Cervicale kanker ontwikkelt zich in de cellen van de baarmoederhals – het onderste deel van de baarmoeder dat verbindt met de vagina. Deze kanker groeit langzaam en produceert mogelijk geen symptomen in de vroege stadia, daarom is routinematige screening essentieel. De meeste gevallen van baarmoederhalskanker zijn gekoppeld aan aanhoudende infectie met risicovolle soorten humaan papillomavirus (HPV), maar verschillende andere risicofactoren kunnen bijdragen.
Oorzaken van baarmoederhalskanker
Human papillomavirus (HPV) infectie
De belangrijkste oorzaak van baarmoederhalskanker is aanhoudende infectie met risicovolle HPV-typen, met name HPV-16 en HPV-18. U kunt HPV contracteren via seksueel contact en bij de meeste mensen wist het immuunsysteem het virus. In sommige gevallen blijft het virus echter bestaan en veroorzaakt veranderingen in cervicale cellen, wat leidt tot precancereuze laesies en uiteindelijk invasieve kanker.
Mechanisme: HPV integreert in het DNA van de gastheer en produceert eiwitten (E6 en E7) die tumorsuppressor -eiwitten (p53 en RB) inactiveren. Deze inactivering maakt abnormale celgroei en weerstand tegen apoptose (celdood) mogelijk, waardoor het risico op maligniteit wordt vergroot.
Andere risicofactoren
Vroege seksuele activiteit: deze activiteit verhoogt de kans op blootstelling aan HPV.
Meerdere seksuele partners: het hebben van meerdere seksuele partners verhoogt de kans op het verwerven van HPV.
Roken tabak: tabaksbijproducten zijn gevonden in het cervicale slijm van rokers en ze beschadigen DNA in cervicale cellen.
Immunosuppressie: aandoeningen zoals HIV of immunosuppressieve medicijnen verminderen het vermogen van het lichaam om HPV te wissen.
Langdurig gebruik van orale anticonceptiva: studies tonen aan dat het gebruik van anticonceptiepillen gedurende meer dan vijf jaar het risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker enigszins kan vergroten.
Gebrek aan regelmatige screening: zonder regelmatige uitstrijkjes of HPV -tests kunnen precancereuze veranderingen onopgemerkt blijven.
Symptomen van baarmoederhalskanker
Baarmoederhalskanker veroorzaakt vaak geen symptomen in een vroeg stadium. Naarmate de kanker vordert, kan het verschillende tekenen produceren die u niet mag negeren.
1. Abnormale vaginale bloedingen
Abnormale vaginale bloedingen omvatten bloedingen tussen menstruatie, bloeden na geslachtsgemeenschap of postmenopauzale bloedingen.
Kankerachtige laesies op de baarmoederhals eroderen bloedvaten in het cervicale weefsel, waardoor ze kwetsbaar zijn. Zelfs mild mechanisch contact, zoals geslachtsgemeenschap, kan bloedingen veroorzaken.
Optreden frequentie: dit is het meest voorkomende symptoom, gerapporteerd bij ongeveer 60-70% van de vrouwen met baarmoederhalskanker.
Postmenopauzale bloedingen is nooit normaal en moet altijd worden onderzocht.
Als u bloedt na seks na seks, zoek dan onmiddellijk medisch advies.
2. Ongewone vaginale ontlading
Misschien merk je een waterige, roze of fout-ruikende vaginale ontlading.
Naarmate de tumor groeit, kan het necrose (weefsel dood) en infectie veroorzaken, wat leidt tot afbraakproducten en bacteriële overgroei, die de dichtheid en geur van vaginale secreties veranderen.
Optreden frequentie: dit symptoom treedt op in ongeveer 35-50% van de gevallen van baarmoederhalskanker.
Voorzichtigheid:
- Niet alle ongebruikelijke vaginale ontlading duidt op kanker, maar als de afvoer persistent is, heeft een slechte geur of wordt gemengd met bloed, het moet worden geëvalueerd.
- Vertrouw niet alleen op hygiëneproducten om de geur te maskeren – een zorgprofessional.
3. Bekkenpijn of lagere buikpijn
U kunt een saaie pijn of een gevoel van druk in het bekkengebied voelen.
De kanker kan in de buurt binnenvallen, waaronder ligamenten, spieren of zenuwen, waardoor ontsteking en pijn ontstaat. Het kan ook op de blaas of het rectum drukken.
Optreden frequentie: dit is een matig tot laat-stadium symptoom, dat optreedt bij ongeveer 20-30% van de patiënten.
Bekkenpijn komt niet alleen voor bij baarmoederhalskanker. Dit symptoom wordt echter belangrijker in combinatie met abnormale bloedingen of ontslag.
Als de pijn aanhoudend wordt of verergert met menstruatie of geslachtsgemeenschap, zoek dan een medisch examen.
4. Pijn tijdens geslachtsgemeenschap
Tumorgroei op of rond de baarmoederhals maakt dit gebied ontstoken, zweren en zeer gevoelig. Vaginale geslachtsgemeenschap kan deze laesies irriteren en pijn veroorzaken.
Optreden frequentie: dit symptoom treedt op in ongeveer 15-25% van de gevallen van baarmoederhalskanker, vaker voor in gevorderde stadia.
Dit symptoom kan ten onrechte worden gedacht dat het wordt veroorzaakt door hormonale problemen of infecties – nauwkeurige diagnose is belangrijk.
Pijn tijdens het hebben van seks moet niet worden genegeerd, vooral als de pijn nieuw of verergert is.
5. Been zwelling (lymfoedeem)
Een of beide benen kunnen zwellen zonder een duidelijk letsel.
Geavanceerde baarmoederhalskanker kan bekken lymfeklieren of aderen comprimeren, waardoor lymfevocht of bloed in de benen een back -up van de benen veroorzaakt.
Optreden frequentie: dit symptoom wordt gezien in 10-20% van gevallen van baarmoederhalskanker.
Voorzichtigheid:
- Dit symptoom kan erop wijzen dat de kanker zich buiten de baarmoederhals heeft verspreid.
- Als het zwelling van de benen geassocieerd is met bekkenpijn of urinewegen, zoek dan dringende evaluatie.
6. Veranderingen in urineren en ontlasting
Veranderingen omvatten pijn bij het urineren, bloed in urine, verhoogde frequentie, constipatie of moeite met het passeren van ontlasting.
Tumorgroei kan de blaas of het rectum binnendringen of binnendringen. Als de kanker de blaaswand binnendringt, kan dit hematurie veroorzaken; Als het zich naar het rectum verspreidt, kan dit leiden tot darmobstructie of rectale bloedingen.
Optreden frequentie: dit symptoom is niet gebruikelijk in vroege stadia van baarmoederhalskanker, maar kan optreden in 10-15% van gevorderde gevallen van baarmoederhalskanker.
Symptomen zoals bloed in de urine of ernstige constipatie, die optreden met andere cervicale symptomen, rechtvaardigen onmiddellijke aandacht.
Diagnose van baarmoederhalskanker
Baarmoederhalskanker wordt gediagnosticeerd door een combinatie van screening en diagnostische tests.
1. Pap uitstrijkje (Papanicolaou -test)
Deze test detecteert precancereuze of abnormale cellen op de baarmoederhals. U moet beginnen met screening vanaf 21 jaar en om de 3 jaar herhalen, of zoals aanbevolen.
2. HPV -testen
Deze test identificeert risicovolle stammen van HPV. Deze test kan alleen worden gebruikt of naast een uitstrijkje (co-testen).
3. Colposcopy
Als abnormale cellen worden gevonden, kan uw arts een colposcopy uitvoeren – een procedure die de baarmoederhals vergroot en biopsieën mogelijk maakt.
4. Cervicale biopsie
Artsen nemen weefselmonsters uit verdachte gebieden om een diagnose te bevestigen. Soorten biopsie omvatten punchbiopsie, kegelbiopsie of endocervicale curettage.
5. Imaging -tests
Zodra kanker is bevestigd, helpen beeldvormingstests zoals MRI, CT -scan of PET -scan het stadium en de verspreiding te bepalen.
Behandeling van baarmoederhalskanker
De behandeling hangt af van het podium, de grootte van de tumor en uw algehele gezondheid. Hieronder staan behandelingsopties.
1. Chirurgie
Conisatie of LEEP: voor zeer vroege kankers (fase 0 of i) kunnen artsen de laesie verwijderen met minimale schade aan de baarmoederhals.
Hysterectomie: artsen zullen de baarmoeder en baarmoederhals verwijderen. Het kan een eenvoudige of radicale hysterectomie zijn, afhankelijk van de verspreiding van kanker.
Trachelectomie: artsen zullen de baarmoederhals verwijderen, maar bewaart de baarmoeder, waardoor de mogelijkheid van toekomstige zwangerschap bij patiënten in een vroeg stadium mogelijk is.
2. Stralingstherapie
Stralingstherapie wordt alleen gebruikt of met chemotherapie voor meer gevorderde ziekte. Stralingstherapie maakt gebruik van hoge energiestralen die zich richten op de tumor. Bijwerkingen zijn onder meer vermoeidheid, huidveranderingen en irritatie van nabijgelegen organen.
3. Chemotherapie
Chemotherapie maakt gebruik van geneesmiddelen zoals cisplatine of paclitaxel om kankercellen te doden. Artsen combineren deze therapie vaak met bestraling voor betere resultaten.
4. Gerichte therapie en immunotherapie
Voor terugkerende of metastatische baarmoederhalskanker kunnen de volgende geneesmiddelen worden gebruikt:
- Bevacizumab: een gericht medicijn dat tumorbloedvaten remt.
- Pembrolizumab: een immunotherapie-medicijn dat wordt gebruikt bij patiënten met PD-L1-positieve tumoren.
5. Palliatieve zorg
In gevorderde fasen richten artsen zich op symptoomverlichting, het verbeteren van de kwaliteit van leven en het bieden van emotionele en psychologische ondersteuning.
Baarmoederhalskanker is te voorkomen en te behandelen wanneer ze vroeg worden gedetecteerd. Regelmatige screening, HPV -vaccinatie en bewustzijn van waarschuwingssignalen zijn uw beste verdediging. Als u symptomen zoals abnormale bloedingen, ongebruikelijke vaginale ontlading of bekkenpijn opmerkt, raadpleeg dan een arts onmiddellijk.
Discussion about this post