Overzicht
Wat is een microscopische testiculaire sperma-extractie?
Microscopische testiculaire sperma-extractie (microTESE) is een procedure waarbij sperma rechtstreeks uit het zaadbalweefsel van het voortplantingssysteem van een man wordt gehaald. Als een man op natuurlijke wijze niet voldoende gezond sperma kan afgeven of aanmaken, kan deze medische procedure om vruchtbaarheidsredenen worden aanbevolen (om de man in staat te stellen een kind te verwekken). Het testisweefsel wordt gevonden in de twee teelballen, waar het sperma wordt gemaakt. De testikels bevinden zich in het scrotum, de kleine zak achter en onder de penis.
De doelen van de microTESE-procedure zijn:
- Verkrijg sperma van de beste kwaliteit.
- Zorg voor voldoende sperma om een eicel van een vrouw te bevruchten.
- Minimaliseer schade aan de voortplantingsorganen.
Wat is mannelijke onvruchtbaarheid?
Onvruchtbaarheid is een ziekte van het voortplantingssysteem die het voor het lichaam moeilijk maakt om de basisprincipes van voortplanting uit te voeren. Het treft zowel mannen als vrouwen. De meeste gevallen van onvruchtbaarheid worden behandeld met medicijnen of een operatie.
Mannelijke onvruchtbaarheid in de meest ernstige vorm kan worden veroorzaakt door een aandoening die bekend staat als niet-obstructieve azoöspermie (de man produceert geen sperma), of door obstructieve azoöspermie (sperma wordt geproduceerd, maar geblokkeerd en kan niet uit het lichaam worden vrijgegeven).
Vaak zijn de oorzaken van onvruchtbaarheid onverklaard. Soms kunnen de problemen het gevolg zijn van een genetische ziekte zoals cystische fibrose, een geboorteafwijking, een medisch probleem of het resultaat van een eerdere behandeling die onvruchtbaarheid kan veroorzaken (zoals bepaalde kankerbehandelingen). In andere gevallen weten we niet wat de oorzaak van de onvruchtbaarheid is, maar we hebben nog steeds behandelingen die kunnen helpen.
Hoe wordt onvruchtbaarheid gediagnosticeerd?
Als een paar er niet in slaagt een kind te verwekken na enkele maanden proberen zonder anticonceptie, moeten ze een arts raadplegen. Als de vrouw ouder is dan 35, moet het paar eerder naar de dokter. Uw zorgverlener zal een lichamelijk onderzoek van beide partners uitvoeren om te controleren op fysieke problemen die onvruchtbaarheid kunnen veroorzaken. De aanbieder zal ook veel vragen stellen en de medische geschiedenis van elke persoon bespreken.
De volgende tests kunnen ook worden aanbevolen of besteld om de mannelijke vruchtbaarheid te evalueren:
- Sperma analyse: Bepaalt het aantal en de kwaliteit van het sperma. Sperma is een lichaamsvloeistof die wordt uitgescheiden door de mannelijke voortplantingsorganen. Het draagt sperma en andere voedingsstoffen die het sperma helpen overleven om succesvolle bevruchting mogelijk te maken.
- Bloed Test: Controles op genetische of hormonale problemen. (Hormoonniveaus zijn belangrijk bij zowel mannelijke als vrouwelijke vruchtbaarheid.)
- Echografie van het scrotum: zoekt naar afwijkingen in de aderen die bloed van de testikels en terug naar de rest van het lichaam transporteren.
Er zijn mogelijk testkits voor thuis beschikbaar voor spermaanalyse. Vraag de arts om meer informatie.
Wat zullen de onvruchtbaarheidstesten bepalen?
Spermaanalyse geeft de arts de nodige informatie om de vruchtbaarheid te helpen beoordelen en een behandelplan op te stellen. De tests moeten een aantal van het volgende laten zien:
- Hoeveelheid sperma: Minimaal 1,5 milliliter wordt als normaal beschouwd. Een lager getal kan betekenen dat er een intern probleem is met een deel van het voortplantingssysteem, zoals de zaadblaasjes of een prostaatklier, die de afgifte van sperma blokkeert.
- aantal zaadcellen: Vijftien miljoen tot 300 miljoen per milliliter wordt als een normaal bereik beschouwd. Onder de 15 miljoen is abnormaal.
- Morfologie: De grootte en vorm van het sperma. Vier procent van normaal gevormd sperma (volgens de ‘strenge’ criteria) is ideaal om een eicel te kunnen bevruchten. Sommige artsen beschouwen zelfs een lager percentage als normaal.
- beweeglijkheid: De beweging van het sperma. Ongeveer 40% van het sperma zou in beweging moeten zijn. De kwaliteit van de beweging wordt beoordeeld van 0 tot 4, waarbij een score boven de 3 als goed wordt beschouwd.
Wanneer is microscopische extractie van zaadcellen nodig of aanbevolen?
Microscopische testiculaire sperma-extractie wordt meestal uitgevoerd bij een man die onvruchtbaar is en geen sperma in zijn ejaculatie heeft (azoöspermie).
Proceduredetails
Wat gebeurt er tijdens de microscopische procedure voor het extraheren van zaadcellen?
Een uroloog, een arts die gespecialiseerd is in de mannelijke en vrouwelijke urinewegen en mannelijke voortplantingsorganen, voert de procedure meestal uit door een paar kleine sneden in de zaadbal te maken en een kleine hoeveelheid weefsel te verwijderen. Zodra het weefsel uit het lichaam is verwijderd, wordt het onder een microscoop onderzocht om te zoeken naar sperma. Indien gevonden, kan het sperma meteen worden gebruikt om een eicel te bevruchten, of de spermacellen kunnen worden ingevroren, bewaard en op een later tijdstip worden ontdooid om te worden gebruikt voor onvruchtbaarheidsbehandeling.
De procedure wordt meestal uitgevoerd in de operatiekamer met de patiënt onder algemene anesthesie. Een enkele incisie wordt gemaakt in het midden van het scrotum. Een microscoop wordt gebruikt om de fijne buisjes van de testis te zien die mogelijk sperma bevatten. Alle gebruikte hechtingen (hechtingen) lossen vanzelf op. De patiënt kan op de dag van de procedure naar huis en moet binnen één tot twee weken de normale activiteiten kunnen hervatten.
Risico’s / voordelen
Wat zijn de mogelijke complicaties van microscopische testiculaire sperma-extractie?
Mogelijke risico’s van de microTESE-procedure zijn onder meer bloedingen, infectie en pijn of ongemak na de procedure. Er is een zeer zeldzame kans dat de testikel zelf tijdens de procedure wordt beschadigd.
Herstel en Outlook
Moet de procedure voor het extraheren van microscopische zaadcellen worden herhaald?
Indien mogelijk moet elk extra sperma dat tijdens de extractie van zaadbalsems wordt teruggewonnen, worden ingevroren om het sperma te bewaren en verdere procedures te vermijden.
Hoewel het bevriezen van het sperma enkele negatieve effecten kan hebben, zijn medische experts van mening dat de uitkomst over het algemeen hetzelfde is als het gebruik van niet-bevroren sperma bij vruchtbaarheidsprocedures zoals intra-cytoplasmatische sperma-injectie (ICSI), een type in-vitrofertilisatie waarbij één sperma rechtstreeks wordt geïnjecteerd tot één ei. In-vitrofertilisatie is een procedure waarbij een zaadcel en een eicel buiten het lichaam worden bevrucht, in een laboratorium. Het bevruchte eitje wordt vervolgens in de baarmoeder van het vrouwtje geplaatst.
Als de microTESE-procedure moet worden herhaald, is het meestal het beste om zes tot twaalf maanden te wachten.
Discussion about this post