Medicatie gebruikt bij de behandeling van diabetes type 2

Bij de behandeling van diabetes type 2 wordt medicatie gebruikt om de bloedsuikerspiegel te verlagen.

De meeste geneesmiddelen voor diabetes type 2 zijn tabletgeneesmiddelen. Sommige mensen met diabetes type 2 hebben echter insuline-injecties nodig om de bloedsuikerspiegel (glucose) onder controle te houden. Sommige mensen hebben veel baat bij insuline-injecties en soms wordt insuline al vrij snel na het stellen van de diagnose diabetes type 2 gebruikt. Insuline-injecties kunnen worden gebruikt in combinatie met andere geneesmiddelen om de glucoseregulatie verder te verbeteren.

Medicatie wordt gebruikt naast veranderingen in levensstijl en niet om veranderingen in levensstijl te vervangen.

Algemene gids over medicijnen bij de behandeling van diabetes type 2

De afgelopen jaren zijn er veel nieuwe medicijnen ontwikkeld voor de behandeling van diabetes type 2.

Volgens internationale richtlijnen dienen patiënten metformine als eerstelijnsbehandeling te gebruiken, tenzij er een medische reden is dat dit geneesmiddel niet mag worden voorgeschreven.

Er moeten echter verschillende factoren in aanmerking worden genomen bij het kiezen van een “tweedelijns” medicijn om toe te voegen aan metformine. Verderop in dit artikel leest u meer over de afzonderlijke geneesmiddelen.

• Als het belangrijk is om een ​​lage bloedglucose (hypoglykemie) te vermijden – overweeg DPP-4-remmer, SGLT-2-remmer, pioglitazon of GLP-1-mimeticum.
• Voor mensen met een voorgeschiedenis van een hartaanval, beroerte, enz. – overweeg SGLT-2-remmer of GLP-1-mimeticum met bewezen hartvoordeel.
• Voor mensen met een voorgeschiedenis van hartfalen of chronische nierziekte – overweeg SGLT-2-remmer of, indien niet geschikt, GLP-1-mimeticum. Het is belangrijk op te merken dat SGLT-2-remmers niet mogen worden gebruikt bij patiënten met stadium 3-5 chronische nierziekte.
• Voor mensen voor wie gewichtsverlies of het vermijden van gewichtstoename belangrijk is – overweeg SGLT-2-remmer of GLP-1-mimeticum (of DPP-4-remmer als geen van deze geneesmiddelen geschikt is).
• Artsen raden aan dat, op enkele uitzonderingen na, GLP-1-mimetica alleen mogen worden voorgeschreven aan mensen met een body mass index (BMI) van meer dan 35.

Metformine

Metformine is een biguanidegeneesmiddel. Metformine verlaagt de bloedglucose voornamelijk door de hoeveelheid glucose die uw lever in de bloedbaan afgeeft te verminderen. Dit geneesmiddel verhoogt ook de gevoeligheid van uw lichaamscellen voor insuline. Dit betekent dat er meer glucose in de cellen wordt opgenomen met dezelfde hoeveelheid insuline in de bloedbaan. Metformine is ook aangetoond in onderzoeken om uw risico op andere complicaties van diabetes (zoals een hartaanval en beroerte) te verlagen.

Metformine is bijna altijd het eerste tabletgeneesmiddel dat wordt geadviseerd als uw bloedglucosespiegel niet alleen onder controle wordt gebracht door leefstijlmaatregelen. Metformine is vooral nuttig als u overgewicht heeft, omdat het minder waarschijnlijk is dan sommige andere glucoseverlagende tabletten om gewichtstoename te veroorzaken.

Een ander voordeel van metformine is dat het over het algemeen geen hypoglykemie veroorzaakt, wat een mogelijk probleem is bij sommige andere glucoseverlagende tabletten. U kunt ook metformine gebruiken naast andere glucoseverlagende tabletten als één tablet de bloedglucose alleen niet goed genoeg onder controle houdt.

Mogelijke problemen met metformine
Wanneer metformine voor de eerste keer wordt gebruikt, voelen sommige mensen zich misselijk (misselijkheid) of hebben ze een licht lopende ontlasting (diarree). Deze problemen zullen minder snel optreden als u begint met een lage dosis geneesmiddel en geleidelijk opbouwt naar de gebruikelijke dosis geneesmiddel gedurende een paar weken. Als deze bijwerkingen optreden, hebben ze de neiging om na verloop van tijd af te nemen.

Andere bijwerkingen zijn zeldzaam. Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.

Acarbose

Acarbose werkt door de opname van koolhydraten (die worden afgebroken tot glucose) uit de darm te vertragen. Daarom kan dit geneesmiddel de bloedglucosepieken die na de maaltijd kunnen optreden, verminderen. Acarbose is een optie als u geen andere tabletgeneesmiddelen kunt gebruiken om uw bloedglucosespiegel laag te houden. Acarbose kan ook naast andere glucoseverlagende tabletten worden gebruikt.

Mogelijke problemen met acarbose

Veel mensen ontwikkelen darmgerelateerde bijwerkingen bij het gebruik van acarbose, zoals een opgeblazen gevoel, winderigheid en diarree. Daarom wordt dit geneesmiddel niet vaak gebruikt.

DPP-4 (dipeptidyl peptidase-4) remmers – ook bekend als incretineversterkers

Deze groep omvat alogliptine, linagliptine, saxagliptine, sitagliptine en vildagliptine. Dipeptidyl peptidase 4 (DPP-4) is een chemische stof (een enzym) die hormonen, incretines genaamd, afbreekt. Incretines zijn chemicaliën die door de darm (darm) worden geproduceerd als reactie op voedsel. incretines:

• Help je een vol gevoel te houden; en
• Verbeter de productie van insuline door uw lichaam; en
• Verminder de productie van glucagon, een ander hormoon dat uw bloedglucose verhoogt.

Deze geneesmiddelen verlagen uw bloedglucosespiegel door de effecten van incretines te versterken, omdat ze voorkomen dat DPP-4 werkt. Een van deze geneesmiddelen kan worden geadviseerd naast metformine of een sulfonylureumderivaat, of zelfs beide geneesmiddelen kunnen worden geadviseerd als uw HbA1c-spiegel nog steeds hoog is.

Mogelijke problemen met DPP-4-remmers

Bijwerkingen komen niet vaak voor en zijn meestal mild. Bijwerkingen kunnen zijn: misselijkheid of winderigheid (flatulentie). Als u vildagliptine gebruikt, is er een klein risico op leverbeschadiging. Daarom moet u een bloedonderzoek ondergaan om uw leverfunctie te controleren voordat u dit geneesmiddel gaat gebruiken, en daarna met regelmatige tussenpozen. Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.

GLP-1 (glucagon-achtige peptide-1) mimetica – exenatide, dulaglutide, liraglutide, lixisenatide en semaglutide

Exenatide, dulaglutide, lixisenatide, liraglutide en semaglutide zijn glucagon-achtige peptide-1 (GLP-1) mimetica, behandelingen die als injectie worden gegeven. Deze geneesmiddelen werken op dezelfde manier als de werking van het natuurlijk voorkomende hormoon glucagon-achtige peptide 1. Deze werkingen omvatten:

• Stimuleren van insulinesecretie als reactie op glucose; en
• Voorkomen van de afgifte van glucagon na de maaltijd (glucagon is een hormoon dat de bloedsuikerspiegel verhoogt); en
• Vertraagt ​​het legen van voedsel uit de maag, om je een vol gevoel te geven. Mensen die deze behandeling krijgen, vallen meestal af.

Van sommige GLP-1-geneesmiddelen is aangetoond dat ze het risico op verdere hartaandoeningen verminderen bij mensen die een hartaanval hebben gehad.

GLP-1-medicijnen kunnen worden gebruikt als aanvullende behandeling om de glucoseregulatie te verbeteren wanneer behandeling met insuline niet acceptabel is. Er is een wekelijkse behandeling beschikbaar. De behandeling is echter vaak beperkt tot mensen die aanzienlijk zwaarlijvig zijn, met een body mass index van meer dan 35.

Mogelijke problemen met GLP-1-mimetica

Bijwerkingen kunnen zijn misselijkheid en hoofdpijn. Hypoglykemie komt zelden voor, tenzij u andere medicijnen gebruikt die u vatbaar maken voor hypoglykemie. Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.

Insuline

Insuline-injecties verlagen de bloedglucose. Slechts enkele mensen met diabetes type 2 hebben insuline nodig. Insuline kan worden geadviseerd als uw bloedglucosespiegel niet goed onder controle wordt gehouden met tabletgeneesmiddelen. De dosis en het type insuline dat wordt gebruikt, verschilt van persoon tot persoon. Soms wordt insuline alleen gebruikt. Soms wordt echter insuline gebruikt naast uw tabletgeneesmiddelen (zoals metformine of een sulfonylureumderivaat). Als u wordt geadviseerd insuline te gebruiken, zal uw arts of verpleegkundige u gedetailleerd advies geven over hoe en wanneer u het moet gebruiken.

Mogelijke problemen met insuline

Enige gewichtstoename is een vaak voorkomende bijwerking. Gewichtstoename kan minder problematisch zijn als u insuline gebruikt in combinatie met een glucoseverlagend geneesmiddel, zoals metformine. Hypoglykemie is een mogelijke complicatie. Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.

Nateglinide en repaglinide

Nateglinide en repaglinide hebben een vergelijkbare werking als sulfonylureumderivaten. Deze medicijnen worden echter niet vaak gebruikt. Na inname van een medicijndosis verhogen deze medicijnen snel de insulinespiegel, maar het effect van elke medicijndosis houdt niet erg lang aan. Elke medicijndosis wordt kort voor de hoofdmaaltijd ingenomen (en een medicijndosis wordt weggelaten als u een maaltijd overslaat). Een van deze medicijnen kan een optie zijn als u op onregelmatige tijden eet.

Mogelijke problemen met nateglinide en repaglinide

Net als bij sulfonylureumderivaten zijn mogelijke bijwerkingen gewichtstoename en hypoglykemie. Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.

Pioglitazon

Pioglitazon is een thiazolidinedion (ook wel glitazon genoemd). Pioglitazon verlaagt de bloedglucose door de gevoeligheid van uw lichaamscellen voor insuline te verhogen (zodat er meer glucose in de cellen wordt opgenomen voor dezelfde hoeveelheid insuline in de bloedbaan). Deze geneesmiddelen worden meestal niet alleen gebruikt, maar zijn een optie om naast metformine of een sulfonylureumderivaat in te nemen.

Mogelijke problemen met pioglitazon

U mag deze geneesmiddelen niet gebruiken als u hartfalen heeft, omdat deze ziekte kan verergeren. Pioglitazon kan ook uw risico op het breken van een bot licht verhogen.

Enige gewichtstoename is een vaak voorkomende bijwerking, waarschijnlijk als gevolg van vochtretentie. Andere mogelijke bijwerkingen zijn zeldzaam. Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.

SGLT-2-remmers (natriumglucose-cotransporter-2) – canagliflozine, dapagliflozine, ertugliflozine en empagliflozine

Canagliflozine, dapagliflozine, empagliflozine en ertugliflozine zijn natrium-glucose-cotransporter-2-remmers (SGLT-2). Deze geneesmiddelen verhogen de hoeveelheid glucose die u uit uw lichaam verlaat via uw urine en verlagen zo de bloedglucosespiegels. Deze geneesmiddelen kunnen alleen of in combinatie met andere geneesmiddelen worden gebruikt om de bloedglucose bij mensen met type 2-diabetes onder controle te houden.

Voor sommige mensen die deze medicijnen gebruiken, zijn verschillende extra voordelen van de SGLT-2-remmers vastgesteld. Deze voordelen omvatten:

• Gewichtsverlies.
• Verlaging van de bloeddruk.
• Vertraging van de achteruitgang van de nierfunctie.
• Vermindering van het risico op hartfalen.
• Vermindering van het risico op een volgende hartaanval als u er al een heeft gehad.

Mogelijke problemen met SGLT-2-remmers
U kunt meer vatbaar zijn voor spruwinfectie en cystitis terwijl u een SGLT-2-remmer gebruikt. U bent ook vatbaarder voor uitdroging, bijvoorbeeld als u gastro-enteritis heeft.

Een zeldzame maar ernstige bijwerking van SGLT-2-remmers is een aandoening die ketoacidose wordt genoemd. Deze bijwerking kan leiden tot uitdroging, slaperigheid en ernstige ziekte. Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.

Sulfonylureum geneesmiddelen

Er zijn verschillende soorten sulfonylureumderivaten. Deze medicijnen omvatten:

• Glibenclamide
• Gliclazide
• Glimepiride
• Glipizide
• Tolbutamide

Deze geneesmiddelen werken door de hoeveelheid insuline die uw alvleesklier aanmaakt te verhogen. (Als u diabetes type 2 heeft, maakt u nog steeds insuline aan in uw alvleesklier. U maakt echter niet genoeg insuline aan om uw bloedglucosespiegel normaal te houden.)

Als u een sulfonylureumderivaat krijgt voorgeschreven, wordt meestal gestart met een lage dosis geneesmiddel. De dosis geneesmiddel kan indien nodig om de paar weken worden verhoogd, totdat de bloedglucosespiegel goed onder controle is. U kunt een sulfonylureumderivaat innemen naast andere glucoseverlagende tabletten als één tablet de bloedglucose alleen niet goed genoeg onder controle houdt.

Mogelijke problemen met sulfonylureumderivaten

Geneesmiddelen met sulfonylureumderivaten werden vroeger op grote schaal voorgeschreven aan mensen van wie de bloedsuikerspiegel (glucose) nog te hoog was toen ze metformine gebruikten. Sulfonylureumderivaten hebben echter verschillende problemen, niet zoals andere medicijnen. Om deze reden worden deze geneesmiddelen niet langer aanbevolen als standaardkeuze na metformine.

Vaak voorkomende of belangrijke bijwerkingen van sulfonylureumderivaten zijn:

• Lage bloedsuikerspiegel (ook bekend als hypoglykemie). Deze bijwerking kan leiden tot zwakte, wazig zien, verwardheid, slechte coördinatie en collaps. In zeer ernstige gevallen kan de bijwerking fataal zijn.
• Gewichtstoename.
• Misselijkheid, milde diarree en constipatie.

Zie de bijsluiter in het medicijnpakket voor volledige details over waarschuwingen en mogelijke bijwerkingen.