verschillende dilatatiebehandelingen moet ondergaan om uw symptomen te verlichten, en om de paar jaar om de verlichting te behouden.
medicatie
Als u geen kandidaat bent voor ballondilatatie of een operatie of ervoor kiest om deze procedures niet te ondergaan, kunt u baat hebben bij Botox®-injecties (botulinumtoxine). Botox is een eiwit dat wordt gemaakt door de bacteriën die botulisme veroorzaken. Wanneer Botox in zeer kleine hoeveelheden in spieren wordt geïnjecteerd, kan het spastische spieren ontspannen. Het werkt door het signaal van de zenuwen naar de sluitspieren te blokkeren die hen vertellen om samen te trekken. Injecties moeten worden herhaald om de symptomen onder controle te houden.
Andere medicatiebehandelingen omvatten nifedipine (Procardia XL®, Adalat CC®) of isosorbide (Imdur®, Monoket®). Deze medicijnen ontspannen de spastische slokdarmspieren door de LES-druk te verlagen. Deze behandelingen zijn minder effectief dan een operatie of ballondilatatie en geven slechts op korte termijn verlichting van uw symptomen.
slokdarmresectie
Het verwijderen van uw slokdarm is een laatste redmiddelbehandeling.
Wat zijn de complicaties van behandelingen voor achalasie?
Complicaties van achalasiebehandelingen zijn onder meer:
- Creëren van een gat in de slokdarm.
- Gebrek aan succes en terugkeer van achalasiesymptomen.
-
Brandend maagzuur.
- Opgeblazen gevoel.
Welke follow-up na de behandeling is nodig?
Een langdurige follow-up is nodig, ongeacht welke behandeling u krijgt. Dit komt omdat behandelingen palliatief zijn – wat betekent dat ze de symptomen verlichten – en achalasie niet genezen of de progressie ervan stoppen. Symptomen kunnen terugkeren. Uw zorgverlener zal willen zien of uw slokdarm voldoende voedsel in uw maag laat komen en controleren op gastro-oesofageale reflux, die behandeld zou moeten worden. Uw arts zal u ook willen controleren om er zeker van te zijn dat er zich geen kanker heeft ontwikkeld.
Vooruitzichten / Prognose
Welk resultaat kan ik verwachten van de verschillende behandelmogelijkheden?
- Ballonverwijding verbetert de symptomen bij 50% tot 93% van de mensen met achalasie. Houd er rekening mee dat de procedure mogelijk moet worden herhaald om verbetering van de symptomen te behouden. Herhaalde verwijdingen verhogen het risico op het veroorzaken van een gaatje (perforatie) in uw slokdarm.
- Minimaal invasieve chirurgie/laparoscopische Heller-myotomie is effectief bij 76% tot 100% van de mensen met achalasie. Houd er rekening mee dat tot 15% van de mensen gastro-oesofageale refluxsymptomen ervaart na een operatie.
- Botox-injectie ontspant met succes spastische slokdarmsfincterspieren bij tot 35% van de mensen met achalasie. De injecties moeten elke zes tot twaalf maanden worden herhaald om de verlichting van de symptomen te behouden.
- medicijnen, zoals nifedipine, de symptomen verbeteren bij 0% tot 75% van de mensen met achalasie; isosorbide verbetert de symptomen bij 53% tot 87%.
Leven met
Hoe kan ik mijn beste leven leiden als ik ben gediagnosticeerd met en behandeld voor achalasie?
Eerst moet je begrijpen dat achalasie een levenslange aandoening is. U moet ook realistische verwachtingen hebben over de resultaten van de verschillende behandelingsprocedures. Geen enkele behandeling geneest achalasie. Vraag uw zorgverlener om alle behandelingsopties en hun succespercentage voor het beheersen van symptomen, de noodzaak van herhaalde procedures en frequentie, en de risico’s en voordelen van elke procedure te bespreken.
Nuttige veranderingen in levensstijl die u kunt aanbrengen, zijn onder meer:
- Snijd je eten in kleine, hapklare stukjes en eet rechtop. Hierdoor kan de zwaartekracht helpen om voedsel door je slokdarm te verplaatsen.
- Nooit plat liggen. Dit verhoogt het risico dat voedsel in uw longen terechtkomt. Slaap met je hoofd omhoog.
- Vermijd het eten van vast voedsel voor het slapengaan.
Discussion about this post