Eliquis is een receptgeneesmiddel dat behoort tot de groep van directe orale anticoagulantia. De werkzame stof in Eliquis is apixaban. Deze stof werkt door directe remming van factor Xa, een sleutelenzym in het stollingsproces. Factor Xa zet normaal gesproken protrombine om in trombine. Trombine zorgt vervolgens voor de omzetting van fibrinogeen in fibrine, dat de structurele basis vormt van een bloedstolsel. Door factor Xa te blokkeren, vermindert apixaban de aanmaak van trombine en verlaagt het het vermogen van bloed om te stollen.
Het effect van Eliquis begint binnen een paar uur na inname en houdt ongeveer 12 uur aan. Artsen schrijven Eliquis meestal voor om bloedstolsels te voorkomen bij aandoeningen zoals boezemfibrilleren, diepe veneuze trombose of longembolie. Artsen schrijven Eliquis ook voor na bepaalde operaties, zoals een heup- of knieprothese, om het risico op de vorming van bloedstolsels te verminderen.
Bijwerkingen van Eliquis medicatie
1. Bloeding
Bloedingen zijn de meest voorkomende bijwerking van Eliquis. Bloedingen kunnen optreden als neusbloedingen, tandvleesbloedingen, menstruatiebloedingen die zwaarder zijn dan normaal, blauwe plekken, bloed in de urine of gastro-intestinale bloedingen. Ernstige bloedingen kunnen inwendige organen betreffen en levensbedreigend zijn.
Reden: Eliquis blokkeert factor Xa, wat de vorming van trombine voorkomt. Deze vermindering van trombine verlaagt de vorming van fibrine en vermindert de stabiliteit van bloedstolsels. Door dit effect kunnen kleine verwondingen die normaal gesproken zouden stollen, langer blijven bloeden. Dit antistollingseffect is de directe oorzaak van de bijwerkingen van bloedingen.
Lichte bloedingen komen voor bij ongeveer 10% van de mensen die Eliquis medicatie gebruiken. Grote bloedingen komen minder vaak voor, bij ongeveer 1-2% van de mensen.
U moet letten op tekenen van ongewone bloedingen, zoals zwarte ontlasting, langdurige bloedneuzen of het ophoesten van bloed. Het risico op bloedingen neemt toe als u andere medicijnen gebruikt die de bloedstolling beïnvloeden, zoals aspirine of niet-steroïde ontstekingsremmers.
Je moet activiteiten vermijden die de kans op letsel vergroten. U moet een zachte tandenborstel gebruiken en voorzichtig zijn met scheren. Artsen kunnen de dosis aanpassen als u nier- of leverproblemen heeft, omdat een verminderde klaring van het geneesmiddel het risico op bloedingen kan verhogen. U moet uw arts op de hoogte stellen van alle geneesmiddelen en voedingssupplementen die u gebruikt om gevaarlijke wisselwerkingen tussen geneesmiddelen te voorkomen.
2. Bloedarmoede
Bloedarmoede is een aandoening waarbij het aantal rode bloedcellen of het hemoglobinegehalte te laag wordt. Tekenen hiervan zijn vermoeidheid, zwakte, bleke huid of kortademigheid.
Eliquis kan bloedarmoede veroorzaken wanneer er na verloop van tijd langzaam bloedverlies optreedt, vooral in het maagdarmkanaal. Chronisch bloedverlies vermindert de hoeveelheid hemoglobine en het aantal circulerende rode bloedcellen, wat leidt tot bloedarmoede.
Bloedarmoede is een veel voorkomende bijwerking van Eliquis en komt voor bij maximaal 10% van de mensen die deze medicatie gebruiken.
Regelmatig bloedonderzoek kan veranderingen in het hemoglobinegehalte vroegtijdig opsporen. U moet eventuele symptomen onmiddellijk aan uw arts melden. IJzerrijke voeding en evenwichtige voeding ondersteunen het herstel als bloedarmoede zich ontwikkelt, maar behandeling van de onderliggende bloedingsbron is essentieel.
3. Misselijkheid
Het exacte mechanisme van misselijkheid veroorzaakt door Eliquis wordt niet volledig begrepen. Misselijkheid kan het gevolg zijn van irritatie van het maagslijmvlies of van een indirect effect van een lichte bloeding in de maag of darmen.
Misselijkheid is geen veel voorkomende bijwerking van Eliquis, het komt voor bij minder dan 1% van de mensen die deze medicatie gebruiken.
Het innemen van Eliquis medicatie met voedsel kan maagirritatie verminderen. Het drinken van voldoende water en lichte maaltijden kan misselijkheid ook verlichten. U moet uw arts raadplegen als de misselijkheid aanhoudt.
4. Allergische reacties
Allergische reacties kunnen variëren van milde huiduitslag tot ernstige reacties zoals zwelling van gezicht, lippen of keel en ademhalingsmoeilijkheden.
Reden: Het immuunsysteem kan apixaban of een van de inactieve bestanddelen in de tablet ten onrechte herkennen als schadelijk. Deze reactie veroorzaakt het vrijkomen van histamine en andere immuungemediatoren die jeuk, rode huid, zwelling en in ernstige gevallen luchtwegobstructie veroorzaken.
Allergische reactie is een zeldzame bijwerking van Eliquis.
Zwelling van het gezicht of de keel, of ademhalingsmoeilijkheden, vereisen dringende medische aandacht. Zelfs lichte huiduitslag moet aan een arts worden gemeld, omdat aanhoudende blootstelling aan dit geneesmiddel de reactie kan verergeren.
5. Verhoogde leverenzymen
Bij mensen die Eliquis medicatie gebruiken, kan bloedonderzoek verhoogde niveaus van leverenzymen zoals alanine aminotransferase of aspartaat aminotransferase laten zien. Deze enzymen stijgen wanneer levercellen geïrriteerd of beschadigd raken.
Reden: Apixaban wordt gedeeltelijk in de lever gemetaboliseerd. Sommige mensen kunnen een lichte verstoring van de leverfunctie ontwikkelen als gevolg van de verwerking van deze medicatie. Dit effect kan leiden tot lekkage van enzymen in de bloedbaan.
Verhoogde leverenzymen zijn geen veel voorkomende bijwerking van Eliquis, het komt voor bij minder dan 1% van de mensen die deze medicatie gebruiken. Mensen met een bestaande leverziekte lopen een hoger risico.
Routinematig bloedonderzoek helpt om leverenzymstijgingen vroegtijdig op te sporen. U moet alcohol en andere stoffen die de lever extra belasten vermijden. Als de leverenzymwaarden blijven stijgen, kan uw arts overwegen om de medicatie te stoppen of om te wisselen.
6. Trombocytopenie
Trombocytopenie betekent een lager dan normaal aantal bloedplaatjes in het bloed. Bloedplaatjes zijn essentieel voor een normale bloedstolling. Een laag aantal bloedplaatjes verhoogt het risico op bloedingen.
Eliquis vernietigt de bloedplaatjes niet direct. In zeldzame gevallen kan het immuunsysteem echter reageren op dit geneesmiddel en immuungemedieerde vernietiging van bloedplaatjes veroorzaken. Een ander mechanisme is beenmergsuppressie bij gevoelige personen, waardoor de productie van bloedplaatjes afneemt.
Trombocytopenie is een zeer zeldzame bijwerking van Eliquis, het komt voor bij minder dan 1 op de 1.000 mensen die dit geneesmiddel gebruiken.
Tekenen van trombocytopenie zijn onder andere frequente bloedneuzen, kleine rode of paarse vlekjes op de huid (petechiën), of overmatig bloeden na kleine verwondingen. Ernstige trombocytopenie kan gevaarlijke inwendige bloedingen veroorzaken.
Hoe te verminderen of te vermijden: Regelmatig bloedonderzoek helpt om een daling in het aantal bloedplaatjes vroeg op te sporen. U moet ongewone blauwe plekken of bloedingen onmiddellijk aan uw arts melden. Als trombocytopenie optreedt, kan de arts de Eliquis-medicatie stoppen en overschakelen op een ander antistollingsmiddel.
Hierboven staan bijwerkingen van Eliquis medicatie. De meest voorkomende bijwerking is bloeden. U moet letten op ongewone symptomen en deze onmiddellijk melden. Regelmatige medische controle, een veilige levensstijl en open communicatie met uw arts helpen u om de risico’s te verminderen.
Discussion about this post