Respiratoir syncytieel virus (RSV)

Overzicht

Respiratoir syncytieel virus (RSV) veroorzaakt infecties van de longen en luchtwegen. De meeste kinderen zijn op 2-jarige leeftijd met dit virus besmet. Respiratoir syncytieel virus kan ook volwassenen infecteren.

Bij volwassenen en gezonde kinderen zijn de RSV-symptomen mild en lijken ze meestal op verkoudheid. Zelfzorgmaatregelen zijn meestal alles wat nodig is om enig ongemak te verlichten.

RSV kan bij sommige mensen een ernstige infectie veroorzaken, vooral bij premature baby’s, bejaarden, zuigelingen en volwassenen met hart- en longaandoeningen of bij iedereen met een zeer zwak immuunsysteem (immuungecompromitteerd).

Symptomen van respiratoir syncytieel virus

Symptomen van respiratoire syncytiële virusinfectie verschijnen gewoonlijk ongeveer vier tot zes dagen na blootstelling aan het virus. Bij volwassenen en oudere kinderen veroorzaakt RSV gewoonlijk milde, verkoudheidsachtige symptomen. Deze symptomen zijn:

• Verstopte neus of loopneus
• Droge hoest
• Lichte koorts
• Keelpijn
• Milde hoofdpijn

In ernstige gevallen

Respiratoire syncytiële virusinfectie kan zich verspreiden naar de onderste luchtwegen en longontsteking of bronchiolitis veroorzaken – ontsteking van de kleine luchtwegpassages die de longen binnendringen. Symptomen kunnen zijn:

• Koorts
• Ernstige hoest
• Piepende ademhaling – een hoog geluid dat je meestal hoort bij het uitademen
• Snelle ademhaling of ademhalingsmoeilijkheden – het kind kan liever rechtop zitten dan liggen
• Blauwachtige kleur van de huid door zuurstofgebrek (cyanose)

Baby’s worden het zwaarst getroffen door RSV. U zult merken dat de borstspieren en huid van uw kind bij elke ademhaling naar binnen trekken. Dit is een teken dat uw kind moeite heeft met ademen. Andere symptomen van ernstige RSV-infectie bij zuigelingen zijn:

• Korte, oppervlakkige en snelle ademhaling
• Hoesten
• Slechte voeding
• Ongewone vermoeidheid
• Prikkelbaarheid

De meeste kinderen en volwassenen herstellen binnen één tot twee weken, hoewel sommigen mogelijk herhaaldelijk piepen. Een ernstige of levensbedreigende infectie waarvoor een ziekenhuisopname nodig is, kan voorkomen bij te vroeg geboren baby’s of zuigelingen en volwassenen met chronische hart- of longproblemen.

Wanneer moet je naar een dokter?

Zoek onmiddellijk medische hulp als uw kind – of iemand die het risico loopt op een ernstige RSV-infectie – ademhalingsmoeilijkheden heeft, hoge koorts of een blauwe kleur van de huid heeft, vooral op de lippen en in de nagelbedden.

Oorzaken

Respiratoir syncytieel virus komt het lichaam binnen via de ogen, neus of mond. Dit virus verspreidt zich gemakkelijk door de lucht op geïnfecteerde ademhalingsdruppels. U of uw kind kan besmet raken als iemand met RSV in uw buurt hoest of niest. Dit virus gaat ook over op anderen door direct contact, zoals handen schudden.

Dit virus kan urenlang leven op harde voorwerpen zoals werkbladen, wiegrails en speelgoed. Raak uw mond, neus of ogen aan nadat u een besmet voorwerp hebt aangeraakt en u zult waarschijnlijk het virus oppikken.

Een besmette persoon is het meest besmettelijk in de eerste dagen na infectie. Het virus kan zich echter tot enkele weken blijven verspreiden.

Risicofactoren

Op de leeftijd van 2 zullen de meeste kinderen besmet zijn met respiratoir syncytieel virus. Kinderen die naar kinderopvangcentra gaan of broers en zussen hebben die naar school gaan, lopen een groter risico op blootstelling. Het RSV-seizoen – wanneer uitbraken vaak voorkomen – is de herfst tot het einde van de lente.

Mensen met een verhoogd risico op ernstige of soms levensbedreigende RSV-infecties zijn onder meer:

• Premature baby’s
• Jonge kinderen met een aangeboren hart- of longziekte
• Kinderen met een verzwakt immuunsysteem, zoals degenen die chemotherapie of transplantatie ondergaan
• Baby’s in overvolle kinderopvanginstellingen
• Oudere volwassenen
• Volwassenen met astma, congestief hartfalen of chronische obstructieve longziekte
• Mensen met immunodeficiëntie, inclusief mensen met bepaalde getransplanteerde organen, leukemie of HIV / AIDS

Complicaties van respiratoir syncytieel virus

Complicaties van respiratoir syncytieel virus zijn onder meer:

• Ziekenhuisopname. Een ernstige RSV-infectie kan een ziekenhuisopname vereisen, zodat artsen ademhalingsproblemen kunnen controleren en behandelen en intraveneuze (IV) vloeistoffen kunnen toedienen.
• Longontsteking. RSV is de meest voorkomende oorzaak van ontsteking van de longen (longontsteking) of de luchtwegen van de longen (bronchiolitis) bij zuigelingen. Deze complicaties kunnen optreden wanneer het virus zich verspreidt naar de onderste luchtwegen. Longontsteking kan behoorlijk ernstig zijn bij zuigelingen, jonge kinderen, immuungecompromitteerde personen of mensen met chronische hart- of longaandoeningen.
• Middenoorontsteking. Als ziektekiemen de ruimte achter het trommelvlies binnendringen, kunt u een middenoorontsteking (otitis media) krijgen. Dit komt het meest voor bij zuigelingen en jonge kinderen.
• Astma. Er kan een verband zijn tussen ernstig respiratoir syncytieel virus bij kinderen en de kans op het ontwikkelen van astma op latere leeftijd.
• Herhaalde infecties. Als u eenmaal RSV heeft gehad, is het normaal dat de infectie terugkomt. Het is zelfs mogelijk dat het tijdens hetzelfde RSV-seizoen gebeurt. De symptomen zijn echter meestal niet zo ernstig – meestal in de vorm van verkoudheid. Maar ze kunnen ernstig zijn bij oudere volwassenen of mensen met een chronische hart- of longziekte.

Preventie van respiratoir syncytieel virus

Momenteel is er geen vaccin om respiratoir syncytieel virus te voorkomen. Maar gezonde voorzorgsmaatregelen kunnen de verspreiding van deze infectie helpen voorkomen:

• Was uw handen regelmatig. Leer uw kinderen het belang van handen wassen.
• Blootstelling vermijden. Beperk het contact van uw kind met mensen die koorts of verkoudheid hebben. Dit is vooral belangrijk als uw baby te vroeg geboren is en tijdens de eerste twee levensmaanden van een baby.
• Houd alles schoon. Zorg ervoor dat het aanrecht in de keuken en de badkamer schoon is. Gooi gebruikte tissues meteen weg.
• Deel geen drinkglazen met anderen. Gebruik je eigen glazen of wegwerpbekers als jij of iemand anders ziek is. Label de beker van elke persoon.
• Rook niet. Baby’s die worden blootgesteld aan tabaksrook, hebben een hoger risico op het krijgen van RSV en mogelijk ernstigere symptomen. Als u toch rookt, doe dat dan nooit binnenshuis of in de auto.
• Was speelgoed regelmatig. Doe dit vooral als je kind of een speelkameraadje ziek is.

Beschermende medicatie

De medicatie palivizumab (Synagis) kan bepaalde kinderen helpen beschermen die een hoog risico lopen op ernstige complicaties van RSV. Het medicijn wordt aanbevolen voor baby’s jonger dan 1 jaar die te vroeg zijn geboren (vóór 29 weken zwangerschap). Het wordt niet aanbevolen voor gezonde prematuren die na 29 weken zijn geboren.

Het medicijn wordt ook aanbevolen voor de volgende kinderen:

• Premature baby’s met chronische longziekte
• Bepaalde baby’s jonger dan 12 maanden met een aangeboren hartafwijking
• Baby’s en peuters jonger dan 2 jaar die bij de geboorte minstens een maand extra zuurstof nodig hadden en longgerelateerde behandelingen nodig hebben
• Kinderen van 2 jaar en jonger die mogelijk immuungecompromitteerd zijn tijdens het RSV-seizoen

De medicatie wordt gedurende vijf maanden maandelijks gegeven tijdens het piekseizoen van RSV. Het helpt alleen om RSV-infectie te voorkomen. Het helpt niet om het te behandelen zodra de symptomen zich ontwikkelen.

Wetenschappers werken aan het vinden van een neusspray-vaccin om te beschermen tegen het respiratoir syncytieel virus.

Diagnose

Uw arts kan respiratoir syncytieel virus vermoeden op basis van de bevindingen van een lichamelijk onderzoek en de tijd van het jaar waarin de symptomen optreden. Tijdens het onderzoek luistert de arts met een stethoscoop naar de longen om te controleren op piepende ademhaling of andere abnormale geluiden.

Laboratorium- en beeldvormende tests zijn meestal niet nodig. Ze kunnen echter helpen bij het diagnosticeren van RSV-complicaties of andere aandoeningen uitsluiten die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken. Tests kunnen zijn:

• Bloedonderzoek om het aantal witte bloedcellen te controleren of om virussen, bacteriën en andere ziektekiemen op te sporen
• Röntgenfoto’s van de borst om te controleren op longontsteking
• Veeg afscheidingen uit de mond of neus om te controleren op tekenen van het virus
• Soms pijnloze huidmonitoring (pulsoximetrie) om lager dan normale zuurstofniveaus in het bloed te detecteren

Behandeling van respiratoir syncytieel virus

Behandeling voor respiratoir syncytieel virus omvat doorgaans zelfzorgmaatregelen om uw kind comfortabeler te maken (ondersteunende zorg). Maar ziekenhuiszorg kan nodig zijn als zich ernstige symptomen voordoen.

Ondersteunende zorg

Uw arts kan een vrij verkrijgbare medicatie aanbevelen, zoals paracetamol (Tylenol) om koorts te verminderen. Veelvuldig gebruik van neuszoutdruppels en afzuigen kan helpen om een ​​verstopte neus te verwijderen. Uw arts kan antibiotica voorschrijven als er een bacteriële complicatie is, zoals bacteriële longontsteking.

Houd uw kind zo comfortabel mogelijk. Bied voldoende vocht en let op tekenen van uitdroging, zoals een droge mond, weinig tot geen urineproductie, ingevallen ogen en extreme onrust of slaperigheid.

Ziekenhuiszorg

Als de RSV-infectie ernstig is, kan een ziekenhuisopname nodig zijn. Behandelingen in het ziekenhuis kunnen zijn:

• Intraveneuze (IV) vloeistoffen
• Bevochtigde zuurstof
• Mechanische ventilatie (beademingsmachine)

De arts kan een geïnhaleerde vorm van een antiviraal geneesmiddel genaamd ribavirine (Virazol) aanbevelen voor mensen met een zeer verzwakt immuunsysteem (immuungecompromitteerd).

Een inhalator (bronchodilatator) of steroïden zijn niet bewezen nuttig te zijn bij de behandeling van RSV-infectie.

Thuis zorgen

Het kan zijn dat u de duur van een respiratoir syncytieel virusinfectie niet kunt verkorten, maar u kunt proberen om sommige symptomen te verlichten.

Als uw kind RSV heeft, doe dan uw best om uw kind te troosten of af te leiden – knuffel, lees een boek of speel een rustig spelletje. Andere tips om symptomen te verlichten zijn:

• Creëer vochtige lucht om te ademen. Houd de kamer warm maar niet oververhit. Als de lucht droog is, kan een luchtbevochtiger of verdamper met koele mist de lucht bevochtigen en congestie en hoesten helpen verminderen. Zorg ervoor dat u de luchtbevochtiger schoon houdt om de groei van bacteriën en schimmels te voorkomen. Een ideale luchtvochtigheid binnenshuis is ongeveer 50 procent.
• Drink vloeistoffen. Zorg voor een constante voorraad koud water naast het bed. Bied warme vloeistoffen aan, zoals soep, die kunnen helpen om verdikte afscheidingen los te maken. IJspoppen kunnen ook rustgevend zijn. Ga door met het geven van borstvoeding of flesvoeding aan uw baby zoals u dat gewend bent.
• Probeer zoute neusdruppels. Over-the-counter (OTC) drops zijn een veilige, effectieve manier om congestie te verminderen, zelfs voor jonge kinderen. Druppel enkele druppels in een neusgat om verhard of dik slijm los te maken, zuig dan onmiddellijk dat neusgat af met een bolspuit. Herhaal het proces in het andere neusgat. Doe dit voor het voeden en voordat u uw baby inslaapt.
• Gebruik vrij verkrijgbare pijnstillers. OTC-pijnstillers zoals paracetamol (Tylenol) kunnen koorts helpen verminderen en een zere keel verlichten. Vraag een arts om de juiste dosis voor de leeftijd van uw kind.
• Blijf uit de buurt van sigarettenrook. Tweedehands rook kan de symptomen verergeren.

Ik ga naar een dokter

Voor respiratoir syncytieel virus kunt u uw arts deze basisvragen stellen:

• Wat veroorzaakt deze symptomen waarschijnlijk? Zijn er andere mogelijke oorzaken?
• Welke tests zijn mogelijk nodig?
• Hoe lang duren de symptomen gewoonlijk?
• Wat is de beste behandeling?
• Is er medicatie nodig? Als u een merkmedicijn voorschrijft, is er dan een generiek alternatief?
• Wat kan ik doen om mijn kind zich beter te laten voelen?
• Zijn er brochures of ander gedrukt materiaal dat ik mee naar huis kan nemen? Welke websites raadt u aan?
• In hoeverre moet ik mijn kind isoleren terwijl het besmet is?

Aarzel niet om naast de vragen die u aan uw arts wilt stellen, eventuele aanvullende vragen te stellen die u tijdens uw afspraak kunt bedenken.

Wat uw arts kan vragen

• Wanneer merkte u voor het eerst symptomen op?
• Zijn de symptomen komen en gaan of blijven ze aanhouden?
• Hoe ernstig zijn de symptomen?
• Wat lijkt de symptomen te verbeteren?
• Wat lijkt de symptomen te verergeren?
• Is er iemand anders in het gezin ziek? Welke symptomen heeft hij of zij?