Zwangerschap en blaascontrole: oorzaken, diagnose en behandeling

Tijdens de zwangerschap kan uw groeiende baby veel druk uitoefenen op uw blaas. Dit kan leiden tot urineverlies (incontinentie). Problemen met de blaascontrole kunnen zowel tijdens de zwangerschap als na de bevalling optreden. Oorzaken van problemen met de blaascontrole kunnen verzakking van het bekkenorgaan, verzwakte bekkenbodemspieren en beschadigde bekkenzenuwen zijn. Kegel-oefeningen worden vaak aanbevolen om je bekkenspieren te versterken en de controle over je blaas terug te krijgen.

Wat is incontinentie?

Urine-incontinentie is het onvermogen om de doorgang van urine te controleren. Als u last heeft van incontinentie, kan het zijn dat u tussen de toiletbezoeken door dringend moet plassen of urine moet lekken. Het kan ook zijn dat u regelmatig naar het toilet moet als u last heeft van incontinentie. Dit kan verschillende oorzaken hebben, waaronder zwangerschap, bevalling en leeftijd.

Hoe werkt de blaas?

Uw blaas is een rond, gespierd orgaan dat zich boven het bekkenbeen bevindt. Het wordt op zijn plaats gehouden door de bekkenspieren. Een buis genaamd de urethra zorgt ervoor dat urine uit de blaas kan stromen. De blaasspier ontspant als uw blaas zich vult met urine, terwijl de sluitspieren helpen de blaas gesloten te houden totdat u klaar bent om te plassen.

Andere systemen van uw lichaam helpen ook om de blaas onder controle te houden. Zenuwen van de blaas sturen signalen naar de hersenen wanneer de blaas vol is en vervolgens geven zenuwen van de hersenen de blaas een signaal wanneer deze klaar is om geleegd te worden. Al deze zenuwen en spieren moeten samenwerken zodat uw blaas normaal kan functioneren.

Hoe beïnvloeden zwangerschap en bevalling de controle over de blaas?

Tijdens de zwangerschap kunt u urine lekken tussen uitstapjes naar de badkamer. Dit wordt incontinentie genoemd. Een vorm van incontinentie die zwangere vrouwen kan treffen, is stressincontinentie. Als u last heeft van stress-incontinentie, kunt u urine lekken als u:

Hoest.
Lachen.
Doe fysieke activiteit.

Je blaas rust onder de baarmoeder. Naarmate uw groeiende baby groter wordt, wordt de blaas samengedrukt (afgeplat), waardoor er minder ruimte is voor urine. Deze extra druk kan ervoor zorgen dat u vaker dan normaal de drang voelt om te plassen. Meestal is dit tijdelijk en verdwijnt het binnen een paar weken na de geboorte van uw baby.

Het risico op incontinentie na de zwangerschap hangt echter vaak af van uw specifieke zwangerschap, het soort bevalling en het aantal kinderen dat u krijgt. Vrouwen die zijn bevallen – door vaginale bevalling of C-sectie – lopen een veel hoger risico op stressincontinentie dan vrouwen die nog nooit een baby hebben gehad.

Verlies van controle over de blaas kan worden veroorzaakt door verzakking van het bekkenorgaan (naar beneden glijden) dat soms kan optreden na de bevalling. Je bekkenspieren kunnen uitrekken en zwakker worden tijdens de zwangerschap of een vaginale bevalling. Als de bekkenspieren niet voldoende ondersteuning bieden, kan uw blaas doorzakken of hangen. Deze aandoening wordt cystocele genoemd. Wanneer de blaas zakt, kan dit ervoor zorgen dat de opening van de urethra zich uitrekt.

Wat veroorzaakt verlies van controle over de blaas bij vrouwen na zwangerschap en bevalling?

Er zijn verschillende dingen die ervoor kunnen zorgen dat u de controle over uw blaas verliest nadat u een baby hebt gekregen, waaronder:

Verzakking van het bekkenorgaan: Als de spieren rond uw blaas zwak worden, kan het orgaan zelfs uit positie glippen. Deze aandoening wordt cystocele genoemd.
Bekkenzenuwbeschadiging: De bekkenzenuwen die uw blaasfunctie regelen, kunnen gewond raken tijdens een lange of moeilijke vaginale bevalling.
Letsel tijdens bevalling: Soms kan een bevalling met een tang leiden tot verwondingen aan de bekkenbodemspieren en anale sluitspieren.
Blessure door langdurig duwen: Langdurig persen tijdens een vaginale bevalling kan ook de kans op beschadiging van de bekkenzenuwen vergroten.

Is het gebruikelijk om urine te lekken tijdens de zwangerschap?

Voor veel vrouwen is urineverlies (incontinentie) een veelvoorkomend probleem tijdens de zwangerschap of na de bevalling. Omdat uw lichaam tijdens de zwangerschap verandert om een groeiende baby op te vangen, kan de blaas onder druk komen te staan. Dit is normaal voor veel vrouwen tijdens de zwangerschap.

Hoe worden problemen met de blaascontrole tijdens of na de zwangerschap gediagnosticeerd?

Hoewel de meeste problemen met de controle over de blaas tijdens of na een zwangerschap na verloop van tijd verdwijnen, moet u met uw zorgverlener praten als het probleem zes weken of langer na de geboorte aanhoudt. Het is een goed idee om een dagboek bij te houden waarin uw uitstapjes naar de badkamer worden bijgehouden. In dit dagboek wilt u er zeker van zijn dat u bijhoudt hoe vaak u urine verliest en wanneer dit optreedt.

Tijdens een afspraak zal uw zorgverlener een lichamelijk onderzoek uitvoeren om verschillende medische aandoeningen uit te sluiten en te zien hoe goed uw blaas functioneert. Uw provider kan ook verschillende tests bestellen, waaronder:

urineonderzoek: Tijdens deze test wordt u gevraagd om een urinestaal af te staan. Dit monster wordt geanalyseerd op mogelijke infecties die incontinentie kunnen veroorzaken.
Echografie: Beelden geproduceerd door ultrasone golven kunnen ervoor zorgen dat uw blaas volledig wordt geleegd.
Blaasspanningstest: Tijdens deze test zal uw leverancier controleren op tekenen van urineverlies wanneer u krachtig hoest of naar beneden trekt.
cystoscopie: Bij deze test wordt een dunne buis met een miniatuurcamera aan het ene uiteinde in uw urethra ingebracht. Uw zorgverlener kan tijdens deze test in uw blaas en urethra kijken.
urodynamica: Tijdens deze test wordt een dun slangetje in uw blaas ingebracht. Door deze buis stroomt water om de blaas te vullen, zodat de druk in de blaas kan worden gemeten.

Hoe worden problemen met de blaascontrole behandeld?

Er zijn verschillende technieken om problemen met de blaascontrole te behandelen. Kegel-oefeningen kunnen helpen om de controle over de blaas te verbeteren en urineverlies te verminderen. Bovendien kan het helpen om uw dieet te veranderen, af te vallen en uw uitstapjes naar de badkamer te timen.

Enkele suggesties om te helpen bij problemen met de controle over de blaas zijn:

Overschakelen op cafeïnevrije dranken of water om urineverlies te voorkomen. Het drinken van dranken zoals koolzuurhoudende dranken, koffie en thee kan ervoor zorgen dat u het gevoel krijgt dat u vaker moet plassen.
Beperk de hoeveelheid vocht die u na het eten drinkt om het aantal uitstapjes naar het toilet dat u ’s nachts moet maken te verminderen.
Het eten van vezelrijk voedsel om verstopping te voorkomen, aangezien constipatie ook urineverlies kan veroorzaken.
Het handhaven van een gezond lichaamsgewicht. Extra lichaamsgewicht kan extra druk uitoefenen op de blaas. Afvallen nadat uw baby is geboren, kan helpen om een deel van de druk op uw blaas te verlichten.
Bijhouden van wanneer u last heeft van urineverlies. Het is een goed idee om bij te houden op welke tijdstippen van de dag u urineverlies heeft. Als u een patroon kunt zien, kunt u mogelijk lekkage voorkomen door van tevoren uitstapjes naar de badkamer te plannen.

Nadat je een regelmatig patroon hebt vastgesteld, kun je misschien de tijd tussen uitstapjes naar de badkamer verlengen. Door jezelf langer vast te houden, versterk je je bekkenspieren en vergroot je de controle over je blaas.

Hoe kan verlies van controle over de blaas door zwangerschap of bevalling worden voorkomen?

Arbeid en vaginale bevalling hebben invloed op de bekkenbodemspieren en zenuwen die de controle over de blaas beïnvloeden, dus u moet uw opties met uw zorgverlener bespreken.

Keizersnedes (C-coupes) gaan gepaard met een lager risico op incontinentie of bekkenprolaps dan vaginale bevallingen, maar ze kunnen andere risico’s met zich meebrengen. Grote baby’s die bij de geboorte meer dan 9 pond wegen, kunnen het risico op zenuwbeschadiging tijdens de bevalling vergroten.

Het trainen van de bekkenbodemspieren met Kegel-oefeningen kan problemen met de blaascontrole helpen voorkomen.

Problemen met de blaascontrole kunnen maanden tot jaren na de bevalling optreden. Neem contact op met uw zorgteam als dit u overkomt.

Hoe doe ik Kegel-oefeningen?

Kegel-oefeningen, ook wel bekkenbodemoefeningen genoemd, helpen de spieren te versterken die de blaas, baarmoeder en darmen ondersteunen. Door deze spieren tijdens de zwangerschap te versterken, kunt u het vermogen ontwikkelen om de spieren te ontspannen en te beheersen ter voorbereiding op de bevalling en de bevalling.

Kegel-oefeningen worden ten zeerste aanbevolen tijdens de postpartumperiode (na de bevalling) om de genezing van perineale weefsels te bevorderen, de kracht van de bekkenbodemspieren te vergroten en deze spieren te helpen terugkeren naar een gezonde toestand (inclusief betere urinecontrole).

Om Kegel-oefeningen te doen, stel je voor dat je probeert de urinestroom te stoppen of probeert om geen gas door te laten. Wanneer je dit doet, span je de spieren van de bekkenbodem aan (spannen) en oefen je Kegel-oefeningen. Probeer tijdens het doen van deze oefeningen uw been-, bil- of buikspieren niet te bewegen. In feite zou niemand moeten kunnen vertellen dat je Kegel-oefeningen doet.

Kegel-oefeningen moeten elke dag worden gedaan. Het wordt aanbevolen om vijf sets Kegel-oefeningen per dag te doen. Telkens wanneer u de spieren van de bekkenbodem samentrekt, houdt u deze langzaam 10 seconden vast en ontspant u dan. Herhaal dit 15 keer voor één set Kegels.