Effecten van langdurig benzodiazepinegebruik

De effecten van langdurig benzodiazepinegebruik omvatten drugsverslaving en neurotoxiciteit, evenals de mogelijkheid van nadelige effecten op de cognitieve functie, lichamelijke gezondheid en geestelijke gezondheid. Langdurig gebruik is het gebruik in 3 maanden of meer. Benzodiazepinen zijn over het algemeen effectief als ze op korte termijn therapeutisch worden gebruikt, maar zelfs dan kan het risico op afhankelijkheid aanzienlijk hoog zijn. Er zijn aanzienlijke fysieke, mentale en sociale risico’s verbonden aan het langdurig gebruik van benzodiazepinen. Hoewel angst tijdelijk kan toenemen als ontwenningsverschijnsel, zijn er aanwijzingen dat een vermindering of ontwenning van benzodiazepinen op de lange termijn kan leiden tot een vermindering van angstsymptomen. Vanwege deze toenemende fysieke en mentale symptomen bij langdurig gebruik van benzodiazepinen, wordt langzame ontwenning aanbevolen voor langdurige gebruikers. Niet iedereen ondervindt echter problemen bij langdurig gebruik.

Enkele van de symptomen die mogelijk kunnen optreden als gevolg van het stoppen met benzodiazepinen na langdurig gebruik zijn onder meer emotionele troebelheid, griepachtige symptomen, zelfmoord, misselijkheid, hoofdpijn, duizeligheid, prikkelbaarheid, lethargie, slaapproblemen, geheugenstoornissen, persoonlijkheidsveranderingen agressie, depressie, sociale achteruitgang en werkgelegenheidsproblemen, terwijl andere nooit bijwerkingen hebben van langdurig benzodiazepinegebruik. Het abrupt of snel stoppen van benzodiazepinen kan gevaarlijk zijn; bij het stoppen wordt een geleidelijke dosisverlaging aanbevolen, onder professionele supervisie.

Hoewel benzodiazepines op korte termijn zeer effectief zijn, kunnen nadelige effecten die verband houden met langdurig gebruik, waaronder verminderde cognitieve vaardigheden, geheugenproblemen, stemmingswisselingen en overdosering in combinatie met andere geneesmiddelen, de risico-batenverhouding ongunstig maken. Bovendien hebben benzodiazepinen versterkende eigenschappen bij sommige individuen en worden ze daarom als verslavende drugs beschouwd, vooral bij individuen die een “drugszoekend” gedrag vertonen; verder kan een lichamelijke afhankelijkheid ontstaan ​​na een paar weken of maanden gebruik. Veel van deze bijwerkingen die samenhangen met langdurig gebruik van benzodiazepinen, beginnen drie tot zes maanden na stopzetting verbetering te vertonen.

Andere zorgen over de effecten die samenhangen met langdurig benzodiazepinegebruik, in sommige gevallen, zijn onder meer dosisverhoging, benzodiazepinemisbruik, tolerantie en benzodiazepineafhankelijkheid en ontwenningsproblemen van benzodiazepinen. Zowel fysiologische tolerantie als afhankelijkheid kunnen in verband worden gebracht met verergering van de bijwerkingen van benzodiazepinen. Een verhoogd risico op overlijden is in verschillende onderzoeken in verband gebracht met langdurig gebruik van benzodiazepinen; Andere studies hebben echter geen verhoogde mortaliteit gevonden. Vanwege tegenstrijdige bevindingen in onderzoeken met betrekking tot benzodiazepinen en een verhoogd risico op overlijden, inclusief kanker, wordt verder onderzoek naar langdurig gebruik van benzodiazepines en het risico op mortaliteit aanbevolen; het meeste beschikbare onderzoek is uitgevoerd bij voorgeschreven gebruikers, zelfs minder is bekend over illegale misbruikers. Het langdurig gebruik van benzodiazepinen is controversieel en heeft binnen de medische wereld tot veel discussie geleid. De opvattingen over de aard en ernst van problemen bij langdurig gebruik van benzodiazepinen verschillen van deskundige tot deskundige en zelfs van land tot land; sommige experts vragen zich zelfs af of er problemen zijn met het langdurig gebruik van benzodiazepinen.

Symptomen van langdurig benzodiazepinegebruik

Effecten van langdurig benzodiazepinegebruik kunnen ontremming, verminderde concentratie en geheugen, depressie en seksuele disfunctie omvatten. De langetermijneffecten van benzodiazepinen kunnen verschillen van de bijwerkingen die worden gezien na acute toediening van benzodiazepinen. Een analyse van kankerpatiënten wees uit dat degenen die kalmerende middelen of slaaptabletten gebruikten een aanzienlijk slechtere kwaliteit van leven hadden op alle uitgevoerde metingen, evenals een slechter klinisch beeld van de symptomatologie. Verergering van symptomen zoals vermoeidheid, slapeloosheid, pijn, kortademigheid en obstipatie werd waargenomen in vergelijking met degenen die geen kalmerende middelen of slaaptabletten gebruikten. De meeste mensen die met succes de hypnotische therapie stopzetten na een geleidelijke afbouw en gedurende 6 maanden geen benzodiazepinen gebruiken, hebben minder ernstige slaap- en angstproblemen, zijn minder overstuur en hebben een algemeen gevoel van verbeterde gezondheid na 6 maanden follow-up. Het gebruik van benzodiazepinen voor de behandeling van angst leidt tot een aanzienlijke stijging van de zorgkosten als gevolg van ongevallen en andere nadelige effecten die samenhangen met langdurig gebruik van benzodiazepinen.

Cognitieve status

Langdurig benzodiazepinegebruik kan leiden tot een algemene verslechtering van de cognitie, waaronder aanhoudende aandacht, verbaal leren en geheugen en psychomotorische, visuomotorische en visuo-conceptuele vaardigheden. Tijdelijke veranderingen in de hersenen zijn gevonden met behulp van neuroimaging-onderzoeken, maar er zijn geen hersenafwijkingen gevonden bij patiënten die langdurig met benzodiazepinen werden behandeld. Wanneer benzodiazepinegebruikers stoppen met langdurige benzodiazepinetherapie, verbetert hun cognitieve functie in de eerste zes maanden, hoewel de tekorten permanent kunnen zijn of langer dan zes maanden nodig hebben om terug te keren naar de uitgangswaarde. Bij ouderen is langdurige benzodiazepinetherapie een risicofactor voor het versterken van cognitieve achteruitgang, hoewel geleidelijke terugtrekking gepaard gaat met een verbeterde cognitieve status. Een onderzoek met alprazolam wees uit dat 8 weken toediening van alprazolam resulteerde in tekorten die na enkele weken detecteerbaar waren, maar niet na 3,5 jaar.

Effect op slaap

De slaaparchitectuur kan nadelig worden beïnvloed door afhankelijkheid van benzodiazepinen. Mogelijke nadelige effecten op de slaap zijn inductie of verslechtering van een verstoorde ademhaling door slaap. Net als alcohol worden benzodiazepinen vaak gebruikt om slapeloosheid op korte termijn te behandelen (zowel voorgeschreven als zelfmedicatie), maar op de lange termijn wordt de slaap verergerd. Hoewel benzodiazepinen mensen in slaap kunnen brengen, terwijl ze slapen, verstoren de medicijnen de slaaparchitectuur, verkorten ze de slaaptijd, vertraagde en afgenomen REM-slaap, verhoogde alfa- en bèta-activiteit, verminderde K-complexen en delta-activiteit, en verminderde diepe langzame slaap (dwz, NREM stadia 3 en 4, het meest herstellende deel van slaap voor zowel energie als stemming).

Geestelijke en lichamelijke gezondheid

Langdurig gebruik van benzodiazepinen kan een vergelijkbaar effect hebben op de hersenen als alcohol, en is ook betrokken bij depressie, angst, posttraumatische stressstoornis (PTSS), manie, psychose, slaapstoornissen, seksuele disfunctie, delirium en neurocognitief. aandoeningen. Een studie uit 2016 vond echter geen verband tussen langdurig gebruik en dementie. Net als bij alcohol, wordt aangenomen dat de effecten van benzodiazepine op neurochemie, zoals verlaagde niveaus van serotonine en norepinefrine, verantwoordelijk zijn voor hun effecten op stemming en angst. Bovendien kunnen benzodiazepinen indirect andere psychiatrische symptomen veroorzaken of verergeren (bijv. Stemming, angst, psychose, prikkelbaarheid) door verslechtering van de slaap (bijv. Door benzodiazepinen geïnduceerde slaapstoornis).

Langdurig gebruik van benzodiazepinen kan leiden tot het ontstaan ​​of verergeren van lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen, die verbeteren na zes of meer maanden van onthouding. Na een periode van ongeveer 3 tot 6 maanden van onthouding na voltooiing van een regime van geleidelijke vermindering, worden duidelijke verbeteringen in mentaal en fysiek welzijn duidelijk. Een onderzoek onder hypnotische gebruikers die zich geleidelijk terugtrokken uit hun hypnotische medicatie, meldde bijvoorbeeld na zes maanden van onthouding dat ze minder ernstige slaap- en angstproblemen hadden, minder van streek waren en een algemeen gevoel van verbeterde gezondheid hadden. Degenen die hypnotische medicatie bleven gebruiken, hadden geen verbeteringen in hun slapeloosheid, angst of algemene gezondheidsbeoordelingen. Een studie wees uit dat personen die zich hadden teruggetrokken uit benzodiazepinen een duidelijke afname lieten zien in het gebruik van medische en geestelijke gezondheidsdiensten.

Ongeveer de helft van de patiënten die de geestelijke gezondheidszorg bijwonen voor aandoeningen zoals angststoornissen zoals paniekstoornis of sociale fobie, kan het gevolg zijn van alcohol- of benzodiazepineverslaving. Soms gaan angststoornissen vooraf aan alcohol- of benzodiazepineafhankelijkheid, maar de alcohol- of benzodiazepineafhankelijkheid zorgt er vaak voor dat de angststoornissen gaande blijven en maakt ze vaak progressief erger. Veel mensen die verslaafd zijn aan alcohol of benzodiazepinen voorschrijven, besluiten om te stoppen wanneer hun wordt uitgelegd dat ze de keuze hebben tussen een aanhoudende slechte geestelijke gezondheid of stoppen en herstellen van hun symptomen. Er werd opgemerkt dat, omdat elk individu een individuele gevoeligheid heeft voor alcohol of kalmerende hypnotica, wat de ene persoon kan verdragen zonder een slechte gezondheid ertoe zal leiden dat een ander een zeer slechte gezondheid krijgt, en dat zelfs matig drinken bij gevoelige personen rebound-angstsyndromen kan veroorzaken en slaapproblemen. Iemand die lijdt aan de toxische effecten van alcohol of benzodiazepinen, zal geen baat hebben bij andere therapieën of medicijnen, aangezien deze de oorzaak van de symptomen niet aanpakken. Herstel van benzodiazepine-afhankelijkheid duurt meestal veel langer dan herstel van alcohol, maar mensen kunnen hun vroegere goede gezondheid terugkrijgen. Een literatuuronderzoek met betrekking tot benzodiazepine-hypnotica concludeerde dat deze geneesmiddelen een ongerechtvaardigd risico vormen voor het individu en voor de volksgezondheid. De risico’s zijn onder meer afhankelijkheid, ongevallen en andere nadelige effecten. Geleidelijke stopzetting van hypnotica leidt tot een betere gezondheid zonder verslechtering van de slaap.

Dagelijkse gebruikers van benzodiazepinen lopen ook een hoger risico op psychotische symptomatologie zoals wanen en hallucinaties. Uit een studie bleek dat van 42 patiënten die met alprazolam werden behandeld, tot een derde van de langdurige gebruikers van het benzodiazepinegeneesmiddel alprazolam (Xanax) een depressie ontwikkelt. Studies hebben aangetoond dat langdurig gebruik van benzodiazepinen en de benzodiazepinereceptoragonist nonbenzodiazepine Z-geneesmiddelen gepaard gaan met het veroorzaken van depressie en met een duidelijk verhoogd zelfmoordrisico en een algemeen verhoogd sterfterisico.

Langdurig gebruik van benzodiazepinen kan bij sommige mensen perceptuele stoornissen en depersonalisatie veroorzaken, zelfs bij degenen die een stabiele dagelijkse dosering gebruiken, en het kan ook een langdurig ontwenningskenmerk worden van het benzodiazepine-ontwenningssyndroom.