Wat zijn premature ventriculaire complexen (PVC’s)?

EEN prematuur ventriculair complex (PVC, of ​​premature ventriculaire contractie) is een extra elektrische impuls die voortkomt uit een van de hartkamers. Deze extra impuls vindt plaats voordat de volgende normale hartslag de kans krijgt.

PVC’s komen veel voor en vereisen vaak geen behandeling, tenzij ze symptomen veroorzaken of vaak voorkomen.

Dit artikel geeft een overzicht van de symptomen, oorzaken en diagnose van PVC’s. U leert ook wanneer behandeling voor PVC’s geïndiceerd kan zijn en wat die therapieopties inhouden.

PVC-symptomen

Veel mensen met PVC’s voelen ze helemaal niet, of ze voelen ze misschien alleen tijdens rustige tijden wanneer ze niet worden afgeleid, zoals wanneer ze ’s nachts in bed liggen.

Degenen die PVC-symptomen ervaren, rapporteren meestal hartkloppingen, die vaak worden beschreven als “overgeslagen slagen” of een “bonzend hart”.

Bij sommige mensen kunnen deze ongewone hartslagsensaties moeilijk te verdragen zijn.

Andere PVC-symptomen kunnen zijn:

• Kortademigheid (dyspnoe)

• Duizeligheid of een flauw gevoel

• Vermoeidheid
• Een bonzend gevoel in de nek

Oorzaken

PVC’s komen vaak voor en de oorzaak is niet altijd duidelijk. Ze kunnen soms voorkomen bij gezonde mensen. Maar vaker komen ze voor bij mensen met een onderliggende hartaandoening.

Patiënten met chronische hoge bloeddruk (hypertensie) kunnen bijvoorbeeld structurele veranderingen in hun hart ontwikkelen die leiden tot PVC’s.

Evenzo kan een verwonding aan het hart de cellen van de ventrikels elektrisch onstabiel maken en PVC’s veroorzaken.

Andere hartaandoeningen die verband houden met PVC’s zijn onder meer:

• Coronaire hartziekte (CAD)

• Hartfalen als gevolg van gedilateerde cardiomyopathie.
• Hypertrofische cardiomyopathie
• Hartklepziekte
• Myocarditis
• Aangeboren hartziekte

Er zijn ook andere gezondheidsfactoren of problemen die niet noodzakelijk verband houden met het hart en die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van PVC’s.

Deze omvatten:

• Elektrolytenonevenwichtigheden (bijv. lage kalium- of lage magnesiumspiegels in het bloed)
• Middelengebruik, waaronder tabak, alcohol en cocaïne
• Laag zuurstofgehalte in de bloedbaan (hypoxie)
• Angst of overmatige afgifte van adrenaline door inspanning of door het nemen van allergiemedicatie, zoals antihistaminica

• Digoxine-toxiciteit

• Bepaalde niet-hartaandoeningen, zoals schildklieraandoeningen of obstructieve slaapapneu

Interessant is dat, hoewel cafeïne vaak wordt genoemd als een oorzaak van PVC’s, studies niet hebben aangetoond dat er een verband bestaat tussen PVC’s en de consumptie van chronische cafeïnehoudende producten.

Diagnose

Als er geen symptomen aanwezig zijn, kan PVC’s worden vermoed als een patiënt bij lichamelijk onderzoek een onregelmatige hartslag heeft. PVC’s kunnen dan officieel worden gediagnosticeerd door middel van een elektrocardiogram (ECG of ECG). Met deze test worden platte schijven op uw borst geplaatst die elektrische activiteit van het hart kunnen detecteren. De resultaten worden weergegeven op een monitor.

In sommige gevallen worden PVC’s incidenteel gediagnosticeerd via een routine ECG, bijvoorbeeld tijdens een preoperatieve evaluatie vóór de operatie.

Wanneer symptomen aanwezig zijn, worden PVC’s gediagnosticeerd via een ECG of een meer geavanceerd hulpmiddel dat een ambulant ECG-bewakingssysteem wordt genoemd.

Ambulante ECG-bewakingssystemen zijn draagbare apparaten die gedurende een lange periode worden gedragen om abnormale hartritmes (aritmieën) die kunnen komen en gaan vast te leggen en vast te leggen.

Een Holter-monitor is een type ambulant ECG-systeem dat kan worden gebruikt om de frequentie van PVC’s te diagnosticeren en te meten. Het registreert continu de elektrische activiteit van uw hart gedurende 24 tot 48 uur.

De opnames van ambulante ECG-systemen worden geanalyseerd op PVC’s (of een andere aritmie) door een cardioloog, een arts die hartaandoeningen behandelt.

Aanvullende tests

Zodra PVC’s zijn gediagnosticeerd, zal uw arts proberen uit te zoeken waarom ze zich voordoen.

Afhankelijk van de bevindingen uit uw medische voorgeschiedenis/lichamelijk onderzoek, kunnen verschillende bloedonderzoeken worden besteld.

Als bijvoorbeeld een verstoring van de elektrolytenbalans wordt vermoed, kan een basismetabolisme en een magnesiumgehalte worden besteld. Evenzo, als u Digox (digoxine) gebruikt voor hartfalen of een andere aritmie, zal waarschijnlijk een digoxinespiegel worden besteld.

Verdere tests om te zoeken naar voorheen onbekende hartaandoeningen worden ook vaak uitgevoerd.

Over het algemeen is een echocardiogram, een echo van uw hart, de belangrijkste manier om te screenen op de meeste onderliggende hartaandoeningen. In bepaalde gevallen kan uw arts een nucleaire stresstest of een cardiale magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) willen uitvoeren.

Naast het onthullen van een beeld van de anatomie van het hart, biedt een echocardiogram een ​​meting die de linkerventrikelejectiefractie of LVEF wordt genoemd.

Uw LVEF laat zien hoe goed uw hart bloed rondpompt. Een verminderde LVEF geeft aan dat uw hartspier niet zo goed werkt als zou moeten.

Het is belangrijk om uw LVEF te kennen, omdat dit van invloed kan zijn op hoe (of als) uw arts besluit uw PVC’s te behandelen.

Behandeling

Het behandelen van PVC’s is geen eenvoudige zaak, aangezien hun impact van persoon tot persoon kan verschillen.

Het grootste deel van het wetenschappelijk bewijs suggereert tegenwoordig dat PVC’s gewoonlijk niet inherent gevaarlijk zijn. Dat betekent echter niet dat PVC’s genegeerd moeten worden, vooral als ze de normale pompfunctie van het hart verstoren of significante symptomen veroorzaken.

Frequente PVC’s (meer dan 12 per dag) kunnen ook zorgelijk zijn, omdat dit gepaard gaat met een verzwakking van de hartspier en plotselinge hartdood.

Regelmatige follow-up met een huisarts wordt aanbevolen voor patiënten met zeldzame PVC’s, geen symptomen en een normale LVEF.

En in alle gevallen van PVC’s moeten mogelijk omkeerbare oorzaken of leefstijlfactoren (bijv. verstoring van de elektrolytenbalans of roken) worden aangepakt en beheerd.

Daarbuiten kan het volgende worden overwogen.

Jaarlijkse echocardiogrammen

Voor patiënten met frequente PVC’s, maar geen symptomen en een normale LVEF, worden jaarlijkse echocardiogrammen en follow-up door een cardioloog geadviseerd.

medicatie

Bij patiënten met klachten en/of een verminderde LVEF kan medicatie overwogen worden. Artsen beginnen meestal met een bètablokker of een calciumkanaalblokker.

Als een van deze geneesmiddelen niet werkt of niet kan worden verdragen, wordt soms een antiaritmicum geprobeerd.

Anti-aritmica werken om uw hart in een regelmatig ritme te houden, maar sommige zijn niet veilig om te gebruiken als u een onderliggende hartaandoening heeft.

Ook kunnen antiaritmica, wanneer ze worden ingenomen voor PVC’s, het risico op overlijden bij bepaalde patiënten zelfs verhogen.

Radiofrequentie-ablatie

Radiofrequente ablatie is een gespecialiseerde vorm van hartkatheterisatie die wordt uitgevoerd door een hartritmespecialist, een elektrofysioloog.

Pijnloze radiofrequentie-energie wordt gebruikt om hartweefsel te vernietigen dat wordt beschouwd als de bron van abnormale elektrische signalen.

Deze procedure met een laag risico kan effectief zijn bij het elimineren of sterk verminderen van PVC’s bij mensen met ernstige symptomen. Ablatie wordt ook aangeboden aan patiënten met een lage LVEF die frequente PVC’s hebben, ongeacht of er symptomen aanwezig zijn of niet.

Overzicht

PVC’s zijn abnormale hartslagen die beginnen in een van de lagere kamers van uw hart. Ze komen vaak voor en kunnen hartkloppingen, duizeligheid of helemaal geen symptomen veroorzaken.

Zodra PVC’s zijn gediagnosticeerd, wordt meestal een echocardiogram uitgevoerd om toegang te krijgen tot de functie en structuur van het hart.

De behandeling van PVC’s is zeer variabel, variërend van jaarlijkse controles tot het nemen van medicijnen of het ondergaan van een ablatieprocedure.

PVC’s komen veel voor, zelfs bij perfect gezonde mensen. Toch kunnen PVC’s symptomen veroorzaken en ze kunnen erop wijzen dat er een vorm van niet-gediagnosticeerde hartziekte aanwezig is.

Het vinden van PVC’s zou op zijn minst een bredere beoordeling van uw hart moeten veroorzaken.